เจงกิสข่าน จักรพรรดิ์สะท้านแผ่นดิน Genghis Khan

เจงกิสข่าน 成吉思汗 บุคคลที่คนเรียนภาษาจีนควรรู้จัก

เพราะเขาเป็นคนที่ทำให้เกิดราชวงศ์เยวี๋ยน (元朝) หรือที่เราเรียกว่า ราชวงศ์หยวน ขึ้น

และย้ายเมืองหลวงไปอยู่ปักกิ่ง 

传说  เป็นเพลงตอนจบประกอบซีรี่ย์จีน เรื่อง  เจงกิสข่าน 成吉思汗 Genghis Khan เวอร์ชั่น ปี 2004

ที่ทุ่มทุนสร้างโดยจีน

成吉思汗 ภาษาจีนกลางออกเสียงว่า Chéng jí sī hán 

ที่มีการสันนิฐานว่ามีความเกี่ยวพันกับอาณาจักรสุโขทัยนั้น ว่ากันว่า

กุบไลข่านทรงส่งกองทัพแผ่อำนาจลงทางใต้เพื่อล้มล้าง ราชวงซ่ง ทางตอนใต้ของจีน

ซึ่งผลจากการยกทัพตามไล่ล่าพวกราชวงศ์ซ่งดังกล่าว  เป็นสาเหตุสำคัญอีกประการหนึ่งที่ทำให้กองทัพมองโกลรุกรานลงมายังเขต มณฑลยูนาน ในปี พ.ศ. 1796  (ค.ศ. 1253) 

หลังจากเคลื่อนกองทัพเข้ายึดมณฑลยูนนานและโจมตี อาณาจักรน่านเจ้า ในยูนนานแตกแล้ว

ตามข้อสันนิษฐานทางประวัติศาสตร์ถือว่า อาณาจักรน่านเจ้า เป็นอาณาจักรของ ไทย  ที่ถูกกองทัพมองโกลโจมตี

จึงได้อพยพลงมาทางใต้มาอยู่ในเขตแหลมทอง และได้ตั้งอาณาจักรสุโขทัยขึ้น

แต่ข้อมูลดังกล่าวนี้ยังเป็นที่กถเถียงกันว่า อาณาจักรน่านเจ้า เป็นของไทยจริงหรือไม่

สรุปได้ว่าช่วงที่กองทัพมองโกลแผ่แสนยานุภาพโดดเด่นที่สุด เป็นช่วงเดียวกับการตั้ง กรุงสุโขทัย  ในปี พ.ศ. 1800 ( ค.ศ. 1257) 

** จาก  http://th.wikipedia.org/wiki/จักรวรรดิมองโกล)

 .................................................... 

ข้อมูลเพิ่มเติม จาก วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี และ คุณสิริสวัสดิ์วุธวาร ปรีดิ์มานรมเยศ 

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=vinitsiri&month=10-2010&date=27&group=92&gblog=22

เรื่อง การขยายอำนาจของอาณาจักรหยวน

มองโกล เผ่าพันธุ์ลูกหลานแห่งเจงกีสข่านผู้ยิ่งใหญ่ ชนชาติจากแผ่นดินทุ่งหญ้าอันเวิ้งว้าง

นักล่าผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นนักขี่ม้าและนักยิงธนูตัวยง ได้เริ่มต้นประกาศแสนยานุภาพ ด้วยการยาตราทัพอันแข็งแกร่งบุกสู่ยุโรป 

ผนวกแผ่นดินซี่เซี่ยและจิน กระทั่งยึดครองลงใต้มายังราชธานีของราชวงศ์ซ่ง จนจีนต้องถึงกาลผลัดแผ่นดินอีกครั้ง

ราชวงศ์หยวน หรือที่เรียกในนามว่าต้าหยวน (大元) เป็นมหาอาณาจักร ที่ถูกสถาปนาขึ้นโดยชนชาติมองโกล ที่อาศัยอยู่บนที่ราบสูงทางตอนเหนือของประเทศจีน 

ซึ่งนับเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ที่มีชนกลุ่มน้อยสามารถเข้ายึดครองอำนาจการปกครองทั่วทั้งแผ่นดินจีนได้

