สองวันนี้อากาศร้อนมาก ทั้งที่เริ่มเข้าสู่ฤดูฝนแล้ว แต่จะว่าไป ระยะนี้ดินฟ้าอากาศแปรปรวน ไม่เลือกหน้าอินทร์หน้าพรหม ตอนเช้าอากาศเย็นสบาย มีหมอกให้แปลกใจเล่น ว่านี่ฉันนั่งไทม์แมชชีนกลับไปเมื่อห้าหกเดือนก่อนหรืออย่างไร   สายถึงบ่ายต้นๆ แดดก็ร้อนราวกับดวงอาทิตย์ประกาศศักดา ว่านี่มันฤดูกาลของข้านะ   แต่พอบ่ายแก่หน่อย ฟ้าก็ครึ้ม คำราม สักพักฝนก็ตก ทำให้ต้องปรับการดำเนินชีวิต ปรับเวลาการทำอะไรหลายๆอย่างในแต่ละวัน ให้เหมาะกับสภาพดินฟ้าอากาศ

       วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันกลับบ้านตามปกติ มีความสบายใจปลอดโปร่งมากกว่าทุกครั้ง เพราะไม่ต้องรีบร้อนเดินทางด้วยรถประจำทาง อากาศสบายๆ บนภูเขา ทำเอายิ้มในใจเด้งโดดออกมาอยู่บนใบหน้า คนเราเวลาสบายใจนี่นะ มองอะไรก็ดีไปหมด  เหมือนกับที่วันนี้อยากจะแวะร้านอาหารริมทางที่บรรยากาศดีเป็นจุดพักสายตาอีกแห่งบนเส้นทางสายหล่มสัก-ด่านซ้าย  ร้านนี้ชื่อ "ครัวเข็มทอง" วิวสวย อาหารอร่อยพอประมาณตามที่ลิ้นบอก  ฝนที่ตกลงมาทำให้ทัศนวิสัยไม่เอื้อต่อการขับรถ ฉันจึงได้ข้ออ้างแวะหลบฝนชั่วคราว

       เกือบหนึ่งชั่วโมงที่นั่งมองสายฝน พร้อมๆ ไปกับการแทะซี่โครงหมูทอดกระเทียมแบบเพลินๆ  ใต้ซุ้มเห็ด ฉันนึกไปถึงเพื่อนๆ ในบ้านโอเคเนชั่น บางคนที่ชอบมาเหน็บแนม ว่าไม่ยอมอัพบล็อก (ชริ...ทำปากยื่นๆ เชิ่ดๆ..ดูเหมือนจะน่ารัก ถ้า บางคนทำ...) ก็เลยถ่ายรูปมาฝากซะเลย

       (ภาพบน) ร้านริมทาง ที่สวยที่สุด บนภูเขาเส้นนี้ ครัวเข็มทอง ที่นี่ปลูกพืชผักมาก แต่ปลูกเพื่อส่งออก ตามมโควต้าของบริษัท  พืชที่ตกเกรด ก็จะถูกนำมาปรุงอาหารจำหน่าย ไม่ว่าจะเป็น ใบสะระแหน่ญี่ปุ่น ต้นหอมญี่ปุ่น เจ้าของร้าน เป็นสามี ภรรยา ที่สามีเป็นคนดูแลแปลงเกษตร และตกแต่งร้านได้เป็นธรรมชาติมาก  เฟอร์นิเจอร์ในร้านจะทำเองเกือบทั้งหมด  ส่วนภรรยา ทำหน้าที่แม่ครัว  และต้อนรับแขก ด้วยกิริยาที่เนิบนาบ นุ่มนวลสัมผัสแล้ว ชีวิตช้าลงดี
       นี่คงจะยุ่งหละ ชื่อร้านถึงได้ลอกจางลงไป...

       (ภาพบน) กระดูกหมูทอด จานที่ใช้แทะฆ่าเวลา ระหว่างฝนตก เห็นแล้ว ชิมแล้ว รู้สึกอยากเข้าครัวทำอาหารกินเองค่ะ

       สร้างบรรยากาศให้ตัวเองขณะจัดการกระดูกหมูตรงหน้า  ด้วยการมองดูสายฝน  แต่กลับถูกใจหยดน้ำที่อยู่ปลายแฝกมุงหลังคา

       จนอดไม่ได้ ที่จะต้องแหงนขึ้นไปมอง แล้วยืนยันว่า ไม่เปียกนะคะ

       จนกระทั่งฝนขาดเม็ด..จึงอ้อยอิ่งออกมาดูรอบๆ เห็นน้ำตก

       ลำธาร

       เหมือนได้ชาร์จแบตเตอรี่ให้กับตัวเอง อีกครั้ง ฤดูไหนก็ช่าง จะร้อน จะฝน หรือจะหนาว เราต้องปรับตัวให้เข้ากับธรรมชาติ  เหมือนกับชีวิต ไม่ว่าจะกี่ครั้งที่เจอเรื่องราวร้ายๆ แต่ละชีวิตต้องเรียนรู้ที่จะแก้ไขให้ลุล่วง หรือไม่ก็อยู่กับปัญหานั้นให้ทุกข์น้อยที่สุด ฝนตกย่อมมีวันหยุด 

       หนทางลื่น ยิ่งต้องระมัดระวัง

       ฟ้ามืดครึ้ม  ทำให้รู้จักคุณค่าแห่งความสว่าง

       เป็นอีกหนึ่งวันที่รู้สึกถึง พลังที่ธรรมชาติมอบให้

       เอามาแบ่งแล้วนะ  แต่ว่า กระดูกหมูน่ะ เอาไปแบ่งให้ลูกๆที่บ้าน ยายมากับตามีแล้วค่ะ