วิ่ง.. Pink Day Love Run 2013.. สนุก..สุขกาย..สบายใจ เช่นนี้เอง

               ในเอ็นทรีก่อนหน้านี้...ฉันได้เชิญชวนเพื่อนๆ ไปร่วมเดิน-วิ่ง ในงาน Pink Day Love Run 2013..เพื่อผู้ป่วยมะเร็งเต้านม ที่สวนลุมพินี ในวันอาทิตย์ที่ 13 มกราคม 2556...ส่วนตัวฉันเองยอมรับว่า ไม่รู้เหมือนกันว่างาน Pink Day Love Run จะเป็นอย่างไร เพราะไม่เคยไปมาก่อน แต่อ่านจากแผ่นพับ (brochure) คาดว่า..คงเป็นการวิ่งการกุศลและแต่งตัวด้วยสีชมพูเพื่อให้เข้ากับชื่องาน..ประมาณนั้น...

              วันเสาร์..ก่อนวันงาน ฉันจึงเตรียมหาเสื้อผ้าสีชมพู.. หันไปเห็นเสื้อ “โอเคเนชั่น” สีชมพูแขวนอยู่ในตู้พอดี และเห็นกางเกงยืดสีช็อกกิ้งพิ้งค์ที่ซื้อมานานแล้วนอนยิ้มอยู่ “ได้การหละ” ฉันนึกในใจ จากนั้นหาถุงเท้าสีชมพู “ไม่ยาก” เพราะฉันเป็นคนชอบสีชมพูอยู่แล้ว ..มีลายดอกเสียด้วย นักกีฬาต้องใส่หมวกแก็ป...นั่นไง..หมวกสีชมพูแปร๋น เขียนคำว่า “คำว่าให้..ไม่สิ้นสุด” ที่ฉันซื้อมาจาก ร.พ. รามาธิบดี มารายงานตัวทันที โอ๊ะดอกไม้รัดผมสักหน่อย..ก็สีชมพูมีเต็มตู้ ฉันพร้อมแล้วสำหรับหัวใจสีชมพู

              แต่..การวิ่งออกกำลังกาย..กายต้องพร้อม ดังนั้น คืนวันเสาร์..ฉันเตรียมนอนแต่หัวค่ำกว่าปกติ พรุ่งนี้จะได้ตื่นแต่ตีสี่ ก่อนเข้านอน..      บล็อกเกอร์รินรู้ดีโทรมาบอกว่า “พรุ่งนี้เจอกัน” ทำให้ฉันดีใจมากที่จะได้มีเพื่อนชาวโอเคไปด้วย..ฉันกลัวว่าจะตื่นไม่ทัน จึงตั้งนาฬิกาปลุกสองเรือน เพื่อความไม่ประมาท “ตีสี่”

              ตีสี่.. วันอาทิตย์..

            “ตื่นได้แล้ว ไหนว่าจะไปวิ่งที่สวนลุม” กลับกลายเป็นเสียงสามีที่ปลุก เจ้านาฬิกาทั้งสองเรือนเงียบสนิท “โอ้ ขอบคุณมาก” สามีลงมาเปิดปิดประตูบ้านให้ พอเห็นฉันก็ตลึงงันในความงาม ถึงกับชมว่า

               “ทำไมนุ่งกางฟิตเปรี๊ยะยังงี้ ก้นจะปริอยู่แล้ว”

               “ฮืม..เค้ามีแต่งแฟนซีด้วย สีชมพู” ฉันตอบแล้วถอยรถออกจากบ้าน

               ตีห้า..ท้องถนนมืดอยู่ แต่มีรถวิ่งบางตา ฉันขับรถจากริมคลองทวีวัฒนา มาตลิ่งชันแล้วเลี้ยวไปตามเส้นราชพฤกษ์ คิดว่าจะข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาขึ้นสะพานสาธร

               แต่ด้วยความไม่ชำนาญเส้นทางในกรุงเทพฯ ที่ก่อสร้างตลอดทั้งปี ฉันจึงเข้าเลนผิด ไปลงเส้นเพชรเกษม บางแค..ที่กำลังก่อสร้างรถไฟฟ้า ขับไปเลี้ยวยูเทอร์นตั้งไกล เมื่อตั้งหลักได้..ก็ไปต่อ..อ้อ.. “สะพานสาธร” ไม่มี..มีแต่ “สะพานพระเจ้าตากสินมหาราช”..เอ้อ..เกือบเลี้ยวไปออกถนนกัลปพฤกษ์ ..ไม่งั้นคงอีกนาน..

               เมื่อข้ามสะพานพระเจ้าตากสินมหาราช หรือ “สะพานสาธร” ฉันดีใจที่ไฟเขียวตลอดเส้นทาง ฉันตื่นเต้นที่จะได้กลับมาสวนลุมพินีถิ่นเก่าอีกครั้ง เลี้ยวหาที่จอดรถ ..โอ้..ที่จอดในสวนลุมเต็มหมด.. “นี่เขามากันตั้งแต่ตีห้าหรือเนี่ย” ว่าแล้วฉันก็เลี้ยวออกไปจอดที่ริมถนนราชดำริข้างๆ ป้ายรถเมล์ เสียงยามที่โบกรถบริเวณที่จอดรถหลังพระรูปรัชกาลที่ 6 ...บอกว่า

                “ก็เสี่ยงๆ เอาแล้วกัน หากตำรวจจะจับ คนมางานเยอะ ที่จอดด้านในเต็มหมดแล้วครับ”

               หกโมงเช้าพอดี...ฉันยกมือไหว้พระรูปรัชกาลที่ 6 ก่อนเดินเข้าไปในงาน...โอ้..ว้าว...วงดนตรีบรรเลง..บรรยากาศน่าตื่นเต้นเร้าใจ..โปรดติดตามชมได้ ณ บัดนาว...

พิธีกรหญิง ชาย เริ่มกล่าวต้อนรับ..ยังมืดอยู่เลย ราว 6.00 น.

เจ้าหญิงจากโอเคเนชั่น..รายงานตัวค่ะ

ที่รูปหัวใจ..มีแสงไฟสปอร์ตไลท์ส่อง ..บรรยากาศสวยงามมาก..หลายคนกำลังติดโบว์ที่เขียนข้อความให้กำลังใจผู้ป่วยมะเร็งเต้านม

ป้ายนิทรรศการให้ความรู้เกี่ยวกับมะเร็งเต้านม

มีการเล่นเกมส์หลายอย่าง ตั้งแต่ยังไม่สว่าง

เ

เข้าแถวลงทะเบียน

โอ้..ว้าว..สุดสวย งานเริ่มตื่นเต้น ตื่นตาตื่นใจ

ด้วยรอยยิ้ม มิตรไมตรีของผู้มาร่วมงาน ด้วยหัวใจจิตสาธารณะ ..จิตอาสา

ด้วยรอยยิ้ม..ด้วยหัวใจสีชมพู เพื่อเพื่อนมนุษย์

เจ้าหญิงลงทะเบียนค่ะ..วิ่ง...ค่าสมัคร 250 บาท

ชาว

ชาวต่างชาติก็มาร่วมกันอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง

ติดให้เจ้าหญิงหน่อยนะคะ

ดีใจจัง..เจอบล็อกเกอร์ "รินรู้ดี" แล้ว ไชโย

ได้เวลาแล้ว 06.15 น. นักกีฬาทุกคนพร้อมกันที่จุดสตาร์ท เริ่มสว่างรางๆ แล้ว บรรยากาศสดชื่น อากาศดีมากๆ

เย้...เริ่มแล้ว..วิ่งออกจากจุดสตาร์ทแล้ว...ตื่นเต้น เร้าใจ ไปให้เร็วๆๆๆๆ

ตามกันไป..หัวใจสนุกสนาน วิ่งกันเยอะๆ ไม่เหนื่อย 

รอหนูด้วย...หนูไปด้วยง่า บรรยากาศชื่นมื่น เฮฮา..

"เร็วๆ ดิ..ตัวเอง เดี๋ยวไม่ทัน"

"เออ..ฉันก็รีบอยู่แล้ว เห็นไหมต้องหิ้วป้ายวิ่งด้วย นะยะ"

วิ่งตามกันไปแบบนี้แหละสนุกดี..ฮิๆๆ เจ้าหญิงขอแวะเข้าห้องน้ำก่อนนะ..ต่อให้ก่อน เดี๋ยวไล่ทันอยู่แล้ว

สร้างสีสัน..กองสัน..ทนา..การ

ลันลาๆ ค่ะ

มาแล้วค่ะ..แซงหน้าไปแล้ว..กางเกงสีชมพู

ออกทางประตู อื้อจือเหลียง..เอ้าวิ่งตามเค้าไป อย่าได้หยุด

เอ๋า..มีปลาขายด้วย..บรรยากาศสองข้างทาง..ฝากพี่ดงละดอนหละกัน

ออกมาริมถนนพระราม 4 ..แม้แต่รถเมล์ก็สีชมพู

ป้ายบอกทาง..วิ่งตรงไป

นี่ก็หวานแหวว..สร้างสีสัน ไม่เหนื่อย ..เหนื่อยก็เดิน ไม่มีใครว่า..แต่เดินๆ ตามกันไป ใครใคร่วิ่ง..วิ่ง

ฮะ..จากถนนพระรามสี่ ...มีเลี้ยวซ้ายเข้าถนนวิทยุ

เขาให้วิ่งตรงไปตามถนนวิทยุ ไปออกถนนสุขุมวิท

ฮิๆๆ แต่เจ้าหญิง..โตแล้ว เรียนลัด..เลี้ยวเข้าถนนสารสินดีกว่า

คนอื่น ๆ ยังวิ่งตรงไปออกสุขุมวิท

ว้าว...เจอแล้ว..ร้านขายอาหารในซอยนี้..ที่บล็อกเกอร์ยามเสาร์บอก..มีร้านเยอะมาก

เจ้าหญิงกลับเข้ามาในสวนลุมพินี..โอ้..ช่างยังเหมือนเดิม..รำไท้เก๊ก เพิ่งเริ่ม พร้อมๆ กับแสงอาทิตย์ทอแสง สุขภาพแข็งแรงๆ

กลับมาที่จุดเส้นชัย..นักวิ่งที่ 1-2-3 กลับมาแล้วอย่างรวดเร็ว..ไหงวิ่งเร็วขนาด

โอ้ ..พระเจ้า..

