จักษุธาตุของแท้

อ้างอิง - ภาพ Kati1789

ต้องขอออกตัวก่อน

โดยว่ากันตามจริงของชีวิต

ที่ไม่ได้คิดว่า จะยืนยันถึง สิ่งใดแท้เทียม

หรือ พยายามแสดงตนสมอ้างว่า สิ่งที่ตนเองเห็นประจักษ์ เป็นแก่นแกนในความจริงของโลก เพียงแต่ครั้งนี้ หลังตั้งสติติดตามข่าว กรณี พระครูพันธกิจประจักษ์ ภูริปัญโญ พระอาคันตุกะ วัดสัมพันธวงศารามวรวิหาร กรุงเทพมหานคร เชิญสาธุชนทุกท่าน ร่วมสร้างมหามงคลยิ่งใหญ่ สมทบทุนสร้างพระมหาเจดีย์ มงคลบรมสาริกธาตุ (ส่วนพระจักษุธาตุ)

ณ วัดป่าศรีคุณาราม จังหวัดอุดรธานี

โดยระบุ ถึงนิมิตหลังนั่งสมาธิ

ถึงพระจักษุธาตุ

โดยยืนยันว่า พระจักษุธาตุ ทรงเสด็จมาเอง กระทั่งมีคำถามติดตามมา หลังปรากฎข้อความถกเถียงว่า สิ่งที่ปรากฎ เป็นพระจักษุธาตุ ของ พระพุทธเจ้า ตามที่ระบุว่า เป็นพระบรมสารีริกธาตุส่วนพระเนตร เป็นเพชรรัสเซีย หรือ เป็นอัญมณีชนิดใด กระทั่งมหาเถรสมาคม แต่งตั้ง คณะกรรมการตรวจสอบพระจักษุธาตุ เพื่อหาข้อสรุปในเรื่องดังกล่าว

จนเมื่อวันพฤหัสบดีที่

10 มีนาคม 2554 ได้มีการประชุม

เพื่อหาข้อสรุป จาก คณะกรรมการตรวจสอบพระจักษุธาตุ

ท่ามกลางบรรยากาศ ของเหล่าสานุศิษย์ ผู้เลื่อมใสศรัทธา ตามคำกล่าวยืนยันของ พระครูพันธกิจประจักษ์ ซึ่งปรากฎว่า ไม่ต้องการให้มีการตรวจสอบ หากจะทำก็ต้องดูด้วยตา ห้ามสัมผัสแตะต้อง ไม่ให้นำช้อนมาใช้ หรือ ถามกลับว่า จะใช้เกณฑ์อะไรชี้วัด และ ใครจะเป็นผู้ชี้วัด ด้วยข้อสรุป ในเชิงเหนือศรัทธา ซึ่งมิต้องการบทพิสูจน์ว่าเพราะเป็น ความเชื่อ และ ความศรัทธา

ซึ่งต้องถือเป็นสิ่งพิเศษ ไม่ใช่เพราะความอัศจรรย์

ไม่ใช่เพราะฉัพพรรณรังสีที่ปรากฎขึ้นมา

หรือ ไม่ใช่เพราะปาฎิหาริย์ใดใด

แต่เป็นสิ่งพิเศษ ในคำซักถามของประดาพุทธศาสนิกชน ต่อบทบาทของ พระครูพันธกิจประจักษ์ ภูริปัญโญ ต่อสานุศิษย์ผู้เลื่อมใส ต่อคณะผู้จัดทำ Website www.phrachuksuthath.com ที่อธิบายความตอบโต้ ยามที่มีเสียงท้วงติง หรือแม้แต่บทบาทของ มหาเถรสมาคม

แต่เป็นความพิเศษ

ในศรัทธาปสาทะ ของ ชาวพุทธ

เมื่อยามถูกตั้งคำถาม ในยุคพุทธพาณิชย์

ซึ่งหากว่ากันตามจริง คำถามในเรื่องเงินบริจาค เพื่อจัดสร้าง พระมหาเจดีย์ มงคลบรมสาริกธาตุ (ส่วนพระจักษุธาตุ) ณ วัดป่าศรีคุณาราม จังหวัดอุดรธานี ซึ่งถูกระบุว่า ตั้งเป้าไว้ที่ 600 ล้านบาท พร้อมทั้งการจัดตั้งสำนักงาน ภายในบริเวณ วัดสัมพันธวงศารามวรวิหาร การจัดทำ Website การจัดขั้นตอนระดมศรัทธา อย่างเป็นเครือข่ายลูกโซ่ มี Story ทางการตลาด อย่างน่าสนใจ

ทั้งหมดทั้งมวล ล้วนเป็นความน่าสนใจมากมาย

มากกว่าคำปฎิเสธ เพื่อพิสูจน์ทราบ

ว่า พระจักษุธาตุ จริงแท้

คำถามถึงวัตรปฏิบัติของ พระครูพันธกิจประจักษ์ ภูมิปัญโญ เป็นกิจอันสมควร หรือ คำเตือนคำใหญ่ว่า อวดอุตริมนุสธรรม จนแม้แต่คำถามของพระสงฆ์องคเจ้า ภายในวัดสัมพันธวงศฯ ซึ่งทักท้วงว่า สิ่งที่ดำเนินการอยู่นั้น สมควรหรือไม่ ในฐานะของพระอาคันตุกะ ที่สร้างคำถามต่อสาธุชน ในกระบวนการระดมทุน ในคำประกาศว่า พระจักษุธาตุ และ พระธาตุต่างต่าง เสด็จมาให้ประจักษ์

เสียงสาธุ สาธุ

ที่ไม่ต้องการให้พิสูจน์ทราบ

ไม่ต้องการการตรวจสอบ ล้วนกระทำได้

สำหรับศรัทธาของผู้เลื่อมใส แต่สำหรับตัวตน ในความเป็นชาวพุทธ ที่ตั้งคำถามย้อนกลับ ถึงสิ่งอันสมควรไม่สมควร ถึงการวางตัววางตน ให้อยู่ในเหตุแห่งปัญญา การตั้งสติเคารพบูชา โดยมิได้เกี่ยวเนื่องกับการลงทุน การตลาด หรือการโฆษณา เพราะเมื่อมีการระดมทุนเกิดขึ้น เมื่อมีคำถามคาบเกี่ยวระหว่าง การสำแดงเท็จ หรือ การอวดอ้างตนปรากฎขึ้น

สิ่งเหล่านี้ต่างหาก ที่น่าจะชัดเจนมากมายกว่า

คำว่า ศาสนาไม่ได้มีไว้ให้คุณลบหลู่

ตามที่สานุศิษย์ตั้งคำถามกลับมา

เพราะสิ่งที่ ชาวพุทธตั้งคำถาม น่าจะยิ่งใหญ่กว่าการลบหลู่ แต่เป็นการตั้งคำถาม กับ วิธีอธิบายความ วิธีเล่าเรื่องว่า ที่มาที่ไปของ พระจักษุธาตุ เกิดขึ้นได้อย่างไร หรือ แม้แต่ท้วงติงถึงโครงการระดับอภิมหาใหญ่โต ที่ดำเนินการว่า ใช่แล้วหรือสำหรับกิจของสงฆ์ เพื่อการอันบรรลุ

แต่หากมอง อย่างใจเป็นธรรม

ก็คงว่ากันไม่ได้ เมื่อไม่อยากให้ตรวจสอบ

เมื่อ มหาเถรสมาคม ไม่มีสิทธิ์ท้วงวัตรปฏิบัติ ของ พระครูพันธกิจฯ

เมื่อหมู่สงฆ์ ภายในวัดสัมพันธวงศฯ ไม่มีสิทธิ์จะถามไถ่ เมื่อชาวพุทธ ไม่มีสิทธิ์จะถามหา ถึงคุณค่าและแนวทางที่ดีงามร่วมกัน เพราะเมื่อการค้นหาความจริงเหล่านี้ ถูกตั้งคำถามกลับมา แบบชั่วช่างชี ดีช่างสงฆ์ โดยออกตัวกางกั้น เราก็คงไม่ต้องไปสนใจสิ่งใดกันแล้ว

สำหรับสดมภ์หลักของ คณะสงฆ์ไทย

ที่วันนี้ พระสงฆ์ทั้งหลายแหล่

มีสิทธิ์คิดเองเออเองได้

เราก็คงได้ประจักษ์ ในนวัตกรรม และ เนื้อหาทางการตลาด ที่จะปรากฎกายขึ้นมาอีกมากมาย มากเท่ากับ คำเรียกขาน ครูบา ตนบุญ หลวงปู่ หลวงตา ที่ต่างออกมาอธิบายว่า ได้ครอบครองสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เพื่อระดมศรัทธาจากผู้เลื่อมใส โดยไม่ต้องการให้พุทธศาสนิกชนคนใด มาถามหาความจริง ในสิ่งที่แต่ละท่านคิดเห็น และ เชื่อถือ

สำหรับการท้วงติงในเรื่องนี้

ก็คงดำเนินกันต่อไป ตามเท่าที่

ยังมี มหาเถรสมาคม ปรากฎบนแผ่นดินไทย

สำหรับกระบวนคิด แบบต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างศรัทธา และ วิถีปฏิบัติของ พระครูพันธกิจประจักษ์ ภูริปัญโญ ที่เคยได้ร่ำเรียน พุทธประวัติ ในยุคสมัยสังฆเภท ที่แปลว่า การทำสงฆ์ให้แตกกัน ในองค์ความรู้ที่ท่านได้ร่ำเรียนมา ถึงสิ่งใดที่พึงกระทำ หรือ สิ่งใดไม่พึงกระทำ หรือ แม้แต่การอยู่ร่วมกัน โดยมีแก่นแกนอันจับต้องได้ หรือ หากไม่ต้องการจับต้อง ก็ต้องเลือกเอา

สำหรับพุทธศาสนิกชน ที่ต้องการคำสรุป

อย่างที่ไม่ต้องการมีส่วนร่วมใดใด

ก็คงต้องสรุปกันไปเองว่า

ใครเชื่ออย่างไร ก็ทำอย่างนั้นไปเถิดครับ

  สัญญาอนุญาต: ซีซี: แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน