สภาพและปัญหา

      ผลการจัดการศึกษาในระดับขั้นพื้นฐาน ปรากฏว่า ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เป็นวิชาที่ ประสบผลสำเร็จต่ำสุด เป็นที่น่าสังเกตว่า ทำไม เด็กไทยจึงอ่อนคณิตศาสตร์...ตามความคิดของผู้เขียนที่สอนคณิตศาสตร์ มา 20 ปี พบว่า

        1. นักเรียนไม่ได้เรียนจากครูที่จบวิชาเอกคณิตศาสตร์โดยตรง  อันนี้ไม่ต่างกับสาขาวิชาอื่นที่ผู้เรียนจำเป็นต้องเรียน เรื่องนั้นๆ จากผู้เชี่ยวชาญเฉพาะสาขา เช่น นักเรียนดนตรีไทย จะต้องเรียนจากครูที่มีความรู้ความสามารถเฉพาะทางดนตรีไทย หรือ พละศึกษา จะต้องเรียนรู้เฉพาะกับครูที่ถนัดด้านนั้นๆ โดยตรงผู้เรียนจึงเกิดปฏิสัมพันธ์ทางเรียนเรียนในลักษณะทั้งการถ่ายทอด และองค์ความรู้  จึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไม เด็กไทยจึงอ่อนคณิตศาสตร์ ตามข้อมูลที่ทราบว่าแต่ละเขตพื้นที่การศึกษา หรือบางโรงเรียนไม่มีครูวิชาเอกคณิตศาสตร์ที่มีทั้งความสามารถ ความรู้และทักษะการถ่ายทอด รวมทั้งการจัดมวลประสบการณ์ให้แก่ผู้เรียน อย่างถูกต้องและเหมาะสมกับศักยภาพของผู้เรียน

       2. ขาดสื่อและอุปกรณ์การเรียนรู้ วิชาคณิตศาสตร์ เป็นวิชาที่เป็นนามธรรม และ เป็นภาษาสัญญลักษณ์ ดังนั้น การเชื่อมโยงความรู้ จากรูปธรรมสู่นามธรรมอาจต้องอาศัยสื่อและอุปกรณื ในการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างรูปธรรมและนามธรรม อาทิ จำนวนสิ่งของ หรือจำนวนสัตว์ที่เป็นรูปภาพ ครูจะต้องเชื่อมโยง ให้นักเรียนสามารถใช้ตัวเลขแทนจำนวน ซึ่งรูปภาพสัตว์หรือสิ่งของเป็นรูปธรรม ส่วนตัวเลขเป็นนามธรรม หรือสัญญลักษณ์แทนจำนวน

      3. ขาดการส่งเสริมอย่างจริงจังจากรัฐ และผู้ปกครอง  ด้วยผู้เกี่ยวข้องไม่เห็นถึงความสำคัญของวิชาคณิตศาสตร์ ต่อการพัฒนาประเทศในระยะยาว ทั้งทางด้านเทคโนโลยี ตลอดจนวิศวกรรม และสถาปัตยกรรม ที่จำเป็นต้องอาศัยคณิตศาสตร์เป็นพื้นฐาน

      4. เจตคติของผู้เรียน เป็นที่ทราบโดยทั่วไปว่ามีนักเรียนเปอร์เซ็นน้อย ที่ชอบวิชาคณิตศาสตร์ ดังนั้นนักเรียนส่วนใหญ่ มองวิชาคณิตศาสตร์ เหมือนยาขม หรือไม้เบื่อไม้เมา จึงส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน จากผลการสำรวจผลการเรียนรู้นักเรียนในระดับมัธยมพบว่า เปอร์เซ็นที่นักเรียนติด 0 มากที่สุด คือ วิชาคณิตศาสตร์

       แนวทางแก้ไข

     1.  จัดหาครูที่จบวิชาเอกคณิตศาสตร์ ให้เพียงพอ...(ยากเพราะรัฐไม่มีงบประมาณ)

      2. จัดหาสื่อและอุปกรณ์ให้เพียงพอ...(ยากเพราะรัฐไม่มีงบประมาณ)

      3. รณรงค์ จัดการแข่งขัน อย่างหลากหลายและทั่วถึง หรือให้สถานประกอบการเข้ามามีส่วนร่วมในการจัดการเรียนรู้ทางคณิตศาสตร์ หรือใช้วิทยากรท้องถิ่นที่มีความรู้และเชื่ยวชาญทางคณิตศาสตร์ เช่นอาชีพวิศวกร หรือแพทย์ เป็นต้น

      4. สร้างเจตคติที่ดีต่อวิชาคณิตศาสตร์ ด้วยการศึกษาจากแหล่งเรียนรู้ เกมส์คณิตศาสตร์ หรือจัดการเรียนรู้ให้มีบรรยากาศสนุกสนาน นักเรียนมีส่วนร่วม

         อย่างไรก็ตาม การที่จะให้เป็นไปได้ทั้งสี่ประการ คือ คนที่มีความสามารถ คนๆ นั้น คือ ครู (ตามข้อ 1)