หลังจากขึ้นราชรถที่มาเกยตื้นรออยู่ริมทาง พวกเราก็ตามผู้นำ Blogger ไทบ้าน คุณลุงวรนัย ก็เริ่มบรรยายทิวทัศน์ข้างทางไม่ได้หยุด เป้าหมายอีกไม่ถึงสิบนาทีข้างหน้า ..

..ข้าวเที่ยง ณ ริมบาราย ปราสาทเมืองต่ำ ..

" ผมมาเป็นสิบๆ รอบ ยังไม่เคยได้มากินข้าวเคล้าบรรยากาศตรงนี้เลยนะเนี่ย " ลุงวรนัยเปรยๆ

ช่วยๆกันยกข้าวขาหมู ข้าวหมูแดง จากท้ายรถพี่ไทบ้าน ( Blogger ไทบ้าน ) .. แจกจ่าย กระจัดกระจายเลือกทำเลเหมาะๆ ที่ชอบๆ  ..  ลงมือ

( ว้า! ไม่ค่อยรู้เรื่อง ไม่ต่อเนื่อง ทำงัยดีเนี่ย ... ก็ .. คลิ๊กตรงนี้เลยนะคะ .. )

ใช้เวลากินเที่ยง ไม่นาน ก็เริ่มออกเดิน เข้าชมความอลังการ์ ... ปราสาทเมืองต่ำ ..

แต่ก่อนเข้า ขอขยายอาณาเขตนิสสส .. แล้วฉันก็แว๊ป ไปกับ เจ้ามิ้นท์ ( Blogger MinMint )

" พี่ซื้อของให้ บัดดี้พี่ก่อน " มันก็เป็นธรรมเนียมอีกเช่นกัน สำหรับเกมส์ บัดดี้ ที่ต้องมีการให้ของที่ระลึกแก่กัน ฉันก็เลยแวะร้านขายของที่ระลึก

" ถ้าท่านราษีไศล เป็นบัดดี้ ก็เอาชิ้นนี้แล้วกัน .. ถ้าพี่ชาลีเป็นบัดดี้ ก็ให้ชิ้นนี้ .. แล้วนี่ สำหรับคนที่เป็นคู่บัดดี้ที่ฉันดูแล น้องชนกานต์ " ฉันคิดในใจ เลือกของที่ระลึกเสร็จสรรพ

" ป่ะ .. " ชวนเจ้ามิ้นท์ ออกเดินตาม คุณลุงวรนัย

" เข้าไปเลยแป๋ม " พี่มะอึกกวาดต้อน

คุณลุงวรนัยก็ทำหน้าที่บรรยาย ไม่ได้หยุดอีกเหมือนเดิม

ยังไม่มืด เกมส์ก็ยังดำเนินต่อไป ไม่เลิก .. ฉันก็ยังคงต้องทำหน้าที่ดูแลคู่ตุนาหงัน เอ้ย! คู่บัดดี้ของฉันต่อไป

น้องชนกานต์ เดินตามคุณป๋า DogFriend แบบกระชั้นชิด ขืนทำอะไรบู่มบ่าม เดี๋ยวรู้หมด ..เดี๋ยวคุณป๋าช่วยเฉลย เอางัยดี ..

" น้องอยากถ่ายภาพมั๊ยคะ พี่มีกล้องตัวเล็กไม่ได้ใช้ตัวนึง " ได้จังหวะหลังจากมองน้องชนกานต์มานาน ก็เริ่มเปิดประเด็นพูดคุย

" เอาครับ " แต่กว่าที่จะตอบ ฉันลุ้นตัวโก่ง .. เกรงว่าจะตัดสัมพันธ์ รีบส่งเจ้า Sony น้อยๆของฉันให้พร้อมบอกวิธีใช้เรียบร้อย ..

" เอาล่ะ .. ฉันทำหน้าที่ คู่บัดดี้มี่ดีที่สุดแล้ว .. ขอให้มีความสุขกับการถ่ายภาพนะจ๊ะ " ฉันนึก แล้วก็เดินเดี่ยวต่อไป .. คราวนี้ปล่อยน้องชนกานต์เดินไปตามอารมณ์ .. เดี๋ยวตอนจบ น้องก็จะกลับมาหาเราเอง ไม่ต้องเดินตามแระ ..

