*/
งานบุญเดือนสิบ | ||
![]() |
||
. |
||
View All ![]() |
<< | กันยายน 2009 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
เสาร์,อาทิตย์ที่ผ่านมาดิเกฮูลูตันหยังลูโละมาสอนชาวลำพะยาหัดเล่นดิเกฮูลูค่ะ แต่ก่อนชมภาพอ่านความเข้าใจพื้นฐานสักนิดดีไหมคะ เพื่อเพิ่มอรรถรส ๑. ตันหยงลูโละเป็นชุมชนมุสลิมล้วน อยู่ในเขต อ.เมือง จ.ปัตตานี ๒. ขยายความเข้าใจข้อ ๑) ตันหยงลูโละคือตำบลซึ่งเป็นที่ตั้งของมัสยิดกรือเซะที่เพิ่งถูกไฟไหม้ ๓. ดิเกฮูลูเป็นศิลปะการแสดงพื้นบ้านของชาวมุสลิมที่ผู้เล่นมักเป็นผู้ชาย ๔. ชาวลำพะยาที่มาเรียนดิเกฮูลูเป็นชาวพุทธและส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงที่ค่อนไปทางวัยกลางคน เอาล่ะค่ะไปดูภาพกันดีกว่า เริ่มจากแบมังตีกลองรำมะนาให้ยูวีสอนท่ารำและจังหวะปรบมือ เอ่อ...ยูวีนี่คือชื่อที่เรียกกัน ไม่ใช่ชื่อจริงๆ นะคะ แล้วเห็นหน้าตาไม่น่าไว้ใจอย่างนี้ โอ้โห...ลีลาการรำนี่พริ้วมากๆ เอ้า... ๑ ๒ ๓ ๔, ๑ ๒ ๓ ๔ ปล่อยให้นักเรียนซ้อมท่ารำไปพลางๆ ส่วนครูไปออกปอซอ (ถือศีลอด) กินข้าวเย็นเพิ่มพลังในการเรียนค่ำคืนนี้ แล้วครูๆ ก็กลับมาอีกครั้ง พร้อมๆ กับจัดการเครื่องดนตรีให้เข้าที่เตรียมส่งจังหวะให้นักเรียน แม้จะไม่เต็มวง แต่ก็สร้างความสนุกและคึกคักน่าดู เจ้าหนูน้อย "อิบรอเฮง" เปลี่ยนมาเขย่าลูกแซ็ก ลีลานี่ไม่แพ้ที่คุณเคยเห็นในโฆษณาพี่เบิร์ดเลยเชียว หนุ่มน้อยตาหวาน มาดูลีลาชาวลำพะยากันบ้าง เริ่มลงจากเก้าอี้มานั่งพื้นามความสนุกของการเรียนที่เพิ่มขึ้น บ้างก็เริ่มขยับมาเป็นนักร้องแทนแบมา ซอเร่...ประธานองค์กรเยาวชนตันหยงลูโละที่รวมตัวจัดตั้งคณะดิเกฮูลูก็วางไมค์ มาเขย่าลูกแซ็ก...เอ่อ...จังหวะเร้าใจไม่เบาก็ได้ (ฮา) และฝีมือการถ่ายภาพฉันดีขึ้นหรือแสงช่วยหรือซอเร่ผอมลงเพื่อเตรียมตัวรับปริญญา ซอเร่ในภาพจึงดูผอมลงกว่าหนก่อนที่เราเจอกัน...ทั้งๆ ที่เวลาผ่านไปไม่ถึงสัปดาห์ ยูวีเองก็ทุ่มเทการสอนสุดฤทธิ์ ก่อนหมดเวลาเรียนค่ำคืนวันเสาร์ เช้าวันอาทิตย์ นักเรียนพร้อมแต่ครูยังไม่พร้อมหมดทุกคน ซอเร่จึงรับหน้าที่สอนให้รู้จักเครื่องดนตรีสำคัญๆ ในการละเล่นดิเกฮูลู วันนี้นอกจากยูวีจะเพิ่มท่ารำเป็นห้าท่า แบมังและแบมา สองครูภูมิปัญญาก็จะถ่ายทอดการเล่นเครื่องดนตรี ซอเร่สาธิตการเขย่าลูกแซ็ก ลีลายังไม่ต้องเอาแค่เสียงเม็ดทรายไม่แตกก็พอ อ้าว...เอ๊ะ...เมื่อกี้ "ลูกไก่" เครื่องดนตรีโบราณอยู่กับคนหน้าตาโบราณอย่างยูวีไม่ใช่เหรอ แล้วไหงมาอยู่ในกำมือน้องตาหวานซะแล้ว อ้อ...ยูวีเปลี่ยนมาเขย่าแทมมารีน เริ่มเรียนการทำให้เครื่องดนตรีเกิดจังหวะกันแล้ว และเริ่มขึ้นเวทีกันหมดทุกหน้าที่ในวงโดยมีครูๆ คอยดูและด้านหลัง ยกเว้นรำมะนาใหญ่และรำมะนาเล็กเท่านั้นที่ครูยังเล่นเอง เพราะเครื่องดนตรีสองชิ้นนี้เป็นตัวให้จังหวะที่สำคัญที่สุด ยูวีคอยส่งเสียงบอกจังหวะเปลี่ยนท่าอยู่ข้างๆ แต่แค่เพลงเดียวเท่านั้นก็ทนไม่ไหวสายเลือดศิลปินเรียกร้องให้ลงไปนั่งรำกับเค้าด้วย เรียนเพลินจนลิมเวลาพักเที่ยงไปครึ่งชั่วโมง ชาวลำพะยาไปพักเที่ยง ส่วนชาวตันหยงลูโละยังเล่นดิเกฮูลูต่อ ฉันติดใจเจ้าเครื่องดนตรีภูมิปัญญาชาวบ้านที่ชื่อลูกไก่หรือ "อาเนาะอาแย" มากๆ เลยเรียกหนุ่มน้อยมาช่วยสอน เห็นตัวเล็กๆ อย่างนี้พ่อหนุ่มนี่เล่นเครื่องดนตรีได้ทุกอย่าง ทำหน้าที่ในวงดิเกฮูลูได้ทุกอย่าง กระทั่งร้องเพลง อาเนาะอาแยนั้นก็คือฉิ่งฉับในปัจจุบันค่ะ แต่สมัยก่อนราวห้าสิบกว่าปีที่แล้วฉิ่งฉับยังไม่เข้ามา ชาวบ้านจึงใช้เฟืองรถมาประยุกต์ทำเครื่องดนตรี ใช่แล้วค่ะ...คณะดิเกฮูลูส่วนใหญ่มักทำเครื่องดนตรีใช้เอง ถ้าเป็นสมัยก่อนก็ประยุกต์มาจากสิ่งของเหลือใช้รายรอบตัว ครั้งหน้าที่ซอเร่และครูๆ มาสอนทำเครื่องดนตรีจะมาเล่าแบบละเอียดอีกทีค่ะ สีฟ้าๆ ของกลองระมำนาใหญ่ที่หนุ่มน้อยกำลังตีคุณว่าทำมาจากอะไรคะ ชาวลำพะยากลับมาจากพักกลางวันแล้วก็เริ่มเรียนกันต่อทันที การเรียนในครั้งนี้จบลงแล้ว...ทุกอย่างล้วนมีจุดจบใช่ไหม ทว่า...กับบางเรื่องราวและบางอย่างเรามองไม่เห็นจริงๆ เหมือนเมื่อคืนที่นั่งคุยกับซอเร่...เรามองไม่เห็นจุดจบของสถานการณ์ความรุนแรงในขณะเลย เราต่างสงสัยทำไมความรุนแรงถึงเกิดขึ้นอีกอย่าง "บ้าคลั่ง" ต้องใช้คำว่า "บ้าคลั่ง" กับสถานการณ์ช่วงนี้เลยทีเดียว กับกรณีไฟไหม้กรือเซะ...ไม่มีชาวบ้านคนไหนเชื่อหรอกค่ะว่าไฟฟ้าลัดวงจร ส่วนคิดว่าใครนั้น...ทุกคนต่างปิดปากสนิท มันเป็นคำตอบที่เรารู้กันดีในดวงตาว่าใครกันที่ก่อเหตุ บางทีฉันอยากทวิตเตอร์ไปถามท่านนายกฯ ท่านแน่ใจหรือคะการแก้ปัญหาของรัฐบาลเดินมาถูกทางอย่างที่ท่านบอก รูปหมดแล้วค่ะ... ที่จริงวันนี้ฉันอยากโพสต์งานเขียนที่ลงกรุงเทพธุรกิจคอลัมน์พรานอักษรฉบับเมื่อวานนี้ แต่...ชั่งน้ำหนักแล้ว ฉันอยากให้คุณมีโอกาสเห็นความงดงามในความสัมพันธ์ ระหว่างผู้คนในอาณาจักรความกลัวนี่มากกว่า คุณสัมผัสได้เหมือนอย่างที่ฉันสัมผัสไหม กับบางพื้นที่ไม่มีความหวาดระแวงใดในความต่างแห่งศรัทธา อย่าให้สื่อหรือใครมาชี้นำคุณให้แตกแยกตาม "แบ่งเขาแบ่งเรา" |
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |