เมื่อเสื้อพะยูน..เดินทางไปปลูกหญ้าให้พะยูน

        เวลาสี่ทุ่มครึ่งของวันพุธที่ 13 พฤศจิกายน 2556..เสื้อพะยูนสีเขียวเวอร์ริเดียนสีของน้ำทะเลลึกแห่งอันดามัน จำนวน 96 ตัว ต่างกระโดดกระดี๊กระด๊าด้วยความดีใจที่จะได้ออกไปจากหลังร้านเสื้อที่อึดอัดคับแคบย่านบรรทัดทองนี้เสียที

        เมื่อออกมาหน้าร้าน มันมองเห็นหญิงสาวสองคนถอนหายใจอย่าง โล่งอกที่การรอคอยสิ้นสุด มันทราบภายหลังว่าหญิงคนหนึ่งชื่อบล็อกเกอร์เจ้าหญิง มานั่งรอตั้งแต่สองทุ่มสั่งขี้มูกฟืดฟาดเพราะกำลังเป็นหวัดไข้ขึ้น อีกคนชื่อบล็อกเกอร์นรอง มาตอนสี่ทุ่มหลังจากที่เสร็จจากไปช่วยงานศพญาติของสามี มันเห็นทั้งสองสาวดีใจเมื่อได้เห็นเสื้อพะยูน ได้ยินเสียงคนที่ชื่อ นรองบอกว่า

        “สวยนะ พี่เจ้าหญิง เรามาแบ่งกันเอากลับบ้านไปติดสติกเกอร์เหอะ”

        “แกะออกมาเช็คก่อนว่าครบตามจำนวนไหมและไซส์ที่สั่ง” เสียงบล็อกเกอร์เจ้าหญิงบอกทั้งๆ ที่ตาปรือ

        เสื้อพะยูนที่มัดมาจากหลังร้านถูกวางแผ่กระจายออกเต็มพื้นหน้าร้านเพื่อนับและเช็คให้ถูกไซส์ เวลาผ่านไปห้าทุ่มแล้ว ทั้งสองคนแกะดูที่คอเสื้อพะยูนทุกตัวเพื่อให้มั่นใจว่าไซส์ถูกต้อง

        “ขาดไซส์แอลหนึ่งตัว และมีไซส์เอสเพิ่มมาหนึ่งตัว” เสียงบล็อกเกอร์เจ้าหญิงบอกเจ้าของร้านก่อนจ่ายเงิน

        ทั้งสองบล็อกเกอร์แบ่งเสื้อกันไปรับผิดชอบในการติดสติกเกอร์และขนไปขึ้นรถในวันศุกร์ที่จะเดินทาง บล็อกเกอร์เจ้าหญิงรับไป 60 ตัว สำหรับผู้ที่สั่งซื้อจ่ายเงินแล้วรับหน้างาน กับผู้ที่ต้องส่งทางไปรษณีย์ ส่วนบล็อกเกอร์นรองเอาจำนวน 39 ตัว สำหรับผู้ที่ยังไม่จ่ายเงินและรับหน้างาน

        ห้าทุ่ม..เสื้อพะยูนจึงแยกจากกันเป็นสองกลุ่ม จำนวนหนึ่งไปกับบล็อกเกอร์นรองไปขึ้นรถเก๋งคันหรูที่สามีของนรองจอดนอนหลับรออยู่ ส่วนอีกจำนวนหนึ่งบล็อกเกอร์เจ้าหญิงหิ้วกระเตงๆ พลางสั่งขี้มูกไปเรียกรถแท็กซี่หน้าร้าน..ไปศาลายา โชคดีมาก..ที่แท็กซี่คันหนึ่งยอมไปยามดึกปานนั้น แม้จะรู้ดีว่าขากลับคงตีรถเปล่า ..เสื้อพะยูนชะเง้อคอแอบมองไปยังถนนราชดำเนินที่มีม็อบมาต่อต้าน พ.ร.บ นิรโทษกรรม .ปิ๊ด ปิ๊ด..ถนนโล่งดีแท้แฮะ..

        วันศุกร์ที่ 15 พฤศจิกายน 2556..เวลาบ่าย 3 โมงกว่าๆ ..เสื้อพะยูนตื่นเต้นดีใจมากแต่นอนเงียบๆ อยู่ในถุงพลาสติก มันมองเห็นเจ้าหญิงหิ้วของพะรุงพะรังทั้งกระเป๋าเดินทางสีชมพูแปร๋น ถุงใส่หนังสือสำหรับนำไปบริจาคให้นักเรียนที่โรงเรียนปาตูปูเต๊ะ บนเกาะลิบงอีกจำนวน 15 เล่ม แถมยังมีถุงใส่ถั่วงอกสองขวดใหญ่ที่พรมน้ำมาหมาด เสื้อพะยูนได้ยินเจ้าหญิงบอกว่า

       “เนี่ย บล็อกเกอร์คนปทุมรักสุขภาพตั้งใจเพาะให้เป็นพิเศษ เพื่อให้เพื่อนๆ เอาไปกินที่ จ. ตรัง คนปทุมเค้าส่งอีเอ็มเอสมาได้เมื่อเช้าวันศุกร์พอดี” แม้เสื้อพะยูนจะไม่กินถั่วงอก แต่ก็นึกขอบคุณในน้ำใจของบล็อกเกอร์คนปทุมยิ่งนัก

        ยามสามโมงกว่าๆ ของเย็นวันศุกร์..แท็กซี่สองคันที่ผ่านมาบนถนนแจ้งวัฒนะ จอดแวะแล้วก็จากไปอย่างไม่ไยดี เมื่อเจ้าหญิงบอกว่า “ไปตึกเนชั่น ที่บางนา” เสื้อพะยูนเริ่มเห็นแววตาที่กังวลของเจ้าหญิง มันภาวนาว่าให้มีแท็กซี่ผ่านมาและไปส่งที่บางนาด้วยเถอะ และแล้วแท็กซี่คันที่สามผ่านมา เมื่อหนุ่มคนขับพยักหน้า ทั้งคนทั้งเสื้อพะยูนและกระเป๋าสีชมพูกระโดดหัวปักหัวปำขึ้นไปนั่งหอบอยู่ในรถแท็กซี่ทันที    ด้วยความโล่งอก..โอ้ ได้ไปสักทีหากต้องรอถึงสี่โมงเย็น..วิกฤตแน่..ไปโลด

        เราถึงตึกเนชั่น..บางนา..เป็นคณะแรก ว้าว..เสื้อพะยูนมองเห็นรถบัสสีส้มดูคล้ายรถบัสต่างจังหวัดจอดอยู่ และยังเห็นผู้ที่เจ้าหญิงเรียกว่า “ บก. ชาลี” เดินดูที่ทางให้รถจอด ราวกับลูกน้องรถก็มิปาน ฮิๆๆ

        เสื้อพะยูนขึ้นไปบนรถจองที่นั่งแถวที่สี่เผื่อให้นรองและเพื่อนๆ เสื้อพะยูนอีกกลุ่มหนึ่งด้วย..สักพัก..เห็นบล็อกเกอร์ทั้งหลายต่างทยอยมารวมตัวกัน แล้วเป่านกหวีด..เฮ้ย..ม่ายช่าย..แล้วขึ้นนั่งบนรถจับจองที่นั่งเสียงดังขรมทั้งคัน

        เสื้อพะยูนชะเง้อคอมองลงมาจากหิ้งที่วางของบนรถ.. เห็นว่าจากด้านหน้าสุด มีบล็อกเกอร์วันศุกร์ กับ พี่มะอึกมาดเท่ห์ในชุดเสื้อม่อฮ่อมกางเกงขาก๊วย ถัดมาแถวสองพี่พูนทรัพย์ สาวน้อยสุดจากโคราชผู้เพิ่งกลับจากเมืองตรังมาหมาดๆ ไปอีกแหละ..อีกด้านเป็น บก. ชาลีกับคุณไก่หวานใจ ..แถวที่สาม ซ้ายมือเป็นพี่ลูกเสือหมายเลขเก้า คนกันตัง จ. ตรัง ด้านขวาเป็นบล็อกเกอร์รุ่นเก๋า (เพิ่งได้มีโอกาสมาร่วมทริปกับโอเค แม้หัวเข่าจะประท้วงด้วยการล้มบนสะพานลอย)..พี่พิทักษ์และพี่จุก แถวที่สี่ก็เป็นบล็อกเกอร์นักเดินทางตัวเขื่องนั่งกับเจ้าหญิง และซ้ายมือเป็นนรองกับลูกสาวที่น่ารัก..น้องฟ้าใส..

นรองคุณแม่คนสวยและลูกสาวฟ้าใส

พี่มะอึก

พี่พิทักษ์บันทึกตลอด ..แม้จะทะเลาะกับหัวเข่าที่ร้องเสียงแคร็กๆ

เสื้อพะยูนกับพี่ลูกเสือ..หล่อมากค่ะ

บก. ชาลี ขวัญใจของพวกเราทุกคน กับคุณไก่ หวานใจ

วันศุกร์..อยู่ที่ไหน อุ่นใจที่นั่น..ทุกทริป

บล็อกเกอร์พิซซ่า

       เก้าอี้แถวถัดไปจากเจ้าหญิง..กลางๆ รถ มีบล้อกเกอร์ปอมปอมและน้องฝ้าย หลานสาว และพรสิงห์มือซ้าย เพิ่งมาเป็นครั้งแรกเหมือนกัน..ถัดไป เป็นกลุ่มบล้อกเกอร์พิซซ่าและคุณครูสาวสวยจากราชบุรี นครปฐมและกาญจนบุรี..อีกหลายๆ คนที่เสื้อพะยูนจำไม่ได้ว่าใครนั่งตรงไหนมั่ง และมีอินดี้เลิฟกับเพื่อนที่เคยมาครั้งทริปที่แล้ว ครูป๊อกก็เคยมา..

บล็อกเกอร์จั๊กเด่

      แต่..แถวท้ายสุดของรถบัส..เสื้อพะยูนเห็นบล็อกเกอร์จั๊กเด่ผู้มาทริปโอเคครั้งแรก นอนยาวที่เบาะหลังตลอดทาง แต่หากตื่นมาเมื่อไหร่ได้ฮากันทั้งคันรถ รู้สึกนับถือมากๆ เพราะปกติจะไม่มีใครอยากนั่งเบาะหลังสุด..

ชายสามหยด..ด้านหลัง..พี่พูนทรัพย์..ที่ร้านเซเว่น อ. ทุ่งสง ยามเช้าหกโมง

       ถัดมาเก้าอี้แถวที่สองจากหลังรถ เป็นบล็อกเกอร์ชายสามหยดใส่เสื้อเรคเก้สีแป๊ดสวมหมวกมีผ้าพันคอลายเขมรมาดเท่ห์.. อีกด้านก็เป็นบล็อก เกอร์หนุ่มน่ารักที่เอาใจใส่เพื่อนทุกคน..เมธา..และเพื่อน 2 คน ผู้เคยไป  ทริป “ชิมเมืองตรัง ฟังคลื่นกระบี่” เมื่อเดือนสิงหาคมที่ผ่าน..

      (จะสังเกตว่าบนรถบัสคันนี้ ไม่มีบล็อกเกอร์ครูแดงกับพี่วิทย์และคณะอีก 7 คน ได้แก่ บล็อกเกอร์สตังค์กับคุณเอ ตุ๊กตากับลุงแจ็ค บล็อกเกอร์หน่อยบุปผากับคุณหน่อย และคุณหน่อย ผบทบ.สูงลิ้วของเต็งพ้ง..เพราะทั้งเก้าคนนี้ขี่เรือบินและสปีดโบ๊ตไปเที่ยวดำน้ำอยู่สองวันแล้วที่เลตรัง ระหว่างที่รอบล็อกเกอร์จากกรุงเทพฯ)...

คู่พระคู่นางของโอเค

ทีมครูแดง..เดินทางล่วงหน้าไปก่อนสองวัน และมาเจอกันที่ฟาร์มบ่อหิน

         เสื้อพะยูนเห็นเจ้าหญิงเดินแจกเสื้อให้เพื่อนๆ บนรถพร้อมกับเก็บเงินหัวยุ่ง ปกติเธอไม่ใช่คนงกเงิน แต่งานนี้เธอคิดเงินจนเวียนหัวเพราะเธอสำรองเงินออกไปก่อนนั่นเอง..เมื่อทุกคนได้เสื้อแล้ว  บางคนถึงกับใส่เลยและชมว่า เสื้อสีสวยมาก...เสื้อพะยูนก็ยิ้มแฉ่งอย่างดีใจที่สุด เสียงเจ้าหญิงบอกว่า

         "บล็อกเกอร์อะหนึ่งเป็นคนออกแบบเสื้อ และโลโก้ไวนีลทริปพะยูน แต่ไม่ได้มาด้วย น่าเสียดายจัง"

จากซ้าย..พี่ลูกเสือ ..นักเดินทางตัวเขื่อง..จั๊กเด่ ..เจ้าหญิง.. เมธา.. ชายสามหยด..นรอง..ฟ้าใส และปอมปอม ณ อนุสาวรีย์พระยารัษฎานุประดิษฐ์ เจ้าเมืองตรัง

          เพื่อนๆ คอยติดตามอ่านตอนต่อไปนะคะ..ว่าทริปนี้เกิดอะไรขึ้นบ้าง ซึ่งเพื่อนๆ ก็ทยอยเขียนกั

 นหลายคนแล้ว..ฮิๆ เสื้อพะยูนสวัสดีแค่นี้ก่อนนะคะ ..เสื้อพะยูนขอขอบคุณทุกภาพที่จิ๊กมาจากบล็อกเกอร์ทั้งนั้นค่ะ