ชาวมองโกลที่เชี่ยวชาญด้านการสัประยุทธ์ ไม่เพียงแต่ใช้กำลังทหารยึดครองเขตภาคกลางและพื้นที่ทางตอนใต้ของแม่น้ำฉางเจียง (แยงซีเกียง) ของจีนเท่านั้น 

แต่ยังได้แผ่ขยายแสนยานุภาพควบคุม ไปจนถึงเขตเอเชียตะวันตกกลาง

เป็นราชวงศ์ที่มีขอบเขตการปกครองที่กว้างใหญ่ที่สุด นับตั้งแต่มีประวัติศาสตร์จีนเป็นต้นมา

ชนชาติมองโกล (蒙古族) จัดเป็นชนเผ่าเก่าแก่หนึ่ง ที่อาศัยการเร่ร่อนเลี้ยงสัตว์ในการดำรงชีวิต

เนื่องจากอาศัยอยู่ในภูมิประเทศที่แห้งแล้ง ทุรกันดาร มีอากาศหนาวจัด และเป็นที่ราบอันกว้างใหญ่

ทำให้ชาวมองโกลเป็นคนที่มีความทรหดอดทน และเก่งกล้าสามารถในการขี่ม้าและยิงธนู 

กระทั่งช่วงศตวรรษที่ 12  ในชนเผ่ามองโกลได้บังเกิดยอดคน ที่เป็นผู้นำขึ้นคนหนึ่งนามว่า

เถี่ยมู่เจิน (铁木真) หรือเตมูจิน ที่ได้ก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำของชนเผ่า

ด้วยการรวบรวมชาวมองโกลที่แตกแยกกระจัดกระจายได้สำเร็จ

จนได้รับการขนานนามเป็น “เจงกิสข่าน” (成吉思汗)

ในปีค.ศ. 1206 ภายใต้การนำของเจงกีสข่าน ชนเผ่ามองโกลได้เติบโตและเข้มแข็งขึ้นอย่างรวดเร็ว

จนกลายเป็นกองกำลังทางเหนือของจีน ที่ไม่อาจดูแคลนได้อีกต่อไป

ในขณะนั้น นอกจากอาณาจักรซ่งใต้ (南宋) แล้ว ยังมีอาณาจักรซีเซี่ย (西夏) และอาณาจักรจิน (金国)

ที่จัดว่าเป็นดินแดนที่มีเอกราชอธิปไตยของตนอยู่ 

จนกระทั่งปี 1227 เจงกิสข่านได้นำทัพเข้าพิชิตดินแดนซีเซี่ย และสิ้นพระชนม์จบชีวิตอันเกรียงไกรของตนลงในปีเดียวกัน

แม้ว่าเจงกิสข่านจะสิ้นชีพไปแล้ว ทว่าด้วยรากฐานที่ได้วางเอาไว้ ส่งผลให้อาณาจักรของมองโกลมิเพียงไม่ถดถอย ซ้ำยังรุดหน้าขยายแผ่นดินไปเรื่อยๆ 

หลังจากกลืนแผ่นดินซีเซี่ยเป็นผลสำเร็จ ก็เบนเข็มต่อมายังอาณาจักรจิน ซึ่งถือว่าเป็นรัฐกันชนระหว่างอาณาจักรซ่งใต้กับมองโกล

ซึ่งในช่วงเวลานั้น ราชสำนักซ่งใต้ ได้เลือกที่จะจับมือเป็นพันธมิตรกับมองโกล 

จนกระทั่งในปี ค.ศ. 1234 กองทัพอันเหี้ยมหาญของชนชาติที่ยิ่งใหญ่บนทุ่งหญ้า ก็สามารถพิชิตอาณาจักรจิน

ที่กำลังเสื่อมถอยลงได้หลังจากผ่านการสืบทอดอำนาจมาหลายรุ่น จากเจงกีสข่าน มาสู่วอคั่วข่าน กุ้ยโหยวข่าน เมิ่งเกอข่าน 

และเมื่อมาถึงสมัยของกุบไลข่าน หรือฮูปี้เลี่ย (忽必烈) หลานของเจงกีสข่านผู้ขนานนามตนเองว่าหยวนซื่อจู่ (元世祖)

ได้ยอมรับความคิดเห็นของขุนนางนามหลิวปิ่งจง, หวังเอ้อ สถาปนาราชวงศ์ต้าหยวนขึ้นในปีค.ศ. 1271

และย้ายราชธานีมาอยู่ที่ต้าตู (大都) หรือปักกิ่งในปัจจุบัน

โดยคำว่าหยวน มาจากคำในคัมภีร์โบราณของจีน “อี้จิง” (易经) โดยยังคงรักษาซั่งตู ให้เป็นเมืองหลวงทางตอนเหนือเอาไว้

ซึ่งเหตุการณ์นี้นับว่าเป็นจุดเปลี่ยนของอาณาจักรมองโกล ผู้แผ่ขยายอาณาเขตไปจนถึงเปอร์เซีย รัสเซีย 

ที่แต่เดิมสนใจเพียงปล้นชิงขูดรีดจากแผ่นดินจีน กลายมาเป็นถือเป็นแผ่นจีนเป็นศูนย์กลางในการปกครองอาณาจักร

อีกทั้งเป็นจุดเริ่มต้นที่ผลักดันให้ปักกิ่งค่อยๆ กลายเป็นแหล่งศูนย์รวมทางการปกครอง เศรษฐกิจ และวัฒนธรรม

แม้ว่าจะมีการตั้งเมืองหลวงอยู่ในต้าตูแล้ว 

ทว่า ณ เวลานั้น ชนชาติมองโกลยังไม่สามารถครอบครองแผ่นดินจีนทั้งหมด ด้วยปณิธานที่ต้องการจะรวบรวมแผ่นดินให้เป็นปึกแผ่น

กุบไลข่านจึงนำทัพบุกดินแดนซ่งใต้ แล้วจับตัวฮ่องเต้ซ่งกงตี้ กับพระมารดาไป

ในห้วงเวลาดังกล่าวก็ยังมีขุนนางซ่ง ผู้จงรักภักดีอีกกลุ่มหนึ่งที่ต่อต้านกองทัพมองโกลอย่างกล้าหาญ

ทว่าในที่สุดราชวงศ์ซ่งใต้ก็ถูกพิชิตอย่างราบคาบในปี 1279 ราชวงศ์หยวนสามารถรวมแผ่นดินจีนเป็นปึกแผ่น

โดยมีอาณาเขตทางเหนือจรดแผ่นดินมองโกล ไซบีเรีย 

ทางใต้จรดหนันไห่ (ทะเลใต้)

ตะวันตกเฉียงใต้ครอบคลุมไปถึงมณฑลหยุนหนัน (ยูนนาน) และทิเบตในปัจจุบัน

ตะวันตกเฉียงเหนือไปถึงทางตะวันออกของซินเจียง (ซินเกียง)

ตะวันออกเฉียงเหนือไปถึงทะเลโอคอตสค์

เป็นมหาจักรวรรดิแห่งแรกที่ครองพื้นที่ไปทั่วทั้งเอเชียและยุโรป 

.....................................................................

ช่วงที่หนังเรื่องนี้แพร่ภาพในประเทศไทย  เหล่าซือติดตามดู  

เห็นได้ชัดว่า  คนที่จะได้รับชัยชนะยิ่งใหญ่ขนาดนี้ได้  ไม่ว่าจะเป็นจักวรรดิอะไร  ชาวอะไร  ล้วนแต่  โหด  ทั้งนั้น

คำสรรเสริญได้มาด้วยกองซากศพ 

ซึ่งไม่ตรงกับในเนื้อเพลงที่เขาสรรเสริญ

ทำให้เกิดความขัดแย้งในใจ

(ว่าจะเขียนสั้นๆ เขียนไปเขียนมาก็ยาวทุกที)

ชื่อเอนทรี่

Genghis Khan เจงกิสข่าน จักรพรรดิ์สะท้านแผ่นดิน เพลงประกอบซีรี่ย์ 成吉思汗插曲 : 传说

เหล่าซือสุวรรณา  เรียบเรียง 

29 ตุลาคม 2013