ความเดิม:

การเดินทางสู่นรกของนายแม้ว ยังไปไม่ถึงไหน?

...เหมือนว่ายมทูตยังแกล้งให้เขาเกาะกุม ตรึงมืออยู่กับไม้เท้าหัวกะโหลกในทุ่งร้างความมืด ทุกครั้ง ที่เห็นทับทิมแดงรูปข้าวหลามตัดที่ติดอยู่หว่างคิ้ว กระพริบ ๆ เขาก็จะลอยหายวับไป ปล่อยให้ผมอยู่กับความมืด ความเงียบและหนาวเย็น บางทีก็ให้ได้เห็นภาพ บันทึกสมัยยังมีชีวิตอยู่ย้อนหลัง บางครั้งให้ได้เห็นภาพปัจจุบันของลูกเมีย ที่เศร้าสร้อยเป็นทุกข์

...เขาหัวเราะ และชี้นิ้วใส่หน้าผม ทั้งด่าด้วยความโกรธเกรี้ยว เมื่อผมต่อรองไถ่วิญญาณตัวเองด้วยเงินก้อนใหญ่..

              จริง ๆ แล้ว ผมก็มีแค่เหรียญสิบบาทในปากที่เมียยัดมาให้เท่านั้น !!

(เหลือเชื่อ เงียบเชียบ จากดูไบ สู่ สันกำแพง #19)

                                                 ทางรอด จาก นรก !!

                     http://www.oknation.net/blog/Thaihippy/2010/11/19/entry-1

                                                        .....................

(เหลือเชื่อ เงียบเชียบ จากดูไบ สู่สันกำแพง #20)

                                    บาปกรรมร้าย ๆ เมื่อ ปลายปีเสือ..

..เสียงหัวเราะกร้าวและดุดันของยมทูตยังก้องอยู่ในหูผม บ้าจริง ๆ ที่ผมใช้ความเคยชินสมัยโลกมนุษย์ซึ่งเงินซื้อทุกอย่างได้..แต่กับไอ้บ้ายมทูตนี่ นอกจากจะไม่เป็นอย่างที่ต้องการแล้ว มันยังโกรธกร้าวใส่ผม ทำให้ผมได้รับรู้ว่า ก็ไอ้เฉพาะสัตว์โลกอย่างมนุษย์เท่านั้นที่เงินจะมีพลานุภาพให้ใครทำอะไรก็ได้ !!

ผมจ้องหน้าไอ้ยมทูตนั่น มันสบตาผมและแสยะยิ้ม ขณะที่สีแดงของเม็ดทับทิมหว่างคิ้ว กระพริบถี่ ๆ เขาค่อย ๆ ลอยห่างออกไป จนที่สุดหายไปจากครรลองของสายตา...

ผมเหลียวมองรอบตัว..ก็เพียงพบกับความมืดที่ไรัขอบเขต สองมือที่กุมไม้เท้าหัวกะโหลกยังคงเกร็งแน่น และไม่ยอมตอบสนองความพยายามที่จะคลายมือออก บ้าจริง ๆ แค่ปลายไม้เท้าที่ปักลึกลงไปในความมืดแค่หัวเข่า มันทำไม?จึงคล้ายปักตรึงลงในก้อนศิลาใหญ่ที่ขยับเขยื้อนอะไรไม่ได้แม้แต่เพียงนิดเดียว

ผมมองไปที่ลูกตากลวงโบ๋ของไม้เท้าที่มือทั้งสองเกาะกุมอยู่ตรงหน้า ครู่เดียวมันโชนภาพที่ผมเกือบจะลืมไปแล้ว มันเป็นเรื่องราวของปลายปีห้าสาม ปีที่สองที่ผมทุ่มทุกอย่างเพื่อจะทำลายล้างรัฐบาลไอ้เด็กมาร์ค ขนาดยอมที่จะให้พลพรรคเผากรุงเทพฯเป็นทะเลเพลิง แต่..ทุกอย่างพลาดเละเทะไปหมด..มีคนตายเกือบร้อย บาดเจ็บไปสองพันกว่า ศูนย์การค้าไหม้เป็นจุล ศาลากลางอีกหลายจังหวัดก็จมเพลิงไปด้วย สมุนหลายร้อยติดคุก แกนนำเกือบทั้งหมดก็ไม่เว้นเช่นกัน !!

ภาพไอ้มือระเบิดที่ผิดพลาดเสือกระเบิดตัวเองตายคาอพาร์ทเม้นท์ที่เมืองนนท์ ก็ปรากฏขึ้นมาให้เห็นวูบหนึ่ง..

ภาพคลิปในลูกตาหัวกะโหลก ไล่เรียงไปตั้งแต่เรื่อง การเปลี่ยนตัวหัวหน้า นปช. ช่วงนั้นผมคิดว่า อย่างไอ้ตุ๊ดตู่หัวหมู่ทะลวงฟันซึ่งบ้าได้ใจนั้น มันก็แค่หัวหน้าทหารเลวที่หมิ่นเหม่คุกเข้าไปทุกวัน ทั้งภาพจะออกมาในเชิงรุนแรงล้วน ๆ ไม่เกิดประโยชน์ต่อพรรคเพื่อไทยและขบวนการเสื้อแดงอีกต่อไปแล้วในมุมของกระแส “ปรองดอง” ที่เฒ่าเทือก กับเด็กมาร์คจุดพลุอยู่ ผมจึงตัดสินใจที่จะดึงกระแสกลับตั้งเมียหมอเหวงขึ้นมาเป็นหัวหน้า นปช.แทน และย้ำให้หล่อนเล่นบทที่แตกต่างออกไป สร้างภาพเรื่องจงรักภักดีสถาบันให้กับผม ประกาศการต่อสู้ในแนวทางสันติ และเธอเองก็ตั้งใจจะเอาผัวออกจากคุกอยู่ด้วยแล้ว กระแสความสงสารจากสังคมไทยอาจจะลดภาพความก้าวร้าวรุนแรงลงไปได้..

 ..อะไร?ทำให้ผมชาญฉลาดได้เพียงนั้น..ก็ผลการเลือกตั้งทั้งสก. สข. และเลือกตั้งซ่อมมันออกมาโทนโท่ว่า กระแสตกจนติดดิน ..คนไทยโง่ ๆ ไม่มีทางตามความคิดผมได้หร๊อก !! ไม่งั้นจะจบด็อกเตอร์มาได้ยังไง?  ฮา..ฮา..ทั้งยังเป็นนายกฯตั้งสองสมัย..แค่นี้ยังไม่เจ๋งอีกเรอะ !!

ภาพในคลิปหายไปแว๊บหนึ่ง ก่อนจะคัตเข้ามาเป็นรูป นายมิ่งขวัญ..ฮา..ฮา..ไอ้นี่ก็เหมือนกันอยากเป็นนายกฯดีนัก มันรวบรวมคนในพรรคเพื่อไทยไว้เยอะเหมือนกัน ทำไม?ผมจะไม่รู้ ก็ไอ้พวกที่บินไปหาผมที่ดูไบนั่นแหละ มันเล่าให้ผมฟังทั้งหมด ผมทียบเคียงข้อมูลที่น้องสาวเล่าให้ฟัง ก็ตรงกัน แต่มันก็ดูแลเงินทองคนอื่นตามสมควร..ตรงนี้ต่างกับไอ้ ด็อกเตอร์ที่บางบอนซึ่งไม่เคยเจือจานใครเลย..จะเป็นไรไป แค่มอบหมายให้นายมิ่งขวัญรักษาการเป็นหัวของพรรคไปก่อน..ก็แค่เงา ๆ เท่านั้น ดีกว่าให้พรรคแตกยับลงไป ขณะที่โหมดการลือกตั้งใกล้เข้ามาแล้ว.. ถึงเวลาจริง ๆ บางทีอาจต้องยอมเสี่ยงให้ “ชินวัตร” คนใดคนหนึ่งเข้ากุมอำนาจก็ยังไม่สาย..แต่มันก็เสี่ยง เพลี่ยงพล้ำก็หมดหน้าตักเชียวล่ะ?

