คำว่ารักคำเดียว

อ้างอิง - ภาพ Kati1789

หลังจากหยุดพัก

กับ ภารกิจอันวุ่นวาย

ตลอดระยะเวลาก่อนเลือกตั้ง

กระทั่งมีโอกาสหยุดพัก ได้นั่งคิด ได้นอนคิด ได้อ่านหนังสือ ได้นั่งมองแสงแดด อย่างที่อยากนั่งมอง โดยไม่ต้องคิดคำนึง ถึงสิ่งที่ต้องเร่งทำ กระทั่งได้เดินทาง เพื่อมองน้ำมองฟ้า มองผู้คน มองใจตัวเอง จนกลับมานั่งพักที่บ้าน ก่อนที่ฝนฟ้าเดือนกรกฎาคม จะพาใจให้ใคร่ครวญ

กับเรื่องราวมากมาย ก่อนหลังการลงคะแนน

ถึงความสุข ความตรม ของผู้คน

หลังได้พบคำตอบที่เกิดขึ้น

หลังเสียงฟ้าผ่าที่ดังลั่นอยู่หลังบ้าน หลังจากอาบน้ำเสร็จสรรพ ก่อนจะได้อุทานประโยคใกล้ตัว พอได้ตระหนักว่า ชีวิตช่างฉับพลันเสียนี่กระไร เพราะแสงแลบของฟ้า ที่ผ่าลงหลังบ้าน ซึ่งนับว่าไม่ไกลกันนัก ขนาดกระจกฝ้าสะท้อนแสงวาบปรากฎได้ ก็คงต้องนับว่า ยังไม่ถึงเวลาตาย เพราะหากตายไปจากฟ้าผ่า ก็คงไม่ได้มานั่งพร่ำเพ้อรำพัน กับ ห้วงความคิดอันล่องลอย

สำหรับสิ่งที่ปรากฎ

ในยามได้เห็นเรื่องราวมากมาย

จากเรื่องราวความเคียดแค้นชิงชังของผู้คน

พลันได้สำนึกถึงบางสิ่ง ที่ตัวเองก็คิดข้ามไปไกลอยู่หลายครั้ง ถึงเรื่องราวการบ้าน ที่ยังคงฝังใจตลอดระยะเวลา ในการเลือกตั้ง ช่วงที่ทำการบ้าน กับคำถามโดยส่วนตัวว่า บ้านเมืองของเรา จะก้าวพ้นไปอย่างไร ในยุคสมัครที่ความโกรธเกลียด ครอบงำเป็นเจ้าเรือนเยี่ยงนี้

คำตอบโดยส่วนตัวของผม ซึ่งพยักหน้าตาม

แนวคิดเรื่องการปรองดองของผู้คน

ไม่ใช่เรื่องราวการหาเสียง

หรือ พยายามทำตัวให้ดูดี พูดจาประสางงงง ให้ผู้คนพยักหน้ากับคำสวยคำงาม โดยไม่มีแก่นสารกับคำกล่าว แต่เพราะตระหนัก และ เห็นด้วยอย่างมากมาย ต่อความจริงเบื้องหน้ายามนี้ ว่าสุดท้าย เราทุกคนบนผืนแผ่นดินนี้ คงต้องกลับมานั่งพูดคุยปสาทะ กระทั่งนั่งถามไถ่ว่า หนทางสู่ความปรองดอง หรือ นิยามของคำว่า ปรองดอง นั้นเป็นเช่นไร

คำตอบที่ไม่ใช่แค่ คำดูดี

เมื่อเวลาพูดแล้ว ผู้พูดดูมีสง่าราศี

ไม่ใช่สิ่งที่ควรยึดถือ นอกจากพิจารณาความจริง

ในเนื้อหาสาระสำคัญ ที่สุดท้าย ความขัดแย้งเบื้องหน้าที่ปรากฎ มิได้นำพาเรา ไปสู่คำตอบอันคลี่คลาย มิใช่เพียงการถามไถ่ว่า ใครผิดใครถูก สิ่งใดควรชำระสะสางให้กระจ่าง สิ่งใดคือนิติรัฐ นิติธรรม สิ่งใดควรถือตามบัญญัติ ตามครรลองกระบวนการยุติธรรม

สิ่งใดควรถกเถียงพูดคุยให้กระจ่าง สิ่งใดควรเยียวยา

สิ่งใดควรนิยามว่า คือ หนทางที่ยอมรับได้

หรือ สิ่งใดต้องได้ข้อสรุปว่า รับไม่ได้

สำหรับความอยุติธรรม ที่กัดกินกัดกร่อนสังคมไทยที่รักของเรา กระทั่งวันนี้ ความมัวอึมครึม ปกคลุมกันมากมาย จนต้องมานั่งแยกแยะว่า เราจะนำพาประเทศ ให้ก้าวพ้นบาดแผลจากขัดแย้งนี้เช่นไร จะก้าวพ้นไป โดยมีการดำเนินความผิด ที่ทุกคนยอมรับได้ จะก้าวผ่านไป โดยเปิดเผยข้อเท็จจริง ความคิดเห็น หรือ เรื่องราวแวดล้อมความตาย ของพี่น้องไทย จำนวนมากมาย

เรื่องราว และ เหตุผล

ที่ทำให้ผมเห็นพ้อง กับ แนวทางปรองดอง

เกิดขึ้นเพียงเพราะ เราไม่สามารถเข่นฆ่ากันได้อีกแล้ว

เราไม่สามารถ ยึดถือแนวทาง ของการดูถูกเหยียดหยาม ด่าทอคนไทยคนอื่น ที่คิดเห็นมองเห็นแตกต่างจากเรา ว่าเป็นควาย เป็นสัตว์ เป็นพวกบ้า เป็นสีนั้นสีนี้ หรือ จับไล่ให้คนไทยคนอื่น ออกจากแผ่นดินนี้ เพียงเพราะเราสรุปว่า เขาคิดเห็นต่างจากเรา ดังนั้น เขาจึงต้องไป

ไม่ใช่อย่างยิ่ง สำหรับความจริงในความตาย

ที่คนไทยหลายคนได้รับ ในหลายปี

แห่งความเจ็บปวดรวดร้าว

ในโมงยาม ที่ฝุ่นควันปกคลุมความจริง ยามที่เราถูกผ้าห่มของสี ปกคลุมหัวใจ แววตา และ ความคิดคำนึงในความเป็นคน กระทั่งมองเห็นความตายในหลายประการ ว่าเป็นเรื่องสมควร ทั้งที่ในความจริงแล้ว ความตายเหล่านั้น ไม่ใช่เรื่องชอบธรรมดีงาม หรือ ไม่สมควรเกิดขึ้น

ไม่ว่าจะเป็นความตาย

ที่จำมือใครไม่ได้ เพียงเพราะกลไกรัฐ

อยู่ระหว่างการต่อรอง หรือ การเล่นเกมทางการเมือง

ไม่ใช่เป็นเพราะ เจ้าหน้าที่ หรือ เจ้าพนักงานของรัฐ ไม่มีศักยภาพ แต่กลับเป็นเพราะเขาเหล่านั้น อยู่ท่ามกลางความขัดแย้ง จากสมมุติฐาน จากความเชื่อ และ จากคำสั่งที่ระบุว่า เรื่องราวดังกล่าวไม่จำเป็นต้องเร่งรัด ในขณะที่ญาติมิตรผู้เสียชีวิต รอคอยความจริง จากการพิสูจน์

สำหรับหัวใจความเป็นคน เมื่อยามคิดคำนึงถึง

หากคนที่เรารักตายจาก โดยไม่รู้เหตุ

ไม่รู้ว่า ตายเพราะสิ่งใดกันแน่

น่าจะเป็นคำถามที่ทิ่มแทง เสียดแทง และ ตะโกนก้องในใจเรามิใช่น้อย ไม่นับรวมความทุกข์ ในยามที่อยากสวมกอด เช่นเดียวกัน สำหรับโมงยามนี้ ที่นักการเมือง และ ใครต่อใครหลายคน ที่สวมเสื้อคลุมของผลประโยชน์ ต่างรอคอยโอกาส ที่จะอ้างอิงเสื้อคลุมปรองดอง

เพียงเพื่อได้คะแนนนิยม

ในขณะที่คนไทยหลายคน ต้องการความจริง

และ คนไทยอีกหลายคน ต้องการทางออก จากวันวนวิกฤติ

จากหลุมดำ ของความเคียดแค้นชิงชัง ที่เวลาเราพูดถึงคนไทยเสื้อสีต่าง จากหัวใจของเรา เรามักไม่อนาทรร้อนใจ ในความเป็นไป หรือ ในความตายโดยอยุติธรรมของเขา สำหรับในวันเวลานี้ ที่การโยนลูกทางการเมือง และ การทอยลูกเต๋าครั้งต่อไป ปรากฎแต้มต่อ จากเสียงสะท้อนในความเจ็บช้ำ เพื่อเรียกร้องให้สังคมไทย ก้าวไปสู่หนทางแห่งการปรองดอง

ความจริงของ การเล่นเกม และ การปฏิบัติโดยชอบ

น่าจะเป็นธรรมประการหนึ่ง ที่เราคนไทย

จะได้เพ่งพินิจถึงหัวใจผู้คน

ถึงแสงสว่างเบื้องหน้า ว่าเราจะก้าวพ้นมายาการนี้ ได้อย่างไร

  สัญญาอนุญาต: ซีซี: แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน