" เฮ้ย! ไปกินปู กันเถอะ " ฉันตะโกนชวนน้องๆ หนึ่งในสมาชิกของฝ่ายฉันมีกิจการบ้านห้องพักไม่จัดว่าริมทะเลมากนัก แต่ก็เหมาะกับการไปรวมตัวสังสรรตามประสาพี่ๆน้องๆที่นั่น

เขียนใบสั่ง กุ้ง หอย ปู ปลา ให้เจ้าถิ่นจัดหาไว้ให้พร้อม ส่วนห้องพักไม่มีการจองเดี๋ยวไปจิ้มเลือกกันในที่เกิดเหตุ เหลือให้แค่ไหนก็อยู่แค่นั้น

ต่างคนต่างมารวมพลจุดพักมอร์เตอร์เวย์ .. " เจอกันกี่โมง พี่ "

" แปดโมงแล้วกัน " ตอบไปงั้นเพราะคิดว่าไปทัน พอเอาเข้าจริง ยกไอ้นู้นขึ้นยกไอ้นี่ลงเกรงว่าจะขาดเหลือแปดโมงเพิ่งออกจากบ้าน ไปรับลูกสมุน 3 คนที่เพลินจิต แล้วย้อนไปจุดนัดพบ .. จอดเทียบลานจอด คันสุดท้ายอีกแระ

" นี่ .. 120 เต็มที่นะ มากกว่านี้มันสั่นโว้ย เข้าใจมั๊ย .. ( ใจมันสั่น แฮะๆ )" ฉันนัดแนะกับเจ้าหมี วันนี้มีรถเจ้าหมีอัดสาวๆ Inventory 3 คน รถเจ้าโจ้ Warehouse กับลูกสมุนอีก 4 รถเจ้านัฐและเพื่อน Warehouse อีก4 ส่วนนาฟ้าของฉันต้อนรับสาวฝ่าย Shipping 2 หนุ่ม Tailor 1 ..

ตกลงนัดแนะกันเรียบร้อย แยกย้ายเข้าประจำที่ ..เจ้าโจ้ออกนำ เจ้าหมีตาม ฉันก็มุดไปติดๆ เจ้านัฐปิดขบวน ..

" เฮ้ย! ความเร็วมันเกินแล้วนะเนี่ย " ฉันเริ่มมองเข็มความเร็ว พวกหนุ่มๆ มันเหยียบกระหน่ำ ลูกพี่อย่างฉันจะอ่อนข้อก็ไม่ได้ ( เดี๋ยวจะหาว่าแก่ หมดเรี่ยวแรงตามไม่ทัน ฮ่าๆ ) เลยต้องจำใจเหยี่ยบตามอย่างกระชั้นชิด

" ระวัง! เหินนนน " หลายครั้งที่เจ้านาฟ้าได้ทะยานข้ามคอสะพาน .. ทนเอาหน่อยลูกเอ้ย! เดี๋ยวไล่ตามหนุ่มๆไม่ทัน .. " เดี๋ยวเถอะ จอดลงเมื่อไหร่ จะเล่นงานให้ ไอ้พวกนี้ " ใจนึก

เจ้าโจ้ ยังเป็นผู้นำตลอดเส้นทาง วนเข้าลอดใต้สะพาน เข้าซอยจอดเทียบหาดพลา

" ไอ้โจ้ แกขับเข้าไปได้งัย 160 .. พี่เหยียบตาม เหนื่อยนะโว้ย! " ทันทีที่จอดเทียบข้าง ดับเครื่องเปิดประตูลงเดินปรี่เข้าหา คู่กรณีฉันยิ้มแหยๆ

" โหย! พี่ นั่นดิ ผมละเหยียบจนตามผิดคัน กลัวว่าจะไม่ทัน " เจ้านัฐ ลงจากรถได้รีบปรี่มารับเป็นลูกคู่

" อ้าว! มีปัญหาเหมือนกันเหรอ ก็เห็นแซงพี่ไป ยังคิดอยู่ว่ามัยพวกเราขับรถกันเร็วจัง " ฉันหันกลับมาหาผู้ร่วมชะตากรรมอีกคน ว่าจะเลนงานอีกคนดันมีข้อแก้ตัว

