ต่อเรื่องจากที่เล่าไว้เมื่อวันก่อนว่าออกจากบ้านแต่เช้ามืดเพื่อไปขึ้นเครื่องที่ดอนเมือง ถึงสนามบินพิษณุโลกเช่ารถขับไปไหว้หลวงพ่อใหญ่ที่วัดใหญ่ สิบโมงแล้วท้องหิวแวะไปกินก๋วยเตี๋ยวรัฐมนตรีแถว ๆ ถนนวิสุทธิกษัตริย์ จากที่เล่าจบไว้แค่นั้นพอออกจากร้านกินก็ขับรถคิดหาที่หาทางที่จะไปไหนต่อไหนด้วย กะเอาไว้ในใจว่าถ้าไม่ไปหาดูของเก่า ๆ ที่สุโขทัย ก็ว่าจะไปหาดูของสวย ๆ แถว ๆ เขาค้อที่เพชรบูรณ์ ให้พอจะขับรถไปแล้วทันได้กลับมาหาที่พักนอนที่พิษณุโลกนี่แหละ ชั่งใจแล้วก็โอนเอียงที่จะขับรถไปดูวิวทิวเขามากกว่า จากร้านก๋วยเตี๋ยวไม่ได้วิ่งกลับเข้าตัวเมือง แต่มุ่งหน้าออกมาทางถนนเส้นที่ผ่านสนามบินไปโผล่หน้าเลี้ยวออกทางหลวง 126 เส้นเลี่ยงเมืองที่จะไปสี่แยกอินโดจีน เพื่อมุ่งหน้าออกไปทางวังทองลัดเลาะต่อไปจนถึงเขาค้อ เหลือเวลาอีก 6-7 ชั่วโมงแวะดูนั่นนิดดูนี่หน่อยก็คงพอจะกลับมาทันกินข้าวมื้อค่ำที่พิษณุโลก

การเริ่มต้นก็เป็นไปอย่างที่ตั้งอกตั้งใจดี แต่พอขับรถผ่านมหาวิทยาลัยพิษณุโลกก่อนที่จะถึงสี่แยกอินโดจีนสัก 1-2 กม. ตาก็เผลอเหลือบไปเห็นที่พักนอนชื่อว่าทามันอยู่ทางอีกฝั่งหนึ่งของถนน ดูชื่อแล้วรู้สึกไม่ค่อยคุ้นเคย เป็นที่พักเล็ก ๆ แต่ดูบรรยากาศด้านหน้าแล้วเห็นมีการจัดสวนได้เป็นระเบียบเรียบร้อย นึกเตลิดไปถึงคำว่าทามัน หรือตามันในภาษามาเลย์และอินโดที่หมายถึงสวนหรืออุทยาน พอนึกแล้วนิสัยถาวรชอบเถลไถลออกนอกเส้นทางก็ออกอาการ จัดแจงเลี้ยวกลับรถไปถนนฝั่งตรงข้ามเพื่อที่จะแวะเข้าไปขอดูสถานที่และห้องพัก เผื่อจะได้จองที่พักให้เป็นที่เป็นทางไว้ก่อน ไม่ต้องกลับมาตระเวนหาที่นอนอีกตอนค่ำ ๆ มืด ๆ

มีที่จอดรถเป็นสัดส่วน มีสวนต้นไม้พร้อมทั้งน้ำตกและธารน้ำที่ทำขึ้นไว้ให้ความร่มรื่นได้อยู่พอประมาณ และมีสระว่ายน้ำให้เล่น ในบรรยากาศสงบเงียบเรียบ ๆ ง่าย ๆ ก็เป็นอะไรที่กระแทกเข้ากับอารมณ์ช่วงนี้พอดี

ขอเปิดเข้าไปดูห้องพักบ้างก็เห็นกว้างขวางดีทั้งห้องทั้งเตียงน่าจะนอนหลับได้สบายตัวตลอดทั้งคืน สิ่งอำนวยความสะดวกก็มีให้ตามมาตรฐานที่พักอย่างที่เคยไปพักนอนทั่ว ๆ ไป ตกลงใจนอนห้องที่เปิดให้ดูนี่แหละขอถือกุญแจเอาไว้เลย เปิดแอร์ในห้องเย็น ๆ แล้วก็ชักไม่อยากจะออกไปไหน ฝากเด็กไปยกกระเป๋าเดินทางใบย่อมในรถเอามาให้ด้วย

