นอนในป่าไผ่..แสงตะวันก็เลยไร้ความสามารถมุดรัง แงะเปลือกตาฉันขึ้นได้ นอนเพลินซิทีนี้..กว่าจะโผล่ศีรษะออกพ้นรัง ก็สว่างโล่งโจ้ง....

ฉันเริ่มใช้กลยุทธรวบตึง..ทำอาหารเช้ากับเที่ยง ในเวลาเดียวกัน..กว่าจะเรียบร้อย..โน้น..ปาเข้าไปเกือบ 10โมง....

"ไม่เป็นไรน้าค้า..ไม่รีบ"..ฉันบอกเพื่อนๆ....

"พวกเราทำเวลากันได้ค่ะ"..ฉันบอกเจ้าหน้าที่..ที่พยายามบีบบังคับให้เราทำอะไรต่อมิอะไรเร็วๆ..ด้วยสายตา....

ออกเดินเรื่อยๆ..ความเร็วปกติ..ไต่ระดับขึ้นนิสสสๆ แบบไม่ค่อยรู้ตัว..แล้วก็ขึ้นๆลงๆ..ป่าไผ่หลงง่าย..เดินชักแถวอยู่ดีๆ..อ้าว..คนข้างหน้าฉันหายไปไหนแล้วเนี่ย....

"เฮ้ย..นั่นเธอเดินไปไหนน่ะ...ทางนี้โว้ย..555" BlueMagpie..เดินตามหลังห่างๆ เห็นฉันไปคนละทาง...

"ไอ้บร้า..แล้วทำไม เพิ่งมาเรียก..ถ้าเราเดินกลับตอนนี้ มันทางขึ้นนะวุ้ย.." นึกขัดใจ หัวฟัด หางเหวี่ยง....

วิธีการเดิมๆ..."เปลี่ยนรองเท้า" ฉันกับBlueMagpie เปลี่ยนตามบทที่พี่สมใจ เจ้าหน้าที่บอก..ฉันยกให้พี่เค้าเป็นผู้กำกับ 4 วัน....

" ..ไ-ข่..ตรูเปียกอีกแล้ว " โธ่..แล้วแกจะบ่นทำไม๊ เจ้า BlueMagpie..ป่านนี้ยังไม่ชินอีกเหรอ....

"ฉันเตี้ยกว่าเธอตั้งเยอะ..ปอดฉันเปียก ฉันยังไม่บ่นโลย...." ....

วันนี้ฉันต้องข้ามอีก3 คลอง..ระดับน้ำลึกสุดก็เหนือระดับอกฉันล่ะ นี่ฉันเดินเขย่งส้นแล้วนะ ม่ายงั้น น้ำเข้าปากฉันแน่..

BlackCapped เต๋า ไม่ถอดแระ..ลุยกะรองเท้าแตะ..ส่วนพี่โอ๋..แกถอดรองเท้า..เดินเท้าเปล่า..ท่าจะชิน..เหลือแต่ฉันกับ BlueMagpie ยังรักษาความสบาย ได้มั่นคง..แหม..ก็ถ้า เท้าสบาย..เดินก็สบาย..ความสุขของฉันส่วนนึงมาจากการเดิน..เดินนวยนาด..เดินทิ้งโค้ง..หลบยุง..พริ้ว..

สภาพป่าวันนี้ยังคงเป็นป่าไผ่..ฉันยังอยู่ในอาณาจักร ยุงดุ..

เกือบเที่ยง ฉันก็เดินถึงบริเวณสร้างรังสำหรับคืนนี้ คลอง8..หาทำเลเหมาะๆ..ฉันเลือกริมลำคลองเล็กๆ..

"เดี๋ยวเรากินข้าว เที่ยงที่นี่ แล้วเราไปเดินเล่นน้ำตกแม่รีวากันนะ.." อื่ม..เพื่อนๆเห็นด้วย..

ทางเดินไปน้ำตกแม่รีวา เป็นป่าไผ่สลับต้นหญ้าเตี้ยๆ รกๆ..นกมากมาย แต่ฉันดูไม่ทัน..BlackCapped กับ BlueMagpie ตาไว..เห็นมากมาย

นี่ถ้าเป็น Verditer BlueBird มันจะไม่ใช่แค่เห็นเท่านั้นนะ ประมาณว่า เจ้านกน้อยๆพวกนี้จะเข้ามา มายื่นเน่งๆโชว์ ทรวดทรง ให้เพ่งพินิจผ่าน Scope ของเค้าเลยแหละ รายนี้ระดับเกจิ..ไวมากเป็นที่สุด

เดินข้ามคลองไปมา..เลาะริมธาร สวนกระแสน้ำไหล..ขึ้นไปเรื่อยๆ..มีทำเลให้เล่นน้ำหลายที่นะ ฉันก็นึกอยากจะแช่มันทุกแอ่ง..แต่พี่เจ้าหน้าที่ก็พาข้ามผ่านไป..

ฉันเริ่มเดินตั้งแต่อากาศยังร้อน เดินไปเดินมา อากาศเริ่มเย็นขึ้น..หนาวแล้วล่ะจิ..สองใจแล้วฉัน..ลงเล่นน้ำดี..หรือไม่ลงเล่นดีน้า...

ไม่นานเราก็เดินถึง..นี่น่ะเหรอ..แม่รีวา..โห..กระแสน้ำ..ละอองน้ำ..เย็นจับใจทีเดียว..และแล้วบทสรุป สองใจของฉันก็ได้รับการตัดสิน..เด็ดขาด ในบัดดล..

"ไม่เล่นแล้ว..ไม่ลงแล้ว..ไม่เอาแล้ว..โว้ยยยย.." ฉันตะโกนบอก BlueMagpie ที่เดินลงน้ำไปแล้วหันมากวักมือเรียก..อาการปอดแหกของฉันเริ่มกำเริบอีกแล้ว..น้ำแรงสมองสั่งว่าอันตราย ห้ามลง..น้ำเย็น..สมองสั่งว่าหนาวแน่แกเอ้ยถ้าลงไป..อย่าลง..

ฉันก็เลยมองดูผู้ชายเล่นน้ำแทนดีกว่า..แล้วสมองก็สั่งว่า..ถ่ายรูปผู้ชายเล่นน้ำดีกว่านะ..สนุกกว่ากันเยอะเลย..

มองเพื่อนๆ มอง BlueMagpie..มองเลยไปอีก..นี่ถ้าเปลี่ยน BlueMagpie เป็น ParadiseFc ฉันคงไม่ต้องนั่งกรอกลูกกะตาไปมา..สายตาฉันคงหยุดแค่ตรงนี้..ตรงหน้าเนี่ย..

เพื่อนๆใช้เวลาเล่นน้ำนาน ปากสั่นเป็นลูกนกหิว มือกลายเป็นตีนไก่ต้มแล้ว พวกมันยังไม่ยอมขึ้นกันอีกวุ้ย..

"ขึ้นยางงงงง..." ฉันตะโกนถาม ..

"กลับไปทำอาหารเย็นกันเถอะ..วันนี้จะได้ไม่ต้องกินข้าว 2 ทุ่มเหมือนเมื่อวานอีก..

มอง แม่รีวาอีกครั้ง..ก่อนหันหลังเดินกลับ

"คราวหน้านะ..จะกลับมา"..ฉันจะกลับมากับ Paradise Fc..

กลับถึงรัง..ฉันก็รีบอาบน้ำ ล้างเห็บ ออกป่าวไม่รุ..สำรวจพอสังเขป..ตัวหอมแระออกมานั่งทำอาหารเย็น..

จนแล้วจนรอดก็ 2 ทุ่มอยู่ดี..เวลามาตราฐานการทำอาหารของพวกฉันเลยนะเนี่ย..คนละไม้คนละมือ รวมแล้ว 10 มือเก้ๆกังๆ..

"สะอาดดีเนอะ..ผ่าน" ฉันชม ..วันนี้คิว BlueMagpie ล้างจาน..ฉันถือไฟฉาย..ฉันพูดมากไม่ได้ เดี๋ยวโดนกลยุทธรวบตึง ของเจ้าBlueMagpie.."มือก็ล้าง ปากก็คาบ..(ไฟฉาย) " คราวนี้ฉันก็ซวยดิ..

นั่งละเลียดจิบชาอุ่นๆ..สนทนาจิปาถะ..หัวร่อต่อกระสิก ตามประสา ผู้ชายสาม ผู้หญิงหนึ่ง เทาๆ อีกหนึ่ง..แป๊บเดียววว..เทียนหมดเล่ม..ง่วงแระ วันนี้มุดเข้ารังเร็ว..

"พรุ่งนี้แล้วซินะ..ฉันจะได้สัมผัสหินเรือใบ.. ฉันต้องได้สัมผัส..ฉันต้องขึ้นสู่จุดสูงสุดให้ได้.."

แต่มีอยู่อย่างเดียว ที่ฉัน..แม้ว่าจะพยายามสักแค่ไหน..ก็ไม่มีทางไปสัมผัสสิ่งนั้นได้เลย..

Verditer Bluebird ..ใจของ VerditerBluebird ช่างห่างไกล จากฉันเหลือเกิน..

... ... ...

"นี่ถ้าพี่โอ๋ นอนกรนอีกนะ..ผมจะยันพี่ออกไปนอนข้างนอกเลย" พี่โอ๋นอนตัวลีบ..กลัวคำขู่ BlueMagpie

"เออ..แล้วถ้าเธอนอนกรน เราก็จะเขี่ยเธอออกเหมือนกัน ทำพูดดี" BlueMagpie นอนเงียบ

"นอนๆ..GoodNight เพื่อน.."

"อื่ม"

... ... ...

"GoodNight Verditer BlueBird..GoodNight Paradise Fc"

.
 

(แล้วก็สิ้นสุดวันที่ 2 ของการเดินทางขึ้น..ดอยโมโกจู..ยังไม่ถึงอีกวุ้ย.
ตอนต่อไป หินเรือใบ..ใต้แสงตะวัน...)