แปะรูปโหมโรงไว้นานแล้ว >> คลิ๊กตรงนี้ << นะคะ มีแต่ดอกไม้ บานบนลานภู...

" เฮ้ย! แกส่งอะไรมาวะ อ่านไม่ออก " ฉันส่งmail กลับไปที่ต้นทาง...

" ไปภูหลวง ไปมั๊ย " เจ้าของ mail เมื่อซักครู่เด้ง mail สวนกลับมาทันที...

ดูปฏิทิน ดูฤกษ์สะดวก เปิดตารางนัด .. " เออ! ไป " ตอบกลับแค่เนี่ย หลังจากนั้น มันจะส่งอะไรมาให้อ่าน ไม่เคยสนใจ

" พี่ โอนด้วยมัดจำ " น่านแหละ ฉันถึงได้เปิด .. โอนตังค์ไปไหน...

" พี่ อยู่หนาย "

" หมอชิต "

" คิดว่าลืม เห็นเงียบ " ฉันไปถึงที่นัดหมายเร็วกว่ากำหนดนิสสหน่อย แต่ก็ไม่ใช่คนสุดท้ายที่ไปถึง

มองหน้า ผู้ร่วมทริป .. สงสัย ฉันจะอายุเยอะสุด

" ม่ายช่าย พี่ .. นู้นนน คุณนายผู้ว่า มากะลูกสาว " เจ้าเรศ แย้งทันควัน ฉันก็มองตาม

แวะกินข้าวเช้า ที่ภูเรือรีสอร์ท ปุ๊บนุง ก็ออกเดินทางเข้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูหลวง

พบรถจอดปุ๊บ แต่ละคนไม่พูดพล่ามทำเพลง คว้าอุปกรณ์ เดินเข้าหาดง.. กุหลาบแดง

" พี่ๆ ลองเลนส์ตัวนี้มะ มาโคร จ่อระยะเผาขน "

แหม! หมูมาจ่อหน้าเขียง ไม่จัดการก็จะกระไรอยูนิ .. เมื่อจ่าหมู น้องใหม่ ยื่นของเล่นมานำเสนอ Ch.Minivet ก็สนอง

( รูปด้านบน เป็นรูปที่ใช้ อิทธิฤทธิเลนส์ มาโครของจ่าหมู ค่ะ )

" เออ! ดีแหะ แต่ตอนนี้ ไม่จำเป็น พี่ใช้ 1.8 อยู่แล้ว .." แต่ในใจคิดว่า น่าสู่ขอมาเป็นเจ้าของง่ะ กลับไปคราวนี้ ขอเช็คค่าสินสอด

(เอื้องพร้าว Phaius tankervilleae (Banks ex l’Heritier) Blume

หรือฉัตรพระอินทร์ เป็นกล้วยไม้ดิน )

" เดี๋ยวทำเวลาหน่อยนะพี่ เดี๋ยวเย็น " เจ้าต้น หัวหน้าทริปนี้ เข้ามาเตือน

นึกถึง คำพูดParadiseFc อีกแระ เค้ามักจะบอกว่า " พวกเราไปไหนกับใครไม่ได้หรอก มันช้า ถ่วงคนอื่นเปล่าๆ ต้องตั้ง โอ้เอ้ทัวร์ กันเอง เรื่อยๆเฉื่อยๆ ไม่รีบ "

" อยากถ่ายตรงนี้ ง่ะ .. อยากถ่ายดอกนี้ง่ะ " ฉันเดินไปก็บ่นไป

ตอนหลัง มะสนแระ ช้าก็ช้า มันไม่ได้มาได้บ่อยๆนิ

เงยหน้าคราวนี้ ฉันมีน้องใหม่ใสกริ๊กก เจ้าหนึ่ง เจ้าเอ้ มาคอยประกบ .. ช้าเหมือนกัน

" จำครั้งแรกที่เรามาได้มั๊ย " ฉันเริ่มรื้อฟื้นความจำกะเจ้าเรศ

" ได้ซิพี่ แล้วพวกเราก็มายืนถ่ายตรงนี้ " ฉันหวนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อ 5 ปีก่อน

ผาสมเด็จ

... ... ...

" ไปทางไหนพี่ " เจ้าเรศถามความเห็น

"ขวาดิ" คราวนี้ ฉันเริ่มเดินนำ ไม่มีรัยถ่ายแว้ววว

" เฮ้ย! เอางัยพี่ " ถามโดยไม่หันกลับมามอง ตาจ้องอยู่ที่รอย บนพื้น .. ยังใหม่ๆอยู่โรย

" ถ่ายก่อนดิ ถามได้ " ฉันก็บันทึก รอยช้างลื่น นึกถึงตอนลื่น ท่ามันจะยังงัยน้อ

" เฮ้ย! ไม้หัก เดี๋ยวววว " ฉันพูดยังไม่ทันขาดคำ

เจ้าเรศก็หันกลับเดินด้วยความเร็วข้ามกิ่งไม้พรวดมาหาฉัน

" พี่เจ้าหน้าที่ บอกว่า กลับทางเก่าเดี๋ยวนี้ เร็วๆ พี่ " เจ้าเรศเร่งฉัน

" เห็นแล้วเหรอ "

" ใช่พี่ แม่ลูก อยู่พ้นโค้งเนี่ย เร็วพี่ "

นึกในใจ ไม่รอด .. ผู้คนร่วมยี่สิบ เดินจ่อต่อแถวจากฉัน ไอ้จะให้กลับหลังหัน แล้ววิ่ง เร็วไ ไม่มีทาง .. จมธรนีแน่แว้ววว ถ้ามันตามมา

" มันไม่ตาม " พี่เจ้าหน้าที่ ส่งเสียงไล่หลัง

" อยากถ่าย " เง้อ! หัวหน้าทริปฉัน ช่างใจกล้าซะเจงๆ ... เชิญๆ ตามสบาย...

... ... ...

ภาพความทรงจำ แปะไว้ตรงนี้ นะคะ ..

... ... ...

จากซ้ายไปขวา

1. รองเท้านารีอินทนนท์ (Paphiopedilum villosum)

2. รองเท้านารีสุขะกุล หรือรองเท้านารีปีกแมลงปอ

(Paphiopedilum sukhakuliii Schoser & Senghas)

3. ดูจากมุมกล้องแล้วน่าจะเป็น สิงโตก้านหลอด (Bulbophyllum capillipes)

4. สิงโตสยาม (Bulbophyllum siamense Rchb.f.)

... ... ...

เอื้องเทียนน้อย Coelogyne lactea Rchb.f

... ... ...

เอื้องทับทิมภูหลวง Sunipia minor

... ... ...

เอื้องสำเภางาม (Cymbidium insigne)

... ... ...

เอื้องตาเหิน (Dendrobium infundibulum Lindl)

... ... ...

... ... ...

... ... ...

รูปซ้าย เป็นการประลอง ความเร็ว Shutter ในที่สุด Ch.Minivet ก็ได้ทั้ง ใบไม้ ได้ทั้งคน

... ... ...

เอ..Ch.Minivet รูปนี้ ใครถ่ายหว่า.. น่าจะ จ่าหมู นะ

ส่วนเจ้าดอกกุหลาบแดงนั่นน่ะ กว่าจะได้มา ก็โดนเรียกซะ

... ... ...

ซ้ายล่าง รูปเดียว ฝีมือเจ้าต้น นอกน้าน ฝีมือ ขาตั้งกล้อง

... ... ...

เจ้าเอ้ ถ่ายส่งมาค่ะ ส่วนด้านหลังที่เห็นก็ หัวหน้าทริป อีฉาน " เจ้าต้น "

เห็นมะ ยั่งงี้ ฉันจะเดินช้าอยู่ได้งัย หน้าตา ดุชะมัด

... ... ...

ขวาน่ะ ไอ้เรศ ต่อมาก็เจ้าหนึ่ง ต่อมาก็เจ้าเอ้ แล้วต่อมาก็ ... ... ลืมแระ

... ... ...

นึกชื่อได้ จะมาเขียนแปะไว้ ขอ อำภัย

แล้วไปเที่ยวกันอีกนะจ๊ะ

...

ปล. 1 ไม่แปะเพลงแระ หวังว่า เพลงประจำ Blog  Ch.Minivet คงดังอยู่ในใจ กันแล้วนะคะ ไม่ต้องคลิ๊ก play

ปล.2  ขอบคุณ พี่ Bluehill สำหรับชื่อดอกกล้วยไม้ ค่ะ