..แค่โอบไหล่...ทานข้าวมื้อพิเศษ...กับพิธีกรในดวงใจ...

กนก รัตน์วงศ์สกุล...รักทุกย่างก้าวของหัวใจจ่า....?

.........ทุกย่างก้าวกับการเคลื่อนไหว บอกไม่ได้ ว่าโลกใบนี้มีใคร...

สักคนหนึ่งที่ยึดแบบ แม้ไม่ได้ทั้งหมดในชีวิตเค้า ก็ขอให้ได้สักเสี้ยว...

ในมุมดีดี ทำไมถึงหลงรักพิธกรท่านนี้หัวปักหัวปำ ไม่รู้ซิ  นี้คือคำ...

ตอบของฉัน รู้พียงว่าศรัทธา ยากนะครับผมที่จะมีสร้างศรัทธา...

ให้คนครึ่งค่อนประเทศศรัทธาได้ แต่พี่กนกคือหนึ่งในนั้น...

..........ไม่คิดฝันหรอกนะคนดี ว่าวันนี้จะได้รับปลายสายว่า ผมว่าง...

แล้วครับจ่า...ว่างตั้งแต่สามโมงเช้า พรุ่งนี้มาถ่ายรูปกันนะครับจ่า ...

ตอนที่ได้รับข้อความของพี่กนกและปลายสายที่ไร้คลื่น ฉันกำลัง...

ก้มกราบหลวงพ่อและพระประธานองค์ใหญ่ที่วัดถ้ำผากลอง ...

อำภอนาแห้วจังหวัดเลย หลังจากไปร่วมงานส่งยายทอง...

ขึ้นสวรรค์ที่เชียงคานและส่งเจ้าลูกๆทัง้สิบหกคนกลับเพชรบูรณ์...

 และรอรถเข้ากรุงเทพฯเที่ยวสองทุ่มของวันนั้น....

.........นอนไม่หลับครับผม ทั้งๆที่รู้ว่าพรุ่งนี้เที่ยงวันโน้นถึงจะได้...

พบหน้าค่าตา..กลับมาถึงห้องตีสี่ นัง่รีดผ้าจะใส่เสื้อผ้าตัวไหนดี...

 ฝันอยากจะผูกเนคไทสวมสูท โอ้นั่นไม่ใช่จ่าแล้วนะคนดี...

กับมาอ่านคำนิยมที่พี่กนกส่งมาให้จนจำขึ้นใจ...

........สุดท้ายเป็นเกียรติเป็นศรีแก่ชีวิตผมอย่างยิ่งที่จ่าจินต์ ...

 ให้เกียรติเรียกมาเขียนคำนิยมให้  ตลอดเวลาการทำงานทำให้...

ผมรู้จักกับนายตำรวจมากมาย  ส่วนใหญ่จะ พ.ต.อ.ขึ้นไปถึงพล.ต.อ. ...

หรือตั้งแต่ระดับผู้กำกับถึง ผบ.ตร.  จะรู้จักตำรวจจราจรก็ต่อเมื่อ...

คนขับรถผมทำผิดกฎกติกาการใช้รถ  แล้วท่านกรุณาเข้ามาตักเตือน...

.......  แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่รู้สึกอิ่มเอมใจเท่ากับรู้จัก...

 “ดาบตำรวจจินตวีร์ เกียงมี” ใครได้รู้จักก็ต้องรู้สึกไม่ต่างกัน  15 ปี...

ที่ท่องไปทั่วสารทิศเหลือแค่ 2 จาก 76 จังหวัดที่จ่า (หรือดาบจินต์)...

 ยังไม่เคยไป  นอกนั้นบางจังหวัดไปซ้ำถึง 50 รอบ อย่างพะเยา...

ไปมาไม่น้อยกว่า 50 เที่ยว ขึ้นเขาที่แม่ฮ่องสอนมาแล้ว 20 ครั้ง...

  อุดรธานีไปทุกปี ....

     ......       15 ปีแล้วที่ตำรวจธรรมดาๆคนนี้  ควักเงินเดือนส่วน...

ตัวช่วยเหลือผู้คน  ไปสอบนายร้อยทีไรก็ตอบข้อสอบไม่ค่อยถนัด ...

 ในหัวมีแต่ภาพที่เข้าไปเติมเต็มผู้ขาดคุณภาพชีวิต  และเรื่องทำนอง...

นี้ที่เขาถนัด..ข้อสอบไม่เคยออก! ....

          ....เอาเถอะครับ! ถึงรูปลักษณ์ภายนอกคุณจินตวีร์ จะเป็นจ่า...

 เป็นดาบ เป็นผู้โดยสารขึ้นรถ บขส.ไปช่วยเหลือคนอื่นทุกอาทิตย์...

  ไม่เคยใช้รถราชการ  ไม่เคยไปรถเก๋งส่วนตัว  แต่รูปลักษณ์...

ที่เห็นชัดภายในใจผมและทุกคนที่รู้จักจ่า  ทำให้เราต้องเข้าไป...

แสดงความยินดีกับจ่าทุกอาทิตย์  เหมือนนายตำรวจคนอื่นที่มี...

คนเข้าไปร่วมยินดีที่ได้รับแต่งตั้งเลื่อนยศทุกกันยายน  ...

แต่ของเขามีคนมายินดีแค่ปีละครั้งเท่านั้น ....

........ ต้นสังกัดอาจเห็นคุณค่าเจ้าหน้าที่ตำรวจแค่ปีละหน ....

 ปีนี้เขามองไม่เห็นจ่า..ก็ต้องรอปีหน้า  แต่พวกเราตลอดจนชาวบ้าน...

ในเกือบทุกจังหวัด  รู้ซึ้งถึงคุณค่าจ่าจินต์ ตำรวจบ้าบุญ...

ทุกวันเมื่อลืมตามาสู้ชีวิต....

.........อาหารกลางวันมื้อนี้ มื้อพิเศษที่สุดในชีวิตฉัน..หากหยุดโลก...

ทั้งโลกไว้ได้ฉันก็อยากจะหยุด...ขอบคุณจริงๆครับพี่ชาย...

ไม่จำเป็นใช่ไหมครับว่า..ความรักที่ไม่ใช่สายเลือดมันก็เข้มข้น...

ได้เช่นกัน.......หนูยังช่วยราชสีห์ได้ บอกมานะครับผม...

จ่ายินดีและยินดี..เท่าที่จะช่วยพี่ได้ทุกเรื่อง....สุดหัวใจจ่าเช่นกัน...?