.."งามมาก..เลย.." ฉันตื่นเพราะเสียงนี้แหละ..เจ้าไอเต็ดตะโร....

..ลุก หรือไม่ลุกดีน้อ..ในที่สุด..พลาดได้งัย..คว้ากล้องได้ ยิงไป 2รูป แบตหมดอีกแระ....

..เป็นบทเรียนที่ สำคัญโรยน้า..ต่อไป มีอุปกรณ์อะไร ฉันขนมาให้หมด จะได้ไม่พลาด..บันทึกความทรงจำ ที่งดงาม..

..ก็ฉันใช้กล้องของ Paradise Fc ยิงสลุด memoryก็เต็ม แบตหมด ....

.."เรายังไม่เคยใช้หมดโรยนะ..รูปเก่าโหลดแล้ว..เดี๋ยวลบรูปเก่าๆออกก็ได้.."....

.."เรายิงไปนิสสสเดียวเอง..300 แล้วเหรอ..โทษทีน้า..เธอมีแบตอีกมั๊ยล่ะ.."..

.."มี.."   แล้วไป..ต่อไป ฉันจะถ่ายให้น้อยลง แต่จะอดใจได้อย่างไร..เฮ่อ!....

..ขึ้นไปเก็บวิว หุบเขาครึ่งซีกอีก..วัดระดับความสูงด้วย..

..ขณะนี้ เวลา 9.35 น.อุณหภูมิ 28.5 ความสูง 1430 ณ หุบผาครึ่งซีก แห่งดอยปุยหลวง..

.."เราต้องทำเวลาเดินลงให้ถึงหมู่บ้านข้างล่าง ประมาณบ่ายโมง.." พี่บุญส่งแจ้งกับเรา..แต่พี่ก็ยังชี้เป้าให้เราหยุดถ่ายรูปอยู่ร่ำไป..

.."พี่คะ..ไม่ต้องชี้แล้วนะคะ..เดี๋ยวพวกเราไปมะทัน.." ฉันรีบกำชับ..Paradise Fc รุดหน้าไปก่อน เนื่องจากสัมภาระที่แบกหนักอึ้ง บวกกับพื้นที่ลาดชัน ใบไม้แห้งที่ทับถม..ไม่มีเบรค..ปรู๊ดเดียว..

..ไม่มีรหัสป่าให้ถอด..ที่พื้นไม่มีรอยเท้าที่คุ้นเคย..ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย..

"วู้วววว์.." เงียบ..

.."วู้ววว์..วู้ววว์..อยู่ทางไหนกัน.." ฉันว่าฉันแกะรอยมาถูกน้า..ไหงเป็นเงี้ยเนี่ย..

..ตัดสินใจเดินกลับทางเดิม..ปลายตาเห็นสิ่งที่เคลื่อนไหว..ใช่แล้ว พวกเราเองนี่..แต่ไหงอยู่ต่ำขนาดนั้น..

.."วู้ววว์..ข้างบนนี้.." รอด้วย..เป็นอันว่าฉันใช้เส้นทางผิดจริง..

..พรึด..เอาแล้ว.."รายงานตัว..คร่าาาาา.." ฉันรีบลุก

.."เสียดาย ไม่มีกล้องในมือ.."

.."ไม่พังน่า เราชูไว้เป็นอย่างดี.."

.."เปล่า..จะถ่าย ท่าวัดพื้น.."

.."เออ! อย่ารังวัดมั่งแล้วกัน..กล้องอยู่ในมือเรา.." แต่อู้ยยยส์ ตอนนี้เจ็บสีข้างแฮะ..

.."อ่ะ! " ฉันยื่นมือรับใบไม้แดงสด..จากParadise Fc  เค้าชอบเก็บอวัยวะพืช และส่วนประกอบสัตว์แปลกๆส่งมาให้ฉัน ..คราวก่อนก็เป็น ใบไม้โดนพยาธิไชเป็นทางขาว คดเคี้ยวไปมา..ต่อมาก็เป็นขนนก สีดำ น้ำเงิน สีชอบของฉัน และ ขนเม่น..

..ส่งมา ฉันก็เก็บแหลก..

.."พรึด!..รายงานตัวคร๊าบบบผม.."

.."ไหนๆ..อย่าลุกไวจิ..เรายกกล้องมะทัน.." ในที่สุด Paradise Fc ก็พลาดเช่นกัน..งานนี้ถือว่าเสมอ

..พวกเราก็กลิ้งมั่งเดินมั่ง แล้วแต่ถนัด และโอกาส..

..ที่รู้ๆ พี่เกียรติล้มกลิ้งลงตอไม้ หน้าเป็นแผลเลือดซิบ..

..Paradise Fc ลื่นกลิ้งลงหลายเมตร มือเป็นแผล..

..ส่วนฉัน นับครั้งไม่ถ้วน..ม่วงเขียวไปทั้งตัว..

..ทำเวลาได้ดีทีเดียว..บ่ายโมงนิสสๆ..จุดสิ้นสุดการเดินทาง..ด้วยเท้า..

..รถกะบะมารอรับแระ..แต่มาคันเดียว..เบียดกันแทบทะลัก..

..จากตรงนี้ พวกเราต้องดั้นด้น ไปถึงจุดเริ่มต้นการล่องแพไม้ไผ่..ก็รับประทานเวลาเข้าไปเป็นชั่วโมง..

..ล่องแพ 3 ชั่วโมง จะทันมะเนี่ย..ค่ำก่อนแม่สอดแน่โรย..ระทึก..

.."เราลงแพใหญ่..ใครอยู่ลำเดียวกับเรา..เราว่ายน้ำมะเป็นน้า..ช่วยกันด้วยน้า.." ฉันรีบเสนอตัวก้าวขึ้นแพก่อน..เพราะไม่เห็นใครอยากจะลงลำไหนโรย..รอรัยกันวุ้ย..

.."ผู้หญิงอยู่ลำใหญ่.." Paradise Fc สั่งการ..นั่นแหละ ผู้คนถึงได้ขึ้นกัน..ส่วนเจ้าตัวก็ก้าวลงลำเดียวกับพี่โอ๋..พี่เกียรติก็อยู่ลำเดียวกับน้องป้อม..

..รีบกินข้าวเที่ยง..เดี๋ยวได้เล่นน้ำ..ฉันนึก..เดี๋ยวก่อนเพื่อนเดี๋ยวได้เปียก..อีกแป๊บบบบ..ล่องลอยไปแบบเงียบๆไปก่องน้า..

..ลำของ Paradise Fc กะพี่โอ๋ ล้ำหน้าฉันไม่ไกลนัก..สามารถเร่งได้..อิ่มแล้วนี่..รออะไรเล่า..

.."พี่คะ..พี่ชื่ออะไรคะ.." ฉันเริ่มหันมาซักถามพี่เจ้าหน้าที่ นายท้ายแพ..

.."พี่หนึ่งคะ..พี่ช่วยถ่อเร็วๆ ไปให้ใกล้ๆลำโน้นนน หน่อยจิคะ..รู้สึกว่าเค้าจะร้อนกันแล้ว.."

.."พี่ลำโน้นนนค้า..ช้าๆหน่อยจิ..ไม่ทันง่ะ.." ฉันตะโกนเรียกลำที่ล้ำหน้า..

..ไม่นาน..แพของฉันก็ตามทัน..อะไรจะเกิดขึ้นเล่า..ความชุลมุนก็บังเกิด..

.."นี่ๆ..โอ้ย! ข้าศึกบุกสองด้านทำงัยดี.." ฉันหันซ้ายหันขวา เมื่อเห็นลำพี่เกียรติกะน้องป้อมเข้ามาเทียบอีกด้าน..

.."ซวยแล้ว..ช่วยด้วยๆ.." ปากก็ตะโกน มือก็วักน้ำ..เปียกกันถ้วนหน้า..

..และแล้วเจ้าหน้าที่ก็มัดแพพวกเราติดกันซะโรย..พักรบชั่วคราว..พอถึงน้ำเชี่ยว ก็ถึงเวลาแพแตก..แตกแพ..

.."นี่ๆๆ.."

.."เฮ้ย! ทีเผลอ..รุ.." Paradise Fc รอจังหวะนี้อยู่แล้ว..วักน้ำใส่เต็มๆ

..พี่เจ้าหน้าที่ก็เป็นใจ รีบถ่อแพออกห่าง..ขัดใจๆ..มะได้แก้แค้น..

.."พี่ถ่อเข้ามาใกล้ๆ หน่อยจิ..อย่าไปห่างจิ..รู้เห็นเป็นใจกันเหรอ.." ฉันตะโกนโหวกเหวก

..ในที่สุดฉันก็พกความแค้นนี้กลับบ้าน..เดี๋ยวไว้คราวหน้า..ต้องมีชำระแน่..

.."ฮึ่ม!ทะเล Manukan แระกัน..เจอกัน.."

.."เธอเริ่มก่อนน้า.."

.."มะรู้..แค้น โว้ยยย!" ฉันประกาศลั่น.. Paradise Fc ได้แต่หัวเราะ.. สะใจล่ะจิ..แต่เรา แค้นโว้ยยยย

..5 โมงกว่าจะได้ออกเดินทาง ร่ำลาพี่เจ้าหน้าที่ ..ไม่ลืมที่จะลงบันทึก การเยี่ยมเยียน ในสมุด..เหนื่อย..แต่สนุก..

..กินค่ำที่แม่สอด..แล้วตรงดิ่งกลับบ้าน..

... ... ...

.."เธอเคยเป็นวิทยากรมะ.."

.."มะเคย.."

.."เราหมายถึงเธอจะถ่ายทอดประสบการณ์ของเธอ ให้คนอื่นรู้ได้มะ..เธอช่วยมาสอน Buyer เราหน่อยจิ คนฟังประมาณ 30 คน" ฉันเข้าประเด็น..

..Paradise Fc เก่งด้าน Logistics ฉันมอบตำแหน่งที่ปรึกษาส่วนตัวด้านนี้ให้ นานแล้ว..

.."ต้องเตรียมตัว..คิดว่าใช้เวลาบรรยายนานมะ.."

... ... ...

..นั่นงัย..สิ่งใดที่ฉันต้องการจากเธอ..

..ถ้าเธอทำได้ ฉันมักจะได้จากเธอเสมอ..

... ... ...

..แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ฉัน ..มีความรู้สึกที่ดี ..กับเธอได้อย่างไร..

.

.

ปล. บันทึกความทรงจำ..ครั้งที่มีความสุข..ณ ดอยปุยหลวง..

โผล่ศีรษะออกมา..ก็เห็นแบบนี้ล่ะค่ะ..คว้ากล้องแทบะทัน..

พลาดชั่วโมงเหล่านี้ได้อย่างไร..

หมู่บ้านชั่วคราวเล็กๆ ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นไอ แห่งมิตรภาพของพวกเรา ณ ยอดดอย..ปุยหลวง

.

พี่โอ๋ หุงข้าวต้ม..น้องหน่อย หุงข้าวสวย..

"เหลือไข่ จ๋องใบ..ทำรัยดีค้า.."

เนื่องด้วย การทะนุทนอมรักษาไข่ไว้ได้มั่นคงของพวกเรา..มีประสิทธิภาพสูงสุด

ถึงวันสุดท้าย ก็ยังสบายดี มะแตก..

พวกเรา..พี่เจ้าหน้าที่ และพี่ลูกหาบ..งานนี้เพียบ..

แสงแดดเริ่มทำปฎิกริยา กับเหล่าต้นหญ้าและท้องฟ้าอีกแระ..

เริ่มเคลื่อนขบวน..

ลานตรงโน้นนน..ที่พักมะคืนค่าด้านขวาเป็นห้องน้ำ..

..

รูปนี้ ParadiseFc... เน้นแมลงปอ..ค่า..

เนื่องด้วย อาหารการกินอุดมสมบูรณ์ จนทางท่านบอกว่า กินดีกว่าที่ทำงานอีก..

จบทริปก็อ้วนท้วนกันทั่วหน้า..

เส้นทาง ขากลับก็ยังโล่งโจ้ง เหมือนขาขึ้น..(ระยะแรกๆ..)

รถกะบะที่มารับพวกเรา ที่จุดสิ้นสุดทางเดินด้วยเท้า..

ที่สำคัญ..มาคันเดียว..

อัดเป็นปลากระป๋อง..ร่วมยี่สิบ

มันยากเย็นแสนเข็นแค่ไหน..กะการถ่อแพเนี่ย..ลองจิ

"สามชั่วโมง สำหรับการถ่อ..ขอบอกว่า พี่ๆแข็งแรงมากค่า.."

... ... ...

ปล.2 เก็บตัวนี้ไว้เป็นข้อมูลเผื่อว่าจะไปอีก..เดือนอื่น..(แต่คาบมา...แบ่งปันเพื่อนๆด้วยค่า..)

..บันทึกก่อนการเดินทาง..ที่ส่งถึงเพื่อนๆ..

• วันพฤหัส (15/2/07)
  • ...2ทุ่มรถออกที่บริษัทเรา..ไปรับเธอ..พี่โอ๋..รายทางวิภาวดีเหมือนเดิม
• วันศุกร์ (16/2/07)
  • ...8โมงเช้ารถตู้ต้องถึงอุทยานแห่งชาติแม่เงา
  • ...9โมงสมควรออกเดินทาง ด้วยรถ 4WD ใช้เวลา 2ชั่วโมงครึ่ง..ถึงจุดเริ่มเดิน
  • ...เดินต่อไปยังยอดปุยหลวงน้อย สูง 1,100 ใช้เวลาเดิน 3-4 ชั่วโมง
  • ...ที่พักสภาพโล่งโจ้ง น่าทันแสงสีทองของตะวันส่องทิวหญ้านะ..ลมตึงแน่นอน..
  • ...นอนดูดาวดีก่าคืนนี้..แรม 14 ค่ำ มืดตื๋อ..
    
• วันเสาร์ (17/2/07)
  • ...เดินต่อไปดอยคุยหลวง ใช้เวลา 4 ชั่วโมงยอดนี้ความสูง 1,665 โดยประมาณ แต่เราไม่พักที่นี่..
  • ...เดินต่ออีก 3ชั่วโมงเพื่อไปยังยอดปุยหลวง ยอดนี่สูง 1,498 รวมระยะทางเดิน 13 กิโลโดยประมาณ แต่ขึ้นลง ขึ้นลง..
  • ...เราพักกันที่นี่..น้ำไม่มีลำบากแน่เพื่อนเอ๋ย..(อันนี้ต้องเตรียมพร้อม)
    
• วันอาทิตย์ (18/2/07)
  • ...เริ่มเดินลง ตามข้อมูล เส้นทางชันมาก..ใช้เวลากลิ้งลง 3ชั่วโมง..ถึงหมู่บ้านแม่หลุยเหนือ..
  • ...เอาสัมภาระขึ้นรถกะบะ ไปเก็บไว้ที่อุทยาน ส่วนพวกเราก็..นั่งกินลมชมวิว
  • ...ถ่อแพไม้ไผ่ คุณนายจะพาชมนกชมไม้เรื่อยเปื่อย อีก 3ชั่วโมง
  • ...4โมงเย็นถึงอุทยานแห่งชาติแม่เงา
  • ...เราควรออกจากที่อุทยานเพื่อเดินทางกลับบ้านได้ เพราะตามข้อมูลแจ้งว่า เส้นทางแม่เงา มาแม่เมย เรื่อยลงท่าสองยาง แม่ระมาด เปลี่ยวมาก..ใช้เวลา 3 ชั่วโมงถึงจะออกจากเขตนั้น.
  • ...ทุ่มนุงน่าถึงด่านแม่สอดนะ..แวะกินเย็นที่นั่นดีก่า..ที่เหลือหลับยาวววว...
    ..Update ค่าใช้จ่ายก่องน้า..
  1. ค่ารถตู้..............7000 บาท
  2. ค่าน้ำมัน............4000 บาท
  3. ค่ารถ 4WD .......1500 บาท
  4. ค่าลูกหาบ............200 บาทต่อคน ต่อวัน
  5. เจ้าหน้าที่นำทาง ..300 บาทต่อคนต่อวัน
  6. ค่าแพ.................1200 บาทต่อลำ
  7. ค่าอาหาร สำหรับเจ้าหน้าที่ และ ลูกหาบ ....200 บาท ต่อ 3วัน

ติดต่อ พี่ธวีชัย หัวหน้าอุทยานแห่งชาติแม่เงา หน่วยแม่สะเรียง โทร 089-5581961 กะ 086 7301384..