"อาหารวันนี้ ทูอินวัน นะ..ที่ภูหิน"....

"ง้านตอนนี้งัดเอาอะไรมากินก่อนดิ.." ฉันหิวมั๊กๆ เกือบเที่ยงแล้วนิ.....

สลัดภาพความทรงจำ น้ำตกชาติตระการ..มุ่งสู่ ภูหินร่องกล้า .....

ฉันเริ่มมโนภาพ..ลานหิน หมอก ดอกเปราะภู..เมื่อมาอยู่ด้วยกัน...."โอ้ววว! ".....

ใช้เวลาไม่นาน เราก็เข้าเขตอุทยานภูหินร่องกล้า..จ่ายค่าธรรมเนียมเข้าอีกแระ..ไหนว่า ซื้อตั๋วครั้งเดียว เที่ยวได้ทุกอทยานงัย..ชิ..โคมลอย ก็ฉันจ่ายค่าธรรมเนียมเข้าอุทยานน้ำตกชาติตระการไปแว้วว..คิดว่าที่นี่ไม่ต้องจ่าย..ตามโฆษณาที่ลงไว้..หรือว่าเค้าเปลี่ยนแล้ววุ้ย......

"พี่คะ..ถ้างั้น เราเข้าๆออกๆ อุทยานนี้หลายครั้งได้ใช่มะ.." ฉันถามให้แน่ใจ เดี๋ยวมีเปลี่ยนประกาศอีก..

"ไป เดี๋ยวไปเจ้าพี่เจ้าหน้าที่ก่อน.." ParadiseFc รีบลงไปลงทะเบียนเข้าพัก..ส่วนฉันก็ตามติด..

ลงทะเบียนเรียบร้อยก็ติดต่อเจ้าหน้าที่ นำทางลง น้ำตกหมันแดง..วันพรุ่งนี้..

"เค้าว่า พบกันที่ ด่านหมันแดง ตอน 8 โมง.." ParadiseFc หันมาตอบพี่เกียรติที่ถามเรื่องเวลานัดพบวันพรุ่งนี้..แต่ที่ตอบไม่ได้ ก็คือจำนวนเจ้าหน้าที่ ที่ทาง

อุทยานจัดให้..เหตุผลง่ายๆ.." ลืมถาม.." ไม่รัย..เดี๋ยวสั่งข้าวเผื่อไว้ก็แล้วกัน..

ParadiseFc จองที่พักตระกูล 201 ตระกูลเลขสามตัวนี้ เป็นกลุ่ม สไตล์รีสอร์ท หรู ราคาพอสมควรทีเดียว..ยังงัยมันก็แพงกว่าเต้นท์แหละ..

"ตอนนี้ บ่ายโมงกว่าแระ..พวกเรารีบเอาของเข้าเก็บ แล้วมากินข้าว ไปเที่ยวน้ำตกกันต่อ.."

"มีน้ำอุ่นนะ..แต่ใช้มะเป็นแฮะ.."

"นู๋เปิดเป็น พี่บ้านย่ามี.." และแล้ว เจ้าYoYa ก็จัดการสาธิตวิธีจัดการกับเครื่องทำน้ำอุ่นแบบใช้แก๊สที่อุทยานติดตั้งอำนวยความสะดวกไว้ให้

ชั่วโมงอาหารการกิน จะเป็นชั่วโมงสบายๆ ไม่รีบสำหรับพวกเราโดยเฉพาะฉัน..ร้านดวงใจ ร้านประจำพี่เกียรติ..พี่เค้าว่าอาหารอร่อย..ถูกด้วย..ขอกระซิบว่า..จริงแฮะ..

