"ห้าโมงกว่าแว้วว..วันนี้อาทิตย์ตกเวลาอะไร.."....

"หกโมง.."....

"จะทันมั๊ยเนี่ย..เดินอีกร่วมครึ่งชั่วโมง.." ฉันรีบเปลี่ยนเสื้อ อาบน้ำ..คนอื่น เดินไปเปียกๆ....

พวกเราจำเป็นต้องเดินด้วยความเร็วสูง มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกของเกาะ....

Sun Set Point ของ Manukan เส้นทางเป็น ทางเดินปูนแคบๆ กว้างประมาณเมตร ไม่มีไฟข้างทาง..ระยะทางรวม..เดินก็ร่วมกิโล....

ศาลาทรงแปดเหลี่ยมถูกสร้างขึ้นสำหรับนั่งพักชมวิวทิวทัศน์ สุดเส้นทางเดิน..ตอนนี้มีแต่ป่าหญ้าคาขึ้นบดบังทัศนียภาพมิด..พระอาทิตย์มันจะสวยได้อย่างไรเนี่ย....

"มุดทางนี้.." เจ้าเต๋า ส่งเสียงมาจากด้านล่างของ ป่าหญ้าคา....

"อื่ม! นี่แหละถึงจะใช่.." ต่างคนต่างหามุม นั่งชื่นชม..สวยจริงๆแฮะ....

"สวย.."....

"มันโล่งๆ ไม่มีองค์ประกอบให้ถ่ายโรย.."....

"นั่นสิ.."....

"เราก็โรย เอาคนกะก้อนหินนี่แหละ.."

แล้วบรรดาช่างภาพ ขี้บ่น ของฉันทั้งหลาย ก็ได้ภาพสวยๆ มาอวดกัน เหมือนเดิม..

เริ่มมืดแระ..ไฟฉายก็ไม่ได้ติดมา..รีบๆ ก็โรยลืม..เส้นทางเดินกลับเริ่มมืด ..กว่าตาจะชินเส้นทาง..เอางี้ดีก่า..

"เกาะนิสสสนะ..เดี๋ยวสะดุด.."

ฉันแค่เกาะกระเป๋ากล้อง Paradise Fc เท่านั้น..ใจจริง..อยากเกาะแขนมากกว่า..อิอิ..

พวกเราพร้อมรวมพลกันอีกครั้ง..บ้านพักหรูระดับรองของฉัน..ออกไปกินข้าวที่ร้านริมทะเล..

"เอาแบบนี้ 2จาน..เธอเอารัย.."

ฉันชี้ๆ เผื่อเจ้าชื่น แล้วหันไปถามคนข้างๆ ที่ยืนเก้ๆกังๆ

"เอาแบบนี้แหละ.."

"เฮ้ย! เปลี่ยนๆ เปลี่ยนเป็นแบบนี้แระ..1ที่.."

Paradise Fc เปลี่ยนใจกระทันหัน เมื่อเห็นหมี่ผัดที่บริกรมาเสริฟให้นาตาลี..เหตุผลง่ายๆ..มันเยอะดี..

ฉันกับเจ้าชื่นกินข้าวมัน ไก่ทอด ไม่อร่อย จืดสนิท..ติดคอ..

"เอาไป.."

มันเริ่มกลายเป็นเหตุการณ์ปกติ ไปแระ..ฉันยกส่วนแบ่งครึ่งจานให้ Paradise Fc กำจัดเช่นเคย..รายนี้เค้ากินเก่ง..

พอเช็ค บิล..เท่านั้นแหละ..

"หา!.. 40Rm โอ้! แม่เจ้า นาตาลี ไม่ขรี้แน่..พรุ่งนี้.."  นาตาลีอุทานเสียงหลง..พ่นซะยาวเหยียด

ก็มันจะไม่แพงได้ยังงัย..นาตาลีขา ก็นาตาลี เล่นเบิ้ลสอง พร้อมน้ำผลไม้อีก..มื้อละ 400บาท..เอาน่า ครั้งนุงในชีวิต..ใช่ว่าจะกินได้ทุกวัน..

กระเป๋าเบา..พุงหนัก..เดินกลับที่พัก..

"ผลไม้กระป๋อง ยังมีนะ.."

"โค๊ก ก็มีนะ.."

"กาแฟสดมะ.."

"ทยอยเอามา.."

"อ้าว!..นึกว่าอิ่ม.."

 
กลุ่มนึง..ดูโทรทัศน์..

กลุ่มนึง..ระบายสี..

... ... ..

..จะตีหนึ่งแระ..

..นอนยัง..