ุรุ่นใหญ่ก็เข้าเส้นชัย

วงแบนบรรเลงครึกครื้น

ต่างชาติก็มาถึงเส้นชัย

นักวิ่งรุ่นเล็ก ก็วิ่งตัวปลิว..โอ้โห เจ้าหญิงยอมแพ้ค่ะ

รับเหรียญค่ะ

ด้านหน้า..เป็น Pink Day Love Run 2013

ด้านหลัง..น้ำดื่มสิงห์ จากสิงห์คอปเปอร์เรชั่น ..ผู้ให้การสนับสนุนการจัดงานวันนี้

ดับกระหายด้วยน้ำสิงห์

ขอบคุณ..สิงห์..ครับ ที่สนับสนุนน้ำในรูปขวดที่ทำขึ้นเพื่องานนี้โดยเฉพาะ

หรือจะเป็นดื่มจากแก้ว..แบบนี้

พ่อวิ่ง..แม่และลูก เขียนข้อความแปะบนรูปหัวใจ

น่ารักมากๆ ค่ะ 

จากเจ้าหญิงค่ะ

เจ้าหญิงก็ติดโบว์รูปหัวใจสีชมพูเหมือนกันนะคะ ขอบคุณฝีมือการถ่ายภาพจากบล็อกเกอร์รินรู้ดีค่ะ

 น

ข้าวมันไก่เจ้านี้อร่อยมากค่ะ ต้องตามไปกินแล้วหละอยู่แถวๆ คลองเตย

เจ้าหญิงหิวแล้ว..ชามที่ 1 อร่อยมากค่ะ อาหารมีหลายอย่าง ข้าวต้ม แซนวิช ก็มี เฉาก๊วยก็มี แต่ไม่ได้ชิม

วิ่งมาร้อนๆ เหงื่อท่วมตัว ดีจังเลย..คอแห้ง..แวะซุ้มน้ำสิงห์ก่อนเลย

เอ้า..โชว์เหรียญหน่อย

จากนั้น..เขาให้มานั่งรวมกันตามจุดที่ทำเครื่องหมายไว้..เพื่ออะไรกันคะ

มีสติกเกอร์ด้วยเห็นไหมคะ

นั่งรอ..บรรยากาศอบอุ่น..ระหว่างเพื่อนร่วมวิ่ง กีฬาเป็นยาวิเศษและทำให้ทุกคนเป็นมิตรกัน

อ๋อ..นั่งตามจุดที่กำหนด...จากนั้นเค้าแจกลูกโป่ง..ให้เราทำอะไรต่อคะ

บล็อกเกอร์รินรู้ดี..ก็เข้าอยู่ในแถวด้วย

ทุกคนต่างพร้อมกันชูลูกโป่งให้กับผู้ป่วยที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์..เพื่อให้กำลังใจ เป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ จากหัวใจพวกเราทุกคน

และหันไปทางตึกสิริกิริ์บรมราชชินีนาถ..ที่ผู้ป่วยมะเร็งเต้านมรักษาอยู่ ..เพื่อเป็นกำลังใจ พื้นสีชมพูเต็ม

และเจ้าหญิงยังได้เจอ "น้องเมย์" หน้าคุ้นๆ ไหมคะ..ประชาสัมพันธ์ของสิงห์ปาร์ค..เจอและรู้จักกันตอนไปสิงห์ปาร์คเชียงรายไงคะ

ยิ้มสวยหวานของน้องเมย์.."แล้วเจอกันอีกนะคะ" พี่เจ้าหญิง ก่อนที่เราจะเดินกลับเข้าไปในสวนลุมพินี

เจ้าหญิงบอกกับรินรู้ดีว่า..ข้าวมันไก่เจ้านั้น อร่อยมาก..เราไปกินกันอีกเถอะ

และแล้ว..เจ้าหญิงก็กินข้าวมันไก่..2 จาน ฮิๆๆ หรอยจังหู อิ่มอก อิ่มใจ อิ่มบุญ และอิ่มท้อง..ขอแนะนำว่าเจ้านี้อร่อยจริงๆ

ที่สำคัญ..อิ่มบุญกุศล..ขอให้ทุกท่านมีความสุขมากๆ นะคะ..แม้จะมีคนส่วนหนึ่งป่วย เราก็จะเป็นกำลังใจให้ท่าน สู้ๆ นะคะ