"สั่งรายการอาหารเย็นโรยดีก่า..มากินทุ่มนุง..น้า.." ParadiseFc รอบคอบ ข้าวเย็นมะต้องรอนาน ต้องการให้ทำ พร้อมเสริฟเมื่อเรามาถึง

จวนๆ บ่ายสอง เราถึงได้ออกเดินเล่น ..แต่ก่อนอื่น..กางแผนที่ก่อนจาไปไหนดี

"น้ำตกร่มเกล้า ภราดร เป็นน้ำตกแฝด อยู่ห่างจากที่นี่ 5 กิโล.." ฉันอ่านคำบรรยายในแผ่นพับ

"เอานี่..ไปร่มเกล้า ภราดร ก่อนดีก่า เดินง่าย.." ฉันกางแผนที่ที่หยิบมาจากศูนย์ประชาสัมพันธ์..ทุกคนเห็นด้วย..แล้วมันแฝดยังงัยวุ้ย..มะเคยสังเกตุซักที ลงมาก็หลายครั้ง..

"ไหนๆ หน้าตาเป็นงัย..อู้ววว์..Ctrl C .." เจ้าBlackCapped ก๊อปมุมกล้อง..ตามแผ่นพับ ส่วนฉัน ดูมาแระ..หลายเล่ม..

"ออกไป เลี้ยวซ้ายพี่..ไปทางบ้านทับเบิก.." ฉันบอกพี่บัณฑิตพลขับ..

ฝนตกไม่มีหยุด..พวกเราก็เดินเล่นไปเรื่อยไม่มีหยุดเช่นกัน..เปียกเป็นเปียก ชิ กลัวไร้..

"ลื่นนะ..ระวัง.." ฉันมักจะได้ยินคำนี้เสมอ..

"อื่ม! ลื่นนะ ระวัง.." ฉันพูดทวนคำ ParadiseFc เป็นสัญญาณบอกให้รู้ ว่าฉันใช้สติทุกก้าวย่าง..

เจ้า YoYa ริ่วลงปักขา ด้านหน้า ประชิดสายน้ำแบบมะกลัวกล้องเปียก..ParadiseFc มุดลงด้านล่าง..เต๋า..ลงปลึกกว่านั้น..พี่เกียรติป้วนเปี้ยน กะดอกลิ้นมังกร..

ส่วนฉันเดินขึ้น..เอามุมนี้แหละ..มุมภราดร..

... ... ...

"เราลงไปได้มะ.."

"ลื่นมากนะ..ถ้าจะลงไป ก็ บ้ายบาย " อ้าว! ParadiseFc ไหงเป็นงั้ยล่ะ

"พี่ต้องเป็นตุ๊กแกโรย..ลื่น.." แหม! มีแต่คนบอกแบบนี้..ฉันจะหาเรื่องใส่ตัวไปยัย..มะลง..

ดังนั้น มุม ร่มเกล้า ฉันก็มะมี..

"เอามุมร่มเกล้ามาให้เราด้วยนะ.." ฉันขอเพื่อนไปทั่ว..เพราะถ้าฉันเดินลงไป..ก็ " บ้ายบาย.."

เราใช้เวลาร่วมเกือบสองชั่วโมงสำหรับร่มเกล้า-ภราดร..

"ไปเถอะ..ไปไหนกันต่อ..แถวนี้มีน้ำตกที่ไหนอีกเนี่ย.."

"เดี๋ยวไปดูแผนที่.." ฉันไม่เตรียมตัวมาสำหรับเรี่ยบ้ายรายทางที่จะเดินเล่นในวันนี้ เหตุเพราะ..จุดประสงค์เดียว..ฉันจะลงหมันแดง..

"ไหนดูจิ..น้ำตกไหนสวย.." พวกเรากลับมากางแผนที่ ดูแผ่นพับอีกแระ..

"ศรีพัชรินทร์มะ.." ฉันเสนอ..เพราะเห็นรูปสวยดี

"เอาจิ.." ทุกคนเห็นด้วยอีกแระ..

"เลยแว้วว พี่.." พี่บัณฑิตขับเลยทางเข้าที่ดูรก สภาพเหมือนไม่มีคนเดินเข้ามาเป็นเวลานาน..

พอตั้งขบวนได้ เจ้าBlackCapped ร่วมมือกับ SecretaryBird ตั้งตัวเองเป็นผู้นำทาง..ปล่อยไป

เส้นทางเข้าศรีพัชรินทร์เดินง่าย ลงเรื่อยๆ ไม่ค่อยชันเหมือนลง ร่มเกล้า ภราดร ผ่านไร่..ผ่านดงไผ่..

"ทำไม มีรั้ววุ้ย..ข้ามโรยมะ.." BlackCapped หันกลับมาถามความเห็น

"ข้ามโลด..มันมะมีทางไปแล้วนี่ 800 เมตร ยังมะน่าถึงนะ" ทุกคนเห็นด้วย ข้ามๆ..

"มีราวเชือกกั้น..มีพาสติกผูก..เอางัยพี่.." พอเดินไปได้อีก 1 หอบ ..อีกแระ..

"มันถูกทางมะเนี่ย.." ทุกคนเริ่มไม่แน่ใจ..ด่านเยอะ..

"ไหนๆก็มาแล้ว..ข้ามไป เดินต่อ.." ทุกคนก็เห็นด้วย..ไม่นานก็ถึงลำธารเล็กๆ..และแล้ว..

" ทางตัน."

"ใกล้ไปนะ..ยังไม่ถึง 800 เมตร..แต่ว่า ไปทางไหนต่อเนี่ย.." หลายคนหลายความคิด..

บางก็ว่า เดินตามลำธารลงไปข้างล่าง.." เราได้ยินเสียงน้ำตก มันอลังการ์กว่านี้นะเนี่ย.."

บางคนก็ว่า.."เดินขึ้นทางลำธาร ต้นน้ำชัวร์ "

ส่วนเต๋า.." เราว่าน่าจะข้ามธารนี้นะ..ไปอีก..พบแน่..ลางสังหรณ์ " โห! ข้ามธารนี่เหรอ..ขี้เกียจถอดรองเท้าแหะ..ความคิดนี้ผ่านๆ..

"เอาเป็นว่า..ตรงนี้แหละ ศรีพัชรินทร์..ถ่ายๆ .." ทุกคนลงความเห็น ไม่ปงไม่ไปมันแระ..ลบความคิด เดินผิดเส้นทาง..ลบความคิด ความอลังการ์ศรีพัชรินทร์..ทุกคนหมุนหามุม ธารนี้ก็สวยนะ..ฉันก็บรรจงเก็บ..สายนี้ที่อ่อนโยน..พริ้ว..นุ่ม..

"น้ำตกเนี่ย..ถ้ามันรุนแรงก็ถ่ายทอดออกมาให้รุนแรง..ถ้าน้ำน้อยๆ ก็ถ่ายทอดออกมาให้นุ่มนวล.." เจ้าเต๋าบรรยายให้ฉันฟัง..รู้มะ เธอพูดเหมือน ParadiseFc โรย เจ้าเต๋าเอ้ย..แต่จะต่างกันตรงที่ เต๋าชอบถ่าย over ส่วน ParadiseFc ชอบ under ..

"เหรอ..สำหรับเรา..น้ำที่ดูรุนแรง จะถูกเราถ่ายทอดออกมาให้นุ่มนวล เสมอ..เราชอบ..ฟุ้งๆ" แต่ฉันก็เก็บคำเสนอแนะเจ้าเต๋า กะParadiseFc นะ..ลองถ่ายแล้วด้วย..แต่มะได้ใจฉัน..ฉันมะชอบ..

"มะกี้งูมันมาเกาะขาตั้งกล้องเรา."

"เฮ้ย! ตรงนั้นเหรอ.." เดิมจุดที่ ParadiseFc ถ่ายอยู่ มันอยู่ข้างๆฉัน แล้วก็เปลี่ยนเป็นด้านหลัง..ฉันก็เลยมะแน่ใจ..ฉันอยู่ใกล้มันด้วยมั๊ย..

"อยู่ลำธาร..เขี่ยไปแระ..กาลังถ่ายอยู่ว่าเอะ! อะไร อยู่แถวๆหางตา..ตรงขาตั้งกล้อง ..ดีดตัวเงียบโรยเรา.."

เวลาเดินป่า..ฉันมักไม่ค่อยนึกถึงว่ามี เจ้าตัวนี้อยู่โรยนะเนี่ย..มะเคยมอง..

"ขึ้นเถอะ..อาบน้ำกินข้าว" เริ่มมีเสียงนำเสนอ..

"ไม่ไป ลานหินแตกซะหน่อยเหรอ..ก่อนมาเรา เราดูในหนังสือนะ..เค้าถ่ายให้เห็นดอกเปราะภูบนลานหินในม่านหมอก งามซะ.."

"อ่ะ! ไปลานหิน..ทางผ่านใช่มะ.." ParadiseFc ฟันธง ฉันรู้ อะไรที่บอกว่างาม..ขอให้บอกเถอะ..มะมีใครอยากพลาด

เมื่อเราถึงบริเวณลานหิน..ก็ห้าโมงกว่าแล้ว เหลือรถที่จอดอยู่ 2 คัน แสดงว่า มีนักท่องเที่ยว เหลือไม่มาก..

"พี่ๆ พี่เพิ่งมารุป่าว..มีเด็กตกเหว.." นักท่องเที่ยวหนุ่มคนนึง กึงเดินกึ่งวิ่ง ตะโกนบอก

"เป็นรัยมั๊ย.." ParadiseFc รีบถามกลับ

"ไม่เป็นไรพี่ เค้าร้องให้ช่วย..เนี่ยผมมาขอความช่วยเหลือพี่เจ้าหน้าที่.." พูดเสร็จก็รีบเดินต่อไป..ส่วน ParadiseFc ก็รีบเดินริ่ว..ตามมะทันแว้ววฉัน..

"พี่เค้าหายไปไหนแว้วว.."

"ไปช่วยคนแว้ววมั๊ง..รายนี้ชอบช่วยอยู่แระ.." ฉันตอบเจ้า YoYa 

เดินไปเดินมาเหลือกันสองคน..ก็พี่เกียรติน่ะซิ เจอลิ้นมังกรสีส้ม กอเบ้อเร่ม..ดักเรียก เต๋า BlackCapped SecretaryBird ให้ตกหลุมดอกไม้ กลางทาง..

ส่วนฉัน กับ เจ้า YoYa รีบเดินไปจุดเกิดเหตุ..และเพิ่มความระมัดระวังเป็นหลายเท่า..

"เรานึกแว้วว ว่าเธอต้องรีบมาที่นี่.."

"คิดว่าจะช่วยอะไรได้มั่ง..แต่ดูแล้ว มันลึกเกินไป..ลงไม่ได้..ก็เลยได้แต่ชวนคุย..ถามเรื่องเจ็บที่ไหนมั่ง..รู้ว่ากระดูกกระเดี้ยวมะได้หัก..พอแระ "

"แล้วเธอก็อยู่ให้กำลังใจเค้าจิ.."

"อื่ม! คงทำได้แค่นั้น..รอเจ้าหน้าที่มาช่วยอย่างเดียว" ฉันเดินคุยกับ ParadiseFc หลังจากที่เจ้าหน้าที่และ ParadiseFc ช่วยกันดึงเชือกที่ผูกเด็กคนนั้นขึ้นมา...เรียบร้อยแล้ว..

รีบออกจากลานหินแตก..มืดแระ..มองมะเห็น..

"ตรงนี้ลื่นนะ..ระวัง.." อื่ม! ถ้าลื่น เธอคงลื่นก่อนฉันแหละ..เพราะฉันเดินตามรอยเท้าเธอเปี๊ยบ..

รีบอาบน้ำ ไปกินข้าวช้ากว่าที่นัดไว้ไปนิสส แต่ยังไม่ถึงชั่วโมง อาหารที่สั่งไว้เมื่อบ่ายยังร้อนๆ..

"ดูฉากช่วยเหลือมะ..เราอัด VDO ไว้.."

... ... ...

เธอทำให้ฉันภูมิใจ ในตัวเธออีกแระ..

รู้มั๊ย

อ่านตอนต่อไป..

ตอน เส้นทางสู่น้ำตกหมันแดง..

> คลิก <