เอ! ถ้าไม่ได้อ่านตอนที่แล้ว..>> จิ้มตรงนี้ << จะได้มั๊ยจ๊ะ..ตอบทันทีโรยค่า..ตามสบาย..

หลังจากที่พวกเราชาวคณะ ได้ออกเดินทางมาได้ซักพัก..น้าก็ร้องเสียงหลง..

" ตายแล้วววว... " แล้วก็ชูของที่อยู่ในมือขึ้น..

" กลับรถค่ะ.. " จะอะไรล่ะคะ..ก็กุญแจห้องพัก ยังมะได้คืน..มันดันนอนเงียบอยู่ในกระเป๋าของน้าฉัน..

" ดีไม่ถึงกรุงเทพฯ ค่อยรู้ตัว.." ป้าจิ๋ว เสริม..แต่ทุกคนกลับหัวเราะ

วนไปวนมา ไม่นาน พวกเราก็มาจอดรถหน้าบริเวณวัด

" ตัวใครตัวมันนะ..เดี๋ยวแม่จะเดินไปทางโน้น.." แม่ฉันคงรู้แระ อีกนาน ปล่อยฉันตามสบาย

" ค่ะ มีอะไร ก็โทรมานะคะ.. " ฉันรู้อยู่แล้ว เดี๋ยวได้มีการโทร เช็คจุดยืน ทุก สิบนาที

เดินวนรอบนอน..เดินวนรอบใน

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

"แป๋ม อยู่ไหนแล้วลูก..มาไหว้พระกัน..พวกแม่อยู่ข้างใน.."

" ยังอยู่ข้างนอนรั้วอยู่โรยค่า..แม่ไหว้ล่วงหน้าไปก่อนได้โรย..มะต้องรอ.."

แล้วแม่ ก็ไม่รอ จริงๆ พอไปถึง.. ลูกทัวร์ทั้งหมดก็หายไปแล้ว..

เดินวนอีกรอบ.. มุมไหนที่ยังไม่ได้บันทึก..

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ...

" แม่อยู่ไหนค้า.." คราวนี้ ฉันโทรหา ซะเอง หลังจากที่แม่ไม่โทรกลับซะนาน

" หน้าห้องน้ำลูก..เรือนสีทองๆ.."

... ... ...

" กลับบ้านกันนะคะ.. "

"ป่ะ!.."

" แม่จะไปภูหลวงอีกมะคะ..แป๋มจะไปดูดอกไม้ ภูหลวง"

"เหอ! ม่ายเอาแว้ววว..เหนื่อย"

...