โหวต
 ซ่อนเก็บ ทดท้อทรมานหลั่งสะอื้นน้ำตาหนาวสั่นครวญหาเฝ้ารอไร้วี่แววดวงดาวโอบกอดดวงจันทร์ทุกค่ำคืนฟากฟ้าหลั่งรินหยาดน้ำสู่ดินซ่อนกายซุกตัว..คืนเดือนดับจักจั่นกล่อมเพลงเศร้าโปรยไพรข่มตา ข่มใจพักกาย หลับ พักหวังค่อนคืน.เสียงน้ำค้างหล่นพรมพื้นไพรเรื่องราวหลากหลายถาโถมกระหน่ำซ้ำหนาวเหน็บเดียวดายเก็บงำอำพราง ...............................................................................กฤตบวรวิชญ์....
|