" ป่าวพี่ ก็เห็นพี่ขับทิ้งพวกผม ผมก็หลับหูหลับตาเหยียบยับ พอเห็นฮอนด้าดำๆ ก็ว่ารถพี่โจ้ ผมก็ตาม ดั้นมารู้ทีหลังว่าผิดคัน " ก็ตอนนั้นฉันขับตามเจ้าหมี เจ้าณัฐมันต้องต่อแถวอยู่หลังฉัน ไปๆมาๆ มันก็แซงขึ้นหน้าแล้วทิ้งฉันหายลับ

แต่ข้อดีก็มีนะ ถึงที่หมายเร็วกว่าที่คิด ใช้เวลาเดินทางชั่วโมงนิดๆ เท่านั้น .. รอเจ้าถิ่นมารับพาเข้าที่พัก กินเที่ยงเรียบร้อย ออกเที่ยวใกล้ๆ

ทุกคนลงคะแนนกันไปไหว้พระกันก่อน กางแผนที่จิ้ม พร้อมกับโทรถาม " ไปวัดหลวงพ่อดำ "

" ไปถูกป่ะ .. ไอ้โจ้ เปิดเจ๊ดิ ให้เจ๊นำ เดี๋ยวพวกเราขับตามโจ้แล้วกัน " เจ๊ในที่นี้หมายถึง การ์มินท์ตัวใหม่ที่ไอ้โจ้เพิ่งไปสอยมา พวกเดินทางผิดที่ผิดเวลาบ่อยๆ มีไว้ก็ดีเหมือนกัน .. กันหลง

จากที่พักหาดพลาขับไปทางสัตหีบ จังหวัดชลบุรี แล้วเลี้ยวซ้ายข้างโรงพยาบาลสิริกิต ขับตรงไปเรื่อยๆ วัดหลวงพ่อดำ วัดช่องแสมสารทางขึ้นอยู่ซ้ายมือ

" อ้าว!นั่น แล้วมันไปไหนล่ะนั่น เนี่ยขนาดเจ๊บอกทาง มันยังรั้นขับเลยซอย " ฉันเลี้ยวนำไปก่อนไม่เชื่อขับตามขี้เกียจกลับรถ ทางขึ้นแคบๆลาดชันเล็กน้อย บ้านเรือนปลูกติดชิดถนน

วัดช่องแสมสารมีพระสัมพุทธมหามุนี ศรีคุณาศุภนิมิตรหรือหลวงพ่อดำ อยู่ด้านใน บางคนอาจรู้จักในนามวัดหลวงพ่อดำ พวกเราแวะเข้าโบสถ์ไหว้พระแป๊บเดียว แต่วนรอบโบสถ์ชมวิวทิวทัศน์นานเป็นชั่วโมง ..

วันนั้นร้อนจริบกว่าจะต้อนปูขึ้นไปยืนบนโขดหินได้ เล่นเอาเกือบเกรียมเลยฉัน

ออกจากวัดเส้นทางก็บังคับให้ไปฟาร์มปลาการ์ตูน พวกเราก็ต่อแถวชักขบวนไปกันต่อใช้เวลาไม่นานเพราะอยู่ไม่ห่างกันเท่าไหร่

เพอคูล่าฟาร์ม เป็นฟาร์มที่เพาะพันธุ์ปลาการ์ตูน และปลาสวยงามอื่นๆ ตามบ่อมีแผ่นป้ายอธิบายให้ความรู้เรื่องปลาแต่ละตัว ที่ถูกเลี้ยงแยกเป็นบ่อๆ

วันนี้อากาศร้อนมาก แดดแรง ฉันเริ่มออกอาการปวดหัวหนึบๆ ..

" ยังมีเวลาเหลือเฟือ ไปไหนกันอีก เอาใกล้ๆ "

" ขึ้นเรือ " ลงมติเป็นเอกฉันท์ ตั้งขบวนอีกครั้งมุ่งตรงท่าเรือพาณิชย์สัตหีบ

ร.ล จักรีนฤเบศร ที่ในยามสงบคอยปกป้องคุ้มครองผลประโยชน์ของชาติในทะเล เช่นเส้นทางคมนาคม และทรัพยากรธรรมชาติของชาติและ คอยควบคุมรักษาสิ่งแวดล้อมในทะเล สืบเนื่องมาจากไทยเราประกาศเขตเศรษฐกิจจำเพาะออกไปอีก 200 ไมล์ทะเล และมีหน้าที่ช่วยเหลือผู้ประสบภัยในทะเล เป็นฐานปฎิบัติการณ์ลอยน้ำให้กับหน่วยงานต่างๆ และเป็นโรงพยาบาลขนาดใหญ่ที่คอยช่วยเหลือในกรณีประสบภัยอีกด้วย อีกทั้งสามารถอพยพประชาชนออกจากพื้นที่ด้วย เฮลิคอปเตอร์ประจำเรือ

