*/
งานบุญเดือนสิบ | ||
![]() |
||
. |
||
View All ![]() |
<< | สิงหาคม 2009 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
เบตงเป็นภาพพร่าไหวใต้ละอองเงาฝน เบตง...เมืองท่องเที่ยวเล็กๆ ชายแดนไทย-มาเลเซีย ที่ในความรู้สึกฉัน เมืองนี้ไม่ใช่แค่เมืองซึ่งมีนักท่องเที่ยวมากหน้าหลายตา ทว่ายังเป็นเมืองที่อุดมไปด้วยสถาบันการศึกษา และเพราะไปทำงาน(อีกแล้ว) ไม่ใช่ไปเที่ยว ภาพถ่ายในสองวันที่ไม่เกี่ยวกับงาน ฉันจึงต้องอาศัยช่วงเวลาหลังอาหารค่ำ และหลังมื้อเช้าที่เต็มไปด้วยความรู้จากนายกฯ เบตง ในการเดินเที่ยวชมเมืองเล็กๆ ในอ้อมกอดของหุบเขาที่คลอเคล้าด้วยสายหมอก ผลไม้หน้าตาคล้ายเงาะแต่มีกลิ่นเหมือนลิ้นจี่นี้มีชื่อเรียกง่ายๆ ว่า เงาะลิ้นจี่ ซึ่งฉันเคยเห็นและลิ้มรสก็แค่ที่มาเลเซียและเบตงเท่านั้น ไม่รู้ว่าเจ้าผลไม้นี้มีอยู่ที่ไหนอีกไหม เพราะฉันก็ไม่ได้เดินทางอะไรมากมาย ที่รู้ๆ คือ เราไม่ควรสรุปว่าถ้าอยากลิ้มรสก็ต้องไปที่เบตงเท่านั้น แต่ถ้าใครอยากชิมฉันคงแนะนำให้ไปเบตงช่วงนี้ ไม่มีอะไร...ฉันเพียงนึกถึงบางเรื่องชวนหัว ที่ว่าด้วยนักท่องเที่ยวไปเที่ยวตามที่บอกไว้ในไกด์บุ๊ค แต่ไปแล้วไม่เจอประเพณีวัฒนธรรมที่ว่า จากนั้นก็ออกมาโวยวายว่าไม่เห็นมี โถๆๆ จะมีได้อย่างไรล่ะเจ้าประคุณ ในเมื่อคุณไปผิดฤดูกาล!!!ปิดท้ายค่ำคืนแรกด้วยการเดินดูอุโมงค์และเดินเล่นขึ้นไปบนหอดูดาว เจ้าเหมียวนักขายหนังสือพิมพ์ข้างร้านบะกุ๊ดเต๋ อิ่มปุ๊ปก็รีบขอตัวไปเดินตลาดที่อยู่ฝั่งตรงข้ามปั๊ป เจอเด็กหญิงคนนี้นั่งแกะสะตอขายช่วยแม่ แล้วก็รีบเดินไปโบสถ์ พลางพยายามนับว่ากี่วันอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้เข้าโบสถ์ ฉันมันเด็กไฮเปอร์สมาธิสั้นและสันหลังยาวจากความขี้เกียจก็เลยจำไม่ได้ (ฮา) ฉันชอบบ้านไม้เก่าๆ หลังนี้ ไม่ได้ชอบแค่ที่เห็นกรงนกเต็มไปหมด แต่ชอบที่เห็นทางเลือกในการเดินทาง ภาพศพผีเสื้อตรงทางเดินขึ้นโรงแรมแมนดารินคือภาพสุดท้ายที่ฉันบันทึกความทรงจำไว้ในเบตง มันเป็นผีเสื้อที่สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็น เพื่อนบางคนที่เห็นมันจากกล้องของฉันถามว่า "ได้เก็บมาใส่กรอบไหม" ฉันไม่รู้ว่าจะเก็บมันมาทำไม แม้มันจะเป็นพียงซากชีวิต ถ้ามันอยู่ตรงนี้ที่ฉันเดินผ่านก่อนเข้าโรงแรม มันคงมีโอกาสอวดความงามให้ใครต่อใครได้ชื่นชมบ้างแม้วิญญาณหาไม่แล้ว...ใช่ไหม สำหรับฉัน...เบตงเป็นภาพพร่าไหว และในท่ามกลางละอองฝนที่โปรยสาย ฉันหนาวสั่นแม้อยู่ในเสื้อผ้าที่สามารถให้ความอบอุ่นมากพอ เมื่อหัวใจเหน็บหนาวจึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่ร่ายกายจะเยือกไหว...จริงไหม เชียงใหม่ในภาพอุ่นหวานกลางสายฝน เชียงใหม่ต้อนรับฉันด้วยสายฝนตั้งแต่ก้าวแรกที่มาถึง เพื่อนสนิทบางคนโทรถามด้วยความเป็นห่วง ก่อนหัวเราะอย่างขบขันเมื่อรู้ว่าฉันหนีฝนเบตงไปเจอฝนที่เชียงใหม่อีก เริ่มต้นการใช้ชีวิตในเชียงใหม่ที่บ้านทุ่งเสี้ยว ของพี่ยาย-แพร จารุ และน้าหนอม-ถนอม ไชยวงศ์แก้ว โดยมีพี่โอ๋-อโนชา ปัทมดิลก ตามมาสมทบช่วงเย็นเพื่อร่วมงานปาร์ตี้อาหารค่ำแบบเมืองๆ ที่ประกอบด้วยไส้อั่ว น้ำปู๋ น้ำพริกหนุ่ม แกงแค ผักลวก ปูอ่อง และอื่นๆ อีกมากมาย ถีบจักรยานไปดูคูเมืองโบราณแต่หลงทางไปเจอทุ่งนา หลานสาวคนสวยของพี่ยาย เช้าที่สองเราสามคนเก็บเสื้อผ้าเข้าเมืองเชียงใหม่ เพื่อไปร่วมงานเปิดร้านกาแฟของเพื่อนพี่โอ๋ โดยมีจุดหมายต่อไปที่เชียงดาว ไปถึงร้านกาแฟที่ซอยนิมมานต์ฯ ๙ ได้แป๊ปเดียว ก็ชวนพี่ยายแว้บไปร้านเล่าก่อนออกไปหาข้าวซอยกิน กลับมาที่ร้านกาแฟอีกครั้ง เอ๊ะ! บอกชื่อร้านกาแฟดีไหมว่าร้านเลอคาเฟ่นี่ พี่ต้อย-ศิลปินหนุ่ม บอกฉันว่าจะเป็นแหล่งรวมกาแฟอร่อยๆ จากทั่วโลก เอ่อ...ถ้าจิบกาแฟอร่อยจากฟลอเรนซ์แล้วมันจะเหมือนหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นไหม พวกหนังสือการ์ตูนที่มีทำอาหาร แล้วอาหารก็อร่อยเสียจนทำให้เกิดไซด์เอฟเฟค เปลี่ยนบรรยากาศรอบข้างแบบเดิมๆ ให้เป็นเมืองจากต้นกำเนิดอาหารนั้นๆ(ฮา) กรี๊ด...มาได้จะได๋อ้ายแสงดาว บ่ฮู้หนาว่าจะมาเจอไม้งั้นจะเอาหวากมาฝาก โจ้-วชิราก็มา...มาคุยเรื่องความรักในร้านกาแฟ ออกมาสูดหายใจนอกร้านเจอเอ๋ ngo สาวสวย ที่คุยถูกคอในความสุขของการเป็นสาวโสดของเราสองคนตอนนี้ (ฮา) ภาพนี้พี่ยายเป็นคนถ่าย แม้จะไม่ใช่สาวสวยอย่างเอ๋ แต่เธอก็น่ารักในสายตาฉันเสมอ (ฮา) ก่อนออกจากงานก็เลยเก็บภาพนักร้องหนุ่มหล่อสไตล์เกาหลีไว้สักหน่อย อ้ายแสงดาวชวนมางานเปิดนิทรรศการภาพถ่ายที่ร้านร่ำเปิง ยังเคืองรถแดงเมืองเชียงใหม่ไม่หาย เอาเรามาทิ้งไว้ทางเข้าวัดร่ำเปิงไม่ยอมไปส่งให้ถึงที่ พี่ยายเลยต้องโทรเรียกพี่ดวงที่อยู่ใกล้ๆ ให้ช่วยมารับ แต่เห็นดอกไม้สวยๆ ก็อารมณ์ดีแล้ว ยิ่งได้ฟังเพลงพื้นเมืองยิ่งอารมณ์ดีขึ้นไปใหญ่ ออกจากร้านร่ำเปิงก็ไปต่อกันที่สุดสะแนนพร้อมพี่ยายและพี่ดวง คนอื่นๆ น่ะเหรอ ล่วงหน้าไปหมดแล้ว กับงานของกลุ่มเพื่อนพม่า ภาพที่เห็นเป็นนักร้องพม่ากับนักฟังพม่า ที่โพกหัวสีแดงนี่ไม่ใช่ประกาศตัวเป็นสีแดงนะคะ แต่พวกเธอคาดผ้าที่เป็นสัญลักษณ์การต่อต้านการใช้อาวุธปืนในพม่า อ้ายแสงดาวเข้ามาหา องค์ประกอบสวยแต่ดันลืมเปิดแฟลช คิดว่าภาพจะออกมาไม่ดี พอมาดูแล้วมันก็สวยดีเหมือนกัน พี่ไพฑูรย์เล่นเครื่องดนตรีที่ฉันไม่รู้จักประกอบการอ่านบทกวีของอ้ายแสงดาว พี่นนท์-สุวิชานนท์ เป็นนักร้องคนเดียวที่มีแดนเซอร์สาวน้อยมาเต้นให้ พี่นนท์เล่นจบฉันก็กลับ แต่กลับไหนล่ะในเมื่อจุดหมายเราอยู่เชียงดาว สุดท้ายไปนอนห้วยแก้วเรสซิเดนซ์ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับร้านสุดสะแนน ขอบคุณเอ๋มากๆ กับที่พักพิงยามค่ำคืนที่พึ่งพาหนุ่มๆ ให้ไปส่งไม่ได้ ใครกันจะไปรอไหว