25 กุมภาพันธ์ 2468 :  พระราชพิธีบรมราชาภิเษก พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว และทรงสถาปนาพระวรชายาเป็นสมเด็จพระบรมราชินี และเสด็จไปประทับที่พระที่นั่งอัมพรสถาน (ร.7 พระชนม์ 32 พรรษา,สมเด็จฯ 21 พรรษา)

6 มกราคม -5 กุมภาพันธ์ 2469 : พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้า รำไพพรรณีฯ เสด็จพระราชดำเนินเลียบมณฑลพายัพเพื่อเยี่ยมราษฎร

16 เมษายน - 6 พฤษภาคม 2470 : เสด็จพระราชดำเนินเยือนหัวเมืองชายฝั่งทะเลตะวันออก

24 มกราคม - 11 กุมภาพันธ์ 2471: เสด็จพระราชดำเนินเยือนมณฑลภูเก็ต

โคลงลิลิตนี้ กรมพระนราธิปฯ ได้ทรงนิพนธ์ไว้อย่างเป็นบทตอน ตามลำดับเหตุการณ์ นับ แต่การเสด็จสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว จนถึงการเสด็จขึ้นครองราชย์ของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ตลอดจนพระราชพิธีที่เกี่ยวข้องทั้งมวล พร้อมภาพเหตุการณ์เรียงกันโดยลำดับ

หลังจากการพระราชพิธีบรมราชาภิเษก พระบาทสมเด็จพระปกเกล้า เจ้าอยู่หัวพร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้ารำไพพรรณี พระบรมราชินี ได้เสด็จฯเลียบมณฑลฝ่าย เหนือและนครเชียงใหม่ โดยเสด็จพระราชดำเนินออกจากกรุงเทพฯในวันที่ ๖ มกรา คม พุทธศักราช ๒๔๖๙ โดยกระบวนรถไฟพระที่นั่งขึ้นไปถึงมณฑลพิษณุโลก ประทับแรม ๓ วัน แลัวเสด็จพระราชดำเนินต่อไปยังเมืองแพร่ เมืองนครลำปางจากนครลำปางเปลี่ ยน เป็นประทับรถยนต์พระที่นั่งต่อไปถึงจังหวัดเชียงราย เสด็จพระราชดำเนินกลับมายังนครลำปางประทับรถไฟพระที่นั่งถึงเมืองเชียงใหม่ ในวันที่ ๒๒ มกราคม

       จากเมืองเชียงใหม่ เสด็จพระราชดำเนินไปยังนครลำพูนโดยรถยนต์พระที่นั่ง เสด็จ พระราชดำเนินกลับมาประทับเมืองเชียงใหม่จนถึงวันที่ ๕ กุมภาพันธ์ จึงเสด็จพระราชดำเนินโดยรถไฟพระที่นั่งกลับถึงกรุงเทพฯมหานคร    ในวันที่ ๖ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๔๖๙ รวมเวลา เสด็จฯเลียบมณฑลฝ่ายเหนือ ๑ เดือนเต็ม

พระราชจริยาวัตรประการหนึ่งของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้ารำไพพรรณี พระบรมราชินี คือการเสด็จพระราชดำเนินออกไปเยี่ยมราษฎรในส่วนภูมิภาค ทั้งสองพระองค์ได้เสด็จพระราชดำเนินทรงเยี่ยมราษฎรในภูมิภาคต่างๆ ที่ห่างไกลจากกรุงเทพมหานคร คือเสด็จพระราชดำเนินทั่วมณฑลพายัพ จังหวัดต่างๆริมฝั่งทะเลอ่าวไทย และทั่วมณฑลทักษิณ เพื่อให้ราษฎรมีโอกาสได้เห็นพระองค์และสมเด็จพระบรมราชินี นอกจากนั้นยังมีพระราชประสงค์ที่จะทอดพระเนตรภูมิประเทศถิ่นฐานบ้านเมือง ทรงทราบความเป็นไปอันเนื่องด้วยสุขด้วยทุกข์ตลอดถึงการทำมาหาเลี้ยงชีพของข้าขอบขัณฑสีมาอาณาจักรทั่วไป ได้ทรงพบเห็นสิ่งต่างๆ มากอย่างสำหรับจะได้มาเป็นเครื่องทรงพระราชดำริดัดแปลงแก้ไขสิ่งที่พ้นสมัย ผดุงสิ่งที่ดีอยู่แล้วให้คงดีตลอดไปและพยายามให้ดียิ่งขึ้นสมกับที่ทรงดำรงตำแหน่งเป็นประมุขของชาติ

     "...เรามีความยินดีอยู่อย่างหนึ่งซึ่งได้ทราบจากเทศาภิบาลผู้ปกครองมณฑลต่างหูต่างตาเรา ว่าบรรดาพวกชนต่างชาติต่างภาษาที่มาทำการอยู่ในมณฑลภูเก็ตปรองดองเข้ากันกับข้าราชการเจ้าหน้าที่เป็นอย่างดี แลมีแก่ใจช่วยราชการบ้านเมืองอยู่เสมอ  ที่เป็นเช่นนั้นสมควรยิ่งนัก  ด้วยประโยชน์ของรัฐบาลกับประโยชน์ของพ่อค้านายเหมืองในมณฑลนี้ที่จริงเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ถ้าการค้าแลการทำเหมืองแร่ได้ผลมาก รัฐบาลก็ได้ประโยชน์มากขึ้นด้วย ถ้าผลตกต่ำก็ต่ำลงด้วยกัน สำคัญอยู่แต่ให้มีความปรองดองด้วยเห็นอกกันในระวางบุคคลต่างหน้าที่แลต่างจำพวก กับช่วยกันรักษาความเรียบร้อยแลความสุขของบ้านเมือง..."

อ้างอิง:http://kingprajadhipokstudy.blogspot.com/2011/05/blog-post.html

                   http://www.chiangmainews.co.th/page/?p=307631

เรื่องที่เกี่ยวข้อง

วัตถุชิ้นเอกพระราชทานเป็นส.ค.ส.ให้ราษฎรไทย..จากโปสการ์ดหายากสั่งพิมพ์จาก Saxony

ประวัติศาสตร์ประชาธิปไตยไทย..จากโปสการ์ดหายากสั่งพิมพ์จาก Saxony