จำได้ว่า..ตอนนนั้นผมคิดวางแผนไว้อย่างนั้นจริง ๆ จะว่าคับขันก็ใช่..จะว่าเป็นโอกาสก็ไม่เชิง แต่จะมีทางเลือกใดเล่าที่จะกลับมายิ่งใหญ่ได้..ถ้าหากพรรคเพื่อไทยไม่ได้เป็นรัฐบาล อำนาจไม่อยู่ในมือของผมแล้วผมจะทำอะไรได้? กลับเมืองไทยก็ไม่ได้ เงินทองทรัพย์สินที่ถูกยึด ก็สูญเปล่า..

...ผมเลือกที่จะซื้อเวลา..ลำพังนายมิ่งขวัญ เมื่อถึงเวลาจริง ๆ ฝีมือแค่นั้น แถมยังเคยเป็นลมตอนทำพิธีเปิดอะไรจำไม่ได้ !!  เดี๋ยวพวกในพรรคมันก็ฟันกันเองร่วงจนได้..ไอ้แบ่งแยกแล้วปกครองนี่ ผมเก่งเสมอ ทั้งการประกาศว่า..ผมมีทุนให้เลือกตั้งได้อีกเป็นสิบครั้ง..แค่นี้ไอ้พวกนั้นก็แทบหมอบกรานมาเลียตีนเหมือนหมาเชื่อง ๆ ตัวหนึ่งเท่านั้นเอง !!

                                  “...อ้ายยย ! แม้ววว... !!! ”

    เสียงเรียกนั้นดังยังกับฟ้าจะถล่มทลาย ผมสะดุ้งสุดตัว แก้วหูร้าวแทบจะระเบิด

สิ้นเสียงนั้น ยมทูตก็ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า แววตาจ้องผมอย่างดุดัน

 “ข้าฯ เฝ้าดูเอ็งอยู่ตรงนี้ ไม่ได้ไปไหน? ลองให้ทบทวนชีวิต ผ่านกะโหลกเน็ต เผื่อจะสำนึกอะไรได้บ้าง..กลับมีแต่ความไร้สาระ ไร้คุณธรรมสำนึก มึงจงอยู่ตรงนี้แหละ..อย่าว่ากูโหดร้ายเลยมึง..ต่อให้พ่อด็อกเตอร์ก็เหอะ..!! ”

กล่าวจบชี้มือไปเบื้องบน ทำปากบริกรรมคาถาขมุบ ขมิบ ทันใดนั้นเสียงฟ้าร้องดัง ครืน ครืน ฟ้าแลบแปลบปลาบ ครู่เดียวฝนก็เทลงมา เม็ดฝนซึ่งเป็นปลายแหลมดั่งเข็ม มันดิ่งลงมาทิ่มแทงจนเจ็บแปลบไปทั้งตัว ทั่วทุกขุมขน เลือดซิบ ๆ ไปทั่วเรือนร่าง รู้แต่ว่าเจ็บปวดจนสุดทน จนต้องร้องครวญคราง...โหยหวน..ท่ามกลางความหนาวเหน็บ..

          ...ไอ้ยมทูต ยังคงหัวเราะกังวานลั่น แข่งกับเสียงฟ้าร้องและฝนเข็มห่าใหญ่นั้น !!

                                           ...นายเม็ดฝุ่น เองครับ... 

                                            30 ธ.ค. 2553/10.35 น.

หมายเหตุ                       เพื่อสะดวกในการอ่านทั้งหมด

          เหลือเชื่อ เงียบเชียบ จาก ดูไบ สู่ สันกำแพง ตอนที่ 1-15 เชิญที่นี่ครับ..

                http://www.oknation.net/blog/Thaihippy/2010/01/24/entry-2

                              .........................................

                         เหลือเชื่อ เงียบเชียบ จากดูไบ สู่สันกำแพง #16

  ความโกรธแค้น ในดินแดนมืดมิด

   http://www.oknation.net/blog/Thaihippy/2010/08/23/entry-1

..................................

  เหลือเชื่อ เงียบเชียบ จากดูไบ สู่ สันกำแพง #17

    ..มืดมน ปน หม่นหมอง..

                          http://www.oknation.net/blog/Thaihippy/2010/09/26/entry-1

                                                .................................

                                      (เหลือเชื่อ เงียบเชียบ จากดูไบ สุ่ สันกำแพง #18)

                                              ...ลึกสุด แห่ง ความ มืดมิด...

                      http://www.oknation.net/blog/Thaihippy/2010/11/01/entry-1