ช่วงที่รอเด็กเดินไปยกกระเป๋ามาให้ก็สำรวจตรวจตาดูให้ทั่ว ๆ ห้อง ห้องน้ำก็กว้างขวางดีและมีหน้าต่างบานเลื่อนให้เปิดทะลุกับห้องนอนได้ด้วย มานอนคนเดียวแบบนี้ตอนที่โป๊อาบน้ำก็ไม่ต้องอายใครนอกจากจะนึกอายตัวเอง

อยากอาบน้ำก็มีให้เลือกถึง 3 ทาง คือยืนอาบฝักบัวที่มีแบบเรนชาวเวอร์ด้วย หรือจะเปิดน้ำแล้วนอนแช่ในอ่าง ถ้าไม่เลือกทั้งสองทางที่ว่าก็คือขี้เกียจอาบน้ำ

ห้องอยู่ชั้น 2 ของตึกห้องพักแบบ 2 ชั้น ระเบียงหลังห้องหันออกสระว่ายน้ำ มีม้านั่งยาวไว้ให้ออกไปนั่งรับลมธรรมชาติ

ที่ไม่ค่อยได้เจอเท่าที่เคยไปพักนอนที่ไหนก็คือมีกล่องให้เลือกดูอยู่ 2 กล่อง เป็นกล่องดูทีวีกับกล่องดูหนัง รีโมทก็เลยมีอยู่หลายอันหน่อย พอเรียนรู้ไปได้ถูกทางแล้วก็จัดแจงเปิดเลือกหนังแล้วก็ขึ้นเตียงนอนดู คงจะลืมตัวไปแล้วว่าตั้งใจจะไปขับรถดูธรรมชาติแถว ๆ เขาค้อ เมื่อคืนก็ไม่ค่อยได้นอนเพราะเก็บของใส่กระเป๋าแล้วกลัวนอนจนลืมตื่น พอใกล้เช้าก็ออกจากบ้านมาแต่มืด ประจวบกับก๋วยเตี๋ยวรัฐมนตรีที่อยู่ในท้องเจอแอร์เย็น ๆ เข้าก็เริ่มออกฤทธิ์ หัวบนหมอนนุ่ม ๆ เปิดตาปรือทนดูหนังอยู่ได้ไม่นานก็ผลอยหลับไป ยาวแค่ไหนไม่ทันได้ดูเวลา รู้แต่ว่าตื่นมาอีกทีก็อาบน้ำออกไปหากินข้าวตอนค่ำ ๆ เลย กลับเข้ามาอีกทีก็ได้เวลาขึ้นเตียงนอนต่อได้

ตื่นอาบน้ำออกมานอกห้องอีกทีแสงแดดก็สว่างโร่แล้ว ลงมาที่ห้องอาหารซึ่งมื้อนี้แขกเข้าพักมีไม่เยอะก็เลยได้อาหารเช้าแบบทำเป็นจาน

เลือกกินสลัดผัก ติดนิสัยชอบกินอาหารคลีนหรือคลีนฟู้ด แต่เป็นชนิดที่เรียกว่ากินเกลี้ยงจนหมดจานไม่ปล่อยให้เหลือ

มื้อนี้มีแต่หมู่ ไม่มีจ่าและสารวัตร อาหารเช้าแบบอเมริกัน ซีเรียลกับนมจืด และกาแฟอีกแก้วหนึ่ง ก็น่าจะเป็นอะไรที่ครบอาหาร 5 หมู่

หมดไปหนึ่งวันอย่าว่าแต่ไม่ได้ไปเขาค้อเลย พอเจอทามันเข้าสี่แยกอินโดจีนก็ยังไปไม่ได้ถึง !!!

ชาร
3 สิงหาคม 2559