*/
มวลดอกไม้ | ||
![]() |
||
แม้ดอกหญ้าอันต่ำต้อย หากเก็บมาเรียงร้อยมีค่ามหาศาล |
||
View All ![]() |
<< | กันยายน 2007 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
นิทานเรื่องไก่เทวดา กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีสองชายหนุ่มชื่อแก้วและทองเป็นเพื่อนรักกันมาก เมื่อถึงวัยอันสมควรสองหนุ่มได้ล่ำลาพ่อแม่เพื่อไปศึกษาวิชา ณ สำนักทิศาปาโมกข์ จนล่วงเวลา 10 ปีผ่านไป หลังจากเรียนศิลปะวิทยาคมจากอาจารย์จนเชี่ยวชาญจบหลักสูตร ทั้งคู่ก็ร่ำลาอาจารย์ เพื่อออกแสวงโชคใช้วิชาความรู้ที่เรียนมาช่วยเหลือชาวประชาและหางานทำ ระหว่างเดินทางกลับภูมิลำเนา ทั้งสองเดินผ่านพงป่าเขาลำเนาไพร ซึ่งใกล้เวลาพลบค่ำพอดี สองเกลอจึงจัดแจงหาทำเลที่พัก ตัดไม้ทำห้างให้สูงพ้นสัตว์ร้าย ก่อไฟสุมเพื่อไล่สัตว์และเพื่อให้ร่างกายอบอุ่น จากนั้นก็นำเสบียงกรังที่ติดตัวมากินกันจนหมดสิ้นอย่างอิ่มหนำสำราญแล้วแยกกันไปขึ้นห้างหลับนอน เวลาผ่านไปตอนย่ำรุ่ง ทั้งสองต้องตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงไก่ป่าขันประชันกันสองฟากป่า ไก่ตัวแรกขันว่า เอ้กอีเอ้กเอ้ก ...ใครกินตูข้า ภายภาคหน้าได้เป็นใหญ่ เริ่มก่อนสุขสบาย ทุกข์ยากกายในภายหลัง แก้วได้ยินเสียงไก่ตัวแรกแค่เพียงเสียงท่อนแรกก็คว้าธนูคู่กายมุ่งไป ณ กอไผ่ตามเสียงไก่ตัวนั้น เขาง้างธนูยิงมันตกลงมาขาดใจตายหวังได้กินไก่แล้วสุขสบายชั่วชีวิต ส่วนไก่อีกตัวหนึ่งขันว่า เอ้กอีเอ้ก...เอ้ก...ใครได้กินตัวข้า เป็นทาสาหรือทาสี ภายหลังกลับได้ดี มีสุขล้ำฉ่ำหทัย ทองได้ฟังเสียงไก่อีกตัวขันจนจบสิ้น เขาย่องตามเสียงไปยังไก่ตัวที่สอง ใช้ดาบคู่ใจพุ่งเข้าไปตรงหน้าอก มันขาดใจตายตกลงมาทันที สองสหายเมื่อได้ไก่มาก็เตรียมสุมไฟ ถอนไก่ ใช้ไม้เสียบ ปิ้งย่างกินกันจนอิ่มหนำ ก็ได้เวลารุ่งอรุณพอดี สองเพื่อนก็ชวนกันเดินทางต่อไป จนกระทั่งเข้าเขตเมืองใหญ่ ทำให้สองชายดีใจเป็นยิ่งนัก อาจจักได้แสดงวิชาความรู้ที่ร่ำเรียนมา ช่วยเหลือปวงประชาในพารานี้เป็นแน่ จึงหาที่พักผ่อนหย่อนใจใต้พุ่มไม้บริเวณชานเมือง ยามเที่ยงวันสายลมพัดแผ่ว รวมทั้งสองคนได้เดินทางมาอย่างเหน็ดเหนื่อย ทำให้ม่อยหลับไป ณ โคนไม้แห่งนั้น ในวันที่ทั้งคู่ย่ำกรายมาในเขตมหานครแห่งนี้ เป็นเวลาเดียวกับเจ้าผู้ครองนครได้สวรรคตและไม่มีรัชทายาทสืบสันติวงศ์ ตามกฎมณเฑียรบาล กำหนดให้พราหมณ์เรียกประชุมเหล่าขุนนาง อำมาตย์ เพื่อจัดราชรถออกวิ่งหาผู้มีบุญญาธิการ หากราชรถหยุด ณ ผู้ใด ให้พราหมณ์กราบบังคมทูล ผู้นั้นขึ้นครองราชย์ กล่าวถึงสองชายหลังจากหลับสบายใต้ต้นไม้สายลมบัดโบกจวนยามบ่ายทั้งสองก็ตื่นขึ้นมา ทองอาสาไปหาซื้ออาหารในตลาด ปล่อยให้แก้วนั่งรอ ณ ที่เดิม ด้วยเดชะบุญญาบารมีไก่เทวดาตัวแรก บันดาลให้ราชรถมาหยุด ณ ต้นไม้ ที่ยอดชายนายแก้วนั่งอยู่อย่างสง่าผ่าเผย เหล่าพราหมณ์พร้อมด้วยเสนาอำมาตย์ คุกเข่าลงอภิวาท ทูลความตามเรื่องพอเข้าใจ แล้วอัญเชิญ นายแก้ว ขึ้นราชรถ เข้าเมืองและปราบดาภิเษกเป็นพระราชา พระนามว่า พระเจ้าฟ้ามหามณี แต่ด้วยความหลงใหลในอำนาจ ลาภยศ สรรเสริญ สุข จึงลืมเพื่อนทองที่ตรากตรำลำบากมาด้วยกันอย่างสนิทใจ กล่าวถึงยอดชายนายทองกลับมาจากซื้อข้าวทั้งของตนและของสหายแก้ว ไม่เห็นเพื่อนรออยู่ จึงคิดว่าเพื่อนคงไปทำธุระอีกไม่นานคงกลับมา เขานั่งรออยู่จนพลบค่ำไม่มีวี่แววว่านายแก้วจะกลับมา เขาคิดว่าเพื่อนคงคิดแยกทางจากไปแสวงหาโชคตามลำพังเสียแล้ว จึงตั้งหน้าตั้งตากินอาหารที่ซื้อมา แล้วหาศาลาวัดใกล้ๆ หลบซุกหัวนอน พอเช้าพรุ่งรุ่งสว่าง จึงเดินทางเสาะแสวงหางานทำ ได้พบกับเถ้าแก่ฮง ชาวจีนวัยกลางคนหนึ่ง อาชีพรับซื้อข้าวสารส่งลงเรือสำเภาไปขายต่างเมือง เขาได้ไปสมัครเป็นกะลาสีหรือจับกังแบกขนข้าวสารลงเรือ เถ้าแก่ฮงเห็นหน่วยก้านดี จึงรับไว้และคอยสังเกตนิสัยใจคอตลอดจนความซื่อสัตย์สุจริต ด้วยตนเองมีกิจการมากมายแต่มีลูกสาวเพียงคนเดียว คิดจะหาคู่ครองให้ลูกสาวจากชายหนุ่มที่มีความรู้ความสามารถและไว้เนื้อเชื่อใจได้ เพื่อฝากชีวิตลูกสาวและตนเองพลอยได้ฝากผีฝากไข้ยามแก่ชรา แต่ยังไม่ถูกใจใครสักคน ส่วนนายทองนอกจากทำงานตามหน้าที่ที่เถ้าแก่มอบหมายให้คุ้มค่าจ้างแล้ว เวลาว่างได้เสียสละแรงงาน กวาดบ้าน ถูโกดังให้สะอาด จนเข้าตาเถ้าแก่ วันหนึ่งเถ้าแก่ฮง ได้เรียกนายทองให้มาเรียนรู้วิธีการทำบัญชีรับจ่ายรวมทั้งการดำเนินกิจการ แล้วให้นายทองทดลองทำดู ซึ่งตรงกับวิชาสาขาที่เขาได้ร่ำเรียนมา จึงสามารถทำบัญชีได้อย่างถูกต้องและมีความซื่อสัตย์ ทำให้เป็นที่พึงพอใจแก่เถ้าแก่ยิ่งนัก หลายเดือนต่อมา เถ้าแก่ฮงได้มอบหมายให้นายทองดูแลกิจการค้าข้าวแทนตนเองที่จะต้องนำสำเภาไปต่างเมือง หลายเดือนผ่านไปไม่มีวี่แววว่า เถ้าแก่ฮงจะกลับมา จนกระทั่งวันหนึ่งกลาสีเรือที่รอดตายกลับมารายงานเถ้าแก่สาวว่า เรือสำเภอโดนพายุล่มกลางสมุทร สินค้าเสียหายทั้งหมด เถ้าแก่เสียชีวิตและลูกเรือตายเกือบหมด เหลือเฉพาะข้าและเพื่อนอีกสองคน นายทองจึงรับทั้งสามคนไว้ทำงานต่อ ส่วนเถ้าแก่สาวเสียใจร้องให้คร่ำครวญด้วยความโศกเศร้าจนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด ไม่เป็นอันกินอันนอน นายทองได้แต่ปลอบโยนและดำเนินกิจการแทนทุกสิ่งทุกอย่าง จนกลายเป็นความเห็นอกเห็นใจ ทั้งสองจึงตกลงปลงใจแต่งงานกันและอยู่กินร่วมกันอย่างมีความสุข กล่าวถึงพระเจ้าฟ้ามหามณี ได้เสพสุขอยู่ในราชวังพรั่งพร้อมด้วยนางสนมกำนัล เขาสนับสนุนเสนาข้าราชบริพารที่ประจบสอพลอ ลงโทษคนดีที่คอยคัดค้านการบริหารบ้านเมืองของตนในทางผิดพลาด จนเหล่าเสนาอำมาตย์ที่ซื่อสัตย์ต่อแผ่นดินคิดวางแผนโค่นล้มราชบัลลังก์ คนเหล่านี้จึงซ่องสุมกำลังไว้อย่างลับๆ เมื่อได้กำลังเพียงพอจึงบุกเข้ายึดตำหนักที่ประทับ แล้วเนรเทศนายแก้วออกนอกราชอาณาจักรเขาต้องตกระกำลำบากอย่างแสนสาหัสจนชั่วชีวิต เมื่อเจ้าเมืองว่างลงเหล่าพราหมณ์ เสนา อำมาตย์จึงได้ประชุมกันเพื่อสืบหาเจ้าเมืองคนใหม่ โดยวิธีสรรหาจากคนดีมีความรู้ในมหานคร ด้วยเป็นที่ประจักษ์ว่า นายทองเป็นบุคคลที่มีความรู้ความสามารถและซื่อสัตย์จนเป็นกล่าวขานของคนทั้งเมือง ที่ประชุมจึงมีฉันทามติว่า ให้ทูลเชิญนายทองขึ้นครองราชย์ นายทองจึงได้รับการปราบดาภิเษกเป็นพระเจ้าสีสุวรรณและแต่งตั้งภรรยาตนเป็นมเหสี โดยไม่คิดมีนางสนมอีกเลย นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมานายทองได้ปกครองไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินอย่างสงบสุขร่มเย็น และสิ่งที่เขาลืมไม่ได้คือ เสียงไก่ป่าที่ขันยังดังแว่วก้องในหูในยามราตรีว่า เอ้กอีเอ้กเอ้ก ...ใครได้กินตัวข้า เป็นทาสาหรือทาสี ภายหลังกลับได้ดี มีสุขล้ำฉ่ำหทัย เขาจึงสั่งทหารและชาวบ้านให้เลี้ยงไก่ไว้คู่บ้านเรือนมาจนถึงปัจจุบัน |
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |