ซากุระบานที่ขุนแม่ยะ

๒ มกราคม ๒๕๕๓

                หลังจากที่เราสะบักสะบอมมาจากแม่สะเรียงทั้ง ๔ วัน และวันนี้ เราตื่นกันแต่เช้า จากแม่แตงไปปาย แล้วก็ตกลงกันว่า จะมาแวะดูดอกซากุระ หรือ บ้านเราเรียกพญาเสือโคร่ง ที่ขุนแม่ยะ

                ความจริง ซากุระ มีหลายสายพันธุ์มาก พญาเสือโคร่งก็เป็นอีกสายพันธุ์หนึ่ง รวมถึง เชอรี่ ก็เป็นซากุระเหมือนกัน ญี่ปุ่นเรียก ซากุรัมโบะ พญาเสือโคร่งก็มีให้เห็นในประเทศญี่ปุ่น เป็นพันธุ์ที่มีดอกใหญ่ และเป็นพวง ส่วนซากุระ ชนิดที่ญี่ปุ่นชอบปลูกนั้น เป็นดอกเล็ก และออกดอกเยอะกว่าตามกิ่งก้าน แต่ต้นและใบของซากุระนั้นเหมือนกับพญาเสือโคร่งไม่มีผิดเลย

                เรามาถึงที่จุดทางเข้า แต่จะต้องเดินทางเข้าไปอีกราว ๑๐ กม. ซึ่งรถตู้หมดสิทธิ์ ขึ้นได้เฉพาะรถกระบะ หรือ SUV เท่านั้น พวกเราก็เลยต้องเหมารถกระบะรับจ้างแถวนั้นไป ราคาคันละ ๑,๒๐๐ บาท เปิดประทุน

                ทางเข้าไป เป็นถนนลูกรัง แคบและชัน คดเคี้ยวไปมา พวกเรานั่งด้านหลัง เลยได้กินฝุ่นชมวิวไปตลอดทาง ไม่รู้คุยอะไรกันทั้งขำทั้งฮา เสียงดังเป็นระยะ ๆ จนมีช่วงหนึ่ง คนขับรถหยุดรถแล้วลงมาถามว่า “มีอะไรหรือครับ” พวกเราก็งง คือคนขับเขาได้ยินเสียงดัง นึกว่า ฝาท้ายเปิด หรือมีเหตุอะไร เปล่าเลย พวกเราขำเล่นมุกกันเองต่างหาก “เปล่าค่า..ไม่มีอะไร” ใครคนหนึ่งตอบคนขับรถ แล้วก็ขำกันต่อ ส่วนคนขับรถคงงงมาก กับผู้โดยสารกลุ่มนี้ เขาคงนึกในใจว่า “ถ้าบรรทุกชาวเขามาคงไม่เป็นอย่างนี้หรอกนะ นี่เราได้ได้ผู้โดยสารกลุ่มนี้มาจากไหนกัน..”  สายไปเสียแล้วพี่เอ๋ย พวกเรานั่งอยู่บนรถท่านเรียบร้อยแล้ว

                สองข้างทางเป็นป่าทึบ ยิ่งเข้าไปลึกก็ยิ่งเห็นต้นไม้ใหญ่ และเริ่มเห็นดอกไม้สีชมพูบ้างแล้ว ตื่นเต้นกันใหญ่ เห็นเพียงต้นเล็ก ๆ ต้นหรือสองต้นตามทาง

                เมื่อไปถึงที่หมาย พวกเราก็ควักเสบียงอาหารที่เก็บมาจากแม่สะเรียง ..เปล่าครับ ที่ซื้อมาจาก “ปาย” มีพวก ไก่ทอด หมูย่าง ข้าวเหนียว ไข่ต้ม อะไรพวกนี้ ได้บรรยากาศ นั่งรับประทานอาหารเที่ยงใต้ต้นดอกซากุระ ไม่ต้องลงทุนบินไปถึงประเทศญี่ปุ่น เพียงแต่ทนฝุ่นหัวแดงแค่ ๑๐ กิโลเมตรเท่านั้นเอง ปั้นข้าวเหนียวจิ้มกันเข้าไป ที่ญี่ปุ่น เขาเรียก โอ เบนโตะ ซึ่งแปลว่า “ปิ่นโต” บ้านเรานั่นเอง ข้าวกล่องที่เตรียมไปรับประทานนอกบ้าน แล้วประเพณีชมดอกไม้ เขาเรียกว่า “ฮะนะมิ” ซึ่งก็กลายมาเป็น “ฮานามิ ข้าวเกรียบโรยเพื่อน” ของบ้านเราไปโดยปริยาย “ฮะนะ” 花　（はな） แปลว่า ดอกไม้ ส่วน มิ 見（み）แปลว่าดู เมื่อดอกซากุระบาน (ส่วน hanabi 花火แปลว่าดอกไม้ไฟ)  เขาจึงไปสังสรรค์กันใต้ต้นซากุระ  แต่เดิมนั้น ดอกซากุระ ปลูกไว้ที่สุสาน เพื่อบูชานักรบผู้กล้า

                หลังจากนั้น เราก็ได้เดินชมสถานที่จนรอบ แต่เจ้ากรรม กล้องของผมแบตเตอรี่หมด มีคนใจดีพยายามจะให้ผมยืมกล้อง แต่การ์ดเราไม่เหมือนกัน จะให้ผมยืมแบตเตอร์รี่ กล้องก็ใช้ไม่เหมือนกันอีก อยากจะขอบคุณในความใจดีของพี่คนนั้น แต่โชคมันไม่อำนวย อยากช่วยแต่ช่วยไม่ได้ ผมเลยต้องใช้มือถือถ่ายมาให้ชมในช่วงหลัง โดยไม่ต้องสงสัยว่า ทำไมภาพถึงออกมาเป็นแบบนี้  (ฝีมือตก)

                พอจะเดาออกไหมครับ ว่าภาพไหนถ่ายจากมือถือ ภาพไหนถ่ายจากกล้อง CANON 450D ส่วนภาพกระโดดนั้น เป็นภาพบังคับครับ สาวแก่แม่หม้าย ไม่เว้นแต่ภรรยาตัวเอง ก็ถูกบังคับให้กระโดดกันถ้วนหน้า

                ซากุระที่นี่ มีเยอะมาก และเป็นวิวที่สวยงามสบายตา อย่าลืมแวะมาเที่ยวนะครับ แต่คงต้องเป็นปีถัดไปแหละครับ

                การเดินทางของเราในทริปส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ก็คงสิ้นสุดเรื่องราวแต่พียงเท่านี้ เพราะหลังจากเที่ยวที่นี่เสร็จ เราก็มุ่งไปพักที่เถิน รุ่งขึ้นเราก็ไปแวะนครสวรรค์ แล้วก็กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ ในบ่ายแก่ ๆ ของเย็นวันอาทิตย์

                ขอบคุณเพื่อนร่วมทาง ขอบคุณคนขับรถ ขอบคุณความดีที่ทำให้เราได้มารู้จักกัน

                และขอบคุณทุกท่านที่ติดตามเรื่องราวมาโดยตลอดครับ