( ถ้าจะให้ต่อเนื่อง >> คลิ๊กตรงนี้ก่อน << ใช่มั๊ยจ๊ะ.....ตอบ ใช่ค่ะ..)...

หลังจากที่พวกเราลงจากดอยหลวง ก็ไปหาซื้อเสบียงกันที่ตลาดในเมืองก่อนที่จะขึ้นไปฉลองปีใหม่ต่อกันที่ ภูลังกา..

"ทันมะ..ใช้เวลาเดินทางกี่ชั่วโมง"....

"2-3 ชั่วโมง" ฉันตอบกลับเพื่อนๆ โดยเอาข้อมูลที่พี่เจ้าหน้าที่ หลังจากกดวางทอสับ....

"พี่คะ พวกเราไปหาพี่ถูกทางมั๊ยคะ.." ฉันเริ่มงๆ กับเส้นทางที่จะไป....

ฉันก็เป็นซะยั่งงี้ ข้อมูลไม่เคยพร้อม ค่อยแก้ปัญหาเอาข้างหน้าเสมอ ก็แค่รู้คร่าวๆว่า วิ่งตามเส้น 1021 มาเรื่อยๆ ก็เท่านั้น....

กว่าจะผ่านด่านเข้าหน่วยได้ ก็เล่นเอานาน รถติดยาวเหยียด .. ทำไมจะไม่ติด พี่หัวหน้าเล่นคุยทอสับนานเป็นชาติ..

" พี่คะ..เดี๋ยวตะวันมันจะลับแล้วนะพี่..เลิกคุยก่อนได้มั๊ย.." ฉันเริ่มหงุดหงิด มองเพื่อนๆ ในรถ เห็นอาการก็เริ่มรู้แระ..เดี๋ยวมีบ่น...

"นู๋ถามนิดเดียว..พี่ตอบนู๋ก่อน..พี่ปล่อยให้นู๋เข้าไปก่อนได้มั๊ย " ฉันก็รัวต่อ..ไม่หยุด

สุดท้าย ฉันก็ได้เข้า..

"ยิงได้รูปเดียว..เธอได้เยอะมั๊ย" ฉันหันไปถามเจ้าเต๋า..

"ได้ 2"

"เฮ่อ! ฉากตะวันลาของฉัน..ไม่มีเผื่อเลือกเล้ย.."

... ... ...

ชุลมุนเรื่องที่พัก ทั้งๆที่จองไว้แล้ว ได้จุดที่กางเต้นท์แล้ว แต่เกิดความผิดพลาด

พี่เจ้าหน้าที่ดัน ปล่อยจุดกางเต้นท์ ที่ฉันจอง ให้กับนักท่องเที่ยวกลุ่มอื่น ที่ไม่ได้จอง..

แล้วฉันจะนิ่งรุ..ไม่มีซะหล่ะ

ที่ภูลังกา เนี่ย เค้ามีกฏ หรือไม่ไม่รู้ แต่เวลาที่จะเข้าพัก ต้องโทรติดต่อ จองพื้นที่กางเต้นท์ก่อนล่วงหน้า และก็จองรถกะบะ เพื่อขึ้นไปที่จุดชมวิว แท่นเทวดา

" เอาล่ะ! หาที่กางมา 5 เต้นท์ ไม่รวมเต้นท์สโมสร นะคะ.." ฉันสรุป หลังจากต่อว่าซะชุ่มปอดแล้ว..เพราะเห็นว่า ไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะ ให้นักท่องเที่ยว อีกกลุ่ม ถอนสมอ ออกจากพื้นที่ ที่เค้าปักหลักอยู่..

พอได้พื้นที่ใหม่ หาทำเลปักหลักของแต่ละคนกันแล้ว..ก็หันมาสนใจเรื่องอาหาร ..

" พี่ๆ มีพวกขี้เมา มันมาจอดรถอยู่บริเวณเต้นท์แป๋มอีกแล้ว..ส่งเสียงดังมากด้วย ไหน พี่บอกว่า จุดนี้ ควบคุมไม่ให้ใช้เสียง หลัง 4 ทุ่มงัยคะ.." ฉันทอสับ บอกพี่หัวหน้าอุทยาน

"ผมกำลัง ดูเค้าอยู่ เค้าแหกด่านเข้ามา แล้วจะทำร้ายเจ้าหน้าที่ที่ด่าน ตอนนี้กำลังแจ้งตำรวจ" พี่หัวหน้าตอบกลับ

"อ้าว! พี่ แล้วพี่อยู่ตรงนั้น นั่งดู แต่พวกแป๋มอยู่ตรงนี้นะ..เอาล่ะพี่ ก็เร็วๆแล้วกัน" ฉันก็เริ่มกลัวดิ เมื่อพี่บอกว่า พวกขี้เมา ทั้งคันรถกะบะ แหกด่าน

"เอางี้ เราพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสดีกว่า..เอากระดาษมา..ขอเพลงซะเลย จะได้ฟังเพลงตามที่เราต้องการ ไม่ใช่ เพลงที่พวกมันต้องการ.." เจ้าBlueMagpie ออกความเห็น

"ไอ้บร้า.." มันเลยได้รับคำเยินยอสรรเสริญ จากฉันไปเต็มๆ

"พี่ ไม่ไหวแล้วนะคะ..แป๋มกลัว" ฉันกดทอสับหาพี่เจ้าหน้าที่อีกครั้ง เมื่อเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง ยังไม่มีวี่แววว่าตำรวจที่ไหนจะมา..กลุ่มเต้นท์ข้างๆก็ดับไฟมุดหายเข้าเต้นท์ไปแระ เหลือกลุ่มฉันจิบชา รอเวลานับถอยหลัง..

พวกขี้เมา เริ่มเดินลงมาจากรถกะบะ..แต่ในความมืด ฉันไม่รู้ว่า เค้าเดินมาถึงไหน แต่ ตามเสียงที่ได้ยิน คาดว่า จะมาร่วมวง นับถอยหลังกับกลุ่มฉันเป็นแน่

หลังจากว่าทอสับไม่นาน ก็มีชายแก่คนนึงเดินเข้ามาไม่ได้มาจากบ้านพักเจ้าหน้าที่ แต่เดินมาจากลานกางเต้นท์ด้านบนส่งภาษาท้องถิ่น..กับกลุ่มนี้ หลังจากนั้น..ทั้งกลุ่มก็ยกโขยงกลับขึ้นรถ จากไป..

" ชายคนนี้ กล้าแฮะ.."

" 9..8..7..6..5..4..3..2..1....สวัสดีปีใหม่ค่า.." พวกเรานับพร้อมๆ กัน พูดพร้อมๆกัน

" สวัสดีปีใหม่น้า.." ฉันหันไป บอกกับ ParadiseFc เป็นคนแรก..ส่งยิ้มแรกของปีให้กับเค้า..

"ชนๆ..ดื่มๆ"

" รถจะมารับพวกเราขึ้น ดูตะวัน ตอน ตี5 นะ ต้องตื่นกันก่อน" ฉันบอกำหนดการวันรุ่งขึ้นกับเพื่อนๆ ก่อนแยกย้ายเข้านอน..

" เธอ จะนอนแล้วเหรอ..อยู่เป็นเพื่อนกันก่อนได้มั๊ย เราจะส่งข้อความสวัสดีปีใหม่เพื่อนๆ น่ะ.."

" อื่ม!.." ได้กลิ่นบุหรี่จางๆ เหลือบมองในความมืด..ฉันไม่รู้หรอกนะว่า เธอคิดอะไร..ฉันรู้แต่ว่า ถ้าฉันต้องการเธอ เธอจะอยู่เป็นเพื่อนฉันเสมอ

"หมด list ยังล่ะ.." สงสัยเห็นว่านาน..

" อีกนิสสส...เช็ค Blog OK ค่ะ.." ฉันบอกสวัสดีปีใหม่ทุกคนที่อยู่ใน List รายชื่อในทอสับ กับทุกคนที่ on m เหลือแต่ เข้าไปอ่าน Blog ที่ฉันชอบ..

ฉันเข้า Blog นี้ทุกเช้า และฉันก็ตั้งใจจะเข้า Blog นี้..เป็น Blog แรกของปี..

" Blog ของ พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง "

รถมารับตรงเวลา..พวกเราก็ตื่นตรงเวลา..เกรงกันว่าเดี๋ยวจะพลาด..ฉากตะวันกันอีก..

พี่สาวทั้งสาม อาสาอยู่เฝ้าเต้นท์ .."เช้าไป..ไม่ไปหรอก.." พี่ๆเค้าตอบตั้งแต่รู้เวลารถมาตั้งกะเมื่อคืนแว้ววว

นั่งรอไปดิ..ตะวันโผล่มา นิสสสนุง..แล้วก็หลบหายไป..

พี่หัวหน้าอุทยานก็เดินมา บรรยายให้กับบรรดานักท่องเที่ยวที่จุดนี้..ฟัง....ยอดนี้เวลานี้สวย..ตรงนี้ยังเก็บระเบิดไม่หมด..จุดนี้มีความเป็นมาแบบนี้ ยอดนี้ชื่นี่ บอดนั้นชื่นั่น..

ฉันก็ฟังไปเรื่อย..จำมะได้

" พี่คะ มะคืน ใครเหรอคะ..กล้าจัง เข้าไปพูดกับพวกขี้เมา.." ฉันก็อยากรู้ดิ ในเมื่อไม่ใช่เจ้าหน้าที่ที่เข้าไปพูด

" อ๋อ! ญาติผู้ใหญ่ ของพวกเค้านั่นแหละ เมื่อคืนเค้ามาพักที่นี่.." เฮ่อ! เป็นง้านไป..ท่านผู้มีอิทธิพลนั่นเอง..ฉันมองหน้า ParadiseFc รายนี้ เค้าไม่ชอบเป็นที่สุด เค้าจะแสดงอาการอย่างไร

ส่วนเจ้า BlueMagpie ไม่มีเก็บเสียง.. ฉันไม่ต้องมองรายนี้ ฉันแค่ใช่หูฟังก็พอ

เดินไปเดินมา จากยอดนู้นนน..มายอดนี้..มองลงไป

"เออ! ศาลานี่ น่าเปิดร้านกาแฟ.."

พวกเราแบ่งกันถือ อุปกรณ์ เปิดร้านกันมาด้วย กะว่า จิบกาแฟ พร้อมแสงอุ่นๆ ของตะวันบนยอดดอยซะหน่อย แต่วันนี้ คนมากมาย หมดรมณ์

แบกอุปกรณ์เดินมาตรงศาลา..

เดี๋ยวกลับไป ทำอาหารเช้า แล้วกลับบ้านนะ กลับได้แล้ว..คิดถึงบ้าน

... ... ...

แต่ไปวัด ไหว้พระขอพร ปีใหม่ก่อง

" จะไปขอให้ ...เธอ  รักเราซะที.."  อันนี้ ฉันนึกในใจ

...

...