American-America (1)

วันเสาร์ที่ 16 มกราคม 2564

DrJoy
ranking : สมาชิกทั่วไป
email : drjoy2000@hotmail.com
วันที่สร้าง : 2009-01-03
จำนวนเรื่อง : 12
จำนวนผู้ชม : 18865
ส่ง msg :
โหวต 205 คน

American-America

บันทึกเรื่องราวของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เกิดมาในชนบท ตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอเริ่มต้นได้ยินคำว่า "อเมริกัน" และ "อเมริกา" ... เธอเติบโต และเติบใหญ่ โดยได้ผ่านเรื่องราวต่างๆ ในชีวิตมากมาย
Permalink : http://oknation.nationtv.tv/blog/american-america

วันเสาร์ ที่ 3 มกราคม 2552

American-America (1)

Posted by DrJoy , ผู้อ่าน : 1487 , 10:22:35 น.
หมวด : ทั่วไป

พิมพ์หน้านี้

โหวต 0 คน

American-America อเมริกัน-อเมริกา โดย แก้วมณี เด็กบ้านนอกคนหนึ่งอย่างฉัน เกิดและเติบโตขึ้นมาในชนบทที่ไม่มีแสงสี ไฟฟ้า หรือน้ำประปา คำว่า "อเมริกัน" หรือ "อเมริกา" นั้น จำความได้ว่าฉันเริ่มได้ยินเป็นครั้งแรกๆ หลังจากที่มีสาวสวยคนหนึ่งในหมู่บ้านที่ชื่อว่า "เปี๊ยก" กับแม่ของเธอได้ไปทำงานที่จังหวัดแห่งหนึ่งในภาคอีสาน ซึ่งเด็กๆ อย่างฉันก็ไม่เข้าใจหรอกนะว่าเป็นงานอะไร รู้แต่ว่าแล้วเธอก็ได้สามีที่เป็น "ฝรั่ง" และแม่ของเธอก็ได้สามีคนใหม่ที่เป็น "นิโกร" เห็นพวกผู้ใหญ่เขาเรียกสามีทั้งขาวทั้งดำนั้นว่า "อเมริกัน จีไอ" ซึ่งเด็กๆ อย่างฉันตอนนั้นก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี แล้ววันหนึ่ง สาวสวยคนนั้นก็ได้กลับมาเยี่ยมบ้าน ซึ่งทุกคนในหมู่บ้านต่างก็พากันตื่นเต้น ข่าวที่ว่าเธอได้ไป "เมืองนอก" และเพิ่งกลับมานั้น ทำให้เด็ก "บ้านนอก" อย่างฉัน อยากรู้ยิ่งนักว่า "เมืองนอก" นั้นเป็นเหมือนกับเมืองสวรรค์ไหม โชคดีมากที่ฉันได้พบและพูดคุยกับเธอ ฉันจึงได้ถามเธอไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ฉัน : "เป็นอย่างไรบ้างพี่เปี๊ยก เมืองนอก อเมริกาน่ะ ลองพูดภาษาอังกฤษให้ฟังหน่อยได้ไหม" พี่เปี๊ยก : "เขาพูดไม่เหมือนกับเราหรอก" เธอตอบ ฉัน : "ไม่เหมือนอย่างไรล่ะ" ฉันถามด้วยความอยากรู้ พี่เปี๊ยก : "เขาพูดว่า แค-ลิ-ฟ่อ-เนี่ย ไม่ใช่ คา-ลิ-ฟอ-เนีย" แม่ของฉันเล่าเพิ่มเติมให้ฉันฟังว่า "น้าช่วย" นั้นได้พา "พี่เปี๊ยก" ลูกสาวแสนสวยคนนั้นออกจากหมู่บ้าน (เพื่อหนีสามีขี้เมา) ไปทำงานอยู่ที่ภาคอีสาน วันหนึ่งก็มีเจ้า "จีไออเมริกันนิโกร" มาทักทายเธอว่า "สวัสดี อีฉิบหา... ช่วย" ซึ่งทำให้เธอนั้นโกรธมากและเธอก็ได้ด่าและไล่เจ้าจีไอคนนั้นให้ออกไปให้พ้น วันรุ่งขึ้นเจ้าจีไอคนเดิมก็กลับมาทักทายเธอด้วยคำพูดแบบเดิมอีก ซึ่งน้าช่วยก็ยิ่งโมโหมากขึ้น เจ้าจีไอผู้น่าสงสารคนนั้นไม่เข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้น จึงได้กลับไปถามเพื่อนคนไทยผู้ซึ่งเป็นคนสอนภาษาไทยให้ เพื่อนคนนั้นถึงกับเปลี่ยนใจสงสารและพาเจ้าจีไอกลับไปหาน้าช่วย สารภาพว่าตนเองเป็นคน "แกล้ง" สอนคำด่าภาษาไทยให้เจ้าจีไอ และหลอกว่าเป็นคำทักทายที่คนไทยเรานิยมใช้กัน น้าช่วยได้เล่าให้แม่ฟังอีกว่า "อีเปี๊ยก" นั้น ไม่ยอมทำอะไรเลยที่อเมริกา วันๆ หนึ่งก็ได้แต่เล่นไพ่ "เจ้าบ็อบ" สามีฝรั่งซึ่งรักเธอมาก ถึงกับโทรศัพท์มาร้องไห้กับแม่ยาย และขอให้แม่ยายช่วยบอกเปี๊ยกคนดีให้ดูแลลูกบ้าง น้าช่วยจึงได้อัดเทปเป็นคำด่าสั่งสอนส่งไปให้ลูกสาวที่ "อเมริกา" ส่วนน้าช่วยเองนั้นก็มีลูกชายหนึ่งคนกับจีไอผิวดำ และได้พาลูกกลับมาทำนาอยู่ที่หมู่บ้านของฉัน หลังจากที่พ่อของเด็กได้กลับไป "อเมริกา" แล้ว พอฉันเติบโตขึ้นมาอีกนิด ก็มีข่าวเกี่ยวกับการที่ยานอวกาศ "อพอลโล" ของประเทศสหรัฐอเมริกา ได้นำพานักบินอวกาศ "นีล อาร์มสตรอง" ไปเหยียบดวงจันทร์เป็นครั้งแรก และฉันก็ได้เห็นภาพธงชาติอเมริกันถูกนำไปปักอยู่บนพื้นผิวของดวงจันทร์ ในยุค Apollo-Soyuz Era -- One small step for a man, one giant leap for mankind. Photo: Edwin E. Adrin, Jr. with the U.S. Flag และต่อมาไม่นานนักก็เป็นการประท้วงขับไล่ให้พวกจีไอกลับไป "อเมริกา" และมีการชักชวนให้คนไทยหันมาร่วมกันใช้ผลิตภัณฑ์เมดอินไทยแลนด์ และพากันเลิกใช้สินค้า "Made in USA" เมื่อฉันเติบโตขึ้นมาอีกหน่อย ความคิดความอ่านของฉันในเรื่องของอนาคตก็ได้เปลี่ยนไป ฉันเขียนเรียงความว่าในอนาคตนั้น ฉันอยากจะเป็น "นักวิทยาศาสตร์" ซึ่งส่วนหนึ่งในความรู้สึกของฉันนั้น ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร ฉันรู้สึกประทับใจมากกับ แซมมวล มอร์ส (หรือ ซามูเอล เอฟ. บี. มอร์ส - Samuel F. B. Morse) และ โทมัส แอลวา เอดิสัน (Thomas Alva Edison) ซึ่งทั้งสองคนนั้นต่างก็ล้วนเป็นนักประดิษฐ์คิดค้นชาว "อเมริกัน" Photo: ซามูเอล เอฟ. บี. มอร์ส - Samuel F. B. Morse Photo: Thomas Alva Edison จำได้ว่า เมื่อตอนที่ฉันอยู่ชั้นมัธยมปลาย ด้วยความสามารถในเรื่องภาษาอังกฤษของฉัน คุณครูจึงต้องการให้ฉันสมัครเพื่อสอบแข่งขันในโครงการ เอ เอฟ เอส เพื่อไปอยู่กับครอบครัวอุปถัมภ์ (host family) ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา พ่อของฉันซึ่งเป็นเพียงข้าราชการชั้นผู้น้อย ได้บอกกับฉันว่า "อย่าไปเลยนะลูก เพราะถ้าลูกไปอเมริกาหนึ่งปี หลังจากที่ลูกกลับมา ลูกก็จะต้องไปเรียนชั้นต่ำกว่าเพื่อนๆ ในรุ่นเดียวกัน" ฉันมารู้ในภายหลังว่า พ่อแม่ของฉันนั้นไม่มีเงินที่จะส่งฉันไปอเมริกาหรอก เพียงแต่พ่อของฉันท่านเป็นคนที่มีวาทะศิลป์ พอแม่ถามพ่อว่า "ทำไมพี่ไม่บอกลูกไปตามตรงล่ะว่าเราไม่มีเงิน" พ่อก็ตอบว่า "ก็แล้วไม่จริงหรือ ที่ว่าถ้าลูกไปอเมริกา ก็จะเป็นการเสียเวลาไปหนึ่งปีเต็มๆ" ณ วันนั้น พ่อ แม่ และฉัน ไม่เคยได้คิดหรือฝันหรอกว่า ในวันหนึ่งข้างหน้านั้น "อเมริกา" จะเข้ามามีบทบาทในชีวิตของฉันอย่างไร.... To be continued...

American-America

อเมริกัน-อเมริกา

โดย แก้วมณี

เด็กบ้านนอกคนหนึ่งอย่างฉัน เกิดและเติบโตขึ้นมาในชนบทที่ไม่มีแสงสี ไฟฟ้า หรือน้ำประปา คำว่า "อเมริกัน" หรือ "อเมริกา" นั้น จำความได้ว่าฉันเริ่มได้ยินเป็นครั้งแรกๆ หลังจากที่มีสาวสวยคนหนึ่งในหมู่บ้านที่ชื่อว่า "เปี๊ยก" กับแม่ของเธอได้ไปทำงานที่จังหวัดแห่งหนึ่งในภาคอีสาน ซึ่งเด็กๆ อย่างฉันก็ไม่เข้าใจหรอกนะว่าเป็นงานอะไร รู้แต่ว่าแล้วเธอก็ได้สามีที่เป็น "ฝรั่ง" และแม่ของเธอก็ได้สามีคนใหม่ที่เป็น "นิโกร" เห็นพวกผู้ใหญ่เขาเรียกสามีทั้งขาวทั้งดำนั้นว่า "อเมริกัน จีไอ" ซึ่งเด็กๆ อย่างฉันตอนนั้นก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี

แล้ววันหนึ่ง สาวสวยคนนั้นก็ได้กลับมาเยี่ยมบ้าน ซึ่งทุกคนในหมู่บ้านต่างก็พากันตื่นเต้น ข่าวที่ว่าเธอได้ไป "เมืองนอก" และเพิ่งกลับมานั้น ทำให้เด็ก "บ้านนอก" อย่างฉัน อยากรู้ยิ่งนักว่า "เมืองนอก" นั้นเป็นเหมือนกับเมืองสวรรค์ไหม

โชคดีมากที่ฉันได้พบและพูดคุยกับเธอ ฉันจึงได้ถามเธอไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ฉัน : "เป็นอย่างไรบ้างพี่เปี๊ยก เมืองนอก อเมริกาน่ะ

ลองพูดภาษาอังกฤษให้ฟังหน่อยได้ไหม"

พี่เปี๊ยก : "เขาพูดไม่เหมือนกับเราหรอก" เธอตอบ

ฉัน : "ไม่เหมือนอย่างไรล่ะ" ฉันถามด้วยความอยากรู้

พี่เปี๊ยก : "เขาพูดว่า แค-ลิ-ฟ่อ-เนี่ย ไม่ใช่ คา-ลิ-ฟอ-เนีย"

แม่ของฉันเล่าเพิ่มเติมให้ฉันฟังว่า "น้าช่วย" นั้นได้พา "พี่เปี๊ยก" ลูกสาวแสนสวยคนนั้นออกจากหมู่บ้าน (เพื่อหนีสามีขี้เมา) ไปทำงานอยู่ที่ภาคอีสาน วันหนึ่งก็มีเจ้า "จีไออเมริกันนิโกร" มาทักทายเธอว่า "สวัสดี อีฉิบหา... ช่วย" ซึ่งทำให้เธอนั้นโกรธมากและเธอก็ได้ด่าและไล่เจ้าจีไอคนนั้นให้ออกไปให้พ้น วันรุ่งขึ้นเจ้าจีไอคนเดิมก็กลับมาทักทายเธอด้วยคำพูดแบบเดิมอีก ซึ่งน้าช่วยก็ยิ่งโมโหมากขึ้น เจ้าจีไอผู้น่าสงสารคนนั้นไม่เข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้น จึงได้กลับไปถามเพื่อนคนไทยผู้ซึ่งเป็นคนสอนภาษาไทยให้ เพื่อนคนนั้นถึงกับเปลี่ยนใจสงสารและพาเจ้าจีไอกลับไปหาน้าช่วย สารภาพว่าตนเองเป็นคน "แกล้ง" สอนคำด่าภาษาไทยให้เจ้าจีไอ และหลอกว่าเป็นคำทักทายที่คนไทยเรานิยมใช้กัน

น้าช่วยได้เล่าให้แม่ฟังอีกว่า "อีเปี๊ยก" นั้น ไม่ยอมทำอะไรเลยที่อเมริกา วันๆ หนึ่งก็ได้แต่เล่นไพ่ "เจ้าบ็อบ" สามีฝรั่งซึ่งรักเธอมาก ถึงกับโทรศัพท์มาร้องไห้กับแม่ยาย และขอให้แม่ยายช่วยบอกเปี๊ยกคนดีให้ดูแลลูกบ้าง น้าช่วยจึงได้อัดเทปเป็นคำด่าสั่งสอนส่งไปให้ลูกสาวที่ "อเมริกา" ส่วนน้าช่วยเองนั้นก็มีลูกชายหนึ่งคนกับจีไอผิวดำ และได้พาลูกกลับมาทำนาอยู่ที่หมู่บ้านของฉัน หลังจากที่พ่อของเด็กได้กลับไป "อเมริกา" แล้ว

พอฉันเติบโตขึ้นมาอีกนิด ก็มีข่าวเกี่ยวกับการที่ยานอวกาศ "อพอลโล" ของประเทศสหรัฐอเมริกา ได้นำพานักบินอวกาศ "นีล อาร์มสตรอง" ไปเหยียบดวงจันทร์เป็นครั้งแรก และฉันก็ได้เห็นภาพธงชาติอเมริกันถูกนำไปปักอยู่บนพื้นผิวของดวงจันทร์ ในยุค Apollo-Soyuz Era -- One small step for a man, one giant leap for mankind.

Photo: Edwin E. Adrin, Jr. with the U.S. Flag

และต่อมาไม่นานนักก็เป็นการประท้วงขับไล่ให้พวกจีไอกลับไป "อเมริกา" และมีการชักชวนให้คนไทยหันมาร่วมกันใช้ผลิตภัณฑ์เมดอินไทยแลนด์ และพากันเลิกใช้สินค้า "Made in USA"

เมื่อฉันเติบโตขึ้นมาอีกหน่อย ความคิดความอ่านของฉันในเรื่องของอนาคตก็ได้เปลี่ยนไป ฉันเขียนเรียงความว่าในอนาคตนั้น ฉันอยากจะเป็น "นักวิทยาศาสตร์" ซึ่งส่วนหนึ่งในความรู้สึกของฉันนั้น ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร ฉันรู้สึกประทับใจมากกับ แซมมวล มอร์ส (หรือ ซามูเอล เอฟ. บี. มอร์ส - Samuel F. B. Morse) และ โทมัส แอลวา เอดิสัน (Thomas Alva Edison) ซึ่งทั้งสองคนนั้นต่างก็ล้วนเป็นนักประดิษฐ์คิดค้นชาว "อเมริกัน"

Photo: ซามูเอล เอฟ. บี. มอร์ส - Samuel F. B. Morse

Photo: Thomas Alva Edison

จำได้ว่า เมื่อตอนที่ฉันอยู่ชั้นมัธยมปลาย ด้วยความสามารถในเรื่องภาษาอังกฤษของฉัน คุณครูจึงต้องการให้ฉันสมัครเพื่อสอบแข่งขันในโครงการ เอ เอฟ เอส เพื่อไปอยู่กับครอบครัวอุปถัมภ์ (host family) ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา พ่อของฉันซึ่งเป็นเพียงข้าราชการชั้นผู้น้อย ได้บอกกับฉันว่า "อย่าไปเลยนะลูก เพราะถ้าลูกไปอเมริกาหนึ่งปี หลังจากที่ลูกกลับมา ลูกก็จะต้องไปเรียนชั้นต่ำกว่าเพื่อนๆ ในรุ่นเดียวกัน" ฉันมารู้ในภายหลังว่า พ่อแม่ของฉันนั้นไม่มีเงินที่จะส่งฉันไปอเมริกาหรอก เพียงแต่พ่อของฉันท่านเป็นคนที่มีวาทะศิลป์ พอแม่ถามพ่อว่า "ทำไมพี่ไม่บอกลูกไปตามตรงล่ะว่าเราไม่มีเงิน" พ่อก็ตอบว่า "ก็แล้วไม่จริงหรือ ที่ว่าถ้าลูกไปอเมริกา ก็จะเป็นการเสียเวลาไปหนึ่งปีเต็มๆ"

ณ วันนั้น พ่อ แม่ และฉัน ไม่เคยได้คิดหรือฝันหรอกว่า ในวันหนึ่งข้างหน้านั้น "อเมริกา" จะเข้ามามีบทบาทในชีวิตของฉันอย่างไร....

To be continued...

แสดงความคิดเห็น | ส่งเรื่องนี้ให้เพื่อน | แจ้งเตือนเรื่องไม่เหมาะสม

อ่านความคิดเห็น

ความคิดเห็นที่ 4

(0)

ลูกเสือหมายเลข9 วันที่ : 31/05/2009 เวลา : 21.04 น.
http://oknation.nationtv.tv/blog/chai
<<==แวะไปทัก..แล้วคุณจะรักหนุ่มคนนี้

มาอ่านตอนแรกครับ...
ทำไมผมเพิ่งเห็นเนี่ย..
เขียนได้น่าติดตามครับ...

ความคิดเห็นที่ 3

(0)

DrJoy วันที่ : 03/01/2009 เวลา : 11.16 น.
http://oknation.nationtv.tv/blog/AmericanThaiDotNet

ขอบคุณสำหรับการต้อนรับที่อบอุ่นค่ะ

ความคิดเห็นที่ 2

(0)

ครูแก้ว วันที่ : 03/01/2009 เวลา : 11.11 น.
http://oknation.nationtv.tv/blog/korming
If you tell the truth, you don't have to remember anything.

ความคิดเห็นที่ 1

(0)

นานาจิตตัง วันที่ : 03/01/2009 เวลา : 10.57 น.
http://oknation.nationtv.tv/blog/yorwor
บ้านหลังใหม่ฮะ --- >>>> http://www.oknation.net/blog/mouthshell

เขียนได้น่าติดตามมากครับ

จะคอยมาอ่านต่อนะครับ

แสดงความคิดเห็น

ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้ ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์ OKNATION กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น 1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ 2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่" OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
		กลับไปหน้าที่แล้ว กลับด้านบน

[ Add to my favorite ] [ X ]

<<	มกราคม 2009					>>
อา	จ	อ	พ	พฤ	ศ	ส
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	31