::: ขอโทษ....ที่ผมเคยคิดนั้น..มันผิดไป...::::

       ขณะหักพวงมาลัยเลี้ยวรถเพื่อยูเทีร์นไปอีกฝั่งถนน เสียงโทรศัพท์มือถือโนเกียรุ่น ขว้างสิบหน หล่นร้อยครั้ง ไม่พังสักที ก็ดังขึ้นมาจากกระเป๋า

     “ใครกันโว้ย โทรมาในช่วงเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย ของศิลปินรูปหล่อลากไส้ ตอนนี้” นึกบ่นในใจ ขณะออกแรงหมุนพวงมาลัยหักเลี้ยวรถให้กลับตัว 135 องศา ตาเหลือบไปเห็นสิบล้อกำลังเคลื่อนเข้ามา แต่ประมาณความเร็วแล้วคงหักหลบได้ทัน ถ้าเก๋งพญาเขียวหัวเป็ดของผมไม่น็อคเอ๊าขณะเอี้ยววงล้อซะก่อน

      เป็นไปตามคาด เก๋งเข้าสู่ทางตรงอีกฝั่งได้สำเร็จ ชั่วอึดใจรถสิบล้อเข็นแกลบสูงเทียมฟ้า ก็วิ่งแซงไป

      เสียงโทรศัพท์ ยังคงส่งสัญญาณเพรียกหาเจ้าของอยู่ในกระเป๋ากางเกง ใช้เวลาล้วงควานหา แล้วคว้าหมับกดรับคนปลายทาง

      “หวัดดีครับ” ใช่เสียงนี้ไม่มีใคร “มุกกี้” เจ้าเก่า

      “หวัดดีมุกกี้ มีอะไร” ผมตอบกลับแบบใช้โทนเสียงหล่อ ถึงหล่อที่สุด เผื่อคนปลายสายจะหลงเสน่ห์ เฮ้อะ เฮ้อ

     “ไม่มีอะไร คืองี้ มุกกี้จะถามว่า อัลบั้มเพลงของพี่ลำภา ออกมากี่อัลบั้มแล้ว” เป็นคำถามที่ ไม่อยากตอบ อะไรกันวะ ศิลปินโฟล์คเหน่อ ฮ็อตฮิตจะตาย ทำไมเรื่องแค่จำนวนอัลบั้มที่ออกมา ทำไม๊ถึงไม่รู้ ไปตกถังขี้ เอ๊ย..ตกข่าวที่ไหนมาเนี่ย ยัยมุกกี้ แหะ แหะ (เสียงหัวเราะของนายทิวา...เขา)

      “อ๋อ มี 3 อัลบั้มแล้วจ๊ะ” ผมลดโทนเสียงหล่อลงนิดนึง ถือเป็นการทำโทษ โทษฐานที่ตรงไปตรงมาเกินไป

      “แล้วพี่ขายแผ่นละเท่าไร ครับ”

      “แผ่นละ 100 บาท จ๊ะ” ผมรีบตอบด้วยน้ำเสียงที่มีความหวังอย่างเห็นได้ชัด เพราะประมาณสักครึ่งปีมาแล้วมั้งที่ยังขายแผ่นไม่ได้สักแผ่น จำได้ว่าครั้งสุดท้าย ที่ขายแผ่นได้ คือขายให้คนเลี้ยงช้าง แกบอกว่าจะเอาไปผูกติดกับตูดช้าง ให้ว๊อบแว๊บ ว๊อบแว๊บ กันรถชน (โถ โถ่ โถ้ โท๊ โท๋)

       “ฮ้า แผ่นละ 100 บาทเหรอ” น้ำเสียงของคนปลายสายแสดงอาการตกใจ ซึ่งผมเองก็ตกใจเช่นกัน ด้วยความกลัวว่าลูกค้าจะกดสายหนี จึงรีบสวนถาม ด้วยเสียงที่หล่อ นุ่ม เหนียว เคี้ยวง่าย

        “ทำไม แพงไปเหรอ”

        “เปล่าพี่ มุกกี้ ว่ามันถูกไป” ฮะ ฮ้า เจอลูกค้าเศรษฐีแล้วเรา เป็นญาติกับคุณเหลี่ยมด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้

        “คือเราขายกันแบบราคามิตรภาพ ไม่เอาเปรียบแฟนเพลงนะ” นั่นได้โอกาส ได้ที ต้องรีบหาความดีให้ตัวเอง เริ่มดูดีขึ้นมานิดนึงแล้วเรา

         “พี่ แผ่นก๊อบ แผ่นเถื่อน เขายังขาย กันตั้ง 80 เลย พี่ขาย 100 เดียวเองเหรอ” โอ้โฮ ...จบกันมุกกี้ เอาแผ่นก๊อบ แผ่นเถื่อน มาเกทับศิลปินโฟล์คเหน่อ ยังงี้ เลิกคุยไปเลยดีกว่า มุกกี้

        “.........”

