ชา-กาแฟ เป็นเครื่องดื่มที่คู่กันมาแต่อดีต สมัยก่อนเรา
ออกมาปากตรอก-ปากซอย ก็จะพบร้านกาแฟ แม้จะเป็น
คนที่ชอบดื่มกาแฟ แต่ก็จะเห็นว่าถังต้มกาแฟของชาวจีน
ก็จะมีสองช่องที่ตั้งชาและกาแฟไว้ร่วมกันอยู่แล้ว..
   จิบกาแฟเสร็จอาเจ๊กก็จะชงชา รินชามาแถมล้างปาก-
ล้างคอปิดท้ายอยู่แล้ว ก็เลยนิสัยให้คอกาแฟต้องติดรสชาติ
ของชาไปด้วย
   เมื่อครั้งที่ได้ไปย่ำเมืองเก่าของจีนใต้ แคว้นยูนาน ไอ้เรามันคน
คอกาแฟอยู่แล้ว เคยได้รับคำบอกเล่าหลายปากมาแล้วว่า ด้านเมืองต้าลี่และลี่เจียง ที่เป็นแหล่งท่องเที่ยว แต่เดิมมานอกจากจะเป็นเส้นทางการค้าของผ้าใหม แล้วยังมีชาจีนที่เป็นสินค้าเดินทางผ่านเมืองด้วย 

  วันนี้เห็นจะต้องเริ่มต้นคุยกันเรื่องชาเสียก่อน เพราะกระแสชา
ในจีนมาแรงกว่า-กาแฟ จากวัฒนธรรมการดื่มชาของชาวจีนมาจากอดีต และโดยเฉพาะยูนนานตอนใต้บรรดาผู้สนใจในชาจีน
ทุกระดับชั้นคงไม่ผิดหวัง

  ชาวจีนรู้จักนำใบชามาดื่มเป็นเวลาหลายพันปีแล้ว จึงนับได้ว่าจีนเป็นชาติแรกที่รู้จักการดื่มชา และนำชาออกเผยแพร่เป็นชาติแรกของโลก ชาจึงนับเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับชีวิตประจำวันของชาวจีน และเนื่องจากจีนมีแผ่นดินที่กว้างใหญ่ ภูมิภาคต่างๆ จึงมีประเพณีการดื่มชาที่แตกต่างกันออกไป

  ชาชั้นดีจากเมืองนี้ส่วนใหญ่จะเป็นชาอัดแท่งเป็นรูปแบบเงินหยวนเก่าขนาดใหญ่ที่เรียกว่า"ชาก้อนหรือชาอิฐ"
  ชาวจีนเป็นชนชาติแรกที่คิดค้นการอัดชาเป็นก้อน โดยนำใบชาเขียวมานึ่ง หรือผ่านไอน้ำให้ใบนิ่ม จากนั้นกดทับใบชาให้แน่น จนกลายเป็นก้อนๆ คล้ายก้อนอิฐ นำก้อนชาเหล่านั้นไปทำให้แห้งสนิท ชาที่ได้จะมีลักษณะเป็นก้อนอัดแน่น เก็บรักษาได้นาน....
   ลูกค้าชาของเมืองนี้ ก็คงจะเป็นชาวจีนด้วยกัน ที่มาท่องเที่ยวนับว่า
สูงกว่านักท่องเที่ยวต่างชาติ น่าจะถึง 70 % คงจะได้

  วันแรกที่ย่ำอยู่ในเมืองเก่าลี่เจียง เหมือนเดินขึ้นดอยชัดๆเล่นเอา
คนหนุ่ม(เหลือน้อย)อย่างเรา สาหัสต้องหาร้านชา-กาแฟพักเอาแรง
เสียหน่อย มาจนถึงโค้งมุมสุดท้ายก็เจอร้านนี้แหละครับ เห็นว่าชาน
ระเบียงด้านหลัง นั่งจิบกาแฟจะเห็นหลังคาบ้านเก่าได้เกือบรอบเมือง เพราะเป็นจุดที่สูงมาก

มุมมองจากระเบียงหลังร้าน ที่ต้องบันทึกไว้ในความทรงจำ...
แล้วคิดถึงคำแนะนำวันก่อนของท่าน Blue Hill เพิ่มท้ายไว้ว่า..
"บรรยากาศ เป็นส่วนหนึ่งของกาแฟอร่อย"ไม่มีข้อโต้เถียง ใช่เลย

เลี่ยงไปที่หน้าร้านบอกน้องหมวย ขอสั่งชาและกาแฟร้อนมาจิบ
อย่างละแก้ว เผื่อป้าเค้าด้วย ที่นี่กินกาแฟแล้วไม่มีชาฟรีอย่างบ้านเรา
น่ะ..เพราะชาเค้าดีมีราคา จะมาขอกินฟรีกันได้ไง

  จิบไปแล้วก็ต้องบอกว่า"รสดีเพราะบรรยากาศดี"ถ้าตอบตรงประเด็นแล้ว สู้ชา-กาแฟบ้านเราไม่ได้เลย ก็คงจะซื้ื้อมาฝากเพื่อน
เป็นของที่ระลึก-ของฝากจากยูนาน ก็เห็นจะได้ดีทางใจ...

  
  ผลสรุปของคอกาแฟแก้วแรกของเช้าพรุ่งนี้ ก็ต้องไปย่ำมองหาร้าน
หน้าที่พัก ซึ่งมีเครื่องดีระดับ Espresso และกาแฟดีต่างด้าวแน่นอน

  เออ..ก็ไอ้เรามันกินกาแฟสด ตำหรับใหม่นี้เป็นประจำแล้ว ยังกลับ
ไปกินกาแฟสำเร็จรูปไม่รู้รสเลย แม้ว่าชา-กาแฟยูนานเค้าก็มีปลูกกันมากมายในพื้นที่ แต่รสชาติถ้าเปรียบไปก็เหมือนแอปเปิ้ล-สาลี่ ของ
จีนที่เข้ามาเมืองไทย จะไปเทียบของอเมริกาไม่ได้ ยังไงก็ยั่งงั้นเลย

เป็นอันว่าย่ำเมืองเก่ายูนานเที่ยวนี้ เรื่องชิมชา-กาแฟของเรา
คุยไม่ออก เรียกว่าก็ยังดีที่มีกาแฟให้กิน อย่าตั้งความหวังอะไร
ไปให้มากกว่านี้เลย..เก๊ง ระฆังหมดยกจ่ะ.