กระผม พันเอก เอนก  แสงสุก  เป็นนายทหารฝ่ายเสนาธิการ สังกัดกองบัญชาการทหารสูงสุด  ในปีที่ทำเว็บไซต์นี้  (ปี 2548)  มีอายุ 48  ปี  ได้เคยปฏิบัติหน้าที่ฝ่ายอำนวยการประจำตัวผู้บังคับบัญชาชั้นสูงของกองทัพไทยท่านหนึ่งเป็นเวลา  7  ปี  ระหว่างปี 2531 - 2537  มีโอกาสได้ซึมซับวิธี  คิด  เขียน  พูด  ของท่าน  และมีโอกาสได้เห็นการเขียนหนังสือของหลายหน่วยงานที่ย้ายติดตามท่านไป  ทั้งของกองทัพบกและกองบัญชาการทหารสูงสุด 

เมื่อพ้นหน้าที่ฝ่ายอำนวยการประจำตัวแล้ว  กระผมได้มาปฏิบัติหน้าที่ฝ่ายอำนวยการประสานงานในหน่วยต่าง ๆ  ที่สำคัญคือ  กรมยุทธการทหาร  หรือ  ยก.ทหาร  สถาบันวิชาการป้องกันประเทศ  หรือ  สปท. ในปี  2541  กระผมได้ย้ายจากกรมยุทธการทหาร  ไปรับราชการที่  สปท.  ซึ่งมีวิทยาลัยเสนาธิการทหาร  หรือ  วสท.สปท. เป็นหน่วยขึ้นตรงหน่วยหนึ่ง 

วสท.สปท.  มีหน้าที่เปิดสอนหลักสูตรเสนาธิการทหาร  และ หลักสูตรฝ่ายอำนวยการของ  บก.ทหารสูงสุด  ให้แก่กำลังพลของ  บก.ทหารสูงสุด  และเหล่าทัพ  โดยหลักสูตรฝ่ายอำนวยการฯ  นั้น  ใช้เวลาศึกษา  2  สัปดาห์  เน้นเรื่อง  “การร่างหนังสือ”  หรือทางทหารเรียกว่า  “การเขียนข้อพิจารณาของฝ่ายอำนวยการ”  ซึ่งโดยปกติ  วสท.สปท.  จะขอรับการสนับสนุนวิทยากรจาก  ยก.ทหาร  มาเป็นผู้บรรยาย

บังเอิญในปี  2541  ที่กระผมย้ายไปรับราชการที่  สปท.  นั้น  ยก.ทหาร  ไม่สามารถจัดวิทยากรมาบรรยายในหลักสูตรดังกล่าวได้  วสท.สปท.  จึงได้ขอร้องให้กระผมช่วยไปบรรยายแทน  ด้วยเห็นว่ากระผมเคยรับราชการใน  ยก.ทหาร  ซึ่งเป็นหน่วยหลักที่กำหนดรูปแบบการเขียนข้อพิจารณาของฝ่ายอำนวยการที่ใช้ใน  บก.ทหารสูงสุด 

กระผมจึงรับบรรยายแทนให้ในลักษณะการเล่าประสบการณ์ในการ  คิด  เขียน  พูด  ของตนเองให้ผู้รับการอบรมทราบ  เอกสารประกอบการบรรยายก็จัดทำเป็น  Sheet  เพียง  4 - 5  แผ่น  ในปีต่อ ๆ  มา  และรุ่นต่อ ๆ  มา  (ปีหนึ่งเปิด  2  รุ่น ๆ  ละประมาณ  30  คน)  วสท.สปท.  ก็ได้ขอให้กระผมไปช่วยบรรยายเรื่อยมา  กระผมจึงได้ปรับปรุงเอกสารประกอบการบรรยายมาเรื่อย ๆ 

ต่อมาในปี  2545  วสท.สปท.  ได้ขอให้กระผมช่วยฝึกผู้รับการอบรมในการทำแบบฝึกหัดด้วยเป็นเวลา  7  วัน  กระผมได้นำเอกสารจริงมาใช้ในการฝึก  ซึ่งในครั้งแรก ๆ  เมื่อฝึกจบแล้วก็แล้วกันไป  ไม่ได้มีการรวบรวมเอกสารไว้  ต่อมากระผมได้ทราบจากผู้รับการอบรมท่านหนึ่งว่า ท่านได้ขอยืมเอกสารประกอบการบรรยาย  เรื่อง  การเขียนข้อพิจารณาของฝ่ายอำนวยการ  จากนายทหารในหน่วยเดียวกันซึ่งได้รับแจกจ่ายจาก วสท.สปท. เมื่อเข้ารับการศึกษาหลักสูตรฝ่ายอำนวยการของ บก.ทหารสูงสุดโดยท่านได้นำไปถ่ายเอกสารและใช้เป็นแนวทางในการปฏิบัติงานเรื่อยมา จนกระทั่งได้เข้ารับการศึกษาหลักสูตรนี้ด้วยตนเอง  จึงทำให้มีความเข้าใจแจ่มแจ้งขึ้น  เนื่องจากได้มีโอกาสทำแบบฝึกหัดหลายรูปแบบ  มีการอธิบายวิธีคิดและถกแถลงในห้องเรียน

กระผมพิจารณาเห็นว่า  อาจมีผู้สนใจเช่นเดียวกับผู้รับการอบรมท่านนั้น  แต่ไม่มีโอกาสได้เข้ารับการศึกษาหลักสูตรดังกล่าว  ด้วยสาเหตุหน่วยมีภารกิจมาก  หรือด้วยสาเหตุอื่นก็ตาม  หากได้มีแบบฝึกหัดเพื่อลองคิดและเขียนด้วยตนเอง ก็อาจจะดีกว่าการอ่านจากเอกสารประกอบการบรรยายเพียงอย่างเดียว  กระผมจึงเกิดแรงบันดาลใจจัดทำ  “แบบฝึกหัดด้วยตนเอง”  ขึ้น  พร้อมกับปรับปรุง  “เอกสารประกอบการบรรยาย”  ให้เป็นตัวพิมพ์ทั้งหมด  (เดิมบางส่วนใช้ถ่ายเอกสารจากฉบับจริงซึ่งภาพไม่ค่อยคมชัดเท่าที่ควร)  แล้วแจกจ่ายให้ผู้รับการอบรมรุ่นล่าสุดในขณะนั้น  เพื่อนำไปช่วยเผยแพร่แก่ผู้สนใจภายในหน่วยของตน

กระผมคิดว่าเอกสารทั้งสองเรื่องนี้อาจเป็นประโยชน์แก่ผู้ที่ยังไม่ทราบก็ได้  จึงเกิดความคิดว่า  ทำอย่างไรจึงจะเผยแพร่ให้กว้างขวางยิ่งขึ้น  จึงคิดว่าการเผยแพร่ในอินเตอร์เน็ตน่าจะดีที่สุด  จึงได้สอบถามความรู้ในการทำเว็บไซต์จากผู้รู้ใกล้ตัว และได้พยายามทำออกมาโดยเน้นประโยชน์ใช้งานไม่เน้นแสงสี  เป็นการทำแบบมือใหม่หน้าตาออกมาเป็นแบบที่อยู่ในเว็บ www.anegsangsoog.com   ต่อมากระผมจึงได้นำบทความอื่น ๆ  ที่เคยบรรยาย  งานนำเสนออื่น ๆ  ที่เคยทำไว้  ตลอดจนเว็บไซต์ธรรมะที่กระผมสนใจ  และสถานีวิทยุที่กระจายเสียงเวลากลางวัน  มาเพิ่มเติมไว้  เผื่ออาจจะเป็นประโยชน์สำหรับผู้สนใจ

กระผมขอขอบพระคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมชม  หวังว่าทั้งบล๊อกและเว็บไซต์ของกระผมคงจะมีประโยชน์แก่บางท่านตามสมควร  หากท่านผู้ใดจะนำไปใช้หรือเผยแพร่ต่อ  กระผมก็ยินดีเป็นอย่างยิ่ง  จะบอกหรือไม่บอกกระผมก็ได้  ถ้าจะบอก  จะบอกทางอีเมลหรือเขียนกระทู้ไว้ในเว็บบอร์ดก็ได้ 

(ตั้งแต่เปิดเว็บไซต์เมื่อ  ก.ย.48  มีผู้บอกมาทางอีเมลประมาณ  10  ราย  บอกทางกระทู้ประมาณ  20  ราย  แต่เว็บบอร์ดฟรีหมดอายุ เว็บบอร์ดนั้นจึงถูกลบไปเมื่อ มี.ค.49  และได้เปิดเว็บบอร์ดใหม่ใน  มี.ค.49  เช่นเดียวกัน)  แต่ถ้าบอกให้กระผมรู้หน่อยก็ดีครับ  เป็นการให้กำลังใจซึ่งกันและกัน  กระผมจะได้รู้ว่า งานที่ได้ใช้เวลารวบรวมและจัดทำเป็นเวลาหลายปี  ได้ก่อให้เกิดประโยชน์แก่ผู้ใดหน่วยใดมากน้อยเพียงใด  กระผมได้มีส่วนร่วมในการพัฒนาบุคลากรของกองทัพและประเทศชาติได้แค่ไหน  แค่นี้ก็ชื่นใจแล้วครับ.