วันนี้ฉันจะเล่าเกี่ยวกับความเป็นไปของทะเลสาบสงขลาแถวบ้านเกาะโคบอีกเช่นเคย  เรื่องที่ฉันจะเล่าไม่ได้มีการอิงหลักวิชาการแต่อย่างใด เพราะเรื่องที่ฉันเคยเจอมาไม่เคยได้รับคำตอบว่า เพราะอะไร ทำไม จึงเป็นเช่นนั้น ฉันเป็นคนในทะเลสาบสงขลา  ชีวิตของคนในทะเลสาบสงขลาจึงผูกพันกับน้ำและสัตว์น้ำเป็นอย่างมาก  เรามารับรู้ถึงเรื่องราวความเป็นไปของคนในทะเลสาบอีกมุมหนึ่งนะคะ

                  ประมาณปี 2526-2527  ปีนั้นอากาศร้อนมาก ร้อนจัดจนกระทั่งน้ำจะมีตะไคร่น้ำเต็มท้องน้ำไปหมด เมื่อตะไคร่น้ำหนาขึ้น มันก็จะลอยเป็นแผ่นๆอยู่บริเวณผิวน้ำ (นึกถึงหนังที่มีภูเขาน้ำแข็งลอยอยู่นะคะ) ตะไคร่น้ำจะมีสีเขียวจัด  ลอยอยู่เต็มบริเวณหัวหาด ฉันก็กะไม่ได้ว่ากว้างกี่ตารางกิโลเมตร  จากปรากฎการณ์นี้ ทำให้กุ้งฝอย(บ้านฉันเรียกกุ้งนา)ที่อยู่ในน้ำอยู่ไม่ได้  มันจะกระโดดขึ้นตามรอยแยกของตะไคร่น้ำแต่ละแผ่น ไม่ใช่แค่ตัว สองตัว  แต่กุ้งฝอยจะกระโดดขึ้นมาเต็มคะไคร่น้ำไปหมด ลองนึกภาพกุ้งฝอยตัวเล็กๆขนาดนิ้วก้อยกระโดดขึ้นมาจากน้ำ แล้วดีดไปดีดมาอยู่บนตะไคร่น้ำที่มีความกว้างไม่รู้กี่ตารางกิโลเมตรดู  ไม่ใช่มีแค่กุ้งฝอยเท่านั้น  ปลาไหลตัวแดงๆส้มๆยาวเหมือนงู  ปลาไหลทั้งตัวเล็กตัวใหญ่ตายเป็นพันๆตัว   ปลาไหลตายพองอืดอยู่ตามรอยแยกตะไคร่น้ำบ้าง  ตายอยู่บนตะไคร่น้ำบ้างเต็มไปหมด   จากปรากฎการณ์นี้ ทำให้ชาวบ้านเกาะโคบแถบหัวหาดมีกิจกรรมใหม่คือ จับกุ้งฝอยที่กระโดดขึ้นมาอยู่บนตะไคร่น้ำนั่นแหละ  ตัวฉันเองมีส่วนร่วมในกิจกรรมนี้อย่างเต็มที่  วิธีการคือ ฉันจะลงน้ำพร้อมด้วยกะละมังพลาสติกที่มีขอบสูงๆขนาดที่เหมาะกับตัวฉัน   เดินฝ่าแผ่นตะไคร่น้ำพร้อมกับจับกุ้งฝอยไปพลาง ตอนแรกฉันนึกขยะแขยงปลาไหลที่ลอยอยู่เต็มไปหมด แต่ในที่สุดฉันก็เพลิดเพลินไปกับการจับกุ้งฝอย เหมือนกับคนอื่นๆ มองไปทางไหนก็เจอแต่คนกำลังจับกุ้ง  ฉันแทบไม่ต้องเดินไปไหนไกลๆเลย เพราะกุ้งจะกระโดดขึ้นมาเรื่อยๆ  ได้เยอะแล้วก็เอาไปเก็บใส่ถังบนตลิ่ง  แล้วลงไปจับใหม่ (อันที่จริงไม่น่าจะเรียกว่าจับ น่าจะเรียกว่าเก็บมากกว่า เพราะเราแทบไม่ได้ออกแรงเลย) 

               ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนั้นประมาณ  5  วัน  ฉันได้เจอเพียงครั้งเดียวในชีวิต  จนถึงบัดนี้ฉันยังไม่ทราบสาเหตุที่กุ้งฝอยกระโดดขึ้นมาจากน้ำ ไม่ทราบสาเหตุที่ปลาไหลตาย  และไม่รู้เหมือนกันว่าปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนั้นส่งผลกระทบต่อใครและอะไรบ้าง  แต่คิดว่าถ้ามันเกิดขึ้นในปี 2551 นี้คงจะเป็นเรื่องเป็นราวน่าดู เพราะจะทันกับภาวะโลกร้อนพอดี ถึงอย่างไรก็ตาม  ฉันไม่อยากให้เกิดปรากฏการณ์นี้อีก ไม่ว่าตอนนี้หรือตอนไหน เพราะมันบ่งบอกถึงความไม่ปกติของสายน้ำ ชีวิตของชาวเกาะโคบขึ้นอยู่กับสายน้ำ  และถ้าสายน้ำไม่มีชีวิต เราชาวเกาะโคบจะอยู่กันได้อย่างไร