แม่มดติดตามฤดูดอกชมพูพันธุ์ทิพย์บานมาตั้งแต่ปลายเดือนกุมภาพันธ์โดยการโทรศัพท์ไปสอบถามเจ้าหน้าที่ของมหาวิทยาลัย

เกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสนทุกสัปดาห์จนเจ้าหน้าที่เครียด  เธอบอกแม่มดอย่างนั้นจริงๆนะคะ

ประโยคเดียวของเธอทำเอาแม่มดรู้สึกผิด เลยวางเรื่องนี้ไปก่อน แล้วก็ลืมไปเลย.....

อาการปกติของ สว.ค่ะ ความทรงจำระยะสั้นชักจะเลอะเลือนไปง่ายๆ เหลือแต่เรื่องเก่าๆที่ควรจะลืมไปตั้งนานแล้ว ยังอุตส่าห์จดจำ

แต่แม่มดมีเพื่อนผู้อ่านที่แสนดี คุณหนอนหญิง (BG หนอนหนังสือ 5) มีน้ำใจแจ้งมาเมื่อ ๒ วันก่อนว่าดอกไม้บานแล้วนะคะ ตามมา

ด้วยคุณหม่อง (BG คนปทุมรักสุขภาพและครอบครัว ) ที่ส่งข่าวเดียวกันมาเมื่อวาน

แม่มดกำลังรู้สึกไม่สบายใจหน่อยๆที่ลุกขึ้นมาเขียนเรื่องหนักๆให้เพื่อนฝูงอ่านจนผู้คนมีอาการมึนกันไปเป็นแถวๆ

ก็แหม นานๆ แม่มดก็อยากจะเป็นคนมีสาระกับเขาบ้างแต่ท่าทางว่า ในแนวนี้ แม่มดจะไม่รุ่ง สงสัยจะต้องกลับไปเขียนเรื่องโก๊ะๆให้

เพื่อนๆอ่านตามเดิม 

วันนี้พอตื่นนอนปุ๊บ แทนที่จะรดน้ำต้นไม้ดอกไม้อย่างเคย แม่มดก็ขับรถไปกำแพงแสนปั๊บ ทั้งๆที่ไม่รู้ว่ามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์อยู่

ตรงไหน  ตั้งใจจะไปเก็บภาพอุโมงค์ชมพูพันธุ์ทิพย์มาให้เพื่อนๆชมเป็นการไถ่โทษที่บังอาจทำให้ปวดหัว

ไปไม่รอดค่ะ สติปัญญาเรื่องทิศทางของแม่มดอยู่ในระดับคาบเส้น  แต่คนบางโอเคดีๆมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง  แม่มดจอดรถหน้าโรงเรียน

กำแพงแสนวิทยาแล้วก็โทรศัพท์หาครูตุ๊ก (BG พิชช่า ) แจ้งว่าวันนี้พี่ไม่ได้มาป่วน แต่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์อยู่ตรงไหน  บอก

หน่อย

พอเลี้ยวเข้าประตูแคมปัสไป เจ้าหน้าที่ของมหาวิทยาลัยก็เปิดไม้กั้นให้ทันที แม่มดลดกระจกรถลง แต่ยังไม่ทันเอ่ยปากถาม เจ้าหน้าที่

ผู้เหนื่อยหน่ายก็บอกทันทีว่า ไปดูดอกไม้ ตรงไปแล้วเลี้ยวซ้าย ขับไปจนมองเห็นแนวต้นไม้สีชมพูเลยครับ

พอไปถึงที่หมาย แม่มดก็เข้าใจในบัดดลว่าทำไมคุณเจ้าหน้าที่ทำหน้าอ่อนระอาถึงเพียงนั้น  มีผู้คนกำลังเดินชมดอกชมพูพันธุ์ทิพย์อยู่

แล้วเป็นล้าน.....แฮะ แฮะ ตรงนี้ใส่สีใส่ไข่เล็กน้อยค่ะ

แต่คนเยอะมากกกกกกกกจริงๆนะคะ  มาจากไหน มาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ แม่มดก็ว่าตัวเองเป็นคนตื่นเช้าแล้วนา

ดอกชมพูพันธุ์ทิพย์สีชมพูอ่อนๆนี่ ดูไกลๆหวานละไมเชียวค่ะ แต่ถ้าดูอย่างพินิจ ก็จะเห็นว่าเธอยับย่นยู่ยี่ แต่ก็ยังน่าเอ็นดูอยู่ดีนั่นแหละ

แล้วเธอก็ช่างอ่อนไหวอะไรเช่นนั้น  เพียงสายลมสะบัดผ่านมาเบาๆ เธอก็โรยตัวพัดพลิ้วลงมาทำท่าสวยอยู่บนพื้นหญ้า น่าดูไปอีกแบบ

หนึ่งเหมือนกัน

ปัญหาคือแม่มดเหนื่อยมากเลย กว่าจะเดินหาโคนต้นไม้ว่างๆที่มีดอกไม้สวยหวานแบบที่ยังไม่ถูกเหยียบย่ำจนแบนแต๋ให้ถ่ายภาพได้

สักต้นสองต้น

ดูสถานการณ์แล้ว แม่มดเห็นจะต้องใช้ plan B แล้วล่ะ

ก็เมื่อทุกที่มีแต่ผู้คน แล้วก็เป็นผู้คนที่กำลังมีความสุขเหลือล้นเสียด้วย แม่มดจะมัวถ่ายแต่ภาพดอกไม้สีชมพูยู่ยี่ไปทำไมกัน

ความเบิกบานใจของผู้คนในวันฟ้าใสมิได้งดงามน้อยไปกว่าความสดสวยของดอกไม้แย้มบานเลยแม้แต่น้อย

โลกจะหม่นก็ต่อเมื่อใจคนหมอง.....ก็เท่านั้น

แม่มดอดรู้สึกดีใจไม่ได้ที่ยังมีผู้คนใช้กล้องจริงๆอยู่ไม่น้อย

ครอบครัวนี้น่ารักไหมคะ คุณแม่กับคุณลูกๆผลัดกันเป็นนางแบบและยายกล้อง

แต่คนตัวเล็กน่ากัดแก้ม (ที่ดูเหมือนจะง่วงนอนแล้ว) คนนี้น่ารักกว่าใคร คุณยายอุ้ม คุณแม่เป็นคนถ่ายภาพค่ะ

บ้านนี้พร้อมแล้วสำหรับวันสงกรานต์

พี่สาวกับน้องชายช่วยกันเก็บดอกไม้จนเต็มหมวก

อุ๊บส์ เท้าของใครยื่นออกมา แต่แม่มดง่วงแล้ว ขออนุญาตวางเท้าข้างนั้นไว้ที่เดิมนะคะ

เด็กๆน่ารักกลุ่มนี้สมมุติตัวเองว่ากำลังเดินอยู่ในดงซากุระ

ผู้คนส่วนใหญ่ที่มาเดินชมดอกไม้คล้ายๆจะเป็นแต่ครอบครัวและเพื่อนฝูงมากกว่านางแบบและช่างภาพอาชีพ บรรยากาศของการผลัด

กันถือกล้องถ้อยทีถ้อยอาศัย

แต่แม่มดไปยืนขำครอบครัวหนึ่งที่คุณพ่อสูงวัยมาก โพสต์ท่าให้ลูกชายถ่ายภาพโดยมีร่มอยู่ในมือข้างหนึ่งและ

ไม้เท้าอยู่ในมืออีกข้างหนึ่ง

คุณลูกชายเลยแหวเอาว่า พ่อจะเอาอะไรกันแน่ ร่มหรือไม้เท้าครับ 

ทายซิคะ คุณพ่อเลือกทิ้งอะไร....ก็ต้องไม้เท้าแน่นอนอยู่แล้วค่ะ

แต่ที่แม่มดขำน่ะ เพราะแม่มดเข้าใจ๊เข้าใจคุณพ่อ  มีใครบ้างคะที่ทำอะไรแล้วไม่เคยถูกลูกดุ XD

และที่ขาดไม่ได้ในทุกที่ที่แม่มดไปเที่ยวชมในยุคสมัยนี้คือ การถ่ายภาพ pre-wedding

ตากล้องน่ารักมากค่ะ อนุญาตให้เก็บภาพแล้วยังบอกว่าจะตามมาดูที่บางโอเคด้วย

คือเวลาถ่ายภาพใครแบบที่เห็นกันชัดๆ แม่มดจะขออนุญาตเสมอและบ่อยครั้งก็จะต้องตอบคำถามว่าจะเอาภาพไปทำอะไร แม่มดก็จะ

โบ้ยมาให้บางโอเคนี่แหละ หาคนช่วยรับผิดชอบไงคะ คุณชาลี

แม่มดพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะเลี่ยงการถ่ายภาพบริเวณที่มีคนเยอะๆ.....อย่างนี้.....ของจริงเลยค่ะ

ในอุโมงค์ชมพูพันธุ์ทิพย์ มีตะแบกยืนเดียวดายอยู่ ๑ ต้น เธออยู่ผิดที่ผิดทางอย่างน่าเวทนา ดอกสวยออกอย่างนี้ ยังไม่มีใครมองเลย

เพื่อนๆหายมึนกับแม่มดแล้วยังคะ

แม่มดจะไม่มีเวลามาป่วนแถวนี้สักครู่หนึ่ง เทศกาลหนังใหญ่วัดขนอนของชาวราชบุรีกำลังจะเริ่มขึ้น แม่มดมีแขกมาพักที่บ้านสองสาม

วัน 

จึงขออวยพรตอนนี้เลย ให้เพื่อนๆชาวบางโอเคมีความสุขสำราญใจในวันปีใหม่ของไทยเราทุกคนนะคะ

และโปรดใช้รถใช้ถนนด้วยความระมัดระวังอย่างยิ่ง 

วันนี้ แม่มดก็ระวังแล้ว....ยังไม่วาย

                                                   Song writer Cole Porter           TRUE LOVE               Vocalist Joni James