เรื่องเล่าที่ล่าช้าไปมาก..มัวแต่เล่าเรื่องนู้นนเรื่องนี้..ว่าจะเก็บไว้ปีหน้า..ค่อยเล่าก็กระไรอยู่..เดี๋ยวปีหน้าก็ไปอีก.....

..ส่วนเรื่องรายงานผลการนับเหยี่ยว ที่เขาเรดาร์ สัปดาห์ที่ผ่านมา..Ch.Minivet รอตัวเลขอย่างเป็นทางการจาก อ. Trogon แห่ง ThaiRapterGroup.com ค่า....

อ.อยู่นับต่อที่นั่นคนเดียว ในวันจันทร์และวันนี้....

... ... ...

ทริปนี้ไปหลัง นายผีเสื้อพเนจร วันนุง..ก็ต้นเดือนกรกฏาคม....

"พี่..เราไม่ได้เที่ยวกันนานแล้วน้า..." เจ้าตา เด็กฝ่าย Admin ของบริษัทฯโอดครวญ..แหม! คุณน้องขา พี่ก็เที่ยวของพี่ทุกเดือน แต่คุณน้องไม่สามารถติดสอย ห้อยต่องแต่งไปกับพี่ได้..ช่วยไม่ได้นิ....

แต่ยังงัยซะ..ในขณะที่บรรดาลุงขาเดินถึก ทั้งหลาย ไม่ว่าง..ก็ต้องพึ่งพาเด็กๆพวกนี้แหละ.."เลี้ยงไว้ แก้ขัด.." มันจะรู้มั๊ยเนี่ย.....

"เอางี้..ช่วงนี้ต้องดอกกระเจียว ไปมะ..ค้างคืนนะ..นอนเต้นท์..ทำอาหารกินกันเอง .." ฉันตั้งกติกาเพิ่มขึ้นอีกนิสสส คิดว่าจะถอย..ชิ..ผิดถนัด..

"เอาดิพี่..ค้างก็ค้าง.." เฮ้ย! มันอยากไปกันจริงๆวุ้ยยย..ซวยแว้วววฉัน..

"ไปที่ไหนดีพี่.."

"อุทยานแห่งชาติ ป่าหินงาม..ทุ่งดอกกระเจียว ป่าหินงาม อำเภอเทพสถิต จังหวัดชัยภูมิ.." ตอบแบบไม่ต้องใช้สมองน้อยๆคิดโรยยยย..ช่วงนี้จะไปไหนได้..

"ทำมัยชื่อ อำเภอเทพสถิต รู้มะ.." คำถามยิงต่อเนื่อง..

"ก็จากตำนานที่อ่านๆ เล่าขานกันต่อมา เค้าว่ากันว่า อำเภอนี้ เป็นสถานที่สถิตของเทพ และช่วงต้นฤดูฝนของวันเข้าพรรษาทุ่งบัวสวรรค์จะชูช่อบานสะพรั่งทั่วเนินเขาของอำเภอเทพสถิตแห่งนี้เพื่อเป็นการบูชาเทพ.." ฉันเล่าต่อไปเรื่อย..เห็นเงียบ..

ใกล้ถึงวันเดินทาง..เช็คนิสสส ลูกทัวร์พร้อมกันแค่ไหน..

"เอาแผ่นรองนอนไปนะ..เอาถุงนอนไปด้วย.."

"ไม่มีอะไรโรยค่ะ.."

"หา! งั้นรีบไปหาแผ่นรองนอนมาก่อนโรย..ที่ซุปเปอร์สปอร์ต ก็มีขาย อันละร้อยกว่าบาท..นอนเจ็บหลังน้า กันไอเย็นของดินขึ้นมาด้วย เดี๋ยวก็หนาวตายพอดี..ถุงนอนไม่มีก็เอาผ้าห่มไปแทนก็ได้..เต้นท์ พี่เอาไปให้เอง.."

เริ่มคิดหนักแล้วฉัน..จะดูแลไหวมั๊ยเนี่ย..แต่ละคนยังไม่เคยลิ้มรสชาดการนอนเต้นท์โรย..

กับข้าวพอทำได้..ไม่ห่วง แต่ไอ้หุงข้าวด้วยหม้อสนามนี่ซิ..มันจะกินกันได้มั๊ยเนี่ย..เฮ่อ! คิดแล้วกลุ้ม..

"ไปมั๊ย ว่าง 2 ที่.."

"ไปดิพี่.." โชคดีจริง..มีผู้ช่วยดูแลแระ..เจ้า BlackCapped กับ SecretaryBirds หลวมตัวหลวมใจไปด้วยกัน

เป็นอันว่า ฉันได้สมาชิกร่วมทริป 9คน รวมนู๋การ์ตูน สมาชิกตัวน้อยๆ วัยไม่ถึง5ขวบ ที่แบตเตอร์รี่ในตัวไม่เคยหมด..

เริ่มออกเดินทางตั้งแต่ 7โมงเช้า ล้อหมุนปุ๊บ ฉันก็ปิดสวิทปั๊บ..เอาแรง..ตื่นอีกครั้งหน้าที่ทำการ..

"จอดซ้อนคันก่อนพี่ เดี๋ยวลงไปติดต่อเจ้าหน้าที่ หาที่กางเต้นท์ก่อน.." เกือบเที่ยง..ผู้คนมากมาย ที่จอดรถก็ไม่มี..หน้าเทศกาลก็งี้ ปลงๆ..

"เต้นท์ละ 30ค่ะ" ฉันจ่ายเงินพร้อมลงทะเบียนในสมุดยมบาลเล่มใหญ่ สอดส่ายสายตา..มีอะไรน่าสนใจมั่ง..

"เดี๋ยวมีการต้องได้ใช้แหง๋ม.." หลังจากสายตาปะทะกองผ้าห่มเข้าอย่างจัง..

เดินหาทำเลสร้างอาณาจักร..

"โอเช..ตรงนี้แหละ ห้องน้ำอยู่นั่น ก๊อกน้ำอยู่นั่น เดี๋ยวเรากางเต้นท์สโมสรตรงนี้ เต้นท์พวกเราก็รอบๆนี้..เรียบดี พื้นไม่เอียง.." BlackCapped กะ Eddy เห็นด้วย..

ถ้ามีเธอมาด้วย หน้าที่นี้ ต้องเป็นของเธอ ..

"เดี๋ยวผมไปบอกรถ ให้มาตรงนี้นะ.." อื่ม!..

ช่วยกันกาง ช่วยกันสร้าง ไม่เกี่ยงงอน..ฉันชอบบรรยากาศแบบนี้จัง..

"เอากราวน์ชีตตลบขึ้นนะ เผื่อฝนตกจะได้ไม่ต้องเช็ด"

"เอาเป้เก็บเข้าเต้นท์ ล็อคกุญแจนะ.."

"เอาน้ำ เอาร่มไปนะ.."

ทุกคนทำตาม..แป๊บเดียว พร้อมออกเดินทาง..

บัวสวรรค์น้อยๆ จะงามขนาดไหนนะ..

บัวสวรรค์ หรือดอกกระเจียว มีสีชมพูอมม่วง ซึ่งเป็นดอกไม้ประจำขุนเขาพังเหย ซึ่งเมื่อถึงฤดูฝน ดอกกระเจียวสีชมพูอมม่วงจะบานสะพรั่งเต็มท้องทุ่งหญ้าสีเขียว นี่ถ้าได้ผสมกับไอหมอกจางๆและลมเย็นที่โชยมาเอื่อยๆ ด้วยนะ..เฮ่อ!..น่าประทับใจ ได้แต่นึกอยากจะเห็น..

เพราะวันนี้กว่าฉันจะได้ออกเดิน ก็บ่ายกว่า แถมครึ้มแดดครึ้มฝน อีกด้วย..จะเห็นรุ..

"เดินไกลเท่าไหร่คะ.."

"3กิโล.."

"ไหวมะ.." ฉันหันไปถามเพื่อนๆ ระหว่างเสียเงินค่ารถสองแถว 10บาท กับเดินชมวิวไปเรื่อยๆ แดดไม่ร้อน..

"เดิน.." ทุกคนลงมติ เสียงเดียวกัน..

"คุณแม่ขา นู๋เมื่อย.." เอาแว้ววว..หลานฉัน..

"นู๋เกิดเป็นลูกแม่ นู๋ต้องอดทนนะลูก.."

หลังจากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงเจี้อยแจ้ว เจ้านู๋การ์ตูนซักถาม เสียงอ่อนหวานของแม่โอคอยตอบ..ตลอดทาง

ทุ่งดอกกระเจียว ที่เปรียบเสมือนเป็นราชินี แห่งมวลไม้ดอกของขุนเขาแห่งนี้ จัดเป็นทุ่งดอกกระเจียวที่ใหญ่ที่สุดและงดงามที่สุดในประเทศไทย ก็ ว่าได้ ขึ้นปะปนกับหญ้าเพ็ก หญ้าที่ขึ้นปกคลุมพื้นดินของป่าเต็งรังหรือป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นห่าง ๆ สลับกับหิน ทางอุทยานทำสะพานพาดให้พวกเราเดินชมอย่างเป็นระเบียบ..

เดินวนซะรอบใหญ่..ใช้เส้นทางเลียบผา..มุ่งสู่ จุดสุดแผ่นดิน..

สุดแผ่นดิน เป็นจุดที่สูงที่สุดของเทือกเขาพังเหยแห่งนี้ อยู่ห่างจากที่ทำการอุทยานฯ ประมาณ 2 กม.สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 846 ม. เป็นแนวรอยต่อระหว่างภาคอีสานกับภาคกลาง ที่จุดชมวิวแห่งนี้จะมองเห็นวิวของสันเขาสลับซับซ้อนกันสวยงามมาก ปะทะกับสายลมที่พัดผ่านเย็นสบายตลอดวัน แม้ในฤดูร้อน

"พรุ่งนี้ค่อยไปสวนหินนะ วันนี้รีบไปทำกับข้าวก่อน เสร็จเมื่อไหร่ไม่รู้.."

"เดี๋ยวผมทำหน้าที่แทน ลุง ParadiseFc เอง.." BlackCapped เสนอตัวหุงข้าว..ทำกับข้าว..

..ชื่อนี้อีกแระ..ฉันใช้ความพยายามอย่างมากมายที่จะไม่คิดถึง ..

..เป็นสหายเท่านั้น..เป็นอื่นได้อย่างไร..

"ชื่นใจ น้องรัก..อ่ะ! หุงข้าว.." ส่วนฉันทำกับข้าว ผู้ช่วยนั่งหน้าสลอน..

แกงจืดเต้าหู้ผักกาดขาว ผัดคะน้าน้ำมันหอย ถั่วฝักยาวใส่ไข่ เต้าหู้ปลาผัดถั่ว ไข่เจียวหอมหัวใหญ่..ไม่ต้องบอกว่าเสร็จกี่โมง..

ตั้งสำหรับ พรึบเรียบในพริบตา..

"แกงบวดฟักทอง เดี๋ยวค่อยทำนะคะ รอบดึก.." SecretaryBird อาสาทำขนมหวานก่อนนอน

..บรรจง ระบาย..

ต่อไปนี้คงไม่มีใครคอยแก้ไขภาพให้ฉัน..อีกแล้ว

..ละอองฝน..และไอเย็น..

..เป็นสหายเท่านั้น..เป็นอื่นได้อย่างไร..

... ... ...

คิดแล้ว

..สะท้านใจ..

ปล...

ส่วนนี้ ขอตอบ พี่SHUTTERTD ด้วยภาพนะคะ..

พี่เจ้าหน้าที่ จัดทำป้ายบอกกล่าว เป็นภาษาไทย ตัวสวยงาม..ทุกทางเข้า..บริเวณพื้นที่บางส่วนค่ะ..

ต้องกล่าวว่า พื้นที่ บางส่วน เพราะ ช่วงก่อนถึง ส่วนที่เป็นป่าหินงาน..ส่วนนั้น สามารถเข้าได้ใกล้ชิด ..ประมาณ หน้าติดดอก จมูกติดใบโรยค่า...Ch.Minivet ก็เดินเล่นบริเวณนี้ กับด้านหลังสวนหิน..ดอกบานมากมายค่ะ..

ไม่แพ้พื้นที่..ส่วนต้องห้าม

มัคคุเทศน้อย..อาสาสมัคร จากโรงเรียน จำไม่ได้ว่าโรงเรียนอะไรค่ะ..จะคอยให้ความรู้และคอยห้ามปราม ผู้คนที่ละเมิด กฏิกา ตามป้าย..

และมีเจ้าหน้าที่ คอยเดิน กำกับดูแล..

แต่ก็นั่นแหละค่ะ..เมื่อดอกไม้งาม ใครรุจะไม่อยากชื่นชม..พี่เจ้าหน้าที่ ปริมาณน้อย เดินรอบๆ ก็เมื่อยแว้ววว..ห้ามด้านโน้น..ด้านนี้ก็ก่อเรื่อง..

Zoom มา ได้แค่นี้ แหละค่า..

บริเวณพื้นที่ต้องห้าม..ดอกก็ช่างแดง และใหญ่โตเสียนี่กระไร..พวกนักท่องเที่ยวก็ทำตามใจ  ตามรูป ก็อดใจไม่ได้..

ดอกก็ราบเป็นหน้ากลอง..

... ... ...

ปล.ที่2 รูปดอกไม้ ของ Ch.Minivet ใช้ซูมสุดฤทธิ์สุดเดชโรยค่า..เดินหาทั่วพื้นที่ ได้แค่ กลุ่มเดียว..

ส่วนพรุ่งนี้ซิ..ทุ่งดอกกระเจียว..หลังลานหิน..พื้นที่ปลอดกติกา..น้องมัคคุเทศ คอนเฟริม..โปรดคอยติดตามชม