        “พี่ลำภา คืองี้ มุกกี้จะซื้อแผ่นของพี่ลำภาสัก 15 แผ่นสิ”

        “ฮ้า...15 แผ่น” ทันทีที่ได้ยินเสียงคำสั่งซื้อแผ่นซีดี ทั้งเท้าทั้งมือ ที่กำลังทำหน้าที่อยู่ จับพวงลัย เหยียบคลั๊ช เหยียบเบรค ก็ถูกสมองสั่งงาน ให้ จอด จอด จอด จอด จอด จอด ข้างไหล่ทางในทันที พลางคิดในใจ มีเหยื่อหลงมาติดกับเราแล้ว......

       หลังจากนั้น มุกกี้ ก็พูดถึงโครงการที่ชาวโอเคกำลังทำกันอยู่ให้ฟัง แต่ไม่ค่อยละเอียดนัก แล้วบอกให้ไปเปิดบล็อกของท่านมะอึกดู........

      ตลอดช่วง 3-4 วันที่ผ่านมาผมแทบจะไม่ค่อยได้เข้าบล็อกมากนัก เนื่องจากภารกิจการเดินทางไปแสดงดนตรี 3 คืนติด ๆ กัน ทั้งที่งานอนุสรณ์ดอนเจดีย์  งานทำบุญบ้านที่จังหวัดกาญจนบุรี แล้วก็งานบวชที่อำเภออู่ทอง เมื่อคืนนี้  คงเป็นเพราะความเหนื่อยล้าจากการเดินทางและการแสดงหลายคืนติดต่อ พอกลับถึงบ้านดึกดื่น ทิ้งตัวลงนอนก็หลับเป็นตาย.....

     ตลอดตั้งแต่เช้ามาถึงช่วงดึกของวันวาน ผมยังคงรับจ๊อบทำงานออกแบบ บัตรคอนเสิร์ตคาราบาวและมาลีฮวนน่า ซึ่งเป็นงานตกค้างที่รับมาจากร้านอาหารที่เพิ่งหยุดเล่นดนตรีมาทำและรันนัมเบอร์บัตร กว่าจะเสร็จเกือบ 4 ทุ่ม

     หลังอาบน้ำเตรียมตัวเข้านอน พลันก็นึกขึ้นได้ จากคำบอกเล่าของมุกกี้ถึงโครงการที่กำลังทำกันในบล๊อค โอเค.....

     ผมเปิดตามลิงค์ที่เกี่ยวเนื่องกันไป จากบ้านอีกหลัง ไปสู่อีกหลัง.......หลังแล้ว หลังเล่า.....

     หลังอ่านถ้อยคำสุดท้ายในเอนทรี  “น้ำใจเบ่งบาน...ที่บ้านโอเคฯ...” ของน้องมุกกี้

      ผมเอนหลังพิงเก้าอี้ แหงนหน้ามองเพดาน ขณะเสียงเพลงบรรเลง ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษ จากบ้านของมุกกี้ยังคงดังอยู่ตลอดเวลา อย่างเนิ่นนาน เนิ่นนานไปพร้อมกับความคิดย้อนหลังของผม...

      นึกย้อนไปสู่วันคืนที่ผ่านมาก่อนหน้าที่ผมจะได้เข้ามาสู่ชุมชนโอเคเนชั่น.....

       ก่อนนั้นผมไม่เคยมีความเชื่อเลยสักนิดว่า เส้นสายความสัมพันธ์ที่ส่งผ่านกันทางโลกไซเบอร์ จะสามารถถักทอต่อสานให้เป็น รูปทรงแห่งมิตรภาพอันงดงามได้ ผมไม่เคยเชื่อเลยสักนิด ว่าเส้นสายสัมพันธ์ ในโลกออนไลน์จะสามารถถักทอจนก่อให้เกิดเป็นกิจกรรมดี ๆ ร่วมกันได้ แต่หลังจากผ่านสัมผัสบนสายสัมพันธ์ในโอเคเนชั่น ตั้งแต่เดือนมีนาคมปีที่แล้วจวบจนถึงวันนี้ วันที่ผมกำลังแหงนหน้ามองเพดาน ฟังเพลง ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษ ตรงนี้ ความเชื่อและความคิดแบบนั้น ได้มลายหายไปหมดสิ้นแล้ว.....

       และอยากกล่าวคำขอโทษ .... ที่ผมเคยมีความคิดเช่นนั้น

      กิจกรรม และโครงการ ที่เพื่อน พ้อง น้องพี่ ชาวโอเคเนชั่น กำลังร่วมแรง ร่วมใจ คนละไม้ ละมือขณะนี้ ทำให้ผมกำลังจะตัดสินใจ บอกยกเลิกไปร่วมงานเลี้ยง ฉลองแซยิดพ่อของพี่สาวที่รู้จักคนหนึ่ง งานฉลองแซยิดที่พี่สาวเชิญให้ผมไปร่วมงานกินเลี้ยงในค่ำวันที่ 23 กุมภาพันธ์.......

       ถ้าหลังการบอกกล่าว เหตุผลให้แกเข้าใจ แล้วแกไม่ขัดข้อง วันที่ 23 กุมภาพันธ์ ... คงได้เจอกันครับ

::::::นี่คือ ซีดี อัลบั้มเพลง ทั้ง 3 ชุด ที่ออกแบบปกเป็นพิเศษ เพื่อเตรียมส่งมอบให้มุกกี้ ส่งต่อให้กับผู้ร่วมบริจาค ขอให้มีความสุขกับการฟังเพลงนะครับ:::::