ส่วนในยามสงคราม เรือจักรีนฤเบศรก็จะมีหน้าที่ควบคุมและบัญชาการกองเรือในทะเล และปราบเรือดำน้ำและสนับสนุนการปฎิบัติการทางทหาร ( ข้อมูลจาก internet )

วันนี้เรือจักรีนฤเบศร จอดเทียบท่าสงบนิ่งเหมือนจะรอคอยการมาเยือนของพวกเรา

ฝากกระเป๋าสัมภาระ เดินเข้าได้แค่ตัวกับกล้องที่คล้องคอ เข้าห้องนู้นออกห้องนี้เดินวนเวียนขึ้นลงหาทางออก ..

" ที่จริงมันก็ออกประตูนั้นแหละ เจ้าโจ้ทำเป็นแรงน้อยเปิดไม่ออกซะงั้น .. "

แวะเดินร้านค้าภายใน แล้วรีบกลับที่พัก .. " หิวปู "

มื้อเย็น ตามสั่งไว้ กุ้ง หอย ปู ปลา จัดวางตั้งพร้อมลำเลียงลงพุง แถมเพิ่ม หมูกะทะ เมี่ยงปลาทูฝีมือ เจ้าปุ้ยกับเจ้าเป้ แต่ฉันได้ลิ้มไป 2 คำ .. ปลาทูสดย่างเนื้อหวานแน่น ที่โดนลอกคราบเขี่ยก้างออกเรียบร้อย ก็โดนกวาดลงจานข้าวจ่าแหลม คลุกน้ำจิ้มซีฟู๊ตเกลี้ยง

เมี่ยงปลาทูได้สลายตัว เครื่องเคียงที่เหลือเต็มจานโอนมาอยู่ข้างๆหอยแครง .. พวกเราขนานนามใหม่ว่า " เมี่ยงหอยแครง .. " ตั้งแต่นั้นมา

" อื่ม! ก็แปลกปากไปอีกแบบ "

กลุ่มนึงนอนเร็ว .. อีกกลุ่มนอนช้า ..

" พรุ่งนี้สบายๆ จะตื่นกี่โมงก็ตื่นนะ "

... ... ...

ฉันหลบมุมนอนเดี่ยวนึกถึงหลายๆเรื่องที่ผ่านมา

..

เปิดรับอาสาสมัครตื่นเช้าเดินตลาด หาปาท่องโก๋ ก็ได้สมุนซ้ายขวา เจ้าประจำ เจ้าหมีกับเจ้าโจ้ ก่อนจะกลับมาต่อแถวกินข้าวต้มทะเล ..

" ยังไม่หยุดเลย .. 8 โมงแล้ว "

" เฮ่อ! ยังไม่หยุดเลย จะ 10 โมงแล้วนะเนี่ย " ฝนลงตั้งแต่เช้า แผนการเล่นน้ำทะเล วอลเล่ย์บอลล์ชายหาดเป็นอันสลายลงตามกาลเวลา ทั้งชุดทั้งอุปกรณ์เป็นต้องเก็บลงกล่อง หมายมั่นปั้นมือมาเยือนคราวหน้าไม่พลาดแน่

พวกเราใช้แผนที่เหลือเวลาที่เหลือตั้งขบวน .. ไหว้พระหลวงพ่ออี๋ กรมหลวงชุมพร แล้วต่อด้วยส้มตำปูม้าที่บางเสร่

ด้วยจำนวนสมาชิกมากมายล้นโต๊ะ พวกเราก็เลยต้องติดดิน หยิบอุปกรณ์ที่มีมาใช้สบายเจ้าของร้านไป

แวะที่สุดท้าย ไร่องุ่นซิลเวอร์เลค

" เฮ้ย! แอน โทรบอกไอ้คันข้างหน้าดิ .. เจอกันที่ Office พรุ่งนี้เช้า " ฉันบอกน้องที่นั่งมาด้วย

.. ... ..

" แล้วบอกไปว่า .. พี่ไม่อยากไล่ตามเด็กผู้ชายแล้ว .. แฮะๆ มันเหนื่อย ว่ะ "

..

..

รู้เห็น .. แจ้งเบาะแส .. http://1000eyesnetwork.net ..