*****

ไหนๆ ก็มาแล้ว  เล่าซะให้ตัวเองได้จดจำเป็นบันทึกแสนเจ็บปวด และเตือนใจ

เคยได้ยินพวกผู้ใหญ่มักจะพูดกันแบบนี้ เวลาเด็กๆ หกล้มร้องไห้..ว่า..

โนวเกี้ยปั่วะตั่ว  เหล่านั้งปั๊วะซี่

….เด็กๆ วิ่งเล่นกันซุกซน..บ่อยครั้งที่ล้มลุกคลุกคลานกันบ้าง  ผู้ใหญ่ที่ดูแลอยู่ก็จะปลอบโยนต่างๆ นานา  ไม่เป็นไรหรอกน้า..ล้มนิดเจ็บหน่อยทำให้แข็งแรงโตเร็วนะ    แต่สำหรับคนที่เติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว การหกล้มเป็นเรื่องใหญ่ที่ต้องคอยระวัง   เพราะมีแต่..จะเจ็บมากขึ้น... หรืออาจถึง.. ตาย

เมื่อปลายปีที่ผ่าน...2009 ได้ไปงานศพญาติผู้ใหญ่ของ..ญาติ อีกที 

ท่านเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ...

..........ตกบันไดเพียงขั้นเดียว...เท่านั้น!! 

31 ธันวาคม 2552

Countdown…คำฮิตทุกช่วงสิ้นปี

จริงๆ แล้วก็ไม่เคยคิดจะไปนับถอยหลังอะไรกับใครเขาเลยสักครั้ง แต่ปี 2009 ที่ผ่านมา มีโอกาสไปกับเขาด้วย บินไปถึงกรุงไทเปโน่น..เจอเรื่องประทับใจตั้งแต่วันแรกเลย

**High Speed Rail….รถไฟสายด่วนสุดๆ กว้างยาวนั่งสบายเร็วทันใจ...ถูกใจจริงๆ

**พลุ....ได้ถ่ายรูปพลุที่จุดที่ตึก ..อี้หลิงอี (101)  

**Taipei 101 Tower…{อี้หลิงอี (101)..ตึกสูงที่สุด!} ..ขึ้นไปชมเมือง ไทเป บนตึกสูง ด้วย ลิฟท์ ที่มีความสะดวกและเร็วสูงสุด..สะใจ..(ดวงชะตาคงจะต้องกับของสูงซะจริงๆ เลย  หลายปีก่อนไปขึ้นตึกแฝดสูงที่สุดอยู่ในมาเลเซีย  ก่อนนั้นก็ไปขึ้นหอสูงในซิดนีย์ หอคอยไข่มุกที่เซี่ยงไฮ้... หากขยันจะมาบันทึกไว้ แต่ไม่สัญญาหรอกนะ...แหะๆ)

**จิ้มจุ่ม...ร้านอาหารสไตล์สุกี้...เป็นหัวใจในการเดินทางกรุ๊ปนี้..โฮะ! 

2 มกราคม 2553

อาหารค่ำที่ร้านจิ้มจุ่ม ร้านอาหารสไตล์สุกี้  ทำข้าพเจ้าเจ็บน้ำตาเล็ด…!...

เมื่อเดินไปถึงมุมด้านหนึ่งของร้าน หลังจากไปตักน้ำจิ้มที่ปรุงเองมาจากอีกมุมหนึ่ง..พื้นที่ลื่น..นั้น..ทำเอาหกล้มไปจนได้  ขณะจะล้มก็พยายามฝืนไม่ให้ล้ม แต่ไม่สำเร็จ ลื่นมากๆ เลยใช้มือข้างขวาพยายามค้ำยันพื้น นิ้วกลางคงกระแทกพื้นแรงมาก ปวดสะท้านขึ้นถึงไหล่ หัวเข่าขวาก็เลยพลอยกระแทกด้วย  แต่เจ็บน้อยกว่านิ้วกลาง  ที่จนถึงวันนี้ก็ยังไม่หายเจ็บเลย..โฮ!....น้ำจิ้มกระจายติดตามเสื้อและผมไปทั้งถ้วย ..รู้สึกยังได้กลิ่นอยู่เลยค่ะ

“ทำไมล้มล่ะ ระวังหน่อยสิ ไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะ”

“..เอ้อ!..ระวังแล้ว..ก็มันลื่นหง่ะ”…

และก็ทำนองนี้แหละจากอีกหลายๆ เสียงต่อมา..อ่ะหน่ะ..เหตุมันจะเกิด ทำไงได้อย่างกับว่า อยากล้มนักนี่...ฮือ!

..ฟาดเคราะห์ซะตั้งแต่ต้นปีเลย.. ต่อไปคงจะโชคดีเนอะ

โอม..เพี้ยง… 

[โนวเกี้ยปั่วะตั่ว  เหล่านั้งปั๊วะซี่]

.....เด็กล้มแล้วเติบโต ผู้เฒ่าล้มแล้วตาย

...................แล้วจะยังเหลือเวลาให้ได้ล้มสักกี่ครั้ง...นะ?

ใครรู้ตัวว่าสูงวัย จะลุก จะนั่ง จะยืน จะนอน ก็จงโปรดระมัดระวังด้วยเน้อ...

(ข้าพเจ้าเฝ้าเตือนใครๆ รอบข้างเสมอๆ เป็นไงล่ะ ล้มซะเองเลย..โฮ!..เจ็บจัง)

ด้วยความปรารถนาดี...จ้า

**

*

** 

***..ไปถ่ายพลุที่ ..

Dr. Sun Yat-sen Memorial Park (Taipei Metropolitan)..มาฝากค่ะ 

31 December 2009-1 January 2010

Count Down Night in Taipei, Taiwan.

Dr. Sun Yat-sen Memorial Park (Taipei Metropolitan)

**

*

*

*

*

*

*

*

**

*

**แม้จะไม่เห็นตึก 101 เต็มหลัง  แต่ก็ดูดีเหมือนกันแฮะ..ตอนถ่ายคิดว่าจะไม่ได้รูปซะแล้วสิ.. บริเวณที่ไปยืนดูกันเป็นด้านหลังสวน ผู้คนไม่หนาแน่นเท่าไหร่ คงจะไปรวมกันอยู่ที่ด้านหน้า ที่ซึ่งคงจะมองเห็น ตึก 101 ได้เต็มๆ ...

**

*

Happy New Year 2010...ค่ะ