" พระอาทิตย์ขึ้นเวลาอะไร .. " ทิ้งช่วงรอคำตอบ .. เงียบไม่มีเสียงตอบรับใดๆทั้งสิ้น

" ง้านตี 5 ครึ่ง ดีกว่า " ฉันตั้งปลุก แบบสั่น .. จะได้ไม่รบกวนเพื่อนคนอื่นมากไป " แล้วตรูจะตื่นมั๊ยเนี่ย ฮ่าๆ "

ในที่สุด ตื่นเพราะเจ้าเปิ้ล ลุกมาฉ่อง .. ชะโงกหน้าออกมองด้านนอก ( ข้อดีของคนนอนริมประตู )

" เป็นงัย " เสียงเพื่อนๆ ดังจากด้านใน .. สงสัยรอลุ้นเหตุการณ์เช้าแรก

" ขาวโพลน " ตอบเสร็จก็เลื่อนตัวเข้าถุงนอน .. นอนต่อดิแบบนี้

ใจก็นึกเสียดาย ตะกายขึ้นมาได้ทั้งที มัวอุดอยู่ในเรือนอยู่ได้อย่างไร .. สลัดความขี้เกียจ ออกสู่โลกภายนอก

" เฮ้ย! " ภาพขาวโพลนเมื่อกี้ หายไปแล้ว แสงเช้าเริ่มสาดเข้ามาทางปลายตา

" แสงมาแล้วโว้ยย! สวยด้วย ไม่ลุก จะเสียดายนะ " ผลุบเข้าไปหยิบอุปกรณ์ ปากก็พูดไป ใครนอนกันได้ก็นอนกันไป

ต่างคนต่างแยกย้ายหามุมที่ตนเองชอบ .. ฉันก็คลิ๊กไป ป้ายยาไป .. โดนแมลงกันหน้าแดงเป็นดวงๆเลย ฮ่าๆ ( ขอบอกที่นี่ ทั้งคุ้น เหลือบ ยุง ริ้น ไร เพียบ หายาทางป้องกันไว้ก็ดี ) ตอนนี้ยังเป็นตุ่มไม่หายคันเลย พับผ่าซิ

ธรรมชาติก็คือธรรมชาติ .. ทิ้งเวลาไม่นาน สายหมอกหนาๆก็เริ่มเคลื่อนตัวโอบล้อมพวกเราไว้ แสงตะวันยามเช้าที่คิดว่าเค้าแรงจ้า ก็เริ่มต้านทานไม่ไหว

ฉันยืนมองสายหมอก ปล่อยให้สายไอเย็นที่เคลื่อนตัวช้าๆเข้ามากระทบกาย ซูดรับเค้าไว้ให้เต็มปอด ค่อยๆผ่อนลมหายใจออกช้าๆ สายตาไม่ได้ละไปจากเทือกเขาตำนานแห่งความรักด้านหน้า นึกถึงหลายๆครั้งที่ผ่านมา .. ฉันเคยอธิฐานมากมายต่อหน้าเทพแห่งเขา และดวงดาว แห่งนี้ .. มาถึงวันนี้ฉันต้องกลับมาและอาศัยแสงอุ่นๆยามเช้าที่พยายามแทรกผ่านเข้ามาให้ความอบอุ่นแก่ฉัน เยียวยาความรู้สึกต่างๆ ฉันไม่อยากละจากจุดสวรรค์แห่งนี้ไปไหนเลย ฉันยืนอยู่นาน .. นานจนรู้สึกได้ว่า อาการต่างๆทุเราเบาบางลง

( เพื่อนๆ ชาว SaveBird.com )

กลีบบางๆของเค้า โดนฝนกระหน่ำเมื่อวาน .. เห็นแล้วพาลให้นึกถึงต้วเอง พายุที่โหมพัดกระหน่ำฉันก่อนหน้าไม่นาน .. ใจที่บอบบางของฉัน สภาพเป็นอย่างไรนะตอนนั้น คงไม่แตกต่างกันเท่าไหร่

" เดี๋ยวแสงอุ่นๆ สายหมอกเย็นๆ จะทำให้เจ้าสดชื่นขึ้นนะ เชื่อฉันสิ " ฉันนึกปลอบประโลมเจ้าดอกท้อสีชมพู

สายหมอกที่พยายามเคลื่อนตัวเข้ามาอยากบ้าคลั่ง ทำเอาพวกเราต้องถอยทัพกลับเรือนพัก .. ทัศนวิสัยมองระยะไกลไม่ชัดเจน " เห็นชัดๆ ก็แค่เจ้ากุ๊ก ที่เดินโชว์ตัวไปมาด้านหน้า "

เจ้าเรศ เจ้ากร และพลพรรค เดินเข้าครัว เริ่มปฏิบัติการใหญ่ .. เช้าวันนี้ แปลงข้าวสวยที่แฉะๆเมื่อวานเป็นข้าวต้ม ทำเพิ่มแค่ ผัดผักบุ้งไฟแดง ผัดคะน้าหมูกรอบ ไข่เจียวร้อนๆ .. อุ่นน้ำเต้าหู้ แล้วก็ปาท่องโก๋

" จะไปไหนกันต่อ เช้านี้ "

" เดินลงไปหน่วยจัดการต้นน้ำดิ ไม่ไกล "

ทุกคนเห็นด้วยกับแผนการณ์ครั้งนี้ หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จ ก็ออกเดิน .. เส้นทางตามสายหมอก

เดินดูกล้วยไม้ ดูนกไปเรื่อยๆ ส่วนเจ้าเรศก็ตั้งตัวเป็นเจ้าสำนักเริ่มถ่ายทอดเคล็ดวิชาคลิ๊กภาพให้สวย โดยที่มีเจ้าเปิ้ล เจ้าป้อม เข้ามอบตัวเป็นศิษย์เอก

" เส้นทางหลังบ้านเล็ก นกดีมากๆเลย " ป้าโอ๋เดินกระหืดกระหอบมาหน้าตาตื่นๆ โคด สะ นา สรรพคุณต่างๆนานา พร้อมลิสรายชื่อนก ทั้งหลายทั้งปวง

" โหยย! โอ๋เห็นแล้วล่ะว่าเดินไปทางนั้น แต่เจ้านกพวกนี้ดิ ทำให้โอ๋ต้องเดินตาม แล้วก็ไปไหนไม่รอด พวกมันล้อมหน้าล้อมหลังโอ๋ไปหมด "

" นกดีมากๆเลยนะ " ป้าโอ๋พูดจ้อไม่ได้หยุด .. ทำให้พวกเราตาแซบร้อน

" มัยเราเดินเส้นล่างไม่เห็นซักตัววุ้ย! " ฉันบ่นเบาๆ หมายมั่นปั้นมือ หัวจะโดนเด็ด ตรีนจะโดนตัดขาดก็จะต้องเดินเส้นนกตรึม หลังบ้านเล็กให้ได้

พากันเดินกลับไปตั้งหลักที่เรือนพัก ได้เวลาทำอาหารเที่ยงพอดี .. เสียงสากกระทบครก เสียงตะหวิวกระทบกะทะ เสียงมีดกระทบเขียง เสียงเพื่อนๆ พูดดังลั้น .. จราจลในครัวเกิดขึ้นแล้ว ฉันต้องเข้าไปดูลาดเลา

แต่เสียดายแดดตอนนี้ .. เดินลงที่ต่ำ ขอเก็บภาพงามๆ ด้านหน้าอีกซักคลิ๊กแล้วกันค่อยเข้าไปช่วยนะเพื่อน

( ใช้ขาตั้งกล้องตั้งเวลา แล้ววิ่งไปนั่งตรงนั้น .. หลายรอบกว่าจะเป็นที่น่าพอใจ เล่นเอาเหนื่อยหอบ .. )

อาหารเที่ยงอันโอชะ โดนลำเลียงมาที่โต๊ะหน้าเรือน .. แกงเขียวหวานคอหมู ผัดผักรวม แคปหมู น้ำพริกหนุ่ม ทั้งข้าวสวย และข้าวเหนียว ล้อมวงสนุกสนาน

เจ้าเปิ้ล กับวันศุกร์ และฉัน กินเสร็จไม่คิดล้าง วางรวมกองไว้ " เดี๋ยวกลับมาล้าง " เสียงวันศุกร์ดังขึ้นก่อนคว้าอุปกรณ์เดินตามเส้นทางหลังบ้านเล็ก เดี๋ยวฝนตก เดี๋ยวนกหมด เดี๋ยวเดินตามป้าโอ๋ไม่ทัน .. เดี๋ยวก็อดดูอดเห็นพอดี ฮ่าๆ

เดินเข้าเส้นหลังบ้านไม่กี่ก้าว เสียงนกที่เบาๆกล่อมหูเรื่อยๆ ก็เริ่มดังเจี๊ยวจ้าว .. เจ้าพวกตัวเล็กๆสีน้ำตาล มีบั้งบ้างไม่มีบ้าง มองมั่วไปหมด

" นั่นๆ พี่เห็นมั๊ย "

" นี่มานี่แล้วเห็นมั๊ย "

" เอ่อ! เห็นแล้ว ย้อนแสง ดำไปหมดเลย ฮ่าๆ " ถึงแม้จะไม่รู้ว่านกอะไร พวกเราก็สนุกสนานตื่นเต้นไปกับเสียงที่แหกปากร้องของมัน พร้อมกับตัวอ้วนๆพุงพุ๊ยๆ ของบางตัวที่ดันมาเกาะกิ่งเหนือหัวเราไม่กี่เมตร ..

" เสร็จตรู .. " ฉันเล็งเจ้าตัวน้ำตาลจิ๋วๆ ที่โดดโชว์ล่อเป็นเป้าด้านหน้า เช็คผลประกอบการ .. เอาวะ พอเห็น ตรูดนกก็ยังดี อิอิ .. ไม่ได้เอาโชว์ใคร ใจนึก

" หูยยย อกส๊มมส้ม ตัวเขียว .. เห็นกันมั๊ย ยอดนู้นนน " ชี้ให้น้องๆ ดูแป๊บนึง เห็นไม่เห็นไม่รู้ รู้แต่ ดูดมาไว้ในจอดีกว่า .. แหะๆ ไม่ชัดแต่ก็พอรู้เนอะว่าตัวไร ..

เดินต่อไปไม่นาน ก็ทัน ป้าโอ๋ กับน้า ช. ที่ติดแหง๊กอยู่กับที่ เอนตัวไปมาหามุม ..

" หัวขวานๆ หัวแดง ก้นแดงเห็นมั๊ย "

" เฮ้ย! เสือหลังแดง .. "

" อุ๊ยนั่นก็หัวขวานอีก .. " ป้าโอ๋ พูดแบบกระซิบสำเนียงยังคงไว้ซึ่งความตื่นเต้น .. แต่คนที่หัวใจจะวายตายคือฉัน มองก็ไม่ทัน .. คลิ๊กก็ไม่ได้ ขัดใจๆ หงุกหงิก

มัวแต่เพลินกับการมอง อก .. " คอแดงๆ นะ ร่องอกดำ " ปีกสีน้ำเงินเหลือบๆ เวลาโดนแสง งามจับใจ

เจ้ากาฝากอกเพลิง วันนี้ฉันได้เห็นมันอย่างชัดเจน .. แม้จะโดดไปมา คล่องแคล่วไม่ได้หยุด ฉันยืนส่องมองไม่มีเบื่อ

หันมาอีกที เพื่อนๆเดินไปไกล .. พอเดินถึง " ดูตัวไรกันเหรอ "

" คอสีฟ้า "

ฉันไล่มองตามทางปลายกระบอกเลนส์ .. อ๋อ! เจอแระ .. เช็คผลประกอบการ .. ไม่ชัด แต่ก็พอดูได้

ป้าโอ๋ กับน้า ช. บนเส้นทางป่าสน ที่ทำเอาพวกเรา หัวใจจะวายกับพลพรรคหัวขวานที่มากมาย ทั้งส่งเสียงร้อง ทั้งกระโดด ไต่ไป มา ขึ้น ลง จนมองไม่ทัน

" ต้นเดือนมกรา มาอีกดิ ช่วงนั้นพญาเสือโคร่งยังบานอยู่เลย นกน่าจะเยอะด้วย " ฉันเริ่มชวน แต่ป้าโอ๋ กับน้า ช. ยังไม่ตอบรับ สงสัยจะเข็ดตอนขับรถขึ้นแหง๋ม .. ฉันนึก ..

อากาศที่นี่ปรวนแปรยิ่งนัก .. ไม่ทันไร เมฆดำๆกลุ่มใหญ่ก็เคลื่อนตัวตามจังหวะแรงเร็วของลม ..

" กลับเหอะ ตกแน่ " น้า ช. บอก .. ทุกคนหันกลับ พอพ้นทางป่า มาหน้าบ้านหลังเล็ก สายลมก็พัดพากลุ่มเมฆดำกลุ่มเมื่อกี้หายไป สิ่งที่เห็นด้านหน้าคือเทือกเขาเชียงดาว ที่ท้าตระหง่าน โชว์ความงามกลางแดดจ้า ..

" หูยยย! " จะทนอยู่ได้อย่างไร .. เปลี่ยนเลนส์ทันที งามของธรรมชาติที่รอไม่ได้

" ถ้าไม่รีบคลิ๊กตอนนี้ ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้คลิ๊กอีก .. "

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงที่เราจะเห็นฟ้าเป็นฟ้า .. เมฆดำกลุ่มใหญ่ เริ่มเข้ามาปกคลุมพื้นที่ด้านบน ยังใจดีเหลือให้เห็น สันเชียงดาวหน่อยนึง

พวกเราก็รู้แล้วว่า .. ได้เวลาเข้าครัวแระ .. แบบนี้คงตกนานถึงกินข้าวเย็นเสร็จแน่นอน

วันนี้เกือบจะทุบหม้อข้าวก็ว่าได้ อาหารสดเหลือเท่าไหร่ ขนมาทำเกลี้ยง พี่เกียรติเริ่มแก้มือด้วยการทำเห็ดหอมสดคั่วซีอิ้วนำเสนออีกครั้งเป็นของว่าง รอมื้อเย็น .. " คราวนี้ ดีขึ้นนะพี่ ไม่ขมซีอิ้วไหม้ อิอิ "

ทำ กิน ล้าง เสร็จสรรพ ต้มน้ำอาบเรียบร้อย ฝนยังปรอยๆ เริ่มจะขาดเม็ดแระ .. สิ่งที่พวกเราทำต่อไปก็คือ เช็คผลประกอบการ ทั้งเมื่อวาน วันนี้ อะไรที่จะต้องซ่อมบ้าง .. พรุ่งนี้มีเวลาอีกวันเท่านั้น ..

" ภาพกลางคืน เมื่อวานไม่มีดาว .. วันนี้ต้องซ่อม " หลังจากเช็คไปง่วงไป .. วางอุปกรณ์ เดินออกมองดาวอีกครั้ง .. เธอจะมามั๊ย

" เฮ้ย! พราวฟ้าเลยว่ะ " ฉันรีบผลุบเข้าเรือนพัก บอกเพื่อนๆ หยิบขาตั้งกล้อง .. เอาอีกรอบแล้วกัน ขอดาว ..

น้าช. กับป้านก ป้าโอ๋ ที่อยู่ข้างบ้านก็พากันออกมาด้วย

" เฮ้ย! รัยว้า เอาเปรียบ " ฉันหันไปกล้องตัวข้างๆ

" อ่ะ! แน่นอน มันมีอะไรก็ต้องเอามาใช้ดิ เห็นมั๊ย มือยังเอาไปทำประโยชน์อย่างอื่นได้ เช่นกอดอก " น้าช. มียั่ว

" หูยยย์ กลับไปคราวนี้ ไปหาซื้อมั่งแระ "

ก็ไม่มีสายลั่นชัตเตอร์ ฉันเอานิ้วกด ค้างไว้ จนนิ้วชา ส่วนน้า ช. ยืนกดอกสบายใจเฉิบ ชิ

" กติกานะ .. เทียนไม่หมดแท่งห้ามเข้านอน "

... ... ...

" ยั่งงี้ จุดมันตั้งแต่ ทุ่มนึงดีกว่า " เจ้าป้อมโอดครวญ

... ... ...

ติดตามตอนต่อไป .. บรรยากาศวันสุดท้ายนะคะ

จะงดงามขนาดไหน .. ไม่อยากให้พลาดเลย