(ความเดิม)..วิญญานอดีตนายกฯ ที่ยังคงถูกทรมานระว่างทาง..ทุรนทุราย..??

เหลือเชื่อ เงียบเชียบ จากดูไบ สู่ สันกำแพง #22  

                              ยังไม่เห็นจุดหมาย.. !!

 http://www.oknation.net/blog/Thaihippy/2011/03/25/entry-5

                               .....................

(เหลือเชื่อ เงียบเชียบ จากดูไบ สู่สันกำแพง #23)

                                 ... ใจดำ อำมหิต..

ผมลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับความเจ็บปวดที่วิ่งแผ่ซ่านเข้ามาทุกอณูของเรือนร่าง เป็นความเจ็บปวดที่ยากจะอธิบาย รอบ ๆ ตัวก็ยังคงเป็นทุ่งโล่งความมืดสุดลูกหูลูกตา ทั้งสงัดเงียบอย่างที่เป็นเช่นเดิม สองมือที่เป็นแผลจากคมเขี้ยวของมดนับแสน นับล้าน เกรอะกรังไปด้วยเลือดและน้ำเหลือง ผิวหนังปริแยกออกจนแลเห็นเส้นเอ็น กล้ามเนื้อ และกระดูกข้อมือห่อหุ้มอยู่ด้วยเนื้อสีซีด ๆ เขียวช้ำเป็นจ้ำ ๆ   กระนั้นมันก็ยังคงเกาะกุมไม้เท้าหัวกระโหลกจนแน่นดั่งคีมเหล็ก ทั้งยังไม่ยอมรับคำสั่งที่ผมพยายามจะคลายมันออก สะบัดหน้าสองสามครั้งเพื่อเรียกความจำกลับคืนมา..

“เราสลบไปนานเท่าไร? ไอ้เหล่ามดบ้าเลือดหิวกระหายที่ท่วมท้นตัวเรามันหายไปไหนหมด? ..แล้วไอ้ยมทูตใจสัตว์ !..”

“เอ้า..ฟื้นแล้วก็ด่ากูเลยเรอะ ! ไอ้นายกฯสถุล..” เสียงดังมาจากด้านข้างไม่ไกลนัก “ มึงลืมแล้วสิท่า ว่ากูได้ยินที่มึงคิด มึงอยากจะรู้ว่าสลบไปนานเท่าไร? หะ !..หะ..! นี่ไม่ใช่โลกมนุษย์ที่เต็มไปด้วยการสมมุติ มีแต่มายา หัวโขน ที่นี่ไม่มีเวลาโว้ย ! ไม่มีกลางวัน กลางคืน ใช่ !..มีมืดมีสว่าง แต่..กูเท่านั้นที่กำหนดได้..” ไอ้ยมฑูตทิ้งคำพูดท้ายเสียงเย้ยหยัน

“แล้วเอ็งจะทรมานข้าไปอีกนานเท่าไร? ” ผมอยากรู้คำตอบยิ่งนัก

“เฮ้ย..! ไอ้โง่ มึงไม่ได้ยินเรอะว่า ที่นี่ไม่มีเวลานาที จะนานแค่ไหนก็ขึ้นกับบาปที่มึงก่อในโลกมนุษย์นั่นแหละ..กฎบัตรมัจจุราชว่าด้วยการนำวิญญานสู่นรก ให้สิทธิ์ยมทูต ลงโทษคนชั่วได้เต็มที่ จนกว่าทีไอ้วิญญานตนนั้นจะมีสำนึกดีขึ้นมั้ย?..ดีนะมึง !! ที่พญายมราชเพิ่งทำเอ็มโอยูกับสวรรค์ไว้เมื่อประชุมครั้งที่แล้ว..ไม่งั้น!! กูจะฆ่ามึงให้ตายอีกสักสี่ห้ารอบ..ก็ยังได้” ยมทูตจบคำพูดด้วยเสียงกร้าว กำหมัดแน่น ตาลุกโชนเป็นสีแดง

..ไม่รู้ว่าเป็นครั้งที่เท่าไร ที่ผมรู้สึกถูกบีบคั้นจนอยากให้ร่างของตนระเบิดสลายไปซะให้สิ้นเรื่อง ทุกอย่างมันกลับตาลปัตรไปหมดเรียกว่า อย่างกะหน้ามือเป็นหลังตีน ผมเคยยิ่งใหญ่ ชี้นิ้วให้ใครตายก็ยังเคย ไม่ใช่เฉพาะช่วงที่บริหารประเทศ แม้ช่วงที่ต้องระเหเร่ร่อนในตะวันออกกลาง ในอาฟริกา ตอนถูกยึดอำนาจไปแล้ว แค่โทรศัพท์ข้ามฟ้า มาประโยคเดียว จะคร่าชีวิตใครก็ได้ ! หากแต่อึดใจนี้ กระทั่งจะคลายนิ้วมือจากไม้เท้าหัวกะโหลกก็ทำไม่ได้ ไหนจะไอ้ยมทูตยังข่มขู่ ดูถูกผมสารพัด ตัวของผมเหมือนร้อนผ่าวดั่งพิษไข้..แต่ลมหายใจกลับเย็นเยียบราวน้ำแข็งขั้วโลก..

“โอ้ย !..เจ็บ..” ผมครางเบา ๆ เมื่อถูกความเจ็บปวดจากบาดแผลทั่วสรรพางค์กายรุมเร้า

“..ไงล่ะ !? คนที่เขาตายเพราะเอ็ง ก็เจ็บปวดอย่างนี้แหละ มากกว่านี้ด้วยซ้ำ ที่กรือเซะ ตากใบ ที่ฆ่าตัดตอน ที่เผากรุงเทพฯ  ทั้งลูกเมียเขายังต้องทนทุกข์ทรมานแสนสาหัส..เอ็งแค่โดนมดกัด เสือกมาครวญคราง..ถุย..! นี่เหรอะวะ คนที่เคยเป็นผู้นำประเทศ”

“ข้าไม่ได้ทำโว้ย !!” ผมตะโกนโต้ด้วยความโกรธ

“ก็เขาทำตามที่มึงสั่ง..เดี้ยด !! ยังมาเถียงกูอีก..ไอ้นี่! จะดูคลิปมั้ยล่ะ?” กล่าวเสร็จมันลอยเข้ามาหาผมตรงหน้าอย่างรวดเร็ว ผมไม่โต้ตอบอะไรอีก รู้อยู่แก่ใจว่ายามนี้ ไม่มีทางเลือกอื่นใด ที่จะทำให้ตัวหลุดรอดไปจากสถานการณ์อันเลวร้ายนี้ อย่างดีที่สุดก็ขออย่าให้มันแย่ไปกว่านี้

เขาเอื้อมมือหนาเตอะ หยาบกร้านมาแตะตรงไม้เท้าหัวกะโหลกที่ปักตรึงแน่นในความมืด ลูกตากลวงโบ๋ทั้งสองพลันสว่างวาบค่อย ๆ ปรากฏภาพให้เห็น..ชัดขึ้น ๆ..

.

ภาพน้องสาวหน้าสวยคนเล็กของผมสรวมเสื้อแดง ใส่งอบนั่งชูนิ้วชี้อยู่บนรถกระบะบ้าง บนรถไถนาบ้าง บนเวที ที่โปเดี้ยม ในสนามกีฬา ฯลฯ สลับภาพไปมา มีพลพรรครายล้อมเต็มไปหมด ไอ้คนที่ยืนใกล้สุด เป็นไอ้แกนนำเสื้อแดงตัดผมสั้นเกรียนเป็นง่ามถ่อเหนือหน้าผาก มันแสยะยิ้มตลอดเวลา สายตาวอกแวกมีเลศนัย ตรงมุมล่างของภาพมีตัวหนังสือกำกับว่า THAILAND NATIONAL ELECTION 2554/2011 เหนือตัวอักษรนั้นเป็นภาพธงไตรรงค์สั่นพริ้วช้า ๆ

ภาพต่อมาเป็นภาพของคนบาดเจ็บ เสียชีวิต ภาพคนเสื้อแดงโห่ร้องเหมือนคนป่า หรืออินเดียแดงบ้าคลั่ง ถือมีดไม้ เข้ากรุ้มรุมทำร้ายผู้คน..ภาพระเบิดเสียงดังสนั่น..ภาพเพลิงลุกไหม้ควันโขมง..ภาพพ็อทเทรตนักการเมืองไทยตัวเป้ง ๆ บรรหาร สนั่น เสนาะ เฉลิม เนวิน ตาชัย จตุพร ปลอดประสพ เหวง มาร์ค ชวน เทพเทือก..ใครต่อใครมากมาย เป็นการคัทภาพไปมาอย่างเร็ว ๆ ซูมอินซูมเอ้าท์บางช่วงก็แฟลชแบ็ค เป็นภาพผมกำลังเซ็นเช็ค หรือ โทรศัพท์ แล้วก็ถ่ายทอดวิดิโอลิงค์ ในห้องพักที่ดูไบ

 “รู้ใช่มั้ย? ว่าอะไร?” ยมทูตถามเสียงเข้ม หนักแน่น ไม่ดังนัก เมื่อผมไม่ตอบเขาก็กล่าวต่อไป “นั่นล่ะ! เป็นบาปหนาอีกครั้งหนึ่งของเอ็ง เริ่มจากเอ็งบีบบังคับน้องให้ไปรับเคราะห์กรรมที่เอ็งก่อไว้ เพราะเอ็งไม่วางใจใครเลยในพรรค..อย่าเถียง !!” เขากระชากเสียงดังเมื่อเห็นผมทำท่าจะโต้ตอบ “น้องเอ็งแค่เคยช่วยพ่อกะเอ็ง หาเสียง แล้วก็ทำธุรกิจที่เอ็งวางไว้หมดแล้ว..เขาไม่อยากมาสมัคร แต่..เอ็งเอาความเป็นพี่ไปบังคับ โดยประกาศว่า นี่เลือดเนื้อพันธุ์เดียวกัน..เรียกอะไรวะ?..อือออม์..โคลนนิ่ง..ใช่แล้ว !  เอ็งใช้คำนี้แหละ !”

ผมนิ่งเงียบไม่คิดจะพูดอะไร เขาจึงกล่าวต่อไป “การเลือกตั้งนั้นมันเป็นเดิมพันชีวิตของเอ็ง ถ้าชนะเอ็งก็ฟอกบาปได้..เอ้ย !..ไม่ใช่ เรียกว่า ฟอกผิด..ดีกว่า ถ้าฟอกบาปได้ ข้าก็ตกงานสิวะ !!..ทีนี้เอ็งก็กลับเข้าประเทศได้ แล้วกะจะเอาทรัพย์สินที่ทุจริตโกงชาติคืน เอ็งจึงทำทุกอย่าง ทุ่มเงินทอง สร้างแนวคิดหลอกลวงผู้คนให้หลงเชื่อ..เฮอะ! ทักษิณคิด เพื่อไทยทำ แก้ไข..ไม่แก้แค้น เอ็งเอาคำพูดนี้ยัดใส่ปากน้องสาว ให้ท่องเป็นนกขุนทอง เป็นนารีขี่ม้าขาว ลวงคนทั้งประเทศให้หลงเชื่อ ตะโกนปาว ๆ ไปเรื่อยว่า ใช่มั้ยค้า? ชอบมั้ยค้า? เอามั้ยค้า? แล้วเอ็งเล่นทั้งใต้ดิน บนดิน ลูกน้องเอ็งก็ฆ่าคนไปหลายคนเพื่อจะเอาชนะคู่แข่งตามที่เอ็งกำชับ ที่สุดน้องสาวเอ็งก็เสียหายยับเยิน ขึ้นโรงขึ้นศาลจนรุ่งริ่ง ..ว่าก็ว่าเหอะ! เอ็งมันโหดเหี้ยมพาเขาเข้ามาติดห่วงบาปตั้งแต่สมัยซุกหุ้นครั้งแรกโน่น..จริงมั้ย? ขำว่ะ! อัศวินควายดำ..บกพร่องโดยสุจริต..ทุดสสส์ !!”

“ยังไง! กูก็ไม่ผิดกฎหมาย..กูแค่ทำในสิ่งที่กฎหมายห้ามไว้ ” ผมตะโกนใส่หน้ามันด้วยความโกรธ

“อ้ายชั่วสส์..เอ้ย ! ตอบเป็นไอ้ด็อกเหลิมเลยมึง ! ..ตะแบงนักเรอะ!! ไอ้ห่..คิดทำลายศาล !!” ยมฑูตมันกระแทกเสียงใส่ผมจนแก้วหูลั่นเปรี้ยะ เอื้อมมือทั้งสองมาตะปบที่ไหล่ จิกนิ้วทั้งสิบลงไปจนจมสะบักไหปลาร้าทั้งสองข้างของผมสุดแรง..

                          "..กูจะย่างสด..มึง !! ไอ้เหลี่ยมชั่ว !!" มันตะโกนกร้าว

เหมือนมีกระแสไฟเป็นพันโวลต์ กระแทกแปล๊บทะลวงเข้าไปในตัวผม ทั้งร้อน ทั้งชา กล้ามเนื้อทุกส่วนบิดตัวกระตุกเป็นเกลียว กระเส่าสั่น เป็นผีเข้า ชาไปทั้งตัว ควันไฟพวยพุ่งโขมงออกจากปาก จมูก และหู ผมตะโกนสุดเสียงด้วยความเจ็บปวดจนตาถลนออกมานอกเบ้า..

                               ...แล้วทุกอย่างก็เงียบงัน..มืดมิดลงอีกครั้ง..

                                               ...นายเม็ดฝุ่น เองครับ...

                                                5 มิ.ย. 2554/21.15 น.

.

ขอบคุณภาพประกอบ จาก bg.Canไทเมือง

มาแล้วแม้วชัด ๆ (เหลือเชื่อ เงียบเชียบ จากดูไบ สู่ สันกำแพง #..) 

  ตอนที่ 1 -19                

 http://www.oknation.net/blog/Thaihippy/2010/01/24/entry-2

.

                  (เหลือเชื่อ เงียบเชียบ จากดูไบสุ่สันกำแพง #20)

                                 บาปกรรมร้าย ๆ เมื่อ ปลายปีเสือ

                      http://www.oknation.net/blog/Thaihippy/2010/12/30/entry-1

(เหลือเชื่อ เงียบเชียบ จากดูไบ สู่ สันกำแพง #21)

ความชั่วร้าย..ต้นปีกระต่ายเพี้ยน

 http://www.oknation.net/blog/Thaihippy/2011/01/30/entry-1

.

(เหลือเชื่อ เงียบเชียบ ฯ #22)

ยังไม่เห็นจุดหมาย..

 http://www.oknation.net/blog/Thaihippy/2011/03/25/entry-5

.

..นายเม็ดฝุ่น เองครับ..

2 ก.ค. 2554/12.20 น.