( เพื่อความต่อเนื่องของบรรยากาศ กรุณา คลิ๊กกกตรงนี้  เพื่อย้อนกลับไปชมก่อนนะคะ )....

เสียงทอสับ ที่วันนี้ทำหน้าที่แทนนาฬิกาปลุกดังขึ้นตั้งกะตี 5 ครึ่ง กว่าฉันจะตั้งสติได้ ก็ร่วมๆครึ่งชั่วโมง ลุกออกไปดูตะวัน....

" แสงมาแระ " ฉันจงใจพูด แต่เบาๆ ก่อนเดินออกไปด้านนอก ฉันรู้ว่า ParadiseFc ที่นอนเฝ้าประตู ตื่นแล้ว แต่ขี้เกียจลุก....

นั่นงัย เดินออกมาแระ  ... ฉันทำเป็นไม่สนใจ ต้มน้ำชงกาแฟไปเรื่อย บ่อยครั้งที่มองฟ้าด้านหน้า....

" แสงสวย แต่ไร้ขาตั้ง ถ่ายไปก็เบลอ " บ่นไป ถอนหายใจไป มาเที่ยวครั้งนี้ ฉันดันลืมหยิบขาตั้งขึ้นมาด้วย 
หันซ้ายหันขวา.." เอาล่ะวะ....เอากระติกนี่แหละ.." ....

นับแต่นั้นเป็นต้นมา..กระติกน้ำใบใหญ่ ก็กลายสภาพเป็นขาตั้งกล้องของฉัน ทั้งสองเช้า..

พอแสงเริ่มจ้า..กระติกน้ำก็หมดประโยชน์ ฉันก็ออกเดินสำรวจรอบๆ..

เกือบสิบโมง ถึงได้กลับมาทำอาหารเช้า

เช้านี้ ไม่เหมือนเช้าก่อนๆ อีกแระ..เพราะเช้านี้ฉันต้องเดินเข้าครัว ทำแตงกว่าใส่ไข่เอง..ไร้เงา ParadiseFc..

"ชิ..ทำเองก็ได้ ไม่เห็นง้อ" เดินหยิบอุปกรณ์เข้าครัวปรุงๆ

ไม่นานอาหารก็พร้อมเสริฟ เสริฟให้เพื่อนๆ ถึงโต๊ะหน้าบ้าน ..

" โห! มัยไม่รอเรา..กินพร้อมๆกัน.." ฉันมองทุกคน แต่คำพูดนี้เก็บไว้ในใจ เมื่อฉันเห็น เจ้ารุต เจ้ารัน น้องปู ถือจานข้าว เคี้ยวตุ้ย ฉันก็เหมาว่าทุกคน..ไม่รอ

" จะไปสนใจทำไม..ใครหิวก็กินก่อน..ถูกแล้วนี่ กินกับข้าวเก่าได้ก็กินไป.." ฉันก็คิดต่อไป แล้วก็ไม่สนใจ ตักข้าวใส่จานเสร็จ ก็ลงมือกินทันที ไม่พูด

" กินกันยัง.. " พี่เกียรติ เริ่มตักข้าวบ้าง พร้อมกับหันไปถาม ParadiseFc

" อ้าว! " ฉันมอง พี่เกียรติ มอง ParadiseFc "ยังไม่กินกันหรอกเหรอ" ทั้งอุทาน ทั้งคำถามทั้งหมดเก็บอยู่ในใจ ..สิ่งที่ฉันแสดงออกมาให้เห็นก็แค่ มองเฉยๆ .. มอง ParadiseFc ตักข้าว ....ทำผิดอีกแล้วฉัน

ความคิดบ้าๆ ของฉัน ทำไมมันไม่หมดไปจากสมองซะทีนะ..

ฉันกับเจ้ารุต อีกแระที่ล้างจาน..เอ! สงสัยมาคราวนี้ ฉันคงต้องเปลี่ยนสถานะจากแม่ครัว เป็นพนักงานล้างจานซะแว้ววว..ได้ๆ.. ยังงัยก็ได้..สบายๆ

เกือบเที่ยง พวกเราก็พร้อมออกเดิน..

" เดินดูนกตอนใกล้เที่ยง.. จะเห็นรัยเนี่ย.." แต่ก็ยังดีกว่าอยู่กับที่..

เพื่อนๆ ถือข้าวเหนียว หมูทอด ส่วนฉัน รับผิดชอบน้ำ..

แดดดี ฟ้าดี เส้นทางโล่ง..สมองโล่ง..จิตใจก็โล่ง..

"เดินลงหมู่บ้าน หรือจะไปตรงใบไม่เปลี่ยนสี อีก 2 โลเอง" เพื่อนๆ ถามความคิดเห็น..

" ไปตรงใบไม่เปลี่ยนสีก่อน..หมู่บ้านค่อยไปพรุ่งนี้..เดี๋ยวให้รถไปส่ง" ก็มีคนสรุปอีกแหละ..

ส่วนฉันอะไรก็ได้ ได้ทั้งนั้น..เดินตาม

เกือบบ่ายสาม ถึงได้เดินกลับ..ด้วยเจอคำท้วงที่ว่า " รีบกลับไปทำข้าวเย็นก่อน มะวานแสงสีส้มสวยมาก ไม่ได้ถ่าย มัวแต่ทำกบ"

พอกลับถึงห้อง ฉันก็หยิบ Com Load รูป " ดูสิ..จะได้ซ่อม " เจ้ารัน เจ้ารุต ก็มามุง..ฉันก็เปิดโชว์

" จะไปหุงข้าวแล้วเหรอ เดี๋ยวเราไปช่วย.." เตรียมจะลุก เตรียมจะปิด Com

" ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเราทำกับไอ้ปู.." พอฉันได้ยิน ก็เลยหันกลับ กลบเกลื่อนสีหน้า มองรูปที่ตัวเองถ่ายในจอ คลี่คลายอารมณ์

แต่ก็ทนนิ่งเฉยไม่ได้นาน ฉันก็ชวนเจ้ารุตเดินเข้าครัว.." ป่ะ! ไปช่วยเค้ากันดีกว่า..ช่วยมุงๆ"

หุงข้าวทำกับข้าวเสร็จทันแสงส้มๆของตะวันพอดี..แต่วันนี้แสงไม่มากเหมือนเมื่อวาน

วันนี้พวกเราก็เปลี่ยนมุม ไปด้านหลังหน่วย..ไม่ซ้ำเดิม..

ฉันก็เล่นกับเงามืดๆ ตามใจชอบของฉัน..

ว้า..วันนี้ อารมณ์ก็ยังขุ่นๆ อยู่แฮะ

... ... ...

พรุ่งนี้จะกลับแว้ววว..

ขอฉันมีความสุข บนสวรรค์แห่งนี้จะได้มั๊ย

...

...

..

ปล. รูปภาพ เรื่องราว เก็บไว้ตรงนี้..

..บางครั้ง สิ่งที่แสดงออกให้เห็น ก็ไม่ใช่ สิ่งที่อยากจะทำ บางครั้ง สิ่งที่อยากจะทำ ก็ไม่สามารถ แสดงออกมาได้..

..บ้านนี้..บ้านที่รักของ Ch.Minivet ..ช่วยเก็บมิตรภาพที่สวยงามไว้ด้วยนะ..ได้โปรด

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

ปล. 2...หวังไว้ว่า พรุ่งนี้ คงสดใส..." แต่พรุ่งนี้ของ Ch.Minivet มันเมื่อไหร่ล่ะ...."