เลิกกันตั้งตีสี่ พี่ดวง พ่อครัวใจดีชวนมากินก๋วยจั๊บญวนตอนเช้าแต่เราไปถึงกันเกือบเที่ยง หน้าตาน่ากินใช่มั้ยล่ะก๋วยจั๊บมังสวิรัตน่ะ อร่อยซะจนฉันคิดอยากผูกปิ่นโตกับเค้าบ้าง ดูสีหน้าพี่ยายซะก่อน กินอิ่มฉันถามหาน้ำ คำตอบคือพี่ดวงเจ้าของบ้านเธอกินน้ำจากโอ่งเล็กๆ หน้าบ้านนี่ หลังจากทำอาหารให้เพื่อนกินไปกินมา พี่ดวงก็อยากส่งความรักผ่านอาหารให้กับชาวเชียงใหม่ สนใจเข้าไปดูในเวปไซต์บนกระดานดำได้เลยค่ะ (พื้นที่โฆษณา จ่ายค่าโฆษณาเป็นอาหารเดลิเวอรี่ถึงเมืองใต้ด้วยนะพี่) อิ่มแล้วพี่สาวสองคนก็มานั่งเล่นชิงช้าย่อยอาหาร พี่ยายภาพนี้เป็นภาพสี แต่ไม่รู้ทำไมฉันคิดว่าสีซีเปียเหมาะกว่า เลยลองเปลี่ยนเป็นสีซีเปียดู พี่โอ๋บอกให้มายืนเป็นนางไม้ที่คนละความหมายกับนางไม้ของเป็นเอก แม้จะขี้เกียจขั้นเทพ แต่กับการไม่ใส่รองเท้าเดินในสวนไม่เกี่ยวกับความขี้เกียจ ฉันแค่ชอบให้เท้าของตัวเองได้สัมผัสพื้นดินบ้างก็เท่านั้น ไม่ใช่การประกาศตัวว่าเป็นคนติดดินกับอีแค่เดินทางเปล่ายังทำไม่ได้ เลิกพูดเถอะ นอกจากเป็นพ่อครัวสายสุขภาพ พี่ดวงยังเป็นนักอนุรักษ์ ขยะในบ้านพี่ดวงถูกแยกประเภทหมด ที่เห็นในภาพคือถุงพลาสติกที่ได้มาแล้วมันเลอะ พี่ดวงจึงล้างตากเพื่อนำกลับมาใช้ใหม่และฝนที่ตกทำให้ต้องกางร่มให้ ลดความร้อนให้โลกด้วยการใช้ถุงผ้ายังคงอยู่ในกระแส แต่ในเมื่อยังต้องใช้ถุงพลาสติกอยู่ อีกหนึ่งวิธีช่วยง่ายๆ สไตล์พี่ดวงคือการการนำกลับมาใช้ใหม่ อันไหนขาดใช้ไม่ได้ก็เก็บไว้ขายแทน...วิธีนี้ดีไหมจ๊ะ ส่งพี่โอ๋ขึ้นเครื่องเสร็จก็ชวนกันมาเดินถนนคนเดิน เอ่อ...ฉันนั่นล่ะที่อยากเดิน ก่อนเข้าพี่ดวงพามาร้านกาแฟที่ใครๆ ต่างบอกว่าชงกาแฟอร่อยมาก เสียดายยังไม่มีโอกาสชิม ยังอยู่เชียงใหม่อีกหลายวันค่ะ เดี๋ยวค่อยไปชิมก่อนกลับ เดินไปเดินมา เอ่อ...เดินชิมขนมไปมา พี่ดวงก็เสนอความคิดให้กินอาหารค่ำแบบคนเมืองกันที่ถนนคนเดิน ซื้อเฉพาะอาหารที่ใส่ใบตองมากิน มีร้านนึงขายยำมะเขือไข่ต้มและยำขนุน ฉันอยากกินมาก แต่ร้านนี้ขายใส่ถุงพลาสติก แต่...ไม่ยากเกินความสามารถแม่ค้าค่ะ เพราะแป๊ปเดียวเราก็ได้ยำสองอย่างห่อใบตองมาอยู่ในมือ บอกลาถนนคนเดินด้วยท้องที่อิ่มจัด และดอกขจรที่พี่ยายซื้อกลับมาไว้ทำเป็นอาหารเช้า จุดหมายที่เชียงดาวของฉันยังไปไม่ถึง แม้จะยังมีเวลาอยู่เชียงใหม่ สำหรับฉัน...จุดหมายไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด เรื่องราวระหว่างทางและมิตรภาพในวันฝนพรำ ก็น่าเรียนรู้ไม่แพ้กัน และพรุ่งนี้ฉันจะไปเดินตามพ่อครัวหนุ่มแต่เช้า ไปดูเขาจับจ่ายซื้อวัตถุดิบสำหรับปรุงอาหารปิ่นโต เรียนการเลือกอาหารสดและการทำกับข้าวไปในตัว เห็นไหม...ไม่ถึงจุดหมาย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือกลับมาใช่ไหม |
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |