เกริ่นไว้ในตอนที่แล้วว่าจะไปกินของอร่อยที่เขื่อนน้ำงึม  หลังจากสลบไสล(เพื่อเอาแรง) มาในรถพอสมควร ก็มาถึงเขื่อนน้ำงึมจนได้  พร้อมกับท้องที่คร่ำครวญโครกคราก...ประมาณว่านอนตื่นมาก็หิวทันที ^^”  อาแต้งช่างรู้ใจโทรมาสั่งอาหารไว้รอท่า วันนี้เราจะทานอาหารเที่ยงกันในเรือค่ะ ยะฮู้!!

บรรยากาศเขื่อน น้ำเขียวสุดสายตาสวยมาก

ร้านอาหารน้ำงึม ไม่ใช่ม้ำงิ่มนะ มาคู่กะเบียร์ลาวอีกแล้ว

สมาชิก ส.ว (สูงวัย) รีบรุดหน้าลงเรือทันควัน

เขื่อนน้ำงึมนี้เป็นแหล่งผลิตกระแสไฟฟ้าที่สำคัญของลาว นอกจากใช้เองภายในประเทศแล้ว ลาวยังส่งกระแสไฟฟ้ามาขายที่เมืองไทยด้วยค่ะ ...แล้วไทยก็เอากระแสไฟฟ้านี้ส่งกลับไปขายในบางจังหวัดของลาวเช่นกัน 555 ประมาณว่าบางพื้นที่ของลาว ถ้าส่งไปจากไทยจะง่ายกว่าน่ะค่ะ... ว่าแล้วก็ออกเดินเรือกันเล้ย...

สาวน้อยนางนี้มาช่วยบริการเสิร์ฟอาหารให้บนเรือจ้า

คือว่า...ถ่ายมาทันแค่ลาบปลาจานนี้ ที่เหลือกินหมดแล้ว ^^”

น้ำเขียวเห็นกันจะจะ

ตอนที่ลงเรือไป พี่คนคุมเรือกำลังเปิดเพลงไทยได้ที่เลย  แต่เนื่องจากเรามาจากเมืองไทย ก็เลยขอให้เค้าเปลี่ยนเป็นเพลงลาวแทน ^^” กินไปชมวิวไป ฟังเพลงไป สุขใจหลายๆ เด้อค่ะเด้อ ส่วนหอที่เห็นด้านล่างคือจุดชมวิวค่ะ เห็นอาแต้งบอกว่าเวลาที่น้ำเยอะๆจะสูงท่วมชั้นล่างเลย แต่ช่วงนี้หน้าแล้งเลยเห็นเต็มๆ

บรรยากาศรอบๆ น้ำสุดสายตาจริงๆ

ขาไปก็กินไปชมวิวไป เพลินดี ขากลับนี่หนังท้องตึง หนังตาก็เริ่มหย่อนตามระเบียบ จนพวกเราต้องบอกให้พี่คนขับเรือช่วยซิ่งนิดนึง เพราะไม่งั้นต้องหลับกันอยู่ในเรือแน่ๆ ....ปิดท้ายด้วยรูปหน้าเขื่อนละกันค่ะ ที่เห็นตัวหนังสือนั่น เขียนว่า “สาธารณรัฐ ประชาธิปไตย ประชาชนลาว มั่นยืน” จ้า ^^

...
..

ตอนนี้เราก็มุ่งหน้าสู่เวียงจันทน์กันดีกว่า (หลับไปเหมือนเคย...แหะๆๆ)  เนื่องจากไปถึงเวียงจันทน์ไม่เย็นมาก ก็เลยแวะชมประตูไซกันก่อน (ประตูชัยนั่นเอง เพราะลาวออกเสียงช.ช้างเป็นซ.โซ่) จังหวะพอดีพระอาทิตย์ตกเลย

บริเวณประตูชัยนี้ เหมือนเป็นสวนสาธารณะเล็กๆด้วยค่ะ ให้คนลาวมาพักผ่อน หรือออกกำลัง แต่ส่วนใหญ่ดูจะเป็นนักท่องเที่ยวอย่างเราซะเยอะ 555  มีบริการถ่ายรูปด้วยเต็มไปหมดเลย  รูปละ 20 บาท ...เนื่องจากมีกล้องไป เลยไม่ต้องเสียตังค์ หุๆๆ

มีการบินไทยอุปถัมภ์เก้าอี้ด้วย

ด้านหน้าสวนประตูชัยมี “ฆ้องสันติภาพโลก” ที่อินโดนีเซียเพิ่งมอบให้ลาวเมื่อปลายปีที่แล้วนี่เอง มีธงของหลายๆประเทศติดอยู่บนฆ้องด้วย

และที่นี่เองทำให้เราได้พบรักกับหนุ่ม(น้อย)ชาวลาว ^^  เนื่องจากเห็นหนุ่มๆยืนด้อมๆมองๆอยู่ ก็เลยชวนมาถ่ายรูปซะเลย ดูเหมือนจะขี้อายเนาะ โพสกันให้ซะขนาดนี้ 555

ถ่ายเสร็จก็เลยเอารูปให้น้องๆดู น้องคนใส่เสื้อสีฟ้าถามขึ้นมาด้วยภาษาไทยอันชัดว่า
“คุณเป็นคนไทยเหรอ” เรียกยิ้มจากเราไปได้ เพราะพูดซะเพราะเป็นทางการ ก็เลยตอบไปว่า
:: “ใช่แล้ว รู้ได้ยังไง”
“ก็พูดภาษาไทย”
:: “แล้วคุณเป็นคนอะไร พูดภาษาไทยเหมือนกัน”
“ผมเป็นคนลาว”
:: “^_^”

น่ารักจัง หนุ่มน้อยชาวลาวเนี่ย ^^ น่าจะพกติดกระเป๋ามาด้วย อิๆๆ
..
.
ไปเที่ยวประตูชัยกันดีกว่า...

ประตูชัยแห่งนี้สร้างขึ้นเพื่อ เป็นอนุสรณ์สถานเพื่อระลึกถึงประชาชนลาวผู้เสียสละชีวิตในสงครามก่อนหน้าการปฏิวัติของพรรคคอมมิวนิสต์ มีชื่อเล่นว่า รันเวย์แนวตั้งค่ะ ที่มาก็สืบเนื่องมาจากปูนที่ใช้สร้างประตูชัย เป็นปูนที่อเมริกาซื้อเพื่อนำมาสร้างสนามบินใหม่ในเวียงจันทน์ แต่ไม่ทันได้สร้างเพราะอเมริกาแพ้สงครามไปซะก่อน เลยกลายมาเป็นประตูชัยซะเลย

สถาปัตยกรรมของประตูชัยได้รับอิทธิพลอย่างมากมาจากประตูชัยในปารีส แต่ก็ยังมีเอกลักษณ์ของลาวปรากฏให้เห็น ทั้งพระพุทธรูปศิลปะลาว ภาพมหากาพย์รามายณะ และแบบปูนปั้นใต้ซุ้มประตูโค้ง ด้านบนของประตูชัยเป็นยอดช่อฟ้า 5  ยอดช่อฟ้าทั้งห้ายอดนี้ หมายถึง “ปัญจศิลา” หัวใจหลักการนำชี้วิถีชีวิตให้แก่นักการเมืองในการปกครองประเทศ 5 ประการตามหลักพุทธรรมสายกลาง

ประตูชัยนี้เราสามารถเดินขึ้นบันไดไปชมวิวได้ค่ะ โดยมีทางขึ้น 2 ทาง มีบันไดทั้งหมด 147 ขั้น แต่เนื่องจากมาเย็นไปหน่อย เค้าก็เลยปิดไปก่อน (อีกแล้ว^^”) น้องเบเบ้ไกด์สาวลาวบอกว่า เวลาลูกทัวร์หนุ่มๆมา จะบอกให้ขึ้นไปเพราะจะได้สาวลาวกลับมา...หนุ่มๆก็จะตื่นเต้น พอลงมาก็จะมาบอกว่า ไม่เห็นมีเลยสาวลาว...ปรากฏว่าสาวลาวที่ว่าก็คือ สาวราวบันไดกันลงมาด้วยความเหนื่อยตะหากล่ะ หุๆๆๆ

ประตูชัย-ด้านหน้า

อีกมุมนึง

และอีกมุม

ด้านบนมีลายสวยงาม

ประตูชัยที่นี่เข้าได้ทั้งสี่ด้านค่ะ ไม่เหมือนที่ฝรั่งเศส

มีรังผึ้งอันโตบนประตูชัยด้วย

อาทิตย์อัสดง

ว่าแล้วก็ได้เวลาอาหารเย็นอีกรอบ...ตอนต่อไปมาเที่ยววัดกันเด้อค่ะ ^^