*/
<< | ธันวาคม 2007 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
เมื่อวานนี้ใครได้ไปเลือกตั้งมาบ้างเอ่ย? วันนี้ก็คงจะพอเดากันได้แล้วซีนะว่า ใครบ้างที่จะเป็นฝ่ายรัฐบาลและใครบ้างที่จะได้เป็นฝ่ายค้าน บ้านเมืองเราจะเจริญขึ้นหรือลงก็อยู่ที่พวกท่านแล้วละค่ะ พวกเรา ๆ ท่าน ๆ จะต้องเขียมกันอีกเท่าไรหนอ... วันนี้มีเรื่องเล่าเล็ก ๆ มาฝากค่ะ ลองอ่านดูนะคะ เด็กหญิงเล็ก ๆ คนนั้นยืนอยู่ที่นั่นนานนักหนา บางทีอาจจะก่อนที่ข้าพเจ้าเข้าไปซื้อของในร้านเสียอีก ดวงตาเป็นประกายของแม่หนูจับจ้องอยู่ที่ขวดโหลที่บรรจุทอฟฟี่ชนิดต่าง ๆ อมยิ้ม ลูกกวาดและขนมปังกรอบหลากหลายชนิด นิ้วชี้ของแกใส่อยู่ในปาก ท่าทางเหมือนกับพิสมัยขนมในขวดโหลนั้นเป็นกำลัง จนกระทั่งตัดสินใจไม่ถูกว่าควรจะเลือกซื้ออะไรกันแน่ ข้าพเจ้าซื้อของเสร็จและจะออกจากร้านนั้นไปแล้ว แม่หนูก็ยังยืนอยู่อย่างเดิม นัยน์ตากวาดดูขนมต่าง ๆ จากขวดโหลนี้ไปยังขวดโหลอื่น ๆ หลายตลบ ทันใดนั้นสิ่งหนึ่งก็วูบเข้ามาในความนึกคิดของข้าพเจ้า เด็กน้อยคนนี้อาจจะไม่มีสตางค์ติดตัวเลยก็เป็นได้ ด้วยสำนึกอันนี้ทำให้ข้าพเจ้ากลับมาพิจารณาดูเด็กหญิงคนนั้นอีกครั้งหนึ่ง เครื่องแต่งกายกลางเก่ากลางใหม่แต่ดูสะอาดเรียบร้อย และผมหางม้าก็มีโบสีฟ้าผูกไว้อย่างงาม แม่หนูอยู่ในวัยไม่เกิน 7-8 ขวบ ท่าทางที่เพ่งพินิจดูขนมหลายหลากชนิด ช่างเต็มไปด้วยความสุขและความพอใจอย่างเหลือล้น ข้าพเจ้าบอกตัวเองไม่ถูกว่าเด็กคนนี้ต้องการความช่วยเหลือให้สมปรารถนาหรือไม่ แต่สิ่งหนึงที่สังเกตได้คือแม่หนูไม่ได้ถือกระเป๋าสตางค์อยู่ในมือ ข้าพเจ้าเปิดกระเป๋าสตางค์หยิบเอาเหรียญสองสลึงออกมา 2 เหรียญพลางตัดสินใจเดินไปที่เด็กผู้หญิงคนนั้น "เอ้อ...หนู ฉันมีเศษสตางค์อยู่ 2 อัน หนูอยากซื้ออะไรบ้างไหม?" เด็กหญิงหันขวับมาทางข้าพเจ้า ยิ้มกว้างจนเห็นฟันหลอที่แถวบน แล้วสั่นศีรษะอยู่ไปมา ท่าทางเต็มไปด้วยความขบขัน "สตางค์ของหนูก็มีค่ะ" เด็กหญิงตบกระเป๋ากระโปรงให้ดูประกอบ "แต่ว่า...หนูคอยให้น้ำลายไหลเสียก่อนถึงจะซื้อ" "คอยให้น้ำลายไหลเสียก่อน" ข้าพเจ้าทวนคำแทบไม่เชื่อหูตนเอง เด็กหญิงคนนี้ช่างคิดเสียนี่กระไร ถึงแม้จะอยู่ในวัยเยาว์ ถ้าโตขึ้นคงจะเป็นหญิงสาวที่มีนิสัยดีงามอย่างยิ่ง และข้าพเจ้าก็คงจะไม่มีวันลืมเด็กน้อยคนนี้ได้เลย เพราะคำพูดง่าย ๆ นี้ ทำให้ข้าพเจ้าอดระลึกไม่ได้ถึงพฤติการณ์แห่งความฟุ่มเฟือยของตนเองในหนหลัง ถูกแล้วข้าพเจ้าโตพอที่จะไม่อยากได้ลูกกวาดหรือทอฟฟี่อย่างแม่หนูคนนั้น แต่ความต้องการของข้าพเจ้ามีมากเหลือเกิน และไม่เคยเลยที่จะให้โอกาสตนเองรอคอยจนกระทั่งน้ำลายไหลเสียก่อน เพียงเหลือบดูเห็นของที่ชอบใจก็ซื้อโดยแทบจะไม่คิดถึงราคาถูกแพง และเมื่อได้มาแล้วเพิ่งได้คิดทีหลังว่า ตนเองมิได้ชอบมันอย่างแท้จริงเลย ของหลายอย่างจึงนอนจมอยู่ก้นตู้อย่างไม่มีวันปรารถนาจะหยิบออกมาใช้อีก "เราจะไม่เป็นคนฟุ่มเฟือยอีกต่อไป" ข้าพเจ้าตั้งปณิธานหลังได้พบแม่หนูน้อยคนนั้นแล้ว ทุกครั้งที่ข้าพเจ้าปรารถนาจะซื้อของแต่ละชิ้นมาเป็นสมบัติ ข้าพเจ้าไม่ซื้อโดยทันทีในวันนั้น แต่ให้เวลาตนเองได้ครุ่นคิดเสียก่อนหลาย ๆ วัน ว่าพอใจของสิ่งนั้นแน่หรือไม่ เมื่อหลายวันผ่านไป ถ้าความต้องการยังไม่เปลี่ยนค่อยกลับไปซื้อของนั้น ๆ และได้พบด้วยความประหลาดใจว่าไม่เคยเบื่อของเหล่านั้นเลย ไม่ว่าจะเป็นรองเท้า กระเป๋า เข็มขัด ผ้าตัดเสื้อ หรือแม้ของกระจุกกระจิกสำหรับตั้งดูเล่น หรือของสำหรับรับประทาน ภายหลังที่ซื้อมาแล้ว แต่อย่างไรก็ตามข้าพเจ้าก็ได้สังเกตว่า บ่อยครั้งที่ตนเองเปลี่ยนใจในวันรุ่งขึ้น และมิได้ซื้อของที่เคยอยากได้เลย หรือบางทีการรอคอยก็ทำให้ข้าพเจ้าได้สิ่งอื่นที่ดีกว่า และบางทีคนอื่นซื้อของนั้น ๆ ไปก่อนแล้วข้าพเจ้าก็ไม่ต้องเสียเงินซื้อของนั้น บทเรียน "รอให้น้ำลายไหลเสียก่อน" ช่วยประหยัดเงินข้าพเจ้าไว้จำนวนไม่น้อย คิดว่าบทเรียนนี้ก็คงจะใช้สำหรับคนอื่น ๆ ได้ ไม่ว่าคุณจะอยู่ในวัยใดและต้องการอะไร อย่าลืมหยุดคิดว่า "รอให้น้ำลายไหลเสียก่อน" ยิ่งยุคนี้เราต้องคิดหน้าคิดหลังไว้ก่อนนะคะ ขอบคุณที่มา ศุทธินี |
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |