เค้าว่ากันว่า สมองซีกซ้ายสำหรับความคิดที่เป็นวิทยาศาสตร์

เป็นรูปธรรม จับต้องได้  สัมผัสได้ด้วยประสาทรับความรู้สึก

สมองซีกขวาเอาไว้สำหรับความฝัน จินตนาการ

อะไรที่มองไม่เห็นด้วยสายตา แต่สัมผัสได้ด้วยหัวใจ

เดือนที่ผ่านมา...ฉันได้รับแรงยุจากหลายกระแส

จนกระทั่งถูกฉุดให้ลุกออกไปหากล้องตัวใหม่มาใช้เสียที

ฉันรู้ตัวเสมอว่า สมองสองข้างของฉันทำงานไม่เท่ากัน

 ...น่า นะๆๆๆๆๆๆ ลองพิจารณาดูดีๆ นะครับ อย่างที่ผมว่านั่นละ

คุณดินมีฝีมือในการถ่ายภาพอยู่แล้ว

หากได้เครื่องมือที่ดีขึ้นอีกนิด คงจะสุดยอดเลยครับ

และจะสนุกกับการถ่ายภาพขึ้นอีกมากเลย...

...หากล้องดีๆ มาใช้ เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ  เหมาะกับคุณมาก

เพราะเครื่องมือที่ดีมันเปิดโอกาสให้คุณสามารถสร้างสรรค์

สิ่งที่งดงามได้มากขึ้น...

ผู้คนเหล่านั้น ต่างมีความปรารถนาดี

บอกว่าฉันควรจะเลื่อนชั้นขึ้นไปใช้กล้องโปรได้แล้ว

ถึงแม้ฉันจะรู้ว่าใครๆ เหล่านั้นล้วนเข้าใจผิด

มิไยจะถูกใครต่อใคร พยายามอบรมสั่งสอนยังไง

ฉันก็ยังคงโง่งมอยู่กับศัพท์จำพวก ความไวชัตเตอร์

เปิดหน้ากล้อง ชดเชยแสง ๙ล๙ ....

เฮ้อ ! สมองซีกขวาที่ว่างเปล่า

แต่ในที่สุดฉันก็ลุกออกไปตามแรงยุเข้าจนได้ ก็หนีบเอาพี่เลี้ยงไปด้วย

 “เอาตัวนี้ไปแล้วจบเลย” คนขายบอกพร้อมกับเสนอรุ่น 1000D และ D60

“ไม่จบหรอก” พี่เลี้ยงบอก พร้อมกับอธิบายถึงเรื่องราวของเลนส์ 

 อุปกรณ์ต่างๆ ที่จำเป็นต้องมีเพื่อที่จะใช้เจ้าโปรนี่อย่างโปร

 ฉันพยายามจับใจความได้มาประมาณว่า

 กล้องโปรนั้นมันจะแยกอุปกรณ์ตามที่ผู้ใช้ต้องการ

 และในแต่ละครั้งเราจะต้องปรับหรือเปลี่ยนอุปกรณ์ให้ถูกต้องเหมาะสม

 หมายความว่าเราจะต้องมีความรู้ว่าต้องเปลี่ยนอะไร ปรับยังไง

 “จบ” ที่คนขายบอก ก็คือเมื่อใช้รุ่นปริญญาเอก แล้วก็ไม่ต้องอัพเกรดอีก

 แต่ความจำเป็นที่จะมีอุปกรณ์ต่างๆ จะเป็นกิเลสตามมาเรื่อยๆ

 ที่สุดแล้ว....พี่เลี้ยงใจร้ายก็ปรามาส....

ฉันก็ใช้แต่ปุ่มออโตไปเพียงประการเดียว ฮึ!!

 ส่วนเจ้าโปรนี่ก็คงกราบมันเช้าเย็น ค่าที่มันเก่งกว่าฉัน

 แล้วพี่เลี้ยงก็เสนอ Canon S2 IS

 มันถูกเรียกว่า Semi-DSLR หรือ DSLR-Like 

ตัวไม่ใหญ่ น้ำหนักแค่ 400 กรัม

จอ Preview เปิดพลิกได้ และใช้แบตเตอรี่ขนาด 2A ได้ด้วย

เจ้าของร้านเสนอขายแค่ 9000 บาท ค่อนข้างถูกเพราะตอนนี้ตกรุ่นแล้ว

ฉันพลิกดูไปมา....เอ....คุ้นๆ นะ Auto, P, A, S, M

ทุกอย่างเกือบเหมือนเจ้า Konica Minolta Dimage Z5 คู่ทุกข์ คู่ยาก

ที่ไปไหนก็กระเตงกันไปมาหลายปี แล้ว.....

เออ...ถ้างั้นของเราก็ DSLR-Like เหมือนกันนี่นา

ฉันรีบบ๊าย บาย คนขาย  บอกว่าขอกลับไปคิดดูก่อน

**_____#####-----<(@#####@)>-----#####_____**

วันนี้....ฉันคว้ากล้องคู่ใจพร้อมกับติดคู่มือออกมาด้วย ...

บ่ายๆ ของเดือนธันวาคม อากาศไม่ร้อน แสงกำลังสวย  

 วันนี้ฉันอ่านคู่มือของเจ้า Konica Minolta Dimage Z5 เป็นครั้งแรก!!!

ดอกบัว

 สนง.ของเราเป็น Home Office แต่ละหลังปลูกต้นไม้สารพัดชนิด

กำลังออกดอกสวยงาม  แถมอีกด้านหนึ่งเป็นทุ่งรกร้างว่างเปล่า

 เต็มไปได้กอหญ้าและต้นไม้ต่างๆ

 อ่างบัวหน้าบ้าน บัวขาบกำลังบานงามพอดี

ตอนบ่ายแดดด้านนี้จะร่ม ประเดิมภาพแรก ได้สีม่วงไม่ค่อยแจ่ม

 เอามาปรับในโฟโตชอพซะ ม่วงสะใจไปเลย

แต่ก็ไม่ได้เพี้ยนไปจากสีจริงของมัน

บ้านคุณเล็ก

เจ้าของบ้านข้างๆ เป็นหนุ่มหน้าสวย ชื่อคุณเล็ก

เป็นดีไซน์เนอร์ เสื้อผ้าและเครื่องประดับหรู

2-3 วัน ในรอบปี ก็จะมีการจัดลดราคาสักครั้งหนึ่ง

 2-3 วัน นั้น ญาติๆ ที่มาจากต่างจังหวัดจะมาช่วยกันทำอาหารเลี้ยงลูกค้า...

ขนมจีนน้ำยาเอย แกงเผ็ดต่างๆ เอย

 เหมือนไม่ได้อยู่เมืองกรุง

เสียงโขลกน้ำพริกดังน่าอร่อย  

เหมือนไม่ใช่บ้านดีไซน์เนอร์สินค้าหรูวางห้าง

ปีบ

 บ้านคุณเล็กหาญกล้าทาสีแดง

รอบๆ รั้ว มีต้นไม้สูงที่ออกเป็นดอกไม้คลาสสิคของฉัน คือดอกปีบ นั่นแล

ชมนาด

 ส่วนชมนาดนั้นจะบานส่งกลิ่นเหมือนข้าวใหม่หุงด้วยใบเตย

หอมตลบไปทั่วบริเวณในเดือนกุมภาฯ  

 คุณเล็กใจดีบอกให้ฉันเก็บไปเท่าไรก็ได้

 ชมนาดมีความน่ารักอยู่อย่างคือ ถ้าเก็บมาสักช่อ แช่น้ำไว้

ทั้งดอกตูมและดอกบานจะบานให้ จนครบดอกสุดท้ายในช่อ

   ส่งกลิ่นหอมอวลในห้องตลอดเวลาเกือบสัปดาห์

เทพพนม

 ดอกสีม่วงน้ำเงินนี้ชื่อ เทพพนม......ปฐมเอย....พรหมสี่หน้า...

นึกถึงตอนเด็กๆ เคยรำอะไรสักอย่าง

 ยากเย็นนัก สำหรับเด็กกระโดกกระเดกอย่างฉัน

ไข่มด

 ดอกสีขาวนี้เพิ่งเห็น ยังไม่ทันได้ถามคุณเล็กว่ามันเป็นดอกอะไร

ฉันว่ามันน่าจะมีคำว่าไข่มุกนะ

 ตอนนี้ให้ฉันเรียกมันว่าดอกไข่มดไปก่อนก็แล้วกัน

 (เดี๋ยวย่าดา อดไม่ได้จะโดดเข้ามาบอกเองแหละ นะคะย่าดาขา)

ดาวกระจาย

ฉันเดินเรื่อยเปื่อยมาทางฝั่งที่เป็นทุ่งหญ้า

ดอกดาวกระจายพันธุ์นี้ มีกลีบดอกซ้อน และเป็นสีเหลืองมะนาว

lemmon yellow  ไม่ใช่เหลือง gamborg อย่างที่เห็นทั่วไป

ฉันติดนิสัยถ่ายภาพกลีบดอกไม้ย้อนแสง ให้ได้กลีบบางใสแวววาว

ใบมะม่วง

เหลือบไปเห็นใบอ่อนสีชมภูของต้นมะม่วง...

มะม่วงต้นนี้หวานตั้งแต่เป็นใบแล้ว

นก

 เสียงนกกางเขนคุยกันอยู่ในพงพุ่มไม้ข้างๆ หวานเจื้อยจับใจ

เงยสูงขึ้นไปหน่อย เห็นนกน้อยตัวนิดๆ

 ฉันเล็งสุดกำลังซูม 12X ของกล้อง ได้ภาพไม่ชัดนัก

 แต่ฉันก็พอใจไปแล้ว แค่ได้เห็นมันเกาะอยู่บนกิ่งไม้เกลี้ยง

 ปราศจากใบให้แอบหลบ มันช่างมั่นใจว่ามันจะปลอดภัย

 ผักบุ้งรั้ว

ผักบุ้งรั้ว เลื้อยดอกดกพราวริมทาง

กลีบดอกติดกันเป็นแผ่นกลมไม่เห็นเป็นกลีบ

ดูแบน ถ่ายรูปให้สวยยากจัง

 หันไปเจอกลุ่มที่ขึ้นพันแซมกอกกนี้เข้าพอดี

 ราวฝีมือการจัดดอกไม้จากสไตลลิสท์มือหนึ่ง

ภาพด้านหลังของดอกกลับน่าสนใจกว่า

เฟื่องฟ้าชมภู

พระอาทิตย์คล้อยต่ำลงอีก แสงเริ่มเรื่อเหลือง

เฟื่องฟ้าสีชมพูสด ระเริงแสงระยิบ

เฟื่องฟ้าส้ม

 ต้นเฟื่องฟ้าดอกสีส้มอยู่ไม่ห่างกัน

ฉันพยายามขยับให้ได้พื้นหลังเข้ม

ในขณะที่ดอกยังรับแสงอยู่ แล้วก็ได้ภาพนี้มา

ลีลาวดี

 ลีลาวดี สายตาเห็นว่าก้านดอกสีชมพูสด

ขับตัวดอกสีชมพูอ่อน เกิดเป็นโทนสีอ่อน-แก่

บังเอิญต้นนี้ยังเล็กอยู่ ถ่ายช้อนขึ้นหน่อยได้พื้นหลังเป็นทุ่งหญ้า

 แตกต่างจากมุมปกติที่มักจะได้ท้องฟ้าเป็นแบ็คกราวน์ด

โพทะเล

 โพทะเล หรือ ปอทะเล ที่ไหนก็ขึ้นได้ ฉันเคยเห็นมาหลายแห่ง

ตามลำคลอง ป่าชายเลน ยังไม่เคยเห็นที่ริมทะเลสักที !

 เคยเห็นมาหลายสี แต่ไม่เคยรู้ว่ามันจะบานเป็นสีเหลืองก่อน

 แล้วเปลี่ยนเป็นสีส้ม สีชมพูตามลำดับอายุการบานของมัน

หน้าบ้าน

 ฉันเริ่มเดินย้อนกลับ...ประตูลายไม้บ้านนี้ เหลื่อมล้ำกัน

เกิดมิติทั้งสีและระนาบ

รับกันดีกับกอไม้สีเขียวที่สว่างใสเพราะแสงลง

พยับหมอก

 พยับหมอกเป็นไม้พุ่มแต่ต้นนี้ดอกดก ระข้างรั้วราวกับไม้เลื้อย

 ฉันถอยออกมา พยายามจัดกรอบให้กลุ่มดอกอยู่กลางใบของต้นอื่น

ปรับกล้องให้อยู่ในฟังก์ชั่นถ่ายระยะไกล

 ก็เคยฟลุก ทำแบบนี้แล้วได้ภาพที่เหมือนถ่ายด้วยกล้องโปรเลยเชียว

พยับหมอก2

ขอเก็บช่องามๆ ที่กำลังรับแสงไว้สักช่อเถอะน่า....

เล็บมือนาง

 รั้วบ้านเดียวกัน เล็บมือนาง สีสดอยู่สูงขึ้นไป

ฉันตั้งใจเลือกกลุ่มที่มีดอกน้อย 

 ก็อยากให้มันตัดกับใบเขียวจัดๆ สักหน่อย

อ่อมแซบ

 ชื่อช่างบอกตัวตนชัดเจนเสียนี่กระไร

กินได้น่ะ เค้าเป็นดอกไม้ที่กินได้ เป็นยาบำรุงเลือด บำรุงสายตา

 เรียกกันได้อีกหลายชื่อเลย

ลืมผัว ,เบญจรงค์ ๕ สี,  ตำลึงหวาน, บุษบาริมทาง 

เดินกลับมาถึง สนง. บ้านตรงข้าม เฮียรถสีขาว

มีรถหลายคัน สีขาวทุกคัน หยุดทักทายกัน เฮียเล่าว่า

 เอาปลาบึกมาเลี้ยง แต่ตายหมด ตอนนี้เลยเอาปลาดุกมาเลี้ยง

 ฉันมองบ่อปูนเลียบผนังโรงรถแล้วบอกว่า

 “ปลาบึกมันคงเครียดมั้งเฮีย

ส่วนปลาดุกนั้น ยังไงขอมาผัดฉ่า

 ก่อนที่มันจะตายเสียของเหมือนปลาบึกนะ”

 แล้วก็ทำเป็นปรับกล้องเป็นโหมดมาโคร

 จ่อไปที่ ชวนชม หน้าบ้านเฮียนั่นแหละ

พระจันทร์

กลับเข้ามา จัดการโหลดภาพออกมาดู

แอบลบทิ้งไปหลายรายการ เหลือภาพที่ถูกใจไว้

พนักงานกลับหมดแล้ว นั่งย่อภาพไปเรื่อยๆ ฟ้าเริ่มมืด

เสียงน้องชมพู่หลานสุดที่รักโทรมาบอกว่า

 ป้านิด ออกมาดูพระจันทร์สิ สวยมากเลย

 พระจันทร์ยังกลมโต เหลืองพันธมิตรอยู่เลย 2 วัน มาแล้ว

 เค้าถ่ายกันยังไงนะ พระจันทร์เนี่ย....คับขันอย่างนี้ Auto สถานเดียว

 ไม่มีขาตั้งกล้อง เอามือค้ำไว้กับหลังคารถใครก็ไม่รู้ที่จอดอยู่แถวนั้น

 ซูมสุดความสามารถ ภาพในกล้องโยกเยกไปมา หาพระจันทร์ไม่เจอ

 ต้องซูมเข้าซูมออกซะหลายหน แล้วอาศัยวิชาเหนี่ยวไกปืนมาช่วย

 ...เหนี่ยว-เล็ง...เหนี่ยว-เล็ง....ได้มา 4-5 ชอท

ปกติถ่ายพระจันทร์มือเปล่าจากระเบียงห้อง

อยากให้กลมดิ๊กต้องถ่ายวันที่มันไม่กลม!

พระจันทร์นวลลออ ไม่เห็น กระต่าย ยายกะตา

 ไม่มีรอยเท้า นีล อาร์มสตรอง เหมือนกล้องโปร

ใบไม้ช่วยให้ภาพมีเรื่องราว ไม่เป็นเพียงรูปทรงกลมๆ

เส้นสีดำๆ พาดข้าง ไม่บอกคงไม่รู้ว่ามันคือสายไฟ

เมื่อคืนวันพระจันทร์ยิ้ม

ดูพระจันทร์ของสองเราสิ

เป็นเรื่องระหว่างฉันกับกล้องของฉันเท่านั้น

ใครๆ ก็ทำไม่ได้

ตาเป็นตา ปากเป็นปาก ไม่ต้องคาด ไม่ต้องเดา

นึกถึงคำถามของช่างซ่อมที่ครั้งหนึ่งเอาไปซ่อม

 เพราะกล้องตก กระบอกเล็นส์แตกกระจาย

 “รักเค้าหรือเปล่า ถ้าไม่รักก็ไม่ต้องซ่อม”

คราวนั้น กล้องราคา 12000 จากเมื่อราคา 18000 ตอนเปิดตัว

ค่าซ่อม 6000 บาท

รักมั้ง...นะ...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

มีเขวๆ ไปบ้าง ไม่ถึงกับออกนอกลู่...นอกทาง...นอกใจ...

ที่สุดแล้ว ก็จะอยู่เป็นคู่ทุกข์คู่ยากกันอีก...

ฉันคงถ่ายรูปไปตามวิถีทางของฉันต่อไป....กับ....

-หัวใจที่ตามเดินไปกับเส้นสายและรูปฟอร์ม

 -อารมณ์กลมกลืนและขัดแย้งไปกับสีสวยๆ

 -สายตาที่เห็นความงามในแสงและเงา

 -ความรู้สึกที่อ่อนไหวไปกับห้วงเวลาบรรยากาศ

-สรรพชีวิตที่หยุดนิ่งและเคลื่อนไหว .........

 แต่ไม่ใช่ด้วยกล้องโปร....

รักไม่รู้ดับ

ขับร้อง/โชติรส วิบูลย์ลาภ/ ภาณุพันธ์ สงวนพรรค

คำร้องและทำนอง/ สุรพล โทณวณิก

Remix & Arrange วิชัย ปุญณยันต์

อัลบั้ม บทเพลงจากใจ/เคทีซี