เอื้องฟ้า-ภาพจากอินเตอร์เน็ต

     ผมฟังเพลงนี้ครั้งแรกจากเทปวง"ดิอินโนเซนต์" เมื่อหลายปีก่อน
     ฟังแล้วชอบ โดยเฉพาะประโยค .."..เธอเป็นเอื้องฟ้า เกิดมาบนคบยูงยาง แม้จะลงกระถางก็ยังต้องแขวนอยู่เหนือดิน พี่เกิดจากเลน จากตมลึกใต้วาริน ดังบัวพ้นน้ำประทินจะคู่ยุพินกระถางใด.."
     ประโยคทองนี้ ผมนึกไม่ถึงว่าจะมีครูเพลงสามารถใช้คำสละสลวยเปรียบเทียบหญิงสาวคนหนึ่งเป็นเสมือน"เอื้องฟ้า" ที่แม้แต่จะปลูกก็ยังต้องแขวนไว้เหนือดิน..
     ฟังแล้วนึกภาพออกเลย..

     ผมเขียนถึงเพลงนี้เพราะเพิ่งให้หนังสือน้องสาวคนหนึ่งไป
     หนังสือเล่มนั้นก็คือ "มีเพียงดอกฟ้ามาให้เธอ" ของ สิริมา อภิจาริน นักเขียนคนโปรดของผม ที่นิยายเรื่องนี้เขียนแนะนำหนังสือไว้ว่า "..เรื่องราวความรักของดอกฟ้าที่บอกตัวเองว่า...เพราะรักดอกหนา ดอกฟ้าจึงยอมร่วงกับดอกหญ้าที่...แม้เพียงชั่วเวลาน้อยนิดเดียวที่หลอนปลิวคว้างลงมา..ก็ล้ำค่านัก"
     ในหนังสือเล่มนี้ ยังมีกลอนเพราะๆอยู่ด้วย นั่นคือ
          เธอมิใช่คนที่ฉันเคยฝันไว้ มิใช่ใครที่ฉันเคยฝันถึง
          ฉันเคยเด็ดดอกฟ้ามาเคล้าคลึง มิเคยพึงใจเมียงมองละอองดิน
          ฉันให้เด็ดดอกหญ้ามาแซมผม เฝ้าเชยชมฝ้าหมองละอองหิน
          ลืมดอกฟ้าดอกเหมยอันเคยชิน คว้าเพียงนิลแทนเพชรเก็จตระการ
     ผมไม่รู้ว่าวันนี้ รักระหว่างชนชั้นมีหรือไม่ แต่เพลงๆนี้ บ่งบอกได้ดีว่า"ลูกผู้ชาย"จะต้องมีศักดิ์ศรี ตั้งแต่ประโยคแรกของเพลงที่ขึ้นว่า "..ถึงพี่จะมาจากท้องนาท้องไร่ มาสู่ความสดใส ไม่อายใครหรอกนะแก้วตา พี่มาอย่างชายตะเกียกตะกายยึดมั่นฟันฝ่า มโนนึกอันแรงกล้ายึดถือคธาแห่งความดี" ต่อด้วย ".. ถึงต้องอดโซ ให้หัวโตท้องแห้ง ใจพี่คงเข้มแข็ง ไม่เปลี่ยนแปลงชั่วร้ายบัดสี พี่อดเยี่ยงเสือไม่อิ่มเยี่ยงการักษาความดี"
     เพราะหากรักกันจริง ก็คงเหมือนตอนจบของเพลง "..หากเรารักและเข้าใจ มารร้ายใดใดก็พ่ายไปเอง"
     นี่เป็นเพลงเพราะมากๆที่ผมนำมาในพันธกิจสะดุดรักวันนี้

แจกันรัก
คำร้อง-ทำนอง พยงค์ มุกดา

ถึงพี่จะมาจากท้องนาท้องไร่
มาสู่ความสดใส ไม่อายใครหรอกนะแก้วตา
พี่มาอย่างชายตะเกียกตะกายยึดมั่นฟันฝ่า
มโนนึกอันแรงกล้ายึดถือคธาแห่งความดี

ถึงต้องอดโซ ให้หัวโตท้องแห้ง
ใจพี่คงเข้มแข็ง ไม่เปลี่ยนแปลงชั่วร้ายบัดสี
พี่อดเยี่ยงเสือไม่อิ่มเยี่ยงการักษาความดี
จากวานโน้นถึงวันนี้ สวรรค์ปรานีพี่ดั่งถวิล

เธอเป็นเอื้องฟ้า เกิดมาบนคบยูงยาง
แม้จะลงกระถางก็ยังต้องแขวนอยู่เหนือดิน
พี่เกิดจากเลน จากตมลึกใต้วาริน
ดังบัวพ้นน้ำประทินจะคู่ยุพินกระถางใด

รักเปรียบแจกัน จัดสรรวางเบื้องหน้า
องค์พระปฏิมา แท่นบูชามนุษย์กราบไหว้
ดอกดินดอกฟ้าจะมาเข้ากัน ณ ที่นั้นได้
หากเรารักและเข้าใจ มารร้ายใดใดก็พ่ายไปเอง