วันนี้มีข่าวใหญ่(ที่ผมสนใจ)อยู่ข่าวหนึ่งนั่น คือ  พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี เดินไปทางที่กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช ร่วมเป็นสักขีพยาน ในการใช้เครื่องบดทำลายงาช้าง 2 ตัน หรือ 2,155.17 กก. มูลค่ากว่า 100 ล้านบาท ก่อนเคลื่อนย้ายไปเผาที่จังหวัดสมุทรปราการ เพื่อไม่ให้งาช้างสามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้อีก มีตัวแทนภาคีอนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดพันธุ์สัตว์ป่าและพืชป่าที่ใกล้สูญพันธุ์ (ไซเตส) ร่วมเป็นสักขีพยานในการเผ่าทำลายครั้งนี้ด้วย

งาช้างรวมไปถึงผลิตภัณฑ์จากงาช้างที่ถูกเผาทำลาย เป็นของกลางที่คดีสิ้นสุดแล้ว และตกเป็นของแผ่นดิน   ถือเป็นการเผาทำลายงาช้างของกลางครั้งแรกและล็อตแรกของประเทศไทย

งาช้างของกลางที่กรมศุลกากรและกรมอุทยานฯ ยึดมาได้มีทั้งสิ้น 17 ตัน ทั้งหมดเจ้าหน้าที่ยึดมาจากการลักลอบค้างาช้างผิดกฎหมาย ส่วนใหญ่ประมาณ 90% เป็นงาช้างที่นำเข้ามาจากทวีปแอฟริกา (แน่นอนว่าคือการฆ่าช้างเอางา)

เป็นข้อเท็จจริง...ที่ความหย่อนหยานของการบังคับใช้กฎหมาย และการปล่อยปละละเลยของเจ้าหน้าที่ไทย ทำให้การค้างาช้างผิดกฎหมายในไทยเติบโตอย่างรวดเร็ว และมีการส่งออกต่อไปยังประเทศอื่นๆ รวมทั้งจีน ส่งผลให้ประเทศไทยกลายเป็นศูนย์กลางการค้าธุรกิจเถื่อนประเภทนี้

หลายคนสงสัยว่า ทำไมต้อง "เผาทำลายงาช้าง" เหล่านี้ เอาไปขาย ประมูล เก็บไว้ จะไม่เป็นประโยชน์มากกว่านี้หรือ?
ผมเองไม่มีความรู้เรื่องนี้มาก แต่ขออนุญาตแชร์ความคิดเห็นร่วมกันนะครับ

@ เหตุผลของการทำลายงาช้างผิดกฎหมาย

1. ตัดวงจรนำกลับไปใช้ ป้องกันลักลอบนำกลับเข้าสู่ตลาดอีกครั้ง
2. แสดงเจตนารมณ์ชัดเจนในการปราบปรามการค้างาช้างผิดกฎหมาย
3. การนำไปขายหรือประมูลต่อเท่ากับเป็นการแปลงภาพของผิดกฎหมายให้ถูกกฎหมาย ซึ่งของผิดกฎหมายเหล่านี้ได้ยึดมาจากการครอบครองของผู้ซื้อและผู้ขายนั่นเอง

อนุสัญญาไซเตส มีข้อกำหนดว่า "งาช้างที่ยึดมาได้ ประเทศผู้ยึดไม่สามารถเอาไปแปรรูปหรือขายเชิงพาณิชย์ได้" เว้นเสียแต่จะเก็บไว้เพื่อการศึกษาวิจัย หรือทำเป็นพิพิธภัณฑ์เท่านั้น

@ ตามระเบียบของอนุสัญญาไซเตสแล้ว ได้กำหนดการจัดการกับงาช้างเถื่อนไว้ 3 แนวทาง คือ

1. ส่งกลับไปยังประเทศต้นทาง ซึ่งมีค่าใช้จ่ายมาก จึงตัดวิธีนี้ออกไป
2. เก็บรักษาเพื่อศึกษาวิจัย (งาช้างส่วนหนึ่ง รัฐบาลไทยมอบให้พิพิธภัณฑ์ไปใช้ศึกษาวิจัยเช่นกัน)
3. เผาทำลาย เพื่อไม่ต้องการให้งาช้างกลับไปสู่วงจรการซื้อขายในตลาด

ในปี 2556 สมัยยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เป็นนายกรัฐมนตรี มีการจัดประชุมไซเตสที่กรุงเทพฯ ทว่าประเทศไทยในฐานะเจ้าภาพการประชุม ถูกกดดันอย่างหนักจากนานาชาติให้ปิดตลาดค้างาช้างในประเทศ เนื่องจากไทยกลายเป็นทางผ่านของตลาดค้างาช้างแอฟริกาไปยังประเทศอื่นๆ (แต่ละปีมีช้างแอฟริกาถูกฆ่าเพื่อเอางา 30,000 ตัว) จนตกอยู่ในภาวะเสี่ยงที่จะถูกคว่ำบาตรทางการค้าภายใต้อนุสัญญาไซเตส 

เพื่อแก้ปัญหาเรื้อรังดังกล่าว รัฐบาลไทยยุคคสช. เริ่มร่างแผนปฏิบัติการงาช้างแห่งชาติ มีการออกพระราชบัญญัติงาช้างเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ไทยในปี 2558 นี้เอง บังคับให้มีการแจ้งครอบครองผลิตภัณฑ์ที่ทำจากงาช้างของผู้ค้าและผู้บริโภคทุกคน  และควบคุมตลาดค้างาช้างถูกกฎหมายที่มาจากช้างบ้านเท่านั้นอีกด้วย

งาช้างน้ำหนักรวมกว่า 220 ตัน ในการครอบครองของประชาชนกว่า 44,000 ราย ได้ผ่านการขึ้นทะเบียนในช่วงต้นปีที่ผ่านมา

ในรัฐบาลคสช. ยังสั่งห้ามมีไว้หรือซื้อขายผลิตภัณฑ์งาช้างที่ได้มาจากช้างแอฟริกาด้วยไม่ว่ากรณีใดๆ โดยการแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.2535 กำหนดให้ช้างแอฟริกาเป็นหนึ่งในสัตว์ป่าคุ้มครองของประเทศไทย

การทำลายงาช้างของกลางในครั้งนี้ แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นของรัฐบาลไทย และตอกย้ำจุดยืนของประเทศไทย ที่จะไม่ยอมสนับสนุนการฆ่าช้างป่าแอฟริกา และจะไม่ยอมให้ขบวนการค้าผิดกฎหมาย ใช้ประเทศไทยเป็นทางผ่านและแหล่งค้างาช้างผิดกฎหมายอีกต่อไป

นี่คือ..เหตุผล(ส่วนตัวของผม) ทำไม! ต้องเผาทำลายงาช้างผิดกฎหมาย

@ ประเทศไหนบ้างที่ทำลายงาช้างผิดกฎหมาย

------------------------------- 

หมายเหตุ : ขอบคุณภาพจาก ทวีชัย จันทะวงค์,NationPhoto