 ห้าปีล่วงผ่านเหลืออะไรไว้ในสำนึกบ้างภาพโลกลุกขึ้นมาประท้วงทวงเอาคืนมวลมนุษยชาติซีดเก่าลงในความทรงจำเสียงร่ำไห้ในวันนั้นแผ่วเบาเกินกว่าจะสะกิดใครให้ความหมายใกล้สิ้นศักราชพวกเขาตระหนักแต่เพียงความสุขหลงเริงรื่นตื่นเต้นกับแสงไฟแห่งเทศกาลเผอเรอเผาผลาญอากาศธาตุละลายผืนปฐพีย่ำยีทรัพยากรดื่มกินด้วยความคึกคะนองหลงลืมบาดแผลเคยสูญเสียปีแล้ว ปีเล่า ผ่านเลยเสียงเพลง แสงพลุ ดอกไม้ไฟปิดหู ปิดตา มวลมนุษยชาติจนไม่ได....
|