บทกลอนธรรมะเพื่อชีวิต.....พระเทพวิสุทธิเมธี(เจ้าคุณเที่ยง) วัดระฆังโฆสิตาราม
            บทกลอนเพื่อชีวิต             ทำดีเริ่มต้นที่ตนก่อน
            พระเทพวิสุทธิเมธี ปธ.9 (เจ้าคุณเที่ยง) เจ้าคณะภาค 11 วัดระฆังโฆสิตาราม กรุงเทพมหานคร(8ส.ค.2546)
จบดอกไม้ธูปเทียนเหนือเศียรเกล้า…….นั่งคุกเข่าเทพนมบังคมสาส์น………. บูชาพระไตรรัตน์ชัชวาล………. สวดตำนานมนตราพุทธาคม……….. หาที่พึ่งทางใจอันใหญ่หลวง……… ปลดเปลื้องบ่วงความรักกามหมักหมม……… เจริญจิตภาวนาฝึกอารมณ์……….. ห่างระทมขมขื่นชื่นอุรา………. การดำเนินของใจไร้ข้อห้าม…….. ย่อมหมุนตามแรงปั่นแห่งตัณหา……….. ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวแกว่งไปมา……… เหมือนฝูงปลาปราศชลทุรนทุราย……….. “อวิชชา”ครอบงำกำกับจิต………. เบนความคิดผิดทางห่างเป้าหมาย………. มันสมองเลิศล้ำถูกทำลาย……….. ย่อยสลายที่พึ่งอันพึงใจ……….. ศึกกิเลสตัณหาซัดอาวุธ…………. พุ่งสู่จุดดวงแดเกินแก้ไข……….. สัประยุทธ์รุมกระหน่ำอยู่ร่ำไป…….. แผลนอกในเหวอะหวะสรีระยนต์…….. แม้จอมทัพผู้พิชิตจิตเหิมฮึก……….. เผด็จศึกคู่แข่งทุกแห่งหน………… แต่กลับแพ้อริร้ายภายในตน………. สุดดิ้นรนพ้นเขตกิเลสมาร………. หันหน้าเข้าพึ่งพระมานะสู้……….. กับศัตรูภายในปลุกใจหาญ………. ปราบตัณหาราคะที่ระราน……….. นับลมปราณบริสุทธิ์พุทธคุณ………. กิเลสเหนือหัวใจในทุกเรื่อง………. ก่อขัดเคืองโทโสโมโหหมุน………. นิยมบาปดูดดื่มหลงลืมบุญ……… จิตว้าวุ่นโรคเครียดเบียดเบียนตน………. ตั้งสติสังวรอาทรกิจ……….. ฝึกปรือจิตเน้นหนักข้างมรรคผล……….. แผ่ความรักเมตตาประชาชน………. สร้างกุศลคุ้มครองป้องกันภัย……….. นำศีลธรรมเผยแผ่แก่ชาวบ้าน……….. กัมมัฏฐานอบรมบ่มนิสัย………. ป้องกันความเผลอพลาดขาดวินัย………. วินิจฉัยถูกผิดคิดพูดทำ………. ละชั่วสร้างดีเสริมเติมชีวิต……… สุจริตกายใจไม่ถลำ………. สมาธิแนบแน่นเป็นแกนนำ……… ปีติฉ่ำชุ่มจิตนิตย์นิรันดร์……… งานได้น้ำได้เนื้อคนเชื่อถือ………. งดซื่อบื้อโวยวายขายเพ้อฝัน…….. ปฏิบัติกิจแน่วแน่แต่ละวัน……… ไม่ผลิกผันนัวเนียเสียรูปทรง……….
มุนีเก่งมารกลัวซุกหัวหด………. บำเพ็ญพรตแก่กล้ามิพร่าหลง………. ทราบเหตุผลเท็จจริงสิ่งจำนง………. จิตมั่นคงพร้อมสู้ศัตรูพาล………. เพื่อนคู่จิตมิตรคู่ใจในมนุษย์…….. มิสิ้นสุดแผ่ไกลกว้างไพศาล……….. สัตว์ร่วมโลกหมู่หมวดและยวดยาน…….. โบสถ์วิหารบ้านเรือนล้วนเพื่อนใจ……… อีกดินน้ำเตโชวาโยธาตุ……… บรรยากาศงดงามอร่ามใส…….. อาทิตย์จันทร์ดาราฟากฟ้าไกล……… กสิณใหญ่ครอบโลกคลายโศกตรม……… เพ่งธรรมชาติทั่วไปตนได้เห็น………. ผูกพันเป็นเช่นมิตรสนิทสนม……… ทัศนียภาพอาบใจให้รื่นรมย์………. ค่านิยมลึกซึ้งถึงนิพพาน………. สร้างประโยชน์เพื่อชาติพระศาสนา……. องค์ราชาข้าแผ่นดินถิ่นสถาน……… เสนาพฤฒามาตย์ข้าราชการ……… ล้างสันดานสะสวยด้วยภาวนา………. งานทุกอย่างใช้สติดำริคิด………. รับชอบผิดสอดส่องมองปัญหา……… งดเล่นเล่ห์ทุจริตอวิชชา………. มีเมตตายุติธรรมชี้นำทาง………. ทัศนาการรอบทิศจิตสะอาด…….. งดอำนาจบ้าบิ่นกลิ่นสาบสาง……… อิทธิพลก่อกวนควรปล่อยวาง………. ปิดช่องว่างชนชั้นอันงมงาย……….. คนดีมีปัญญาอาสาชาติ……… ชาญฉลาดรับผิดชอบงานมอบหมาย……… แบกทุกข์ทนหม่นหมองแม้ต้องตาย…….. ชีพถวายเทิดชาติจิตอาจอง……….. ชี้แจงงานทุกชนิดพร้อมผลิตผล……ให้มวลชนเข้าใจในประสงค์……….. ไม่อำพรางเงื่อนงำสิ่งจำนง………. จิตซื่อตรงกล้าเฉลยเผยความจริง………. อย่าคดไปคดมาทำน่าเกลียด………. อย่าส่อเสียดฝอยฟุ้งโม้นุงขิง………. อย่าคุยชักอุทาหรณ์ละครลิง……….. อย่ากลอกกลิ้งอยากดังฝังอารมณ์……… การทำดีเริ่มต้นที่ตนก่อน……… ค่อยแนะสอนผู้อื่นไร้ขื่นขม……….. ตนพูดได้ทำได้ใครก็ชม……….. ค่านิยมซู่ซ่าทั้งตาปี……….. ถึงบางผู้พูดพล่อยเป็นต่อยหอย………. ผลงานน้อยยกเมฆเสกมนต์ผี………. ข้อมูลเท็จมุสาประชาชี……….. ถ้อยวจีเหมือนมีดกรีดตนเอง………. จบดอกไม้ธูปเทียนเพียรบูชา…….. ศาสนาพุทธองค์มุ่งตรงเป๋ง……… ยกบทพระธรรมขันธ์สวดบรรเลง………. จิตน้อมเพ่งพระสงฆ์ผู้ทรงญาณ……… โปรดเสริมพลังใจให้ข้าน้อย……… บุญทยอยผลประจักษ์เป็นหลักฐาน……… จิตเข้มแข็งอดทนผจญมาร………. แม้สิ้นปราณเกิดใหม่ให้มั่นคง……….. จบบทกลอนอิงธรรมนำกระแส…….ตั้งใจแผ่เมตตาอานิสงส์……….. ให้ทุกท่านสบผลตนจำนง……… ข้ามพ้นดงตัณหาสิ้นอาดูร…………
 

                            บทกลอนเพื่อชีวิต-อำนาจกรรม 

                                                   พระเทพวิสุทธิเมธี(เจ้าคุณเที่ยง) ป.ธ.9

                                                    วัดระฆังโฆสิตาราม คณะ 4

        อำนาจกรรมยิ่งใหญ่ในโลกนี้       กำหนดชี้ทางเราสู่เป้าหมาย

ให้ทนทุกข์ตกยากอีกมากมาย              หรือสบายผ่องแผ้วแล้วแต่กรรม

ก่อการดีผลดีมีปรากฏ                          เกียรติยศบรรลุอุปถัมภ์

บุญกุศลทดแทนเป็นแกนนำ                ให้เลิศล้ำลอยเลื่อนเหมือนเดือนเพ็ญ

ทำกรรมชั่วผลชั่วพามัวหมอง               มิผุดผ่องคับแค้นทุกข์แสนเข็ญ

กรรมตามติดไม่ละลดเช้าจรดเย็น         สุดลำเค็ญร้องกู่อยู่คนเดียว

กรรมของใครของมันห่อนผันได้          ทำชั่วไว้โอ้อนาถรับหวาดเสียว

ผลชั่วรุกบีบคั้นกระสันเกลียว               ให้แห้งเหี่ยวโศกศัลย์นิรันดร

ทำชั่วทรงอำนาจราชศักดิ์                      กรรมจักชักจูงให้ใฝ่อนุสรณ์

คิดเรื่องชั่วอาละวาดฆาตกร                  งดอาทรเอื้อเฟื้อเกื้อกูลกัน

ก่ออิจฉาริษยาผูกอาฆาต                        พยาบาทแตกหักเป็นจักรผัน

ทำบาปกรรมโง่เขลาอย่างเมามัน           คำนึงมั่นจองเวรประเคนใจ.......

คนคิดดีทำดีมีราชศักดิ์                          ปลูกความรักเมตตาอัชฌาศัย

สร้างสุขสันต์แก่ตัวแลทั่วไป                ส่งผลให้บ่จนคนโมทนา

ใช้อำนาจทำดีย่อมมีผล                         อุทิศตนเป็นทาสพระศาสนา

สั่งสมบุญสุดสวยด้วยปัญญา                มีศรัทธาเชื่อกรรมค้ำประคอง

ผลดีจากกรรมดีนี้เป็นหลัก                   ย่อมประจักษ์แก่ใจไม่หม่นหมอง

ปราศจากราคะรักเครื่องหมักดอง        ศีลธรรมต้องนำหน้าสาธุชน

ชีวิตนี้มีกรรมนำวิถี                              สุขเปรมปรีดิ์อบอุ่นบุญกุศล

หรือลำบากเดือดร้อนนอนกังวล          ทุกข์อับจนเพราะกรรมนำทิศทาง

เกิดเป็นคนเมื่อตายอย่าหมายมั่น          อาจพลิกผันเป็นสัตว์ตระบัดหาง

เป็นเป็ดห่านนกหมีชะนีนาง                เป็นลิงค่างนั่งหาวอยู่ราวไพร

เกิดแสนชาติล้านชาติอนาถจิต            กรรมลิขิตเที่ยงแท้เกินแก้ไข

เป็นสัตว์นรกรุ่มร้อนนอนกลางไฟ       สัตว์เล็กใหญ่ผีเปรตเวทนา

ทำกรรมชั่วตายไปในภพอื่น              ต้องขมขื่นแหวกแนวเป็นแมวหมา

เป็นกบเขียดเต่าหนูเป็นปูปลา           เป็นนาคาเกลื่อนกล่นล้นสาคร

เป็นเสือสิงห์กระทิงแรดในป่าลึก     เป็นโคถึงเฝ้านาเป็นกาสร

เป็นอูฐลากระต่ายตุ่นเป็นกุญชร       เป็นอัสดรมิ่งม้าอาชาไนย

ทำกรรมดีผลดีย่อมมีแน่                   มิผันแปรช่องทางสว่างไสว

สู่สวรรค์พรหมโลกวิโยคภัย            ยิ้มสดใสชื่นบานวิมานทอง

กลับมาเกิดเป็นมนุษย์สุดประเสริฐ  บุญล้ำเลิศธรณีไม่มีสอง

คงเป็นหนึ่งเสร็จสมอารมณ์ปอง      เงินเนืองนองพูนผลใต้บนดิน

ปรารถนาสิ่งใดได้สิ่งนั้น                 ทุกคืนวันเพลินนับแต่ทรัพย์สิน

ไม่อัตคัดฝืดเคืองเรื่องอยู่กิน             ดุจโบยบินเหนือโลกโชคลาภตน

ได้มาแล้วทำไปได้มาอีก                  รายย่อยปลีกตามแต่กระแสกุศล

รับแต่ทรัพย์ชุลมุนรวยหมุนวน        กรรมส่งผลบรรลุอย่างจุใจ

กรรมลึกลับซับซ้อนขั้นตอนมาก     สลับฉากเส้นโค้งเพื่อโปร่งใส

เป็นมนุษย์แล้วเป็นสัตว์ผลัดเปลี่ยนไป เคยเป็นใหญ่ลดชั้นฐานันดร

เศรษฐีเป็นยาจกตกอันดับ                หนี้สินทับถมยิ่งกว่าสิงขร

ปราศจากคนช่วยจวนม้วยมรณ์        อนุสรณ์ถึงกรรมที่ทำมา

เป็นถึงรัฐมนตรีอยู่ดีๆ                      ตกเก้าอี้คู่แข่งปัดแข้งขา

มันเป็นกรรมลึกซึ้งถึงเวลา              อนิจจาไตรลักษณ์ประจักษ์จริง

ต่อให้เป็นนายกยังตกได้                  พอเป็นใหญ่เรื่องยุ่งออกนุงขิง

พวกเดินขบวนอื้อฉาวเข้าท้วงติง     สละทิ้งตำแหน่งแห่งการเมือง

แม้พระสงฆ์องค์เจ้าเฝ้าสำนัก          พระไตรลักษณ์รุกล่าดงผ้าเหลือง

ถูกบั่นรอนรุมรัดให้ขัดเคือง            พวกหาเรื่องกลั่นแกล้งแย่งฐานา

ตกกระป๋องจบเห่ระเนระนาด         กรรมพิฆาตรุ่มร้อนนอนผวา

ศิโรราบท้อแท้เหลือแค่ตา              อยู่วัดวาซังตายแพ้พ่ายมาร

เพราะกรรมปัจจุบันทันตาเห็น       ทำเช้าเย็นประจักษ์เป็นหลักฐาน

ทุกวินาทีแจ่มชัดประวัติการณ์       สืบเชื่อมสานวิบากขันธ์ในทันใด

ทำวันนี้เห็นวันนี้ทวีผล                  คอยเผาลนโดยตรงอสงไขย

นั่งยืนเดินหรือนอนร้อนเป็นไฟ       คุโชนไหม้ระอุทะลุทรวง

ที่ทำดีเหมือนมีมณีโชติ                    นามอุโฆษถูกแขวนไว้แมนสรวง

สร้างบุญเผยแผ่แก่คนทั้งปวง           จิตยึดหน่วงความรักสามัคคี

ไม่สนใจใต้เหนือเชื่อผลกรรม         ต่างคนทำมากมายมิหน่ายหนี

ทุกเย็นย่ำค่ำเช้าเคล้าคลุกคลี            ทั้งกรรมดีกรรมชั่วห่อนกลัวเกรง

กรรมดีได้กับตนใช่คนอื่น               ไร้ขมขื่นการเฉพาะทำเหมาะเหมง

มีเมตตายิ้มระรื่นสุขครื้นเครง          เป็นกันเองกับสัตว์ทั่วปถพี

ทำกรรมชั่วมัวหมองไม่ผ่องใส        ทุกข์ยากไร้ทุเรศกว่าเปรตผี

ต้องเดือดร้อนยากจนผลทวี             ถึงมั่งมีก็ยังอัประมาณ

ทำกรรมชั่วนึกคราใดให้วาบหวิว    ใจปลาซิวน้อยนิดอธิษฐาน

กระเจิดกระเจิงจมกลุ่มลมปราณ      สั่นสะท้านเย็นหนาวร้าวรานกาย

พูดไม่ได้ไอไม่ออกบอกไม่ถูก         กรรมพันผูกกั้นเราสู่เป้าหมาย

แม้กุศลเสริมสร้างแทบวางวาย         กลับสลายหายวับไปกับตา

อำนาจกรรมไหลรินไม่สิ้นสุด          ท่วมมนุษย์พระยมพรหมเวหา

ท่วมทับอบายภูมิปูมโลกา                ทุกชั้นฟ้ากำหนดด้วยกฎกรรม

ขอจบการเทศนาภาษาศิลป์              โปรดยลยินเฉพาะที่มีข้อขำ

ถ้าหมดความสงสัยในลำนำ              ให้เลือกทำกรรมดีทวีคูณ.......

 จาก www.buddhapoem.com