ผู้ด่าทอคนตาย อ้างอิง - ภาพ Kati1789 ขอยอมรับ ถึงความรู้สึกสลด แสลง ขยะแขยง ในความทุเรศของใจคน เมื่ออ่านข้อความ กล่าวคำสมน้ำหน้า ต่อกรณีความตาย ของนายทหารไทย ที่เข้าปฏิบัติการเพื่อช่วย สนับสนุนการทำงาน ของเจ้าหน้าที่ป่าไม้ และ ทหาร รวมทั้ง นายทหารที่เข้าช่วยเหลือ เพื่อนำร่างทหารผู้เสียชีวิต กลับสู่บ้าน ในปฏิบัติการเพื่อปกป้องพิทักษ์ ผืนป่า และ ความมั่นคง ตามแนวชายแดนไทย ในเขตอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี ความรู้สึกมากมาย ซึ่งอุบัติจากคำชอบใจ ในความตายของผู้คน ที่เกิดขึ้นนั้น ล้วนเป็นภาพสะท้อนสำคัญ ในวันที่สังคมไทย แตกแยกแตกร้าว เลยเถิดไปอย่างมากมาย หลังจากปล่อยให้ ความคิดเห็นอันแตกต่าง กลายเป็นคำด่าทอ ดูถูกเหยียดหยาม กระทั่งพร้อมจะทำร้ายทำลายกัน หรือ แม้แต่ความไม่แยกแยะ ไม่แยกเหตุผล อารมณ์ ความรู้สึก หรือ ไม่แยกประเภทของผู้คน ระหว่างคนที่พร้อมพูดคุย หรือ คนที่บ้าบอ ซึ่งชอบใช้แต่ความรุนแรง คำด่าทอส่วนใหญ่ เกิดขึ้นจาก ความเชื่อที่ว่า นายทหารเหล่านั้น อยู่ในเหตุการณ์ราชประสงค์ จนโพนทะนาไปว่า สมควรรับผลต่อกรรมซึ่งเกิดขึ้น ขณะที่เรื่องราวความตาย เกิดขึ้นจากหน้าที่ ในการปฏิบัติงาน ต่อความรับผิดชอบในชีวิต ของเพื่อนพี่น้อง จนนำไปสู่ความสูญเสีย ความจริงของเรื่องราว จากความเป็นมนุษย์ และ จากคนที่ควรมีหัวใจ ควรให้เกียรติผู้คน กลับกลายเป็นความอำมหิต เพียงเพราะคิดว่า หรือ เพียงเพราะความเชื่อว่า ซึ่งต้องถามต่อไปว่า ใช่อย่างที่เชื่อจริงหรือ สำหรับการชี้นิ้วบอกว่า ใครสมควรตาย จากนายทหาร และ ผู้สื่อข่าว ใช่หรือ สำหรับเหตุผล ในการบอกว่าใครที่กระทำ หรือ ใครที่ไม่กระทำ ในขณะที่ไม่มีหลักฐานใดบ่งบอกยืนยัน กระทั่งถึงความจริงพื้นฐาน เฉกเช่นเดียวกับ การเรียกร้องให้แยกแยะว่า ผู้เสียชีวิตในเหตุการณ์พฤษภาคม 2553 ว่าใครเป็นผู้บริสุทธิ์ ในระหว่างปฏิบัติช่วยเหลือพยาบาล ใครเป็นผู้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง หรือ ใครที่ใช้ความรุนแรง จนกระทั่งเสียชีวิต ซึ่งในเบื้องต้น เราล้วนต้องยอมรับในความจริง ว่า ความตาย เป็นเรื่องที่น่าสลดหดหู่ใจ ไม่ใช่เรื่องราวแห่งความยินดี หรือ การเฉลิมฉลอง ของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าเขาเหล่านั้น จะเห็นด้วย หรือ เห็นต่างจากเรา แต่เขาเหล่านั้น ก็ล้วนแต่เป็นคน เป็นมนุษย์ผู้เคยมีลมหายใจ มีญาติพี่น้อง ที่คอยรักใคร่ห่วงใย ซึ่งถือเป็นหลักการเบื้องต้น ของผู้คนทั่วไป เป็นหลักการ และ กฎเกณฑ์พื้นฐาน ในการยอมรับความเป็นคน ระหว่างกันและกัน ซึ่งเมื่อ เราเข้าใจ ในสิ่งที่เราอยาก เพื่อให้ใครยอมรับเรา และ ในความเข้าใจ ที่เราต้องยอมรับผู้อื่นว่า เป็นคน เฉกเช่นเดียวกับเรา กลไกในการสื่อสาร ระหว่างความเป็นคน ย่อมเกิดขึ้น โดยไม่ใช่การเหยียด กระทำดูถูกหยามหยัน ให้คนต่ำกว่าคน หรือ เหยียดให้คนกลายเป็นสัตว์ เพราะเมื่อใดก็ตาม ที่เรายอมรับตัวเอง แต่ไม่ยอมรับผู้อื่น การกระทำเพื่อ กดขี่ หรือ เหยียดหยาม ย่อมเกิดขึ้น เช่นเดียวกับ ความจริงในความแตกต่าง กระทั่งแตกแยก ในแผ่นดินของเรา ที่เราปล่อยให้คนบ้าบอ คนตะโกนเสียงดัง คนชอบใช้ความรุนแรง มีพื้นที่มากกว่า คนที่พร้อมรับฟัง คนที่พร้อมนั่งฟัง พูดคุยหารือ หรือ ยอมรับขอบเขตความต่าง ด้วยการสื่อสารระหว่างกัน เมื่อเรายอมให้ ผู้คนผู้เสพความรุนแรง มีพื้นที่มากกว่า และ เสียงดังกว่า เราจึงต้องเห็นสิ่งเหล่านี้ ในภาพที่มิแตกต่าง จากภาพของ ชายหญิง ไม่ว่าเฒ่าชะแลแก่ชรา หรือ เด็กน้อยด้อยเดียงสา ออกมายืนชี้หน้า ด่าทอ กระทั่งตบตีกันกลางบ้านกลางเมือง เมื่อเรายอมฟัง เสียงของผู้คน ที่คิดว่าจะยิงทิ้ง ทำร้ายร่างกาย ผู้คนที่คิดเห็นแตกต่างจากตน โดยมีคนบอกกล่าวนิยมชมชอบ เห็นดีเห็นงาม โดยไม่ตำหนิติเตียน ตั้งคำถาม หรือ ยืนยันว่าเป็นสิ่งเลวร้าย เมื่อเรายอมรับ ให้ความหยาบคายในใจคน มีพื้นที่มากกว่า ความอ่อนโยนห่วงใย เราจึงเห็นแต่ผู้คน ที่พร้อมจะตะโกนให้ฆ่าฟัน เห็นแต่คนที่บอกคนอื่นว่า คนพวกเดียวกับเรา คนสีเดียวกับเรา เป็นคนดี โดยไม่คิดจะแยกแยะไตร่ตรอง ไม่ดูถึงพฤติกรรม ดูถึงจิตเบื้องลึก ดูวิธีที่เขาปฏิบัติกับผู้คนรอบข้าง ดูความเป็นคนของเขา ด้วยหัวใจมากกว่าด้วยสี ความจริงสำคัญ ซึ่งกัดกินสังคมไทยของเรา กัดกร่อนจนความเป็นคนของเรา ตกต่ำลง จนไม่รู้สิ่งอันควร ไม่รับรู้เชื่อมโยงว่า ความตาย ความเป็นคน และ หัวใจของมนุษย์นั้น สร้างโลกขึ้นมาได้อย่างไร ท่ามกลางความเชื่อ และ ความคิดที่พิจารณาเพียงว่า ฝ่ายของตนเอง ถูกต้องดีงามเพียงพอ เราจึงได้แต่เห็นความรันทด ในความตายที่ไม่ได้รับการแยกแยะ สำหรับความจริงยามนี้ ขณะที่เรามีสิทธิ์เลือก และ กำหนด ว่าจะให้บ้านเมืองของเรา ก้าวเดินไปสู่หนทางใด นอกเหนือจาก ทิศทางของความปรองดอง ความจริงในหัวใจของเรา ที่จะบอกว่า บ้านเมืองของเราจะก้าวเดินไปสู่ทิศทางใดนั้น ไม่ใช่แค่คำขวัญ คำปราศรัย คำประกาศนโยบาย แต่เป็นคำเรียบง่าย ที่จะออกจากหัวใจของเรา ในวันที่เราตระหนักว่า ความเป็นคน มีขอบเขตเรื่องราว และ มีสิ่งที่เราพึงใช้หัวใจ หรือ ให้ความรักคอยนำทาง ไปสู่ทิศทางใดต่างหาก คำตอบทั้งหมด จึงล้วนอยู่ที่หัวใจของเรา ในการแยกแยะผู้คน และ หัวใจ ว่าเขาเหล่านั้น ยังคงเข้าใจ และ ตระหนักในความเป็นคน อยู่บ้างหรือไม่
|
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |
Minimal Photo 2 | ||
![]() |
||
Minimal Photography : Kati1789 |
||
View All ![]() |
ดนตรีผสมผสาน | ||
![]() |
||
ภาพการแสดงดนตรี คนชายขอบ ร้านเล่า เชียงใหม่ |
||
View All ![]() |
<< | กรกฎาคม 2011 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |