พักนี้...เราจิตตก...เหงาเป็นหมาหงอย...เลยอ่ะ...

....ก็มันเกิดเรื่องเศร้า....อาทิตย์กว่าแล้ว...ยังไม่เลิกเศร้าเลย...

คุณเคยเลี้ยงหมาไหม ???..

…. ใช่ “หมา” นั่นแหละ...บางคนบอกให้เรียกอย่างสุภาพว่า “สุนัข” 

…. แต่ ขออนุญาต ในกาลเทศะที่เซ็ง ๆ ดิบ ๆ ห่าม ๆ ของสถานการณ์ส่วนตัวของเราตอนนี้ขอเรียกว่า “หมา” เถอะนะ

.....เราเป็นคนประเภท “คนรักหมา” ชอบเลี้ยงหมา..

.....มี “หมาข้างถนน” ที่ไม่ได้ตั้งใจเลี้ยง  10 กว่าตัว....วิ่งตามเป็นพรวนเวลาเดินเข้ามาในซอย....

....ที่ว่าไม่ได้ตั้งใจเลี้ยง....เพราะก็แค่เก็บเศษเนื้อ...เศษกระดูกมาโยนให้มัน...มันก็เลยรู้จัก..... ....แค่ได้ยินเสียงเดินมา......มันก็วิ่งมาหา กระดิกหาง ทำท่าทางเหมือนถามว่าวันนี้มีอะไรมาฝากอ่ะ....

เราว่าหมามันน่ารักนะ แทบทุกตัวเลย.....มันรู้ว่าใครรักมัน.....หรือไม่ชอบมัน...

ยิ่งถ้าเป็นหมาที่เราเลี้ยง....ให้ข้าวให้น้ำมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยด้วยแล้ว...ก็จะผูกพัน....รักมันอ่ะ.....ไม่ปฏิเสธเลยว่า “เรารักหมา”

ที่บ้านมีหมา พันธ์ Miniature Pinscher  อยู่ 5 ตัว..

..

..

..ตัวนี้ บ๊วยเค็ม....

..

..

.. เป็นหมาที่หล่อมาก  เป็นสุภาพบุรุษเหลือเกิน ...

.. ชอบเสียงเพลงโดยเฉพาะขลุ่ย..ได้ยินเมื่อไหร่ บ๊วยเค็มเป็นต้องเอียงคอไปมา ...ตั้งใจฟัง..

.. ตอนนี้บ๊วยอายุ ได้ 4 ขวบกว่าแล้ว เริ่มมีหงอกแซมที่หนวด แปลว่าเริ่มแก่แล้วมั๊ง

.. บ๊วยเป็นแฟนกับ เกาลัด (รูปคู่..มุมล่าง) แต่บ๊วยก็เป็นแฟนกับ Miniature สาว ๆ อีกหลายตัวในจังหวัด...เพราะความหล่อของบ๊วย...จึงถูกทาบทามไปเป็นพ่อพันธุ์ให้...

..

.. ตัวนี้เกาลัด ...

..

.. เป็นแม่หมาที่หวงเจ้าของสุด ๆ แต่เป็นแม่...และเป็นยายที่ดี..

.. จะคอยดูแลความสะอาดเลียหน้าเลียตาของลูก ๆ หลาน ๆ ทุกตัวที่พบหน้า..

.. เกาลัดอายุอ่อนกว่าบ๊วยเค็ม 1 ปี เกาลัดตัวเล็ก   เคยท้องสองครั้ง แต่ละครอกจะมีลูกหมาประมาณ 3 ตัว แต่เพราะตัวเล็กทำให้ลูกหมาไม่สมบูรณ์จะรอดเพียงครอกละเพียง 1 ตัว ..

.. เวลาเกาลัดจะคลอดต้องพาไปหาหมอให้ช่วยทำคลอดให้เพราะมันคลอดยาก.... หลังจากท้องได้สองท้องเลยต้องทำหมันเพราะสงสารไม่อยากให้เกาลัดท้องอีก

....

เกาลัด กับบ๊วยเค็ม มีลูกสองตัว คือ...

..

...กิมจิ..

..

.. กิมจิเป็นลูกตัวแรกของบ๊วยเค็ม กับเกาลัด..

.. กิมจิกินนมเก่ง นอกจากกินนมแม่แล้วกิมจิยังได้กินนมกล่องทุกวันทำให้กิมจิตัวใหญ่กว่าที่ควรจะเป็น (หมาพันธ์เล็ก)  เพราะกินเก่งกิมจิจึงได้ฉายาว่า “กินจิ กินจุ” 

.. ตอนนี้กิมจิ อายุ 2 ขวบกว่า และเป็นแม่พันธุ์มาสองคลอกแล้ว คลอกละ 5 ตัว  ลูกของกิมจิน่ารักทุกตัวและถูกจองไปเลี้ยงหมด...ยกเว้น จังกึม..เจ้าตัวแสบ

ก้านกล้วย..

..

..

.. ก้านกล้วยอายุอ่อนกว่า กิมจิ หกเดือน เป็นลูกครอกที่สองที่เหลือรอดมาของบ๊วยเค็มกับเกาลัด

.. ก้านกล๊วยหล่อ...แต่หล่อน้อยกว่าบ๊วย..เพราะช่วงตัวยาวกว่าเล็กน้อย..แม้จะหล่อน้อยกว่าบ๊วยแต่ก้านกล้วยก็เป็นพ่อพันธุ์ ฮิตไม่แพ้พ่อบ๊วย...     

.. ก้านกล๊วยซน...ไม่ค่อยเรียบร้อยเหมือนพ่อบ๊วย.....ชอบแหย่...ชอบแกล้ง...ตัวอื่น  วันไหนอากาศหนาว..ใส่เสื้อให้...พ่อก้านกล้วยก็จะเพียรพยายามถอดเสื้อออก...ถ้าถอดไม่ได้ก็จะกัด..กัด..กัด...จนตอนนี้เสื้อของกล้วยไม่เหลือที่ดี ๆ ซักตัว..

.. ตอนนี้ก้านกล้วยมีคู่ซี้จอมซน...คือ จังกึม

..นี่ไง  จังกึม ตัวแสบ..

..

.. อายุตอนนี้ เกือบขวบหนึ่งแล้ว....เป็นลูกคลอกที่สองของ กิมจิ ..

.. จังกึม จะมีสีเพี้ยนไปจากตัวอื่นคือมีสีน้ำตาลเข้มเกือบดำ เหมือนสีของพ่อพันธุ์ ..  

.. จังกึมตัวเล็ก ๆ พอ ๆ กับยายเกาลัด...จังกึมซนมาก...

.. ชอบเล่นแย่งตุ๊กตากับก้านกล้วย...วิ่งไล่กันไปทั้งบ้าน..และที่ชอบเป็นพิเศษคือ มุดรั้วหนีออกไปนอกบ้าน...ออกไปแล้วก็เข้าไม่ได้....จะนั่งครวญคราง อิ๊ด..อิ๊ด..จนกว่าจะมีคนมาเปิดประตูให้..

ตั้งแต่เลี้ยงหมามาหลายปีไม่เคยมีตัวไหนหนีออกนอกบ้าน ถ้าจะออกไปก็จะมีสายจูงเดินออกไปเป็นขบวน...มีแต่แม่จังกึมนี้แหละที่ทำให้วุ่นวาย...ตอนแรก ๆ ที่แอบหนีออกไปนั่งครวญครางอยู่หน้าบ้าน...ตัวอื่น ๆ ตื่นตกใจ ...เห่าหอน... วิ่งพล่าน.. เรียกให้เปิดประตูรับแม่จอมซน.. แต่ระยะหลัง ๆ ค่อนข้างจะชิน ตัวอื่นก็ไม่ค่อยสนใจ...ยกเว้นคุณยายเกาลัด......ที่จะนั่งคอยเฝ้าหลาน ตรงประตูจนกว่าจะจังกึมจะกลับเข้ามาได้...เธอก็จะเข้าไป ครางใส่เหมือนดุ แล้วก็จะเลียหน้าเลียตาให้.....

ด้วยความที่บ้านติดกับถนน...เรากลัวว่าเมื่อถ้าเจ้าตัวเล็กออกไปแล้วจะถูกรถชน ก็จะพยายามปิดร่องรูรั้ว แต่แม่จังกึมเธอเหมือนเด็กใจแตกจะหาวิธีการเล็ดลอดออกไปจนได้หลายครั้ง...

เรามาจากบ้านมาทำธุระที่กรุงเทพฯ ตั้งแต่เดือนมิถุนายน..จนถึงวันนี้ยังไม่ได้กลับบ้าน..ได้แต่โทรถามไถ่สารทุกข์สุกดิบของหมา ๆ ที่รัก...เมื่อเดือนตุลาที่มีวันหยุดหลายวัน...น้องคนที่เห็นในภาพแวะไปถ่ายรูปมาให้ดูว่าเจ้าพวกนี้ยังอยู่ดีมีสุขทุกตัว....

..

แต่เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา...ได้รับโทรศัพท์จากบ้านบอกว่า

....เกาลัด...ถูกรถชนตาย...

......วันนั้นไม่มีใครอยู่บ้าน....จังกึม คงมุดรั๊วออกมาข้างนอก แล้วร้องให้เปิดประตูให้...แต่ไม่มีใครอยู่เปิดประตู...ก็คงร้อง..ร้อง..ร้อง..จนเกาลัดมุดออกไปหาหลาน...

...ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นต่อ...

……….รู้แต่ว่า....เกาลัด..ถูกรถชนตายแล้ว..

..

.....จิตเราตกเลยอ่ะ....

.....ใครจะพูดอะไร...จะทำอะไร...ก็ไม่อยากยุ่ง...ไม่อยากสนใจ...

.....ทำอะไรไม่ถูก ...คิดอะไรไม่ออก....

……blog ก็ไม่อยากเข้า...

.....เพื่อนบอก...มันก็แค่หมา...

...........สำหรับคนอื่น....ใช่มันอาจจะเป็น “แค่หมา” ......

แต่สำหรับเรา....มันเศร้า...อธิบายไม่ถูก...

...คนเลี้ยงหมา...คนรักหมาเท่านั้นมั๊งถึงจะเข้าใจ....

..

.......สงสารเกาลัด....รักเกาลัดนะจ๊ะ.....