แล้วใครจับได้ฉันเป็นบัดดี้ล่ะ .. เสนอตัวออกมาเลย ..ร้อนจริบ .. อยากกินน้ำเย็น .. ก็ได้แค่นึก เพราะดันแยกวงฉายเดี่ยว ..

" ทำไมมันมืดวะ .. ทำไมมันเป็นแบบนี้วะ "

หันกลับไป อ้าว! พร ( Blogger สิงห์มือซ้าย ) มาบ่นเป็นหมีกินผึ้ง วู่วี่.. อยู่ข้างหลัง ..

" แฮะๆ ลองแบบนี้ดูจิ " แล้วฉันก็หลีกห่าง เกรงว่าจะบังวิว..

วนไปวนมา รอบนอกได้ซักครู่ ก็เริ่มเดินเข้าด้านใน ..

" โอ้ววว์! อลังการณ์ อะไรเช่นนี้ " นึกในใจเมือได้เดินพ้นประตูเข้าโซนด้านใน

เสียงคุณลุงวรนัย ก็ยังดังฟังชัด ยันขอบรั้ว .. ฉันก็เลยไม่จำเป็นต้องไปยืนเกาะติดขอบสนาม .. เอาแค่ลิ้มอรรถรสรอบนอกก็พอ .. พอรู้เรื่อง

เดินไปเดินมา ก็ร้อนดิ .. เห็นร่วมก็หลบ ..

" ไปทางนู้นดีกว่าแป๋ม มุมนู้นนสวย " พี่สุภาวัลย์เดินมาจากทางไหนไม่รู้เข้ามาชักชวน

เมื่อพี่ชวน ไหนเลยน้องจะปฏิเสธได้ ก็เดินตามดิ .. หนายคะมุมสวย ..

ฉันเดินตามพี่ หันหลังมองไปทั่ว ..

จากด้านหน้าเดินวนมาด้านซ้าย เกาะขอบรั่วมาเรื่อยๆ ..

" อ่ะ! พี่ชาลี .. ยืนเด่นอยู่ตรงนี้อีกแระ .. ม่ายคลิ๊กแระ มีรูปพี่เยอะกว่ารูปเราอีก " นึกในใจ ก็เดินส่งยิ้มให้เฉยๆพอ

" แป๋มมมม " พี่สุภาวัลย์เรียก .. น้ำเสียงเหมือนจะเร่งให้เดิน

" ขา ( ลากเสียงยาวนิสสส ) " แล้วก็รีบเดินตาม

เดินเลาะริมรั้วไปเรื่อยๆ .. ก็มันร้อน ..

" พี่คะ คลิ๊กให้แป๋มหน่อย เอารัวสลุดเลยนะคะ แป๋มไม่ยืนนิ่ง"

พี่ชาลีรับเจ้าหนอนน้อยไป .. แล้วก็ยิงสลุด ตามคำขอ

" แฮะๆ กำแพงชัดแจ๋วโรย .. แต่ก็โอแล้วค่ะพี่ " ท่อนแรกอยู่ในใจ มีท่อนหลังเท่านั้นที่ออกเสียง ..ตามรูปด้านบนนะคะ Ch.Minivet รูปนี้ฝีมือพี่ชาลีค่ะ ..

รับกล้องคืน .. หันกลับมา พี่สุภาวัลย์ก็ตั้งท่าเป็นนางแบบ .. อดไม่ได้ เก็บไว้อวดพี่ซะหน่อย

รูปนี้ พี่เค้า เป็นนางแบบให้พี่น้อยคร๊าบบบบ ... ( Blogger NoyKrap ) ค่ะ

" ไปกันดีกว่า วันนี้อากาศร้อน ผม ออเดอร์ฝนจากกรุงเทพฯ มาแระ เดี๋ยวคงเย็นขึ้น "

ไม่นานเมฆขาวๆเทาๆก็ เคลื่อนมา .. ไม่นานเสียงฟ้าก็ก้องมา .. และไม่นาน ..

" แหม! คุณลุงขา คุณลุงน่าจะลองออเดอร์ยั่งอื่นมั่งนะคะ "

... ... ...

.. คุณลุงจะได้ไม่ต้องหนีความวุ่นวาย ไม่สบรมณ์ ไปอยู่วัด ..

..

..

ตอนจบ อลังการ์ปราสาทพนมรุ้ง .. ตลิ๊กตรงนี้ค่ะ