Chapter 2

สงกรานต์... ปีใหม่ไทยตลอดกาล

วันแห่งความสุข วันแห่งการรวมญาติพี่น้องเพื่อนพ้อง

@@@@@    ..แต่.. อาจจะเป็นวัน .. มรณะ ..ของใครบางคน 

@@@

….เมื่อเราถึงบ้านกันแล้ว ..บ้านไม้ใต้ถุนสูงหลังใหญ่กลางทุ่งนา

เมื่อขึ้นบนบ้านพบว่า..แบ่งเป็นสัดส่วนมีห้องโถงใหญ่อยู่ตรงกลาง

แยกออกด้านข้าง เป็นห้องนอนบ้าง และมีห้องครัว ห้องน้ำอยู่อีกด้าน

ทางเจ้าบ้านได้ตระเตรียมสิ่งของต่างๆ ในการพิธีผูกข้อมือลูกหลาน

ได้มีการเชิญญาติผู้ใหญ่ซึ่งอาวุโสสูงสุดมาเป็นผู้ผูกข้อมือ

มีพานสีทองอร่ามวางอยู่ข้างๆ หมอนใบสวย  บนพานนั้นมีด้ายดิบ

ด้ายดิบที่ตัดเป็นเส้นๆ จำนวนหนึ่ง สำหรับให้ท่านผู้เฒ่า

ใช้ผูกข้อมือ ให้แก่ ลูกหลานผู้อ่อนวัยกว่า ทั้ง..ผู้มาเยือนและเจ้าบ้าน

ทุกคนต่างนั่งลงคุกเข่าเข้าคิวเป็นแถว.. แล้วทยอยคลานไปนั่งหมอบ

ตรงหน้า ท่านผู้เฒ่า หยิบด้ายดิบขึ้นมาทีละเส้น  แล้วบรรจงผูก

ข้อมือ  และกล่าวคำอวยพรด้วยถ้อยคำอันเป็นมงคล

เสร็จแล้ว...หลังจากนั้น..ก็คลานออกมาอีกด้าน

ขณะที่คนอื่นๆ ก็ทยอยคลานตามกันมา

รวมทั้งข้าพเจ้า...รู้สึกปิติยินดียิ่ง..ที่ได้มีโอกาสไปร่วมงานเช่นนั้น..

   บ่ายคล้อย...

 ทุกคนเหมือนรู้หน้าที่ต่างแยกย้ายกันไปทำกิจธุระแห่งตน..

บ้างก็ไปหาอาบน้ำแต่งตัวกัน

บรรดาสาวๆ ตลอดจนญาติผู้ใหญ่ทั้งผู้มาเยือน

และเจ้าของบ้าน หลายคนช่วยกันหุงหาอาหารเตรียมสำรับกับข้าวมื้อค่ำนี้

ส่วนพวกเด็กหนุ่มวัยรุ่นและพวกผู้ชายเจ้าบ้านก็พากันไปที่ลานนาหน้าบ้าน

ตระเตรียมตั้งเครื่องวงดนตรีขนาดเล็กกันที่ลานหน้าบ้าน 

....เย้!... ค่ำคืนนี้ ...พวกเราจะมีปาร์ตี้ลูกทุ่ง... กัน

Q_Q…….Wait for Chapter 3