
ฉันกำลังเดินไปบนเส้นทางอันไม่คุ้นเคยตัดผ่านป่าเขา และทุ่งหญ้าอย่างเดียวดายในยามอาทิตย์อัสดงฉันและดวงตะวันต่างหันหลังให้แก่กันดั่งมีความแค้นเคืองฉันมุ่งหน้าไปสู่ความมืดขณะดวงตะวัน..มุ่งหน้าไปสู่รุ่งอรุณของแผ่นดินอื่นในความเงียบสงบยามค่ำคืนมีเพียงดวงดาวประดับฟ้าถนนสีดำดั่งงูใหญ่เลื้อยลับไปจนสุดสายตาฝ่าเท้าของฉันย่ำไปบนนั้นไม่หยุดหย่อนขณะที่หัวใจเหลือความรื่นรมย์เพียงเล็กน้อย....
|