http://www.oknation.net/blog/agile/2011/07/10/entry-1

http://www.oknation.net/blog/agile/2011/10/24/entry-1

ยามแสงสาดทอทาบระนาบพื้น

เงาทะมื่นเผยบทปรากฏเห็น

ที่เร้นแฝงคาค้ำให้ลำเค็ญ

คือเงาทับดับเพ็ญให้หม่นมัว

.

ทาบทับ..รอยกรรมวางทั้งจาง-ลึก

คือ-จารึกรอยเจตน์เหตุดี-ชั่ว

กิเลส-กรรม-วิบาก วนทั่วตน-ตัว

กระแสทุกข์สะท้อนทั่วซ่านกระเซ็น

.

ท่วมท้นทรมาแสนสาหัส

กี่วงวัฎฏ์เกิดดับแสนขุกเข็ญ

ท่ามเปลวเพลิงโหมเดือดอย่างเลือดเย็น

เชื้อภพชาติแฝงเร้น..มิเว้นรรค

.

แล้วเล่า..เฝ้าก่อเกิดกำเนิดซ้ำ

หลง-ก่อหวอด..เวียนย่ำ.ปรุง..จำหลัก

ปักหมุดพร้อมนิยามเป็นความรัก

แผลงศรปักทั่วเนื้ออณูนวล

.

ทั้งบ่มเพาะ บำเรอ ให้เผลอไผล

จากรักแล้วแปรไปจนไห้หวน

พร่ำผลักไส..ดวงใจไยเรรวน

ลืม-สิ่งแท้-คือแปรปรวน—ไม่ทวนธรรม

.

คร่ำครวญครื้นคำรณเบื้องบนฟ้า

ครวญคร่ำคลื่นสัญญาที่คลาคล่ำ

ปล่อยความมืดบังบดกำสรดย้ำ

อีกฝังซ้ำคืนวันแสนรัญจวน

.

ทั้งรำพันรำพึงถึงยามผ่าน

แส่ส่ายซ่านอาวรณ์หวังย้อนหวน

กี่ภพชาติรานร้าวราวถูกตรวน

ท่ามเทวษผันผวน..พลิก..ทวนธรรม..

.

หม่นมัวสลัวสล้างอยู่กลางดึก

นิ่ง ตริ ตรึก สาวเลศเหตุถลำ

สืบสาวสายเกิด-ดับ..ลำดับกรรม

ช่างซ้อนซ้ำย้ำย้อนสะท้อนเงา

.

นับนาน..นอนแนบนิ่งด้วยกริ่งเกรง

ลอยคว้าง..เคว้ง..ตกภวังค์ด้วยยังเขลา

หนึ่งฝั่งฝัน..สองฝั่งฟาก..แฝงฝาก-เคล้า

ธุลีเถ้าปลิวล่องบังสองตา

.

ละภาพผ่านดวงตาจึงพร่าไหว

ละภาพผ่านดวงใจทำปวดปร่า

ด้วยหลงยึดอารมณ์ลวงบ่วงมารยา

พันธนารั้งจิตให้ติดพัน

.

เห็นแล้ว-นอนแนบนิ่งมาเนิ่นนาน

สาวเหตุ-ปัจจยาการตัวการ..กั้น

เพราะไกลว่าง..ยึดถือทั้งดื้อรั้น

หนึ่งชีวิตแสนสั้น—สำคัญนัก

.

ตั้งต้นด้วยตั้งจิตไว้ผิดที่

นอกฐานสี่ ใจ-กาย จึงไร้หลัก

จึงเร่ร่อนรวนเรมิเว้นวรรค

มารประจักษ์เข้าครองปิดช่องทาง

.

ตั้งจิตในกิเลส..คือเหตุต้น

แล้วโจนตามเกมกลปรุงแต่งสร้าง

ลุ่มหลงเกินระงับ..เกินดับ,วาง

อีกสติฯ ไกลห่าง ยิ่งห่างไกล

.

เพียรยกจิตสู่ธรรมกรรมฐาน

รู้ สำรวม-ทวาร-ไม่ซ่าน,ไหล

ปล่อยกระแสนิวรณ์ให้ซ่อนนัย

เพียรระงับดับไฟอาลัยรัก

.

วิเวกจิต-สำรวม-ดู รู้ใจ-กาย

รู้กระทบ-ต้นสู่ปลาย รู้เพียร-พัก

สติฯ ประกับฐานเริ่ม-ประจักษ์

อนัตตลักษณ์-เคลื่อนไหล..ไหนเล่าคน?

.

ทุกก่อเกิดการกระทบล้วนจบสิ้น

เกิดแล้วย่อมแดดิ้นถ้วนทุกหน

คลายอัสมิมานะ—ละตัวตน

ตทังควิมุตติหลุดพ้น-ยลช่องทางฯ

.

กาย-เวทนา-จิต-ธรรม พึงดำเนิน

สติฯ เพลิน เห็น-กายใจ..ว่าง-ไม่ว่าง

ยินดีซ้ำยินร้ายซ้อน..ซ่อนทางกลาง

ทุกขัง,อนิจจัง-ถาง..เผย”ว่าง”..ทางมรรคา

.

กี่โลกย์แล่นเคลื่อนไหวระบายเงา

กี่สังขารยั่วเย้ารุกเข้าหา

กี่สัญญาโหมระลอกลวงหลอก’ตา’

ไตรลักษณาฯ เตียนตัด..ในบัดดล

.

มีเกิดขึ้น-ตั้งอยู่ ย่อมรู้ดับ

สงบระงับ..ส่ายซ่าน..ล้วนฉ้อฉล

รอบสัญญา-สังขาร..มาร-ประ-จน

รู้วาง..จึ่งรู้พ้น..บ่วงกลมาร

.

จึงเพียรรู้ เพียรละ..ทอน ขัด เกลา

กี่ลำแสงแรงเขลาที่เฝ้าผลาญ

เถิด..สละอาสวะที่ฝังนาน

ตัดอวิชชา-ปัจจยาการ..ณ ปัจจุบัน

.

จึงเพียรดู รู้ เห็นให้ยิ่ง

ปัญญาเห็นตามจริงทีละชั้น

สามัญญลักษณะ-ธรรมดา ทุกสิ่งอัน

ทุกข์ทั้งนั้นซ่านโซมประโลมไว้

.

จึงเพียรดู รู้ เห็นให้ยิ่ง

สี่ฐาน-ดู รู้ นิ่ง..เพียงธาตุไหล

ไร้ฉัน เธอ ตัว-ตน ไร้ของใคร

ผู้ทุกข์-ไร้..สมุทัยดับ-อัปปมาทคารวตาธรรมฯ

.

http://www.oknation.net/blog/times/2013/11/05/entry-1

http://www.oknation.net/blog/agile/2013/12/09/entry-1

........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

http://www.oknation.net/blog/agile/2012/06/26/entry-1