ศาสตร์แห่งอำนาจ (50)

อำนาจแห่งการคอร์รัปชั่น

      คอร์รัปชั่นเป็นโรคร้ายขององค์กรทุกระดับ โดยเฉพาะองค์กรระดับประเทศ เทียบกับอำนาจการทำลายล้างแล้ว ยิ่งกว่าการทำลายล้างด้วยระเบิดนิวเคลียร์เสียอีก ถ้าเทียบกับโรคร้ายของมนุษย์ก็คือโรคมะเร็งที่รักษาได้ยาก บ่อนทำลายสุขภาพให้อ่อนแอและคร่าชีวิตของผู้ป่วยในที่สุด

      คอร์รัปชั่นเป็นอำนาจฝ่ายมืดที่ถูกเสริมกำลังอำนาจให้ยิ่งใหญ่จากอาวุธและเงินตรา คอร์รัปชั่นเจริญงอกงามได้ดีไม่เลือกว่าปกครองด้วยระบบใด ไม่ขึ้นว่าเป็นประเทศพัฒนาแล้วหรือด้อยพัฒนา มีการศึกษาหรือด้อยการศีกษา แต่ได้รับการเพาะเชื้อจากมนุษย์ที่มีกิเลสโลภโกรธหลง แต่ถ้าเผลอไม่ใส่ใจก็ลุกลามจนเป็นขบวนการที่ยากต่อการกำจัด

      การต่อสู้กับอำนาจการทุจริตคอร์รัปชั่นไม่ใช่เรื่องง่าย แม้แต่ชาวบ้านทั่วไปก็ยังรู้แต่ทำอะไรไม่ได้ การดำเนินไปของประเ้ทศชาติภายใต้การทุจริตคอร์รัปชั่นเหมือนชะตากรรมที่ถูกฟ้าลิขิต ไม่ขึ้นอยู่กับวิธีการซึ่งแม้แต่ตำรารัฐศาสตร์ไม่ได้กล่าวถึง จนกว่าสวรรค์จะส่งมหาบุรุษลงมาปราบอธรรม ซึ่งอาจจะต้องรอไป 50-100 ปี

      ดูเหมือนในโลกอนาคต รัฐอาจมีภาระกิจหลักอยู่เรื่องเดียวคือสอดส่องและปราบปรามทุจริตคอร์รัปชั่น เพราะภาระกิจหลักอื่นๆเอกชนเป็นผู้บริหารจัดการได้เองเกือบหมด ภาระกิจหลักของรัฐในเรื่องคอร์รัปชั่นต้องอาศัยผู้มีอำนาจสูงสุดในการจัดการ ต้องอาศัยความกล้าหาญ ความมุ่งมั่นและความพยายามทั้งหมดของผู้นำ อย่างที่บอก อาจต้องรอ 100 ปี