Ho..Ho..Ho..Ho..

ยังจำเสียงหัวเราะของคุณลุงใจดี..หนวดขาวยาว..ที่ใส่เสื้อสีแดงซ้ำกันมาทุกปีได้ไหม ???

เพราะความที่ชอบฟังนิทาน...อ่านนิทาน...มาตั้งแต่เด็กๆ ทำให้เราได้รู้จัก ซินเดอเรล่า.. สโนว์ไวท์..คนแคระทั้งเจ็ด.. เจ้าชายน้อย.. แจ็คผู้ฆ่ายักษ์... แมงมุมเพื่อนรัก.. เจ้าชายกบ..ฯลฯ...และแน่นอน ลุงซานต้าด้วย...

ด้วยจินตนาการที่มีมากมาย...เมื่อถึงคริสต์มาสเราจึงต้องเตรียมถุงเท้าคู่ที่ดีที่สุด (ในความรู้สึก)...วางไว้ปลายเตียงก่อนนอน...แล้วกระซิบถามคุณพ่อคุณแม่ว่า...หนูเป็นเด็กดีหรือเปล่า..ลุงซานต้าจะเอาของขวัญมาให้หนูไหม ????..

จำไม่ได้ว่าแต่ละปีได้ของขวัญอะไรบ้าง...อาจเป็นกล่องดินสอสีสวย...หรือโบว์สีสด...หรือหนังสือนิทานเล่มใหม่...หรือ.....

และจำไม่ได้ว่าลุงซานต้าเลิกให้ของขวัญเราเมื่อไหร่......ก็คงเมื่อโตจนพอเข้าใจว่า...ลุงซานต้าคือสิ่งสมมุติในจินตนาการวัยเด็ก.....

แต่...เราก็ยังรักที่จะคิดถึง...กลิ่นอายของจินตนาการในวันคริสต์มาส....

...จนอดเก็บภาพกลิ่นอายเหล่านั้นตามเส้นทางที่ผ่าน...พบ....

..

..เดอะมอลล์.. งามวงค์วาน..

..แพตตินัม..ประตูน้ำ..

..เซนทรัล..ชิดลม..

..อิมโพเรียม..สุขิมวิท..

..

..เซน..ราชประสงค์..

..

..โรงแรมอโนมา..

..เซนทรัลเวิลด์...

..ไฟประดับตามทางจากเพลินจิต ถึง สยามของ กทม.และ ททท.

..ต้นคริสต์มาส รีไซเคิล.. สยามสแควร์..

..และ...อีกหลายที่...

..

..แต่ที่หนึ่งในใจปีนี้..สยามพารากอน...

..ถ้าปีนี้คุณเป็นเด็กดี... เตรียมถุงเท้าไว้นะค่ะ...ลุงซานต้าจะมาแล้ว....

..Ho..Ho..Ho..Ho..

...สุขสันต์วันคริสต์มาส และสวัสดีปีใหม